I.Analiza + 3m HCl – obecność kat. I gr.

Pb²⁺+ KI żółty osad, roztwarzalny w nadmiarze; + K2CrO4 żółty, amfoteryczny osad, + H2SO4 osad biały, amfoteryczny (zmętnienie).

Ag⁺ + 3m HCl – biały osad. Roztworzyć w amoniaku. Później dodać HNO3 do pH ok. 5. Osad AgCl ponownie się wytrąci; + KI – żółty osad, nierozpuszczalny! w nadmiarze

Hg₂²⁺ + SnCl2 – wydzieli się biały kalomel, osad będzie czerniał na skutek wydz. się rtęci; + KI – żółtozielony osad, po dodaniu nadmiaru KI wydziela się czarna rtęć.

II.Cu²⁺ + amoniak – szafirowy kompleks, + KI brązowe zabarwienie (wydziela się jod); jon Cu²⁺ w roztworze jest niebieski; barwi płomień na zielono

Bi³⁺- SnCl2 + kilka kropel 6m NaOH + analiza – czarne zabarwienie; reakcja z KI – brązowe a po dod. nadm. pomarańczowe zabarwienie

Cd²⁺+ kilka kropel amoniaku 14m + AKT – żółty siarczek na zimno

Hg²⁺+ KI- łososiowy osad roztwarzalny w nadmiarze; SnCl2 + kilka kropel 6m NaOH + analiza – czarne zabarwienie od rtęci (por. BIZMUT!).

Sb³⁺ - 1ml HCl (12m) + 1ml AKT, ogrzać. Pomarańczowy siarczek, rozp. w HCl, nierozp. w (NH₄)₂CO_3. Opiłki żelaza redukują Sb³⁺ do czarnego antymonu

Sn – r-cja Meissnera. Spr. stopień utlenienia: Po dodaniu HgCl₂ do analizy jak wytrąci się biały, czerniejący osad - Sn2+, gdy nie zajdą zmiany – Sn4+

As - 1ml HCl (12m) + 1ml AKT, ogrzać. Żółty siarczek, rozp. w (NH₄)₂CO_3, nierozp. w HCl. As3+ - po dodaniu do analizy AgNO3 – żółty osad (pH OBOJĘTNE), brak r-cji z m. magnezową. As5+ - po dod. AgNO3 czekoladowy osad. Biały osad po dod. m. magnezowej (pH OBOJĘTNE)

III. Al³⁺ + aluminon, ogrzać – czerwony/różowy osad (Cr³⁺ i Fe³⁺ mogą też dać tę samą r-cję!)

Ni²⁺ + parę kropel amoniaku + C₄H₈N₂O₂- malinowe zabarwienie(por. Fe2+); w r-rze Ni²⁺ jest jasnozielony

Co²⁺ -do analizy kilka kropel słabego kwasu + NH4SCN + eter + aceton – niebieskie zabarwienie warstwy eterowej; kobalt w r-rze jest różowy (łososiowy). W razie obecności Fe3+ pamiętamy o zamaskowaniu go po dod. NH4SCN

Mn²⁺- 1 ml 16m HNO3 +1 ml (NH4)2S2O8 + parę kropel AgNO3, zmieszać, bagietką wpr. kroplę analizy, ogrzewać; różowofioletowe zabarwienie

Fe²⁺ +K3[Fe(CN)6] – błękit Turnbulla; analiza + kilka kropel amoniaku + C₄H₈N₂O₂ – czerwony kompleks (uwaga! Por. Ni²⁺)

Fe³⁺ + K4[Fe(CN)6] – błękit pruski; analiza + kilka kropel NH4SCN – „smocza krew”, po zakwaszaniu pogłębia barwę; + octan sodu – brunatny r-ór, odbarwiający się po zakwaszeniu; w r-rze zab. żółte

Zn²⁺ - 1 ml HgCl2 + 2 ml NH4SCN + 1 kropla Co(NO3)2 bagietką + 1 ml analizy. Pocierać bagietką ścianki probówki. Gdy jest Zn²⁺ r-ór ma kolor JASNOniebieski

Cr³⁺ w r-rze przyjmuje ciemne zabarwienie, od ciemnozielonego aż prawie do czarnego. R-cja Lehnera: H2O2 + H2SO4 rozc. + eter (1:1:1) + analiza. Warstwa eterowa powinna zabarwić się na sinoniebiesko. Ale generalnie wystarczy patrzeć na sam kolor

IV. Ba²⁺ zielonożółty płomień; + CaSO₄ – natychmiastowe zmętnienie; + K2CrO4 – żołty osad, nierozp. po ogrzaniu w kw. octowym (odr. od Sr i Ca, których osady z chromianem są rozp.w kwasie)

Sr²⁺ karminowy płomień; + CaSO₄ – zmętnienie po pewnym czasie (por. Ba2+)

Ca²⁺ ceglastoczerwony płomień; + szczawian amonu – biały osad nierozp. w kw. octowym po ogrzaniu

V. Na+ żółtopomarańczowy, intensywny płomień

K+ fioletowy płomień, w przypadku obecności Na+ dostrzegalny tylko przez szkiełko

Mg²⁺ + 6 m NaOH kroplami po ściance + magnezon po ściance probówki; błękitny osad

