Liniowe stabilizatory napięcia – sprawozdanie
Grzegorz Pasek 171604

Wykres 1 – Charakterystyka U₀=f(U_I), dla R=219 Ohm i I= 55,16mA

Uwej	U0	Uwej	U0
2	0,02	14	12,17
2,5	0,02	14,5	12,17
3	0,44	15	12,17
3,5	2,07	15,5	12,17
4	2,53	16	12,17
4,5	3,08	16,5	12,17
5	3,46	17	12,17
5,5	3,96	17,5	12,17
6	4,52	18	12,17
6,5	4,93	18,5	12,17
7	5,48	19	12,18
7,5	6,03	19,5	12,18
8	6,48	20	12,18
8,5	6,9	20,5	12,18
9	7,48	21	12,18
9,5	7,91	21,5	12,18
10	8,41	22	12,18
10,5	8,96	22,5	12,18
11	9,42	23	12,18
11,5	9,98	23,5	12,18
12	10,43	24	12,18
12,5	10,9	24,5	12,19
13	11,44	25	12,19
13,5	11,86

Zakres stabilizacji Δuo=0,02V [12,17-12,19]
Współczynnik Stabilizacji $S_{U} = \frac{0,02}{11} = 0,0018$
Napięcie Dropout = 14-12,17= 1,83 [V]
Tabela 1. Dane do wykresu nr 1.

Wykres 2 Charakterystyka U0=f(UI), dla R=80,6 Ohm; I=149,9mA

Uwej	Uo	Uwej	Uo
3	0,16	14	12,09
3,5	2	14,5	12,15
4	2,45	15	12,16
4,5	2,92	15,5	12,16
5	3,38	16	12,16
5,5	3,87	16,5	12,16
6	4,38	17	12,16
6,5	4,84	17,5	12,16
7	5,3	18	12,16
7,5	5,78	18,5	12,16
8	6,29	19	12,16
8,5	6,74	19,5	12,16
9	7,24	20	12,17
9,5	7,78	20,5	12,17
10	8,23	21	12,17
10,5	8,75	21,5	12,17
11	9,24	22	12,17
11,5	9,72	22,5	12,17
12	10,16	23	12,17
12,5	10,64	23,5	12,17
13	11,2	24	12,17
13,5	11,62	24,5	12,17
		25	12,18

Zakres stabilizacji Δuo=0,09V [12,18-12,09]
Współczynnik Stabilizacji $S_{U} = \frac{0,09}{11} = 0,0081$
Napięcie Dropout = 14-12,09= 1,91 [V]
Tabela 2. Dane do wykresu nr 2

Wykres 3. U0=f(I), dla Uwej=15V

R[Ohm]	I0[mA]	U0[V]
0	197,5	0
5,9	197,5	1,03
7,5	197,5	1,36
10,6	197,3	2
16	197,1	3,08
20,5	196,9	3,96
30,4	196,4	5,9
39	195,9	7,58
56	194,6	10,86
81	149,7	12,16
119,7	101	12,18
149,7	80	12,19
219	54	12,2
Inf.	0	12,23

$${R_{\text{WY}} = \frac{U}{I} = \frac{0,07}{0,1497} = 0,47\ \left\lbrack \text{Ohm} \right\rbrack\backslash n}{\Delta U_{0} = 0,07\lbrack V\rbrack}$$

Tabela 3. Dane do wykresu nr 3

Wykres 4. U0=f(I), dla Uwej=20V

R[Ohm]	I0[mA]	U0[V]
0	198	0,01
5,9	197,8	1,03
7,5	197,6	1,36
10,6	197,5	1,99
16	197,3	3,07
20,5	197,1	3,96
30,4	196,7	5,91
39	196,3	7,6
56	195,4	10,89
81	149,9	12,17
119,7	101,1	12,19
149,7	80,5	12,2
219	54,9	12,22
inf.	0	12,24

$${R_{\text{WY}} = \frac{U}{I} = \frac{0,07}{0,1499} = 0,47\ \left\lbrack \text{Ohm} \right\rbrack\backslash n}{\Delta U_{0} = 0,07\lbrack V\rbrack}$$

Tabela 4. Dane do wykresu nr 4

U_REF=2,77V (zmierzone woltomierzem napięcie na R6 przy R0 rozwartym)

U_SC=0,43V (zmierzone woltomierzem napięcie na R4 przy R0 zwartym)

Wnioski:

• Zmniejszanie R0 powoduje, że charakterystyka U0=f(UI) nieco później zaczyna stabilizować napięcie

• Zwiększanie UI powoduje, że napięcie U0 jest nieco wyższe, jednak przez to, że prądem sterowałem przez dość znaczną zmianę oporu, nie mogę tego stwierdzić jednoznacznie

• Im mniejszy współczynnik stabilizacji, tym lepsza stabilizacja sygnału na wyjściu.

• Dla R0 od około 81 Ohmów do nieskończoności, oraz UI od 14V do powyżej 25 Woltów stabilizator pracuje jako stabilizator napięcia.

• Dla R0 od 0 do około 56 Ohmów, oraz UI pomiędzy 15 a 25 Woltów stabilizator pracuje jako stabilizator prądu.

• ΔUO/UO =0,1%, czyli tak samo jak w katalogu

• Uo=od 0 do 12,23 V, czyli mniej

• ΔUO/UI = 0,8% czyli nieco więcej

• Napięcie dropout poniżej 2 V czyli nieco mniej niż w katalogu

• U_REF=2,77V, czyli prawie dokładnie tak samo jak w katalogu

• U_SC=0,43V, czyli niemal dokładnie tyle samo