Kot bengalski – pochodzi z krzyżówki kota domowego z lampartem, stworzony w celu uzyskania kota domowego o umaszczeniu lamparta. Porazi pierwszy znaleziony w Zatoce Bengalskiej.. Kot bengalski jest kotem o długim i muskularnym ciele, okrywa włosowa jest krótka, ściśle przylegająca i gładka, umaszczenie cętkowane – plamki w kolorze: czarnym, sorrei i mink. Nie wielka ilość podszerstka. Kolory futra typowe dla tego kota to: płowy pręgowany, srebrzysty, żółty, pomarańczowy, jasnobrązowy lub jasno czekoladowy. Koty tej rasy są zwinne, lubią pływać mimo to są wrażliwe i nieufnie podchodzą do nowych osób. Są również niezwykle inteligentne, skore do zabaw, towarzyskie, nie pozwalają innemu kotu wejść na swoje terytorium, jednak chętnie zaprzyjaźniają się z psem lub kotem, który mieszka razem z nim. Bardzo przywiązują się do właścicieli.

Kot abisyński – jest to jedna z najstarszych ras pochodzących z Abisynii, do Europy sprowadzone w XIX wieku. Koty tej rasy znany jest z życiowości, aktywnego charakteru, są one bardzo uczuciowe, wymagają dużo troski i uwagi ze strony domowników, namiętni łowcy, uparte, gwałtownie reagują . Koty średniej wielkości, o silnym umięśnieniu i wdzięcznym ruchu oraz zwinnym ruchu; Kończyny dobrze umięśnione i wysmukłe, zakończenie łap wąskie owalne; ogon długi z ostrym końcem; całe ciało stanowi wzór doskonałej harmonii; oczy są duże, pełne wyrazu, w kształcie migdałów, dość szeroko rozstawione, w kolorze: zielonym, bursztynowym lub orzechowym. Futro krótkie, ściśle przylegające do ciała, delikatne z niewielką ilością podszycia; na każdym włosie znajdują się naprzemiennie prążki; wokół oczy i warg występują jaśniejsze miejsca oraz znak „M” na czole. Często u tych kotów występuje choroba zaniku siatkówki. Klasyczne ubarwienie tych kotów jest dzikie; futro ma ciepły kolor brązowy z czarnymi prążkami.

Kot brytyjski krótkowłosy – w latach 40 koty te było na wymarciu. Pochodzą z Wielkiej Brytanii. Są to koty bardzo duże, mocne i muskularne, o krętej i zwartej budowie ciała, silnej klatce piersiowej; kończyna są krótkie, solidne, z grubymi i okrągłymi łapami; ogon jest krótki i gruby na końcu zaokrąglony; głowa: okrągła i szeroka czaszka jest osadzona na silnej, krótkiej szyi; krótki, szeroki i prosty nos tylko u nasady lekkie zagłębienie; uszy krótkie, szerokie u nasady i szeroko otwarte; oczy duże, okrągłe i szeroko rozstawione. Futro kotów brytyjskich krótkowłosych jest ich cechą rozpoznawczą, jest ono krótkie, gęste i nie przylega do ciała(jak u innych ras), jest puszkowate i odstaje z powodu obfitego podszycia; futro koloru niebieskiego, srebrzystego i tabby.

Kor balijski – pochodzi z wyspy Bali; ma żywe usposobienie, przywiązuje się do właściciela, lubi zabawy, potrzebują codziennej porