Nachylenie połaci dachu – to kąt zawarty między płaszczyzną poziomą a płaszczyzną połaci. Może być wyrażone poprzez:
- stosunek wysokości dachu do długości rzutu poziomego kalenicy (tangens kąta),
- spadek podany w procentach,
- kąt w stopniach
Przykład: Jeżeli wysokość dachu od poziomu do kalenicy wynosi 6,0 m, a rzut poziomy połaci ma wymiar 5,0 m, to połać jest pochylona w stosunku 6:5. Nachylenie tej połaci dachu określa się jako stosunek 1,2 : 1, a procentowo – 120% lub jako kąt – 50o.
belka gwoździowana – belka łączona z inną belką na gwoździe, stosowana najczęściej w drewnianych konstrukcjach inżynierskich, dźwigarach.
?Dylatacja skurczowa - ma na celu uniknięcie spękań jastrychu podczas wysychania.
Dylatacje skurczowe wykonuje się, nacinając powierzchnie wstępnie związanego podkładu lub posadzki (nacięcie w jastrychu do 2/3 grubości jastrychu (wylewki)).
Świetliki kalenicowe – rodzaj okien dachowych umieszczonych na zwieńczeniu dachu (w kalenicy). Wykonane są z aluminium lub z płyt poliwęglanowych. Stosowane najczęściej w budynkach inwentarskich, gdyż oprócz odpowiedniego naświetlenia budynków bez poddasza, zapewniają dobrą wentylację i wyeliminowanie nadmiaru wilgoci.
Wyróżniamy:
- świtliki kalenicowe trójkątne (dwuspadowe)
- świetliki kalenicowe łukowe
dźwigar ażurowy – typ belkowego dźwigara dachowego
Blachownica – dźwigar złożony, zbudowany z blach połączonych w przekrój odpowiedni do wymagań konstrukcyjnych i usztywniony żebrami położonymi poprzecznie w stosunku do osi dźwigara. Blachownice mogą mieć przekrój otwarty, np. dwuteowy lub zamknięty (skrzynkowy)
Złącze inżynierskie – złącze stosowane do połączenia elementów ( zarówno ściskanych jak i rozciąganych) w dachowych konstrukcjach inżynierskich. Są to różnego typu stalowe łączniki lub klej. Np.:
- połączenia na gwoździe,
- złącza na sworznie i śruby,
- złącza na wkręty,
- złącza na pierścienie zębate (typu Geka i Bistyp)
- złącza klejone.
Rysunki: skrypt str. 223-225
Trakt, trakt budynku – w architekturze przedział budynku, część budowli zawarta pomiędzy dwiema przeciwległymi pionowymi przegrodami budowlanymi (ścianami, najczęściej nośnymi) lub pomiędzy podporami z elementami przekrycia (ścianami działowymi, kolumnami lub rzędami słupów) w postaci ciągu pomieszczeń, znajdujących się na jednej osi, najczęściej równoległej do osi podłużnej budynku.
W zależności od rozmieszczenia pomieszczeń we wnętrzu budowli rozróżnia się:
- trakty podłużne, w których przegrody ograniczające umiejscowione są równolegle do dłuższego boku budowli
- trakty poprzeczne, w których przegrody są umiejscowiono prostopadle do dłuższego boku.
Rygiel, rozwora – drewniany poziomy element konstrukcyjny, wiążący dwa (lub więcej) słupy na dowolnej wysokości.
Pierścień Geka – złącze inżynierskie w postaci pierścienia zębatego; Elementy łączone powinny być dociśnięte do siebie za pomocą śrub sciągających z podkładkami umieszczonymi w osi każdej wiązki pierścieni.
Rąbek leżący - rodzaj połączenia poprzecznego arkuszy blach na zakładkę, w zależności od nachylenia połaci dachu stosuje się rąbek zwyczajny pojedynczy, podwójny.