NH4+ + NaOH 6m (spora ilość), ogrzewać, w tym czasie trzymać u wylotu probówki zwilżony wodą papierek; zrobi się niebieski od wydz. się amoniaku

HgCl₂ 0,5ml + KI aż się roztworzy łososiowy osad + 6m NaOH dość dużo + analiza aż się zabarwi na brązowo (r-cja z odc. Nesslera)

I.Cl^- - dodać AgNO3 + (NH4)2CO3, by osad się rozpuścił. R-ór ten zakw. HNO3, by pH wynosiło ok. 5. Gdy osad ponownie się wytrąci, jest Cl-

Br-, I- - zakw. rozc. HCl/H2SO4 + chloroform + chloramina(dość dużo, by jony się dobrze utleniły), zmieszać. I- fioletowe zab. warstwy chloroformu, Br- żółtoplom.

I^-+ octan ołowiu – żółty PbI2

[Fe(CN)₆]^4- + FeCl₃ – błękit pruski; [Fe(CN)₆]^3- + Fe²⁺ (z FeSO₄ np.) – błękit Turnbulla; te 2 jony dają żółty r-ór.

SCN^- + FeCl₃ – „smocza krew”, po zakwaszeniu barwa pogłębia się. Gdy podejrzewamy obecność [Fe(CN)₆]^4- obok SCN- to na bibułę nanieść FeCl₃ + na środek analiza – błękit pruski w środku a obwódka to „smocza krew”

II. CH₃COO- + H₂SO₄ rozc. (1:1) – zmieszać, rozprowadzić na ręku, poczuć ;D; daje zwęglenie przy odparowywaniu. + FeCl3 – brunatny r-ór, odbarwiający się po zakwaszeniu (por. SCN-)

NO₂^- na bibułę nalać analizy, kwasu sulfanilowego, nanieść kroplę B-naftolu – czerwono-pomarańczowa plama

III. CO₃^2- + H₂SO₄ (18m) – pieni się jak woda sodowa; przy odparowywaniu daje zwęglenie

C₂O₄^2- - po odparowaniu do sucha w parowniczce powstaje częściowe zwęglenie (plamki); + sól wapnia – wytrąca się biały osad nierozp. w kw. octowym nawet po ogrzaniu. Odbarwia KMnO₄ na gorąco.

C₄H₄O₆^2- - po odparowaniu do sucha całkowite zwęglenie, zapach karmelu. Odbarwia KMnO₄ na gorąco_. Próba na lustro srebrowe: dodać AgNO3, rozpuścić osad w amoniaku i ogrzać w probówce przemytej NaOH – srebro na ściankach

SO₃^2- + sól strontu – wytrąca się biały osad, nierozp. w kwasie octowym nawet po ogrzaniu. Odbarwia KMnO₄ na zimno oraz FUKSYNĘ

BO₂- - odparować do sucha w parowniczce, po ostudzeniu rozp. osad w ST. H2SO4 a później próba płomieniowa

IV. S₂O₃^2- + AgNO3 – osad jasny, b. szybko czernieje; + FeCl₃ – r-r fioletowy, sam się szybko odbarwia, jednak r-cja nie zawsze wychodzi. Odbarwia KMnO₄

PO₄^3- + HNO3 (16m) + (NH₄)₂MoO₄ – żółty osad na zimno (niekoniecznie osad, czasem po prostu r-r zabarwia się na żółto); + mieszanina magnezowa – biały osad

AsO₄^3- + AgNO3 – czekoladowy osad; + HNO3 (16m) + (NH₄)₂MoO₄ – żółty osad po OGRZANIU (j.w. nie musi być osad tylko żółte zabarwienie r-ru); + mieszanina magnezowa – biały osad

AsO₃^3- nie daje reakcji z m. magnezową, z molibdenianem tylko przy dużym st. Jonu; odbarwia KMnO4; z AgNO3 daje żółty osad

Chromiany – oba dają reakcję z Ba2+, dając żółty osad, nierozp. w kw. octowym. Oba reagują z Pb2+, dając żółty, amfoteryczny osad. CrO₄^2- w r-rze żółty, Cr₂O₇^2- pomarańczowy

V. NO₃^- - stały FeSO₄ (nie mieszać) + H₂SO₄ (18m) kroplami – brunatna obrączka

ClO₃- dodać KI w środ. kwaśnym, wydzieli się jod; po dodaniu opiłków cynkowych roztworzą się i powstanie chlorek, który wykrywamy dod. AgNO3

VI. SO₄^2- + Ba²⁺ - biały osad, nierozpuszczalny w kwasach, ogólnie za nic się nie rozpuszcza w niczym niemalże

F^- - sporządzić „smoczą krew” (FeCl₃ + NH₄SCN) i wlewać do niej analizę – w ob. F- odbarwia się („maskowanie”)

AgNO3, Pb(NO3)2, HgCl2, Bi(NO3)3, Cd(NO3)2, Cu(NO3)2, SnCl2, SnCl4, NaCl, KBr, KI, NH4SCN, K4[Fe(CN)6], NaNO2, NaNO3, NaClO3, Na2SO4, NaF, KNO3, CaCl2, Ba(NO3)2, MnCl2, K2CrO4, Sr(NO3)2, FeSO4, CH3COONa, NH4NO3, Zn(NO3)2, Mg(NO3)2, (NH4)2C2O4