1ekstrapolacja i met辧ficka

Streszczenie

Makrootoczenie jest to zesp贸艂 warunk贸w funkcjonowania przedsi臋biorstwa wynikaj膮cy z tego, 偶e dzia艂a ono w okre艣lonym kraju i regionie, w okre艣lonej strefie klimatycznej w danym uk艂adzie prawnym, systemowym itp. Najwa偶niejsza cech膮 makrootoczenia jest to, 偶e bardzo silnie wp艂ywa ono na pozycje i mo偶liwo艣ci dzia艂ania przedsi臋biorstwa, a przedsi臋biorstwo nie jest w stanie zm贸c tych warunk贸w. ( Wyj膮tkiem s膮 np. korporacje mi臋dzynarodowe, kt贸re mog膮 oddzia艂ywa膰 np. na regulacje prawne w danym kraju). Makrootoczenie nie jest jednorodne dla wszystkich przedsi臋biorstw. W zale偶no艣ci od usytuowania przedsi臋biorstwa ma ono r贸偶ne warunki, kt贸re s膮 zale偶ne od regionu, bran偶y, sektora wielko艣ci tych przedsi臋biorstw, ich formy w艂asno艣ci oraz wielu innych czynnik贸w.

Z makrootoczeniem zwi膮zane jest tak偶e otoczenie konkurencyjne, kt贸re sk艂ada si臋 z wszystkich podmiot贸w gospodarczych, kt贸re maja powi膮zania kooperacyjne lub konkurencyjne. Jego najwa偶niejszymi sk艂adnikami s膮 dostawcy, nabywcy, istniej膮cy i potencjalni konkurenci. Cech膮 otoczenia konkurencyjnego jest to 偶e w przeciwie艅stwie do makrootoczenia, przedsi臋biorstwo mo偶e na nie oddzia艂ywa膰.

Segmenty makrootoczenia

Otoczenie ekonomiczne jest uznawane za najwa偶niejszy element makrootoczenia przedsi臋biorstwa. Jest ono wyznaczane przez to w jakiej kondycji znajduje si臋 aktualnie gospodarka. Wska藕nikami na podstawie kt贸rych przedsi臋biorstwo mo偶e oceni膰 w jakiej sytuacji jest gospodarka s膮 przede wszystkim: stopa wzrostu ekonomicznego, stopa procentowa, wahanie kurs贸w wobec dolara, stopa inflacji.

Otoczenie demograficzne przedsi臋biorstwa jest to mo偶na powiedzie膰 og贸艂 populacji kt贸ra zamieszkuje obszar na kt贸rym dzia艂a dane przedsi臋biorstwo. Jest to bardzo wa偶ny czynnik dla funkcjonowania wi臋kszo艣ci przedsi臋biorstw. Jest tak dlatego 偶e ilo艣膰 os贸b w poszczeg贸lnym wieku wp艂ywa na to czego dana spo艂eczno艣膰 b臋dzie potrzebowa膰 i na jakie dobra i us艂ugi b臋dzie najwi臋kszy popyt. Przedsi臋biorstwo kt贸re zna struktur臋 demograficzn膮 mo偶e dostosowa膰 do niej swoj膮 ofert臋.

Otoczenie polityczne i prawne s膮 to wszelkiego rodzaju czynniki prawne i polityczne, kt贸re mog膮 stworzy膰 przedsi臋biorstwom nowe szanse lub im zagrozi膰. Tworz膮 je wszystkie organy rz膮dowe i samorz膮dowe, organizacje polityczne i spo艂eczne oraz zwi膮zki zawodowe. Tworz膮 one nowe przepisy, normy, regulacje kt贸rych musz膮 przestrzega膰 przedsi臋biorcy i to w jakim stopniu s膮 restrykcyjne i co narzucaj膮 przedsi臋biorcom wp艂ywa na to jak dane przedsi臋biorstwo funkcjonuje.

