ĆWICZENIE NR. 2
Z TECHNOLOGI ROBÓT BUDOWLANYCH
PROJEKT ŁAWY FUNDAMENTOWEJ W
BUDYNKU JEDNORODZINNYM
1.Roboty stanu surowego, ławy fundamentowe:
Ławy fundamentowe, żelbetowe z betonu B-20 i stali A-III,34GS.
Pod ławy fundamentowe należy wykonać podsypkę z chudego betonu grubości 5cm.Ława fundamentowa zbrojona prętami głównymi 4*12 i strzemionami 6mm co 25cm.Zbrojenie ław będzie wykonane w zbrojarni wykonawcy robót i przywiezione na budowę Inwestora. Do wykonania prac betoniarskich trzeba 72m3 mieszanki betonowej, więc potrzeba 12 betoniarek o pojemności 6m3 jedna betoniarka na podwoziu samochodowym. Po wylaniu ław fundamentowych i związaniu betonu przystępuje się do wybrania urobku z wykopu na głębokość 1,5m.
2. Deskowanie.
Deskowanie układa się na stwardniałym chudym betonie. Montaż deskowania polega na zbiciu z desek o grubości 25 mm szalunków. Po wytyczeniu miejsca w którym maja się one znajdować należy ustawić je w pozycji pionowej ,podpierając je co 50 cm od strony zewnętrznej i ściągając je w środku co 1 metr gwintowanym prętem o średnicy 10 mm.
Podczas transportu mieszanki betonowej nie może wystąpić:
sedymentacja(opadanie) kruszywa i wypełnianie zaczynu cementowego,
zmiana składu mieszanki betonowej,
początek wiązania cementowego,
zanieczyszczenie mieszanki betonowej,
zamarzanie mieszanki betonowej.
Do transportu mieszanek betonowych na dalsze odległości stosuje się betoniarki na podwoziu samochodowym . Mają one pojemność około od 2,5-6m, a prędkość jazdy z ładunkiem wynosi 40km/h .Oprócz betoniarki (samochodu), potrzebna jest pompa. System pompujący składa się zasadniczo z leja, do którego wyładowuje się masę betonową z betoniarki .Dostępne są pompy o różnych wymiarach i rury o różnych średnicach, przy czym średnica rury musi być przynajmniej trzy razy większa niż wymiary maksymalnych ziaren stosowanego kruszywa. Najmniejszy wymiar pompy to 10cm. Pompowanie jest rozwiązaniem ekonomicznym tylko wtedy, jeśli można je stosować nieprzerwanie przez dłuższy czas, ponieważ przed rozpoczęciem każdego okresu pompowania rurociąg musi być powlekany (nasmarowany) zaprawą (w ilości około na 100m rury o średnicy ), jak również z uwagi na konieczność pracochłonnego czyszczenia rurociągu każdorazowo po zakończeniu pracy.
Podstawową zaletą betonu pompowanego jest możliwość dostarczania go do trudno dostępnych miejsc, znajdujących się niekiedy w znacznej odległości od urządzeń wytwarzających beton. Ma on szczególne znaczenie na ciasnych placach budowy lub w przypadku prac specjalnych np. obudowa tuneli. Za pomocą pompowania dostarcza się masę betonową bezpośrednio z betoniarki do formy, a więc unika się czynności pośrednich. Układanie masy betonowej może postępować z prędkością dostosowaną do wydajności betoniarki lub kilku betoniarek i nie jest ograniczone przez urządzenia transportowe lub urządzenia do układania.
Beton, który ma być pompowany musi być dobrze wymieszany przed wprowadzeniem do pompy i dlatego też czasami dokonuje się powtórnego mieszania w leju za pomocą mieszadła . Mówiąc ogólnie, mieszanka betonowa nie może być szorstka, klejąca, ani zbyt sucha, ani zbyt mokra, tzn. Jej konsystencja jest decydująca. Ogólnie zaleca się aby opad wynosił 50 do150 mm, ale pompowanie powoduje częściowe zagęszczenie, tak, że w punkcie odbioru opad może ulec zmniejszeniu o 10 do25mm.
3.Przepisy bhp w robotach betoniarskich.
Należy przestrzegać zasad:
unikać bezpośredniego kontaktu cementu i mieszanki betonowej z ludzka skórą,
unikać wdychania cementu do płuc,
przy pracy na rusztowaniach nie nosić obuwia ze spodami drewnianymi,
nie gromadzić materiałów budowlanych na pomostach i rusztowaniach w ilościach przekraczających ich wytrzymałość,
sprawdzać jakość wykonywanych deskowań i stemplowań przed przystąpieniem do układania betonu,
przy pracy z wibratorami elektrycznymi nosić gumowe rękawice
nie czyścić, smarować i naprawiać maszyn i urządzeń będących w ruchu.
Nieprzestrzeganie zasad bhp na budowie jest przyczyną nieszczęśliwych wypadków.