Więcej: http://solidnydom.pl/pokrycia-dachowe-i-okladziny-z-blachy-polaczenia-poprzeczne.html
Rąbek stojący - metoda na rąbek stojący polega na łączeniu wyprofilowanych blach przez odpowiednie zaginanie blachy na całej długości
Zwój – rodzaj połączenia blach stalowych
1) Gont:
gonty drewniane – drewniany materiał do wykonywania pokryć dachowych. Deseczka z drewna iglastego, o przekroju klina, z wpustem wzdłuż szerszej krawędzi. Łączona poprzez wsunięcie jednej deseczki w drugą. Rodzaje gontów: łupane i cięte.
gonty bitumiczne – należą do grupy pokryć lekkich. Gont bitumiczny jest to materiał asfaltowy, odporny na niskie temperatury, a także wykazujący odporność chemiczną i biologiczną. Dostępny jest w wielu różnych kształtach i wersjach kolorystycznych. Wierzchnia strona gontu pokryta jest posypką ceramiczną, mineralną, łupkową lub folią metalową. Posypka zabezpiecza gont przed warunkami atmosferycznymi, w tym przed promieniowaniem słonecznym UV.
Gąsior − element, odmiana dachówki. Służy do krycia krawędzi dachowych: kalenicy i grzbietów dachu. Mocowany jest do łat kalenicowych za pomocą klamer.
Gąsiory na grzbiecie dachu
Okna krosnowe - zbudowane są z krosna i pojedynczego skrzydła okiennego otwieranego do wewnątrz. Okna krosnowe często wykonywane są jako stałe (nieotwieralne). Stosuje się je bardzo rzadko (poddasza, piwnice) z uwagi na niską izolacyjność termiczną. W oknach typu krosnowego rama okienna (oboknie) składa się na całym swoim obwodzie z jednego elementu o przekroju prostokątnym, ustawionym w otworze okiennym w ten sposób, że dłuższy bok przekroju jest prostopadły do muru. Tak wykonane oboknie nosi nazwę krosna.
Okna ościeżnicowe (zwane też oknami polskimi) – zbudowane z ościeżnicy, do której mocowane są podwójne skrzydła okienne (jedno otwierane na zewnątrz pomieszczenia, drugie do środka). Stosowane były zwłaszcza w budownictwie wiejskim i w miastach na najniższych kondygnacjach.
okna skrzynkowe – rama okienna złożona jest z ościeżnicy i krosna, do niej mocowane są podwójne skrzydła okienne otwierane do środka. Skrzydła zewnętrzne zawsze mają nieco mniejszy wymiar niż skrzydła wewnętrzne. Odmianą okien skrzynkowych są okna półskrzynkowe.
okna półskrzynkowe - ich rama złożona jest z ościeżnicy i poziomych elementów krosna zwanych krośniakami. Skrzydła okien półskrzynkowych są tej samej szerokości, lecz rożnej wysokości.
okna zespolone (szwedzkie) – posiadają podwójne skrzydła połączone ze sobą za pomocą śrub. Zawieszone są na ramie okna na wspólnym zawiasie. Stosowane w Polsce od ponad czterdziestu lat.
okna szwedzkie – inaczej okna zespolone, obydwa skrzydła zewnętrzne i wewnętrzne są ze sobą połączone (zespolone) przy pomocy zawias i skręcane śrubami. Skrzydła zespolone mają trzy przylgi, stąd szczelność ich jest większa od pozostałych i uzyskuje się lepsze warunki izolacji cieplnej, gdyż stabilna warstwa powietrza (grubość 4-5 cm) między zespolonymi skrzydłami jest złym przewodnikiem ciepła;
więcej o oknach: http://www.bud-media.com.pl/okno/numery/s/nr02_2000/art76/0200s076.htm
Szczeblina, potocznie szpros - listwa dzieląca skrzydło okienne lub drzwiowe na mniejsze pola, tzw. kwatery. Zamocowana w ramiakach lub ościeżnicy. Szczeblina posiada wręby do zamocowania szyb lub wietrzników.
Ślemię –stała, pozioma poprzeczka dzieląca najczęściej okno na część górną i dolną. Jest połączona z futryną. W otworze drzwiowym rozdziela nadświetle od drzwi. Poprzeczka dzieląca skrzydło okienne na mniejsze kwatery to szpros.
