TOKSYKOLOGIA 19.12.2014
Toksyny zwierząt
Żmija zygzakowata
Występowanie: Wielka Brytania, od Hiszpanii i Włoch w całej Europie Środkowej, Szwecja, Finlandia, Białoruś, Rosja i Ukraina, na terenie Azji i na Bałkanach (podgatunki)
-Żmija jako jedyny gatunek węża występować może poza kołem podbiegunowym
-W Alpach żmiję zygzakowatą można spotkać nawet na wys. 2750 m.n.p.m
-W Polsce- najpospolitsza na terenie Bieszczad
TOKSYCZNOŚĆ
-Wśród zwierząt domowych zatrucia jadem żmii powoduje znaczną zachorowalność, w części spowodowaną trudnościami w zdobyciu surowicy
-jad żmii- mieszanina wielkocząsteczkowych białek (głównie proteaz, hydrolaz peptydowych, hialuronidazy, fosfolipazy)- wnikają do naczyń limfatycznych- do krążenia ogólnego
-Hipowolemia (LD50- dla psa…)i miejscowy obrzęk- na skutek wzrostu przepuszczalności naczyń ( uwolnienie histaminy, serotoniny, bradykininy, prostaglandyn oraz w wyniku bezpośredniego działania jadu na serce i naczynia krwionośne.
LD50 dla psa-
OBJAWY Kliniczne
-najczęściej psy kąsane są w nos, wargi, język, ok. jamy brzusznej i piersiowej, opuszki palcowe, dolne części kończyn
-obrzęk w okolicy twarzowej może mieć poważne skutki bo utrudnia termoregulację
-miejscowy bolesny obrzęk- kilka do 30 minut od ukąszenia (max. 2h)
-Brak obrzęku po 2h wyklucza zatrucia jadem żmii
-obrzęk stopniowo powiększa się, mogą powstawać wylewy krwawe, możliwe utrudnione pobieranie pokarmu i zaburzenia termoregulacji
-blade błony śluzowe
-siniaki
-ślinienie
-wymioty, biegunka
-odwodnienie
-niepokój, ospałość, depresja, senność
-kulawizna
-punktowe rany
-u psów ukąszonych w głowę na dziąsłach możliwe punkcikowate wybroczyny i wylewy krwawe
-początkowo częstoskurcz, później rzadkoskurcz, niedociśnienie, zapaść, wstrząs
-gorączka, dreszcze, konwulsje
-ból brzucha, ból klatki piersiowej, zaburzenia oddychania
- w ciężkich przypadkach silna koagulopatia, niedokrwistość, mocznica, trombocytopenia, hipoproteinemia, hipoalbuminemia
-zejście śmiertelne- zwykle spowodowane niewydolnością nerek lub wątroby, zwykle 5-7 dzień u nieleczonych
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
-krwotoki, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, martwica wątroby, zawały
-krwotoczny obrzęk w miejscu ukąszenia, przekrwienie płuc, uogólniona hemoliza, żółtaczka, zwyrodnienie mięśnia sercowego, wybroczyny w korze nerek
LECZENIE
-bardzo ważny czas podjęcia leczenia
-utrzymać zwierzę w spokoju i w bezruchu tak długo jak to możliwe
Pierwsza zasada pierwszej pomocy- nie powodować dodatkowych uszkodzeń
-nie manipulować w miejscu ukąszenia, nie zaleca się nacinania, stosowania opasek uciskowych- można doprowadzić do zakażenia, zwiększyć krwawienie
1. Agresywna dożylna terapia płynami
2. Wczesne dożylne podanie antytoksyny
3. Monitorowanie hemostazy i parametrów biochemicznych
4. Podanie antybiotyków
Kiedy zastosować antytoksynę przeciw jadowi węży:
-ukąszenie w część twarzową
-we wszystkich przypadkach kiedy obrzęk jest duży i rozprzestrzenił się poza najbliższy staw za miejscem ukąszenia
-jeżeli wystąpi nadciśnienie nie reagujące na dożylną terapię płynami, koagulopatia lub zaburzenia EKG
-preparat Zagreb Antivenom
1X10ml lub 2X5,5 ml ampułkę- rozpuścić w 2-3 objętościach r-ru izotonicznego w formie powolnej iniekcji i.v.