Przed rozpoczęciem betonowania należy sprawdzić dokładnie deskowania, w których ma być układana mieszanka. Przy odbiorze deskowań należy zwrócić szczególną uwagę na ich wytrzymałość i stateczność, aby mogły bezpiecznie przenieść ciężar lub parcie mieszanki betonowej. Pomosty robocze, na których jest wykonywane betonowanie, powinny mieć bariery ochronne na wysokości 1,10m oraz bortnice (deski krawężnikowe) do wysokości 15cm. Ponadto pole pomiędzy barierą a bortnicą powinno być wypełnione siatką lub dodatkową deską poziomą.
Zabiegi pielęgnacyjne to najczęściej okresowe polewanie wodą powierzchni betonu, a czasem osłanianie je płachtami.
Czas wykonania robót betoniarskich 1dzień zakładając 8-godz cykl pracy.
Czas wykonania robót zbrojarskich 2 dni zakładając 8-godz cykl pracy.
4.Roboty zbrojarskie.
a) Przygotowanie i montaż zbrojenia
Własności stali należy sprawdzać w przypadkach , gdy :
- stal nie ma atestu ,
- zewnętrzne jej oględziny, nasuwają wątpliwości co do własności stali, stal ma być użyta do odpowiedzialnych konstrukcji ,
- stal pęka przy formowaniu haków ,
Do badań laboratoryjnych stali należy pobrać zgodnie z PN-80/H-04310
b)Przechowywanie stali na budowie.
Stal zbrojeniowa dostarczana jest na budowę w prętach i w zwojach. Stal należy składować w miejscach osłoniętych i zabezpieczających powierzchnię prętów przed zanieczyszczeniami oblepiającymi. Najlepiej jest stosować zadaszenie nad składowiskiem stali zbrojeniowej w prętach, układając ją w wiązkach, jednakowymi średnicami na oddzielnych półkach. Dla stali w zwojach dobrze jest stosować boksy składane z prefabrykatów teowych. Gotowe szkielety zbrojenia należy układać w sztabie pod zadaszeniem, stosując między nimi odpowiednio rozstawione drewniane podkładki.
c) Czyszczenie stali zbrojeniowej.
Czyszczenie stali należy wykonywać w przypadku, gdy pręty zbrojenia pokryte są zendrą , łuszczącą się rdzą oraz, gdy są zatłuszczone lub zanieczyszczone farbą olejną opala się lampami benzynowymi lub spirytusowymi. Można do oczyszczania stali z farby i tłuszczu stosować również rozpuszczalniki benzynowe i acetonowe. Do oczyszczania stali z rdzy, zendry, błota lub zaprawy należy stosować szczotki druciane ręczne lub mechaniczne. Stal zakurzoną i pokrytą błotem można oczyszczać silnym strumieniem wody.
d)Prostowanie stali.
Wszystkie pręty powinny być, proste. Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia nie może przekraczać 4 mm w stosunku do osi pręta. Pręty dostarczane w wiązkach prostuje się na stołach zbrojarskich ręcznie za pomocą kluczy zbrojarskich i młotków. Można do tego celu użyć prościarek mechanicznych stosowanych głównie do prostowania stali dostarczanej w kręgach.
e)Cięcie stali.
Przy małym zakresie robót zbrojarskich do cięcia stali używa się nożyc ręcznych uruchamianych za pomocą dźwigni. Mogą również do tego celu służyć nożyce ręczne elektryczne. W przypadku dużego zakresu robót na budowie lub w centralnych zbrojarniach na zapleczu do cięcia stali zbrojeniowej używa się nożyc mechanicznych.
f)Gięcie stali.
Pręty zbrojeniowe nośne w zależności od ich grubości odgina się pod kątem 30,45,60,90 i 180° ( haki ).Przy małym zakresie robót odgięcia prętów zbrojeniowych wykonuje się na stołach zbrojarskich za pomocą ręcznych kluczy zbrojarskich i trzpieni. Średnica trzpieni powinna być równa lub większa niż 15 średnic zginanego pręta. Przy mniejszych średnicach stal zbrojeniowa może pękać na przegięciach.
g)Zakotwienie prętów zbrojenia głównego w betonie.
Zakotwienie tych prętów powinno być wykonane w taki sposób, aby nie uległy one przesunięciu (np. w czasie zginania elementu ), tj., aby nie nastąpiło zerwanie przyczepności między betonem a prętem stalowym na jego obwodzie. Dla stali miękkich (np. okrągłej stali gładkiej klasy A-0 i A-I) w prętach rozciąganych i w strzemionach łączących pręty w szkielety wiązane drutem konieczne jest stosowanie haków półokrągłych. Pręty nośne ze stali żebrowanej klasy A- II, A-III, AIIIN, pręty montażowe i rozdzielcze stosuje się z hakami prostymi.
h)Łączenie prętów.
