Antygona chce sprzeciwić się rozkazowi Kreona o zakazie grzebania zwłok jej brata, Polinejkesa, uznanego za zdrajcę kraju. Twierdzi, że według prawa bogów dusza niepogrzebanego zmarłego nigdy nie zazna spokoju, a zwłoki na pewno zostaną zhańbione. By temu zapobiec, planuje wraz z siostrą pogrzebać ciało. Nie kryje żalu i bólu. Rozmawia z Ismeną na ten temat, ale ona, bojąc się gniewu Kreona, a jednocześnie chcąc być w zgodzie z prawem, odmawia pomocy. Antygona postanawia działać sama.

 

Pojawia się Kreon. Przypomina o swoim prawie do tronu po śmierci Edypa. Mówi, że dobro państwa jest dla niego najważniejsze. Ogłasza decyzję o zakazie pochówku. W tym momencie dowiaduje się od strażnika, że ktoś przed chwilą wbrew jego zakazowi pochował ciało. Kreon wpada w gniew, rozkazuje pojmać winnego, odgrzebać zwłoki i postawić straż.

 

Antygona podejmuje kolejną próbę pogrzebania zwłok. Tym razem zostaje przyłapana i odprowadzona do króla. Przyznaje się do czynu. Oświadcza, że woli śmierć niż pozostawienie ciała brata bez pochówku. Ma świadomość, że łamie prawo króla, ale mówi też o prawie boskim, którego musi przestrzegać. Dla niej jest ono ważniejsze od królewskiego. Antygona chce ponieść konsekwencje swego czynu. I kiedy zjawia się Ismena z zamiarem wzięcia na siebie połowy winy, nie zgadza się.

 

Pojawia się Hajmon – narzeczony Antygony, a syn Kreona. Prosi o wolność dla skazanej. Król tłumaczy potrzebę konsekwencji, ukarania kogoś, kto łamie prawo. Musi dotrzymywać wobec poddanych danego słowa. Lud jest oburzony wyrokiem. Twierdzi się, że władca nie powinien wydawać takiego zakazu, zaś śmierć Antygony uznaje się za sprzeczną z prawem bogów. Kreon złości się coraz bardziej, ale nie ustępuje. Kłócą się. Hajmon wybiega. Kreon wydaje polecenie zamknięcia Antygony w skalnej grocie.

 

Pojawia się Tyrezjasz, który namawia Kreona do zmiany decyzji. Radzi odwołać wyrok. Starzec przepowiada śmierć syna, żałobę w domu i konflikt w Tebach. Władca zgadza się pogrzebać Polinejkesa i uwolnić Antygonę. Niestety, jest już za późno. Dziewczyna wiesza się w grocie na chuście. Nie wytrzymuje tego Hajmon i „w gniewie na ojca mordy” popełnia samobójstwo. Na wieść o śmierci syna zabija się Eurydyka – żona Kreona. Władca rozpacza po stracie najbliższych.

 

Porządek boski zatriumfował nad porządkiem ustanowionym przez człowieka. Prawa natury i wola bogów okazały się silniejsze niż rozporządzenia władcy.