Jezu Bogaty w Miłosierdzie… Kraków Łagiewniki 07.10.2003

Kochani moi!Czcigodni Bracia Kapłani,
Przewielebne Siostry,
Wszyscy Kochani moi!

Bojaźnią przejmuje mnie to miejsce.Tu jest dom Boga i Brama Niebios,to moje miłosierne Betel (por. Rdz 28,17).Całuję więc tę ziemię,gdzie Bóg okazał swoje Miłosierdzie i wołam skruszony:Jezu, ufam Tobie!Zmiłuj się nade mną, Panie,w Miłosierdziu swoim,w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją.Stwórz, o mój Jezu we mnie serce czyste i daj mi moc Twego Ducha (por. Ps 51).Widziałem siostrę pełną Miłosierdzia.Przepasaną różańcem,upracowaną,osłoniętą welonem,aby widziała tylko Miłosiernego.Siostro Święta!Byłem w Twoim domku,w Głogowcu.Szedłem do Twego kościoła w Świnicach.
Piękna jest ta ścieżka na skróty,którędy chodziłaś w dzieciństwie na roraty.Klęczałem tam,gdzie Was jedenaścioro klękało w październiku do różańca,przed figurą Niepokalanej,co stała dla Was na domowej komódce.Widziałem warsztat stolarski i heble Twego Taty.I z takiej biedy,wyrastają święci?Przedziwny jesteś Boże,że tajemnice Królestwa objawiasz prostym (por. Mt 11,25).Siostro Faustyno, cudowna prostotą i wielka świętością. Kiedy Ty mi powiesz, dlaczego schowałaś w Głogowcu mój biskupi krzyż? Załóż go kiedyś i niech Cię taką zobaczę.

O moja Iskierko Boża, wyróżniona spośród sekretarek, taka dyskretna i dobra.Powiedz mi po cichu, czy podoba Ci się ten obraz Jezusa Miłosiernego?Dlaczego płaczesz? Podoba mi się, ale ksiądz nie widział Chrystusa Żywego. Nie widziałem!To obiecaj mi dziś, że kiedyś Go zobaczę. Zobaczysz, tylko nie opuszczaj Koronki.

Siostro Święta! A śpiewasz Ty czasem z siostrami Wiesiową i moją pieśń:Boże łaskawy, pełen dobroci Bogaty w Miłosierdzie? Śpiewasz czasem: O Jezu, Jezu, ja proszę
Sercem skruszonym i łzami Przebacz mi, rozgrzesz, zapomnij Zmiłuj się Jezu nad nami?Nie śpiewam. Ja wtedy patrzę i słucham, ale wy tylko śpiewacie.Nie widziałam, żeby ktoś z Was płakał.Przyjdzie czas,że z taką wielką żałobą będę się żalił przed Tobą, Chrystusie i duch mój przed Tobą klęknie
i wtedy serce mi pęknie (J. Tuwim).Jak Tobie, Chryste!Przez miłosierną Twą miłość, Jezu niech będą serdeczni ludzie, bo na ostatnie czasy nam dałeś łaskawe Twe Miłosierdzie.

A czasy są złe.Zapłaczecie wśród narzekań na utrapienia, jakie Was czekają.Wołał święty Jakub Apostoł.
Bogactwa Wasze zbutwieją.Szaty Wasze zeżrą mole, zardzewieją Wasze złota i srebra rdza będzie toczyć
Wasze ciała . Zabraliście w tych dniach ostatnie nasze skarby. Zatrzymaliście zapłatę robotników i żniwiarzy.
Krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów Żyliście beztrosko i wśród dostatkówtuczyliście Wasze serca (por. Jk 5,1-6).

Prawa piszą, ciężary nakładają, a sami palcem ich nie tkną. Grzechy stoją się prawem, dzieci bezbożne urosną na terrorystów i na uświadomione bestie, które ze swoim aniołem będą zamiatać gwiazdy Niebieskie, a smok starodawny będzie chciał pożreć Potomstwo Niewiasty. Czyżby tylko kataklizm mógł świat uratować?
Ocaleją tylko sprawiedliwi.Bóg poprzysiągł, że nie będzie karał nas potopem, ale grzechy Sodomy i Gomory mogą spalić świat i zostanie tylko morze, w którym nie ma życia.

Uchowaj Boże! Raczej mnie zabij, wołam za Mojżeszem byłeś ocalił mój Naród (por. Kpł 11,15).

Widziałem tu Człowieka w trepach, w drodze do kamieniołomów. Z ręką co przesuwała paciorki różańca.