Posadzka – w architekturze, zewnętrzna, wierzchnia, ostatnia warstwa podłogi, będąca jej wykończeniem, często o charakterze dekoracyjnym[1].
posadzki bezspoinowe – wykonane z gliny, zaprawy cementowej, gipsowej, wapiennej, magnezjowej albo żywic.
posadzki spoinowe – złożone połączonych ze sobą elementów, np. płytek ceramicznych lub płyt kamiennych, desek, paneli podłogowych itp.
posadzki mozaikowe – złożone z wielu, często wielobarwnych, drobnych elementów kamiennych lub ceramicznych (np. mozaika).
posadzki żywiczne – złożone z połączenia żywic epoksydowych,poliuretanowych lub metaakrylowych i kruszyw różnego rodzaju. Są zmywalne, szczelne, o wysokiej odporności na ścieranie. Dzięki zastosowaniu barwionych kruszyw granitu, marmuru można uzyskać pełną gamę kolorów.
Drzwi prawe / lewe - Drzwi lewe otwierają się zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara. Kiedy stoimy naprzeciw drzwi lewych tak aby otwierały się w naszą stronę, zawiasy znajdują się po stronie lewej, a klamka po prawej. Drzwi prawe otwierają się przeciwnie wobec ruchu wskazówek zegara, zawiasy są po prawej a klamka po lewej stronie, kiedy otwieramy drzwi do siebie. Najczęściej montuje się drzwi lewe – najwygodniejsze dla osób praworęcznych.
http://www.youtube.com/watch?v=HKiIqp74ZhU <- WARTO!
Zawiasy z lewej strony - drzwi lewe. Zawiasy z prawej - drzwi prawe, inaczej prawostronne. Najlepiej widać to na rysunku:
Tynk renowacyjny – rodzaj tynków, których charakterystyczną cechą jest to, że można je kłaść na wilgotne mury. Tynk renowacyjny umożliwia "oddychanie" ścian, przez co odparowywanie wody zaczyna się nie na jego powierzchni, jak to ma miejsce w przypadku zwykłych zapraw, ale już wewnątrz tynku. Wtedy sole mineralne, które pozostają po odparowaniu wody, są gromadzone w warstwie tynku i nie są widoczne na zewnątrz. Niestety, gdy sole wypełnią już wszystkie wolne przestrzenie wewnątrz, zaczynają się pojawiać na powierzchni - tynk traci swoje właściwości.
Tak zachowują się najczęściej stosowane tynki renowacyjne, ich jakość i trwałość zależą od tego ile soli mineralnych są w stanie wchłonąć.
?Tynk trójwarstwowy- tynk składający się z obrzutki (szprycy), narzutu i gładzi. Do obrzutki o grubości 45 mm używa się zaprawy rzadkiej, cementowo-wapiennej o składzie objętościowym 1:0,5:3 (cement:wapno:piasek). Zasadnicza warstwa tynku stanowi narzut o grubości 11,5 cm nakładany z zaprawy o składzie 1:2:10. Ostatnią warstwę wygładzającą nakłada się z zaprawy wapiennej o składzie 1:2.
Koryto – rynna wewnętrzna – wewnętrzne odprowadzenie wody; element rynny w kształcie litery U, służący do odprowadzania wody opadowej zbieranej z połaci dachowych dachu pogrążonego.
Rynna stojąca – rynna, którą układa się na gzymsie pod okapem (na obróbce blaszanej gzymsu). Dodatkowe przytrzymywacze przynitowane są do uchwytów. Rynny stojące są skomplikowane i kosztowne. Stosowane są one rzadziej, najczęściej w budynkach starych, w których ściany zewnętrzne zakończone są ozdobnymi gzymsami.
Rynna leżąca – rynny mocowane są bezpośrednio na połaci dachu (jedynie przy pokryciu blachą). Nie są one w Polsce popularne, gdyż zimą może je uszkodzić napór pokrywy śnieżnej zalegającej na dachu. Trwałość rynien zależy od materiału, z którego zostały wykonane.
Siding - inaczej oblicówka - to metoda wykończania elewacji budynków, zabezpieczająca ściany z zewnątrz przed przenikaniem wody z opadów oraz wiatru. Zewnętrzną, widoczną warstwę stanowią panele z drewna, metalu lub tworzyw sztucznych (winyl, PVC). Szerokość paneli wynosi kilkanaście centymetrów, a długość do kilku metrów. Panele mocuje sie (gwoździami) do rusztu z listew drewnianych lub klamrami do specjalnych listew systemowych. Obecnie najpopularniejszy jest siding z paneli z tworzyw sztucznych. Stosując siding można poprawić właściwości izolacyjne ściany, umieszczając między listwami izolację cieplna i wiatroizolację.