Praca roczna – wytyczne:

1. Objętość tekstu: minimum 5 stron.

2. Tekst należy wyjustować z obu stron; numery stron podajemy na dole strony.

3. Czcionka Times New Roman, wielkość czcionki: 12, interlinia 1,5 pkt.

4. Cytaty w tekście należy zapisać w cudzysłowie. Cytaty dłuższe niż cztery zdania należy wydzielić z tekstu i oznaczyć czcionką Times New Roman, wielkość czcionki: 11, interlinia 1,15 pkt.

5. Tytuły książek, esejów, filmów etc. należy opatrzyć kursywą.

6. Tytuły rozdziałów i śródtytuły należy zapisać drukiem wytłuszczonym, czcionka Times New Roman, wielkość czcionki: 12.

7. Przypisy (czcionka Times New Roman, wielkość czcionki 10, interlinia 1.0 pkt):

• Należy stosować przypisy u dołu każdej strony. Znaki przestankowe umieszczamy za cyfrą przypisu, np.:

Jak stwierdza Fukuyama, będzie to wszystko dość nudne¹.

„Współczesne demokracje liberalne nie wypłynęły z mglistych oparów tradycji”².

Jan zapytał: „Dokąd idziesz?”¹.

Zosia przestraszona wykrzyknęła: „Przestań!”².

1. Zapis przypisu:

• Publikacja książkowa

1. Nęcka: Cielesne o(d)słony. Dyskursy erotyczne w polskiej prozie po 1989 roku. Katowice 2011, s. 12.

• Artykuł zamieszczony w antologii:

M. Tramer: Kłopoty z pornografią. W: Genologia i konteksty. Red. Cz. P. Dutka. Zielona Góra 2000, s. 13–15.

• Artykuł zamieszczony w czasopiśmie:

E. Kobylińska: Czarodziejski blok i szpulka. Psychoanaliza i nowoczesność. „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2, s. 4.

• Publikacje ze źródeł internetowych:

T. Sikora: Władza, opór, pornografia. „UniGender” 2010/2011, nr 2/1 (6/7). Dostępny w World Wide Web: http://www.unigender.org/?page=biezacy&issue=05&article=11 [dostęp: 07.11.2011].

• W przypadku, gdy następny przypis pochodzi z tego samego źródła, stosuje się:

Tamże.

Tamże, s. 122.

Np.:

E. Kobylińska: Czarodziejski blok i szpulka. Psychoanaliza i nowoczesność. „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2, s. 4.

Tamże.

Tamże, s. 7.

• W przypadku, gdy przypis odnosi się do źródła, które już w danym tekście było cytowane, stosuje się:

E. Kobylińska: Czarodziejski blok i szpulka. Psychoanaliza i nowoczesność…, s. 144.

• Proszę również o konsekwentne stosowanie polskich oznaczeń: Tegoż, Tejże, Tychże, Tamże, Przeł.

• Do pracy należy dołączyć analizowany wiersz. Należy podać tytuł pracy, np.

Motyw śmierci w poezji Ewy Lipskiej. Analiza i interpretacja wiersza Wybaczcie mi to…

• Przykładowy zapis przypisu:

Początki cyrkowych i scenicznych prezentacji potworności przypadają na czasy renesansu, kiedy to następuje upublicznienie potworności, jednakże to wiek XIX inauguruje komercjalizację potwornych ciał¹. Jest to również moment przełomowy, w którym teratologia zrywa z teologicznymi naleciałościami²; staje się nie tyle nauką, co dyscypliną, pasją poszukiwawczą, swoistą archeologią potworności. Wszelkie przypadki deformacji, inności, dziwności i niesamowitości, jak notuje Anna Wieczorkiewicz, można było podziwiać na jarmarcznych scenach rozrywki aż do lat 30. XX wieku³. Co więcej, w XIX wieku dochodzi również do skrzyżowania dwóch dyscyplin: teratologii z medycyną, a potwory wprowadzone zostają w przestrzeń lekarskich gabinetów⁴.

• Na końcu pracy należy dołączyć bibliografię z numeracją i w porządku alfabetycznym, rozpoczynając od nazwiska autora i podając pełne imię:

1. Bakke Monika: Wyobrażone ciałem się staje. O hybrydach, monstrach i istotach postludzkich. W: O wyobraźni. Pod red. R. Liberkowskiego, W. Wilowskiego. Poznań 2003.

2. Kobylińska Ewa: Czarodziejski blok i szpulka. Psychoanaliza i nowoczesność. „Teksty Drugie” 2007, nr 1–2.

3. Tramer Maciej: Kłopoty z pornografią. W: Genologia i konteksty. Red. Cz. P. Dutka. Zielona Góra 2000.

4. Wieczorkiewicz Anna: Monstruarium. Gdańsk 2009.

---

1. Por. A. Wieczorkiewicz: Monstruarium. Gdańsk 2009, s. 14.↩

2. Por. tamże, s. 170.↩

3. Por. tamże.↩

4. M. Bakke: Wyobrażone ciałem się staje. O hybrydach, monstrach i istotach postludzkich. W: O wyobraźni. Pod

   red. R. Liberkowskiego, W. Wilowskiego. Poznań 2003, s. 13.↩