Patrz, to dziecię urosło to Obrońca, wskrzesiciel Narodów. Krew Jego - dawne bohatery...Któż ten mąż
To Namiestnik na ziemskim padole. Znałem Go... Jak urósł duszą i ciałem...Podnóżkiem Jego są trzy stolice.
To Namiestnik Wolności na ziemi widomy. On to na sławie zbuduje ogromny Swego Kościoła. Nad ludy
i nad Króle podniesiony, na trzech stoi koronach, a sam bez korony. A życie Jego - trud trudów,
a tytuł Jego - lud ludów, krew Jego dawne bohatery (A. Mickiewicz). On rozda miłość,jako mocarze rozdają broń
Sakramentalną moc swą pokaże świat wziąwszy w dłoń! (J. Słowacki)

Ale obudził się ten co gwiazdy zmiata ogonem Plunął śmiercią na Widzącego daleko. Strzał Cisza Krew
Modlitwa i Płacz. Niewiasta obleczona w słońce z Krzeptówek zobaczyła w pękniętym lustrze skrwawiony pierścień Rybaka. Pobladła Sięgnęła Otarła I ocaliła.

Widziałem Człowieka nad Morskim Okiem. Mówił różaniec. Człowieku Dobry, zmoczyłeś buty.
Zdejmij je. Wysuszę Ci skarpety. Ucałuję Twoje stopy, Moja Opoko! To Ty poświęcałeś
ten kościół Bożego Miłosierdzia. Boże, Piotram widział! To Ty jesteś Człowieku idący pod górę
przez Wodogrzmoty aż do źródła, które starannie ukryło swój początek.

Idziesz w dolinę Mamre, aby składać ofiarę Niewypowiedzianemu. Teraz jesteś potężny w słabości swojej.
Teraz nic nie mówiąc jesteś Głosem Wołającego i jesteś! Wołaj więc z nami i za nas:
Niech Europa będzie sobą Niech na nowo odkryje swe źródła i ożywi korzenie. Niech wróci do pierwszej gorliwości. Europo, nie lękaj się ewangelii, bo ewangelia jest po Twojej stronie. W ewangelii,którą jest Jezus
znajdziesz mocną i trwałą nadzieję, której pragniesz. Bądź pewna, ta nadzieja zawieść nie może! (Jan Paweł II Eccl. in Europa) A oni chcą: Do Europy bezmyślnym stadem wlokąc za sobą miłość i zdradę... zdeptaną duszęi honor i wiarę (K.J. Węgrzyn).

Jest miesiąc różańcowy. Z Ojcem Świętym trzymam różaniec i w tajemnicach świetlanych mówię: Zdrowaś Maryjo... Maryjo daj nam Jezusa On jest Nadzieją Kościoła Europy i ludzkości (jw.).

Maryjo, zachowaj nam Ojca Świętego dla dobra ludzkości, Kościoła i Polski. O Miłosierna z Ostrej Bramy,
Przenoś mą duszę utęsknioną, Tam gdzie niebieskie są polany Litewska Księżno z Ostrej Bramy.Wiem, że w tym zmurszałym świecie bezbożnym i bez miłosierdzia, ludzie sobie nie poradzą. Tylko Ty Jezu Miłosierny
podnosisz rękę ku rozgrzeszeniu. Tylko Ty przytulisz do serca mnie marnotrawnego. Przebaczysz mi jak Magdalenie.
Z cierni odplączesz jak zagubioną owcę i do serca przygarniesz.

Jezu Miłosierny z Krakowskich Łagiewnik okaż swoją potęgę przez dobroć i zmiłowanie.
Polsce daj rządy mądre i dobre Twój pokój niech już nastanie.

Niech ucałują się sprawiedliwość i pokój i niech przyjdą dobre czasy Twego Miłosierdzia.
Przyjdź Jezu, Panie, Odkupicielu człowieka, bogaty w Miłosierdzie. Pójdziemy w różańcowej procesji
od Miłosierdzia Bożego aż do Twojego Serca, Panie, z modlitwą za Ojca Świętego.

Krakowskie gołębie niech stadem polecą, z hejnałem srebrnym z wieży Mariackiej, od Matki Bożej z Piasków,
od Różańcowej u Dominikanów i od Zasypiającej Wita Stwosza wyrzeźbionej dłutami i Łokietkowej uśmiechniętej.

Polećcie polskie gołębie z białoczerwoną w błękicie na Plac Piotrowy polećcie od mojej Księżnej Łowickiej.

Z mazurkiem Chopina lećcie, z oberkiem wróćcie do wierzb. Reszta niech będzie milczeniem,
przecież Ty, Ojcze, wszystko wiesz. Ty wiesz, że...Amen.

kś. bp.Józef Zawitkowski