Otoczenie mi臋dzynarodowe obejmuje ono przede wszytym przedsi臋biorstwa dzia艂aj膮ce w innych krajach oraz organizacje mi臋dzynarodowe. Mo偶na powiedzie膰 偶e chodzi tu o konkurencje z zagranicy. Du偶e znaczenie ma tu poziom rozwoju poszczeg贸lnych pa艅stw, ich technologia i koszt si艂y roboczej. Gospodarki kt贸re s膮 wyspecjalizowane w produkcji d贸br wysokiej technologii mog膮 w 艂atwy spos贸b sprzedawa膰 swoje dobra w krajach kt贸re s膮 pod tym wzgl臋dem zap贸藕nione. Z kolei przedsi臋biorstwa dzia艂aj膮ce w tych biedniejszych krajach mog膮 stanowi膰 konkurencje dla tych z bogatszych pa艅stw z powodu ni偶szych koszt贸w produkcji.

Otoczenie technologiczne jest rozumiane jako zmiany w nauce i technologii prowadz膮ce do zmian w technologii wytwarzania lub produktu. Jest ono bardzo wa偶ne poniewa偶 szybko zmieniaj膮ce si臋 technologie maj膮 na celu poprawi膰 jako艣 produkt贸w a jednocze艣nie zmniejszy膰 koszty ich wytworzenia. Przedsi臋biorstwo, kt贸re pod jest pod tym wzgl臋dem w tyle traci na konkurencyjno艣ci. Ponadto pojawianie si臋 nowych technologii mo偶e doprowadzi膰 do powstania lub upadku niekt贸rych ga艂臋zi przemys艂u.

Otoczenie spo艂eczne Na otoczenie spo艂eczne sk艂ada si臋: tradycja, kultura, religia dominuj膮ca w danym spo艂ecze艅stwie, poziom o艣wiaty i wykszta艂cenia, stan bezpiecze艅stwa, wzorce karier zawodowych, spos贸b sp臋dzania wolnego czasu. S膮 to aspekty trudno mierzalne, niekt贸re z nich s膮 wr臋cz niemo偶liwe do zmierzenia i mog膮 sprawia膰 problemy organizacjom, kt贸re chc膮 rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 w danym pa艅stwie.

Metoda delficka

-Metoda delficka jest jedn膮 z tych metod, w kt贸rej do rozwi膮zania danego problemu wykorzystuje si臋 opinie i konsultacje z ekspertami. Nazwa tej metody odnosi si臋 do staro偶ytnych Delf gdzie wed艂ug Grek贸w znajdowa艂a si臋 wyrocznia. Metoda ta zosta艂a stworzona i pierwszy raz u偶yta w 1963r. przez zesp贸艂 naukowc贸w kt贸remu przewodzili profesorowie Gordon i Helmer, kt贸rzy pracowali dla Rand Corporation

- Polega ona na tym 偶e zaprasza si臋 ekspert贸w do wyra偶enia swojego zdania na temat danego problemu. Ka偶dego z nich prosi si臋 偶eby okre艣li艂 w jakim czasie wyst膮pi badane zjawisko oraz jakie b臋d膮 jego skutki. Ka偶dy z ekspert贸w jest przepytywany w ten sam spos贸b, zwykle za pomoc膮 ankiet przy czym w tym czasie pozbawia si臋 ich mo偶liwo艣ci kontaktu mi臋dzy sob膮. Kiedy wszyscy z nich wyra偶膮 ju偶 swoje opinie to ka偶dy z nich uzyskuje mo偶liwo艣膰 zapoznania si臋 z tym jakie pogl膮dy mieli pozostali. Nast臋pnie wszyscy eksperci s膮 ankietowani jeszcze raz i wtedy po zapoznaniu si臋 ze zdaniem ich koleg贸w mog膮 zmieni膰 swoje wcze艣niejsze opinie. Takie wywiady s膮 powtarzane tak d艂ugo a偶 wszyscy eksperci stan膮 si臋 zgodni co do omawianego problemu. Metoda Delficka nie daje nam 偶adnej nowej wiedzy o tym jak dane zjawisko b臋dzie wygl膮da膰 ale pokazuje jakie s膮 oczekiwania ankietowanych specjalist贸w.

