To co nazywamy naszą psychiką jest całością, ale składają się na to co najmniej trzy elementy: id, ego, superego.
Id – to, co jest w nas zwierzęcego; element, który łączy nas ze światem zwierząt; część najbardziej biologiczna. Pożądania są tu destrukcyjne (thanatos) – nienawiść, agresja - oraz też libidalne (reprodukcyjne) – afirmacja życia, seksualność; Nie możemy realizować tych popędów w sposób bezpośredni, tak jak zwierzęta. Różnimy się od zwierząt tym, że mamy superego
Superego – kultura, etyka, wychowanie
Ego – szukanie realistycznego wyjścia przystosowanego do społeczeństwa
Freud również zajmował się tłumaczeniem snów, ale to nie była jego najlepsza strona.
Z Freudem łączy się rola dzieciństwa. Freud twierdzi, że to kim jesteśmy jest determinowane przez nasze dzieciństwo. Dzieci przychodzą na świat jako jedno id.
6-7 rok życia u dzieci to okres latencji (okres absolutnego zaniku seksualności)
Ambicja to kulturalny sposób wyładowania agresji.
Freud popełnia jeden błąd. Wszystko tłumaczy jednym kluczem, jesteśmy bardziej skomplikowane. Zwrócił jednak ludzkości uwagę, że seksualność jest bardzo ważna dla ludzi.
Wszystko, co Freud stwierdził wynikało z badań ludzi chorych. Jego przeciwnicy uważali, że Freud dokonał ekstrapolacji z ludzi chorych na ogół ludzkości. Jednak nie ma wyraźnej granicy pomiędzy człowiekiem zdrowym, a człowiekiem chorym. Nie ma ludzi zupełnie zdrowych psychicznie.
Psychoanaliza freudowska jest biologiczna, natomiast psychoanaliza obecnie zmierza w kierunku kulturowej. Skoro jest nienawiść, to dlaczego nie ma być miłości.