-Poprawa powinna nastąpić szybko, szczególnie jeśli surowica jest podana w ciągu 18h od ukąszenia. Jeżeli brak poprawy po 2h można powtórzyć iniekcję.
-Efekty uboczne- wymioty, gorączka, zaburzenia oddychania, skurcz oskrzeli- adrenalina 0,5-1 ml r-ru 1:1000 s.c.
Dalsze leczenie- objawowe i wspomagające:
-właściwe nawodnienie, monitorować tętno, ciśnienie krwi, oddychanie, ciepłotę ciała
-przy dużych obrzękach można podać sterydy i leki przeciwhistaminowe, przeciwbólowe
-przy krwawieniach zbadać czy doszło do koagulopatii, czasem niezbędne jest podanie Wit. K (3-5 mg/kg i.m. lub s.c. dziennie w dawkach podzielonych) i transfuzja krwi
-przy drgawkach diazepam (0,5 mg/kg i.v.) lub znieczulenie ogólne
-w ciężkich przypadkach monitorować czynność wątroby i nerek
ZATRUCIA JADEM ROPUCH
-W Polsce występują 3 gatunki ropuch
Bufo bufo- ropucha szara, zielona paskówka (?)
Mechanizm działania toksycznego:
Czynniki toksyczne:
-Dopamina
-Epinefryna
-Norepinefryna
-Serotonina
-Bufotenina
-Bufagenina
-Bufotoksyna
Wszystkie gatunki ropuch produkują te substancje, są różnice gatunkowe w ilości każdej substancji
Bufagenina i bufotoksyna- działanie glikozydopodobne, zaburzenia rytmu serca, bradykardia, tachykardia, wzrost ciśnienia krwi
Bufotenina- działanie halucynogenne- podobne do LSD
Dawka toksyczna wydzieliny jadowej- 1mg/ kg
OBJAWY KLINICZNE
-ceglaste błony śluzowe
-nadmierne ślinienie, wymioty
-pocieranie łapami pyska, skomlenie
-niepokój, dezorientacja, „puste spojrzenie”
-potykanie się, upadanie
-opistotonus
-przyspieszenie częstości oddechów
-drgawki, śpiączka
Często objawy pojawiają się w ciągu kilku MINUT od ekspozycji, większość objawów w ciągu 30min- 1h
PODCZAS BADANIA KLINICZNEGO:
-zaczerwienienie błon śluzowych
-ślinotok
-tachypnoe, tachykardia/ bradykardia, do migotania komór włącznie
-hipertermia
Objawy neurologiczne
-zaburzenia świadomości (od dezorientacji, otępienia do śpiączki)
-ataksja
-oczopląs, rozszerzenie/ zwężenie źrenic, słaba reakcja na światło
-przeczulica
-wymioty
-strach
LECZENIE:
-Płukanie jamy ustnej bieżącą wodą (5-10 minut, powtórzyć 3x)
-Bradykardia, zatrzymanie- atropina 0.02 mg/kg iv (uważać, może pogłębić tachykardię)
-Tachykardia- beta antagoniści np. propranolol 0,5-2 mg/kg iv
-Podawanie specyficznych dla digoksyny przeciwciał Fab
-Objawy neurologiczne, drgawki- diazepam, barbiturany, glikokortykoidy (prednisolon), furosemid
-Nawadnianie dożylne, wyrównywanie zaburzeń kwasowo- zasadowych i elektrolitowych
PSZCZOŁY
-Jad pszczeli (Apis mellifica?) zawiera 2 główne składniki toksyczne:
-zasadowe polipeptydy- melitynę i apaminę
Oraz
-MCD-peptyd
-enzymy- fosfolipazę A1 i A2, hialuronidazę, histaminę
Mechanizm toksycznego działania:
1.MELITYNA:
-bezpośrednie działanie hemolizujące
-zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych
-powoduje skurcz mięśni szkieletowych, serca i żołądka
Wyzwala histaminę
-blokuje przewodnictwo nerwowo- mięśniowe
2.APAMINA:
-pokonuje barierę K-M
-działa przede wszystkim na OUN, częściowo go pobudzając, czasami częściowo porażając
3.MCD-Peptyd
-działanie ukierunkowane na mastocyty (komórki tuczne)
4. Fosfolipaza A1i A2