- Zaletami metody delfickiej jest to 偶e opinie na damy temat wyg艂osi spore grono wyspecjalizowanych w tym os贸b, nie jest ona skomplikowana, nie wymaga 偶adnych specjalnych warunk贸w czy technologii, umo偶liwia znalezienie wsp贸lnego stanowiska przy cz臋sto pocz膮tkowo r贸偶nych pogl膮dach.

- Do wad musimy zaliczy膰 to 偶e jest do艣膰 wolna, kosztowna, ogranicza si臋 do jednego zagadnienia, trudno艣ci w doborze ekspert贸w.

Metoda ekstrapolacji trend贸w

-Ekstrapolacja to inaczej przewidywanie przysz艂ych zdarze艅 na podstawie danych odnosz膮cych si臋 do podobnych zdarze艅 lub przewidywanie ich na podstawie cz臋艣ciowej znajomo艣ci ich przebiegu.

- Metoda ta nale偶y do grupy metod statystyczno 鈥搈atematycznych i mo偶e by膰 stosowana jedynie do zjawisk mierzalnych o charakterze powtarzalnym, dla kt贸rego jeste艣my w stanie okre艣li膰 trend. Ponadto wa偶ne jest aby zaobserwowana w minionym okresie tendencja rozwojowa by艂a zachowana r贸wnie偶 w przysz艂o艣ci, oraz 偶e wp艂yw czynnik贸w przypadkowych b臋dzie zbli偶ony. Przewidywanie przysz艂o艣ci jest w tym przypadku ekstrapolowaniem wykrytych w przesz艂o艣ci prawid艂owo艣ci w przysz艂o艣膰, poniewa偶 trend nie wyra偶a og贸lnego prawa nauki, lecz jest jedynie generalizacj膮 historyczn膮. Mo偶e dostarczy膰 informacji rozwoju poszczeg贸lnych zjawisk w dziedzinach o ma艂ej dynamice rozwoju, stabilnym i strukturalizowanym otoczeniu. Opiera si臋 tak偶e na za艂o偶eniu, 偶e procesy przebiegaj膮 w spos贸b ewolucyjny, nie uwzgl臋dnia si臋 zmian czynnik贸w oddzia艂uj膮cych na przebieg wyznaczonych funkcji.

- Zaletami tej metody jest to 偶e jest: 1) przydatna do sporz膮dzenia metod kr贸tkookresowych, traktowanych jako wst臋pne przewidywanie przysz艂o艣ci; 2) umo偶liwia przewidywanie przysz艂o艣ci w oparciu o ci膮g zdarze艅 z przesz艂o艣ci .

- Wadami s膮 natomiast takie aspekty jak to 偶e: 1) trend nie opisuje niezmiennych praw natury, a jedynie cos, co dzia艂o si臋 do tej pory, nawet przez d艂ugi czas, co mo偶e by膰 zmienione pod wp艂ywem czynnik贸w zewn臋trznych; 2) dla bardziej dynamicznych obszar贸w mo偶liwe jest wykorzystanie tej metody jedynie pod warunkiem skr贸cenia analizowanych odcink贸w czasowych; 3) nie nadaje si臋 do badania zjawisk otoczenia technologicznego czy tez spo艂ecznego ; 4) prognozy nie zawsze dok艂adnie odzwierciedlaj膮 rzeczywisto艣膰, bowiem wyst臋puj膮 zupe艂nie przypadkowe zak艂贸cenia i zmiany czynnik贸w maj膮cych wp艂yw na kszta艂towanie trendu.

Bibliografia


Wyszukiwarka