Pręty zbrojenia powinny być , jeżeli jest to możliwe, nieprzerwane na długości jednego przęsła lub jednego elementu konstrukcyjnego. Gdy warunek ten nie może być spełniony, odcinki prętów powinny być łączone za pomocą spajania lub na zakład. Zaleca się, aby łączenia prętów znajdowały się w przekrojach, w których nośność nie jest w pełni wykorzystana. Grubość spoiny bez obliczeń można przyjmować: g=3 mm(dla d<14), g=0,2d(dla d>14).Połączenia na zakład należy wykonywać w sposób podany w normie.
i)Łączenie prętów stali.
Pręty zbrojenia łączy się za pomocą drutu wiązałkowego lub za pomocą spawania. Złącza czołowe wykonuje się za pomocą zgrzewania elektrycznego lub za pomocą spawania. Skrzyżowania prętów w ścianach i zbrojenia płyt opartych na dwóch podporach należy wiązać drutem, spawać lub łączyć specjalnymi zaciskami w co drugim skrzyżowaniu w szachownicę , a w dwóch rzędach prętów skrajnych - w każdym skrzyżowaniu. W zbrojeniach płyt opartych na czterech podporach (krzyżowo zbrojonych) należy łączyć wszystkie skrzyżowania prętów. W szkieletach zbrojenia belek i słupów należy łączyć wszystkie skrzyżowania prętów narożnych ze strzemionami. Skrzyżowania prętów z prostymi odcinkami strzemion należy łączyć na przemian.
j)Montaż i układanie zbrojenia w deskowaniach i formach.
Montaż zbrojenia na stanowisku zbrojarskim na budowie lub na zapleczu i układanie go do deskowania lub formy. Odstępy między prętami zbrojenia, łączenia ich i otulenia betonem powinny być zgodne z odrębnymi wymaganiami.
k)Przygotowanie podłoża.
Przed przystapieniem do układania zbrojenia należy przygotować podłoże betonowe. Musi być ono suche, odpylone i równe. Podczas układania zbrojenia należy zastosować wkładki dystansowe betonowe lub z tworzyw sztucznych w celu zapewnienia wymaganego położenia prętów oraz uzyskania odpowiedniego ich otulenia betonem. Ich grubość ma być równa grubości otulenia. Przed zabetonowaniem zbrojenia klocki takie należy zanurzyć w zaprawie cementowej.
5.Przepisy bhp w robotach zbrojarskich:
maszyny i urządzenia mechaniczne mogą obsługiwać wyłącznie pracownicy do tego uprawnieni, posiadający właściwe przeszkolenie,
przed przystąpieniem do pracy należy sprawdzić stan maszyn i urządzeń,
nie wolno podejmować pracy przy użyciu maszyn i urządzeń uszkodzonych,
ruchome części maszyn i urządzeń powinny być zakryte osłonami,
podłogi w sąsiedztwie maszyn powinny być suche i czyste, najlepiej wykonane z drewna lub kostki brukowej,
robotnicy przenoszący zbrojenie muszą być zaopatrzeni w rękawice robocze,
nie wolno przebywać pod przenoszonymi przez dźwig lub suwnice szkieletami zbrojeniowymi.
Prace będą wykonywane w okresie letnim, pracownicy wcześniej powinni być przeszkoleni i zapoznani z przepisami BHP na budowie. Każdy pracownik powinien nosić kask, odzież roboczą oraz obuwie ochronne oraz rękawice ochronne. Obiekt powinien być wyposażony w pomieszczenie socjalne dla pracowników i kierownika budowy .Obiekt został wcześniej ogrodzony i zastały zamocowane tablice informacyjne informujące o pracach na tym terenie(działce Inwestora).Dodatkowo na budowie jest telefon, przez który należy wezwać odpowiednie służby ratownicze w wypadku wystąpienia zagrożenia lub wypadku na budowie. Dokumenty dotyczące budowy, całą dokumentacje przechowuje kierownik budowy w swym biurze. Na działce Inwestora jest już doprowadzona instalacja elektryczna z sieci NN, telefoniczna, kanalizacyjna do osadnika szczelnego zlokalizowanego na działce mieszkaniowej. Na działce znajduje się osobny magazyn na sprzed budowlany w którym oprócz urządzeń znajdują się dwie gaśnice w razie wystąpienia pożaru na budowie. Prace będą wykonywane w 8-godz cyklu pracy, za wszystkie nieprawidłowości odpowiada kierownik budowy, który prowadzi dzielnik budowy. Należy także zachować odpowiednie odległości od działki sąsiada zgodnie z ustawą Nr 60 z dnia21.03. 1985r Art.43DU Nr.15 z dnia15.04.1985r. Inwestor jest zobowiązany zapewnić wyznaczenie przez jednostki geodezyjne, usytuowania obiektów projektowanych, a po zakończeniu ich budowy- dokonania geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej. Zobowiązuje się Inwestora i wykonawcę robót do prowadzenia prac wykluczających możliwość powstania awarii lub uszkodzeń sieci.