-rozkładają fosfolipidy, w tym lecytynę do lizolecytyny- najsilniejszy biologiczny emulgator
5. Hialuronidaza
-powoduje szybkie rozprzestrzenianie się jadu
6. Histamina
-przekaźnik procesów zapalnych
OSY I SZERSZENIE
Jady os i szerszeni:
-różnią się od jadu pszczelego małą zawartością peptydów
-oprócz substancji znajdujących się w jadzie pszczół zawierają:
1. peptyd- kininę- powodujący skurcz mięśnia gładkiego obniżający ciśnienie krwi
2. aminy biogenne: serotonina acetylocholina (szerszenie)- obniżają ciśnienie krwi i wywołują ból, Acha może powodować wadliwe funkcjonowanie serca i mięśni szkieletowych
OBJAWY KLINICZNE:
-ból w miejscu użądlenia
-szybko rozprzestrzeniający się obrzęk i stan zapalny
Do objawów miejscowych dołączają objawy ogólne:
-podrażnienie
-skurcz mięśni
-hemoliza krwinek
-znaczne zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych z wystąpieniem krwawienia z dziąseł i nosa
Przypadki ostrego zatrucia występują po jednoczesnym użądleniu przez kilkanaście lub kilkadziesiąt pszczół lub os
-występuje nasilenie wszystkich objawów, z szybko postępującym obrzękiem
-duża hemoliza krwinek, prowadząca do zablokowania nerek przez hemoglobinę- ostra niewydolność nerek
-zgon może nastąpić również z powodu porażenia mięśnia sercowego
-dla większości ludzi toksyczność jadów owadzich jest niska
Jady pszczoły i osy niezależnie od swojego działania toksycznego, mają silne właściwości uczulające!!!
-Przypadki śmiertelne- reakcje alergiczne u uczulonych osobników
-Reakcje alergiczne prowadzą do wystąpienia potencjalnie śmiertelnego szoku anafilaktycznego- oddziaływanie na układ oddechowy, nerwowy, funkcję sercowo- naczyniową
-Czynniki odpowiedzialne za groźne reakcje alergiczne- mellityna oraz enzymy- hialuronidaza i fosfolipaza A2
ZATRUCIA ŚRODKAMI SPOŻYWCZYMI:
1.CZEKOLADĄ:
-Metyloksantyny (alkaloidy purynowe): teobromina, kofeina
-ilość zależy od źródła- najwięcej w proszku kakaowym, gorzkiej czekoladzie, mniej w mlecznej i białej
-notowane przypadki zgonu zwierząt po spożyciu czekolady, kakao (proszku i ziaren)
Toksyczna dawka:
Psy- Ld50-250-500mg/ kg
Kofeina
Psy 50- 110-200 mg/kg
Koty LD50- 80-150 mg/kg, zatrucia rzadziej niż u psów
Do poważnych zatruć może dojść po przyjęciu niższych dawek, w zależności od wieku, stanu fizjologicznego czy prowadzenia równoczesnego leczenia zwierzęcia
Gorzka czekolada- 2 kostki, mleczne- 0,5 tabliczki, biała- 11kg
Jaka ilość wywoła zatrucie:
Masa ciała zw. (kg) x współczynnik= ilość (g), gdzie współczynnik zależy od rodzaju czekolady:
-mleczna 64,9, pełna półsłodka- 18,9, gorzka
Mechanizm działania toksycznego
-selektywnie antagonizują komórkowe receptory adenozynowe powodujące pobudzenie OUN, zwężenie naczyń krwionośnych i częstoskurcz
- hamują komórkową fosfodiesterazę, powodując wzrost cAMP, zwiększając uwalnianie katecholamin, zwiększając napływ wapnia i hamując jego magazynowanie w siateczce sarkoplazmatycznej, zwiększając kurczliwość mięśni ( szkieletowe i mm. Serca)
-hamują rec. Benzodiazepinowe w mózgu
W zatruciu metyloksantynami występują charakterystyczne objawy pobudzenia OUN, nadmiernej aktywności serca i układu oddechowego.
-wchłanianie teobrominy u psów jest powolne (pełna absorpcja ok 10h)
-podlega krążeniu wątrobowo- jelitowemu
-wydalana z moczem
-metabolity o charakterze zasadowym- szybciej są wydzielane, jeżeli mocz jest zakwaszony
OBJAWY KLINICZNE ZATRUCIA:
W ciągu 24h, najczęściej 4h po spożyciu
Najczęściej:
-wymioty, biegunka, ból brzuszny, zwiększone pragnienie, ślinienie
-pobudzenie, nadmierna aktywność
W cięższych przypadkach:
-sztywność mięśni
-przyspieszony oddech
-nietrzymanie moczu, krwiomocz
-hipertermia
-tachykardia, arytmia, przedwczesne skurcze komorowe
-wzrost wrażliwości na bodźce, ataksja
-drgawki
-śpiączka
Śmierć 18-24h (arytmia, niewydolność układu oddechowego), kilkanaście dni (ostra niewydolność krążenia)
BADANIA LABORATORYJNE:
-Obecność metyloksantyn w zawartości żołądka, surowicy, moczu, wątrobie
np. teobromina w surowicy- wykrywalna 3-4 dni od ekspozycji
Oznaczanie metodą chromatograficzną- HPLC
LECZENIE
Zaleca się, jeżeli zwierzę zjadło więcej niż 20 mg/kg m.c. teobrominy lub produktów zawierających równoważną ilość tego składnika
Zabezpieczenie podstawowych funkcji życiowych
Zmniejszenie dalszej absorpcji
Zwiększenie wydalania alkaloidu
Leczenie objawowe
NIE MA ODTRUTEK!!!
U zwierząt bez objawów chorobowych- środki wymiotne i adsorbenty- do 3h od spożycia
Sztuczne oddychanie
Płyny dożylnie
Emetyki- max. Do 2h jeśli nie ma przeciwwskazań (np. objawy nerwowe, śpiączka), pozajelitowo, jeżeli wcześniej podano adsorbenty
Węgiel aktywny- powtarzanie dawki z uwagi na recyrkulację wątrobowo- jelitową
Przyspieszenie diurezy- płyny i.v., korekcja zaburzeń elektrolitowych
Drgawki- diazepam- może być nieskuteczny ze względu na blokowanie receptorów benzodiazepinowych- barbiturany
Monitrowanie funkcji serca-
Przedwczesne skurcze komorowe- lidokaina, dawka początkowa 1-2 mg/kg m.c. i.v.
Tachykardia-beta- blokery np. metoprolol, dawka poczatkowa 0,1 mg/ kg 3x dz.
Bardykardia- atropina 0,04-0,08 mg/kg i.m/ s/c/
Nie powinno się stosować kortykosteroidów i erytromycyny- niekorzystnie wpływają na wydalanie metyloksantyn
WINOGRONA I RODZYNKI
-najczęściej u psów, u kotów nie było w pełni potwierdzonych przypadków
-dawka toksyczna nie jest w pełni ustalona
-oszacowana- 11-31g/kg, do 57g/kg
Mechanizm toksycznego działania nie jest określony i jest kilka hipotez:
-nietolerancją przez psy tanin
-zanieczyszczenia owoców:
*Mykotoksynami
*Pestycydami
*Metalami ciężkimi
-przeciążenie cukrem prowadzącym do wstrząsu
-reakcja idiosynkretyczna na substancje zawarte w owocach
-spożycie nadmiaru witaminy D
OBJAWY KLINICZNE:
-wymioty do 24h od zjedzenia ( jako wynik działania winogron, ich toksyn lub skutek uremii przy niewydolności nerek)
-biegunka, bóle brzucha, brak apetytu, nadmierne pragnienie, anoreksja, letarg
-onbjawy trwają od kilku dni do kilku tyg.
-w ciągu 24h- kilkanaście dni- może wystąpić ostra niewydolnośc nerek
Ifaza- zwiększenie częstości i ilości wydalanego moczu
II faza- oliguria, anuria, azotemia
Ostra niewydolność nerek- śmierć lub eutanzja
Badanie krwi wykazuje:
-wysokie stężenie mocznika i kreatyniny
-wysokie stężenie wapnia i fosforu
Zmiany anatomopatologiczne
-martwica kanalików nerkowych
-obecność niezidentyfikowanego brązowego pigmentu w komórkach nerek