Pośród technik obrazowania OUN stosowanych, rezonans magnetyczny zajmuje dominującą pozycję. Wprowadzenie tej techniki do badań diagnostycznych w końcu lat 80 radykalnie zmieniło poglądy oraz przyczyniło się w bardzo dużym stopniu do postępu badań nad różnymi chorobami. MRI jest pierwszą techniką, która umożliwia przyżyciową wizualizację zmian w mózgu. MRI umożliwia nie tylko ocenę zmian wykorzystywanych w diagnostyce, ale pozwala na ocenę ewolucji zmian wraz z rozwojem choroby.

ZASTOSOWA NIE NOWYCH TECHNIK MRI

Technologia MRI ulega ciągłemu doskonaleniu i jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się metod diagnostycznych w medycynie. Do tradycyjnych metod obrazowania MRI dołączono nowe techniki, które dostarczają nowych informacji na temat zaburzeń w obrębie OUN. Należą do nich:

• Transfer magnetyzacji;

• Spektroskopia;

• Perfuzja i dyfuzja;

• Badania atrofii mózgu i rdzenia;

• Rezonans funkcyjny.

Transfer magnetyzacji – wykorzystuje jako nośnik informacji ilość wymienionej energii pomiędzy wolnymi protonami a protonami związanymi z innymi cząsteczkami, głównie makromolekułami. Zjawisko to wynika z faktu, że część protonów w tkance mózgowej pozostaje wolna, a cześć związana jest z innymi cząsteczkami. Uważa się, że MTR jest metodą umożliwiającą pomiar integralności makromolekuł tkanki mózgowej.

Spektroskopia – jest metodą umożliwiającą pomiar związków chemicznych w tkance mózgowej

Rezonans funkcyjny – polega na ocenie aktywności okolic kory mózgowej, zaangażowanej w wykonywanie danej funkcji. W miejscu aktywacji okolic kory mózgowej dochodzi do gwałtownego zwiększenia przepływu krwi i zużycia tlenu. Prowadzi to do obniżenia stężenia de oksyhemoglobiny, która jest substancją paramagnetyczną i w związku z tym różnice w jej stężeniu wykorzystuje się do uzyskania obrazów w szybkich sekwencjach[T2]. Badania fMRI dostarczają bardzo istotnych informacji o stanie funkcjonalnym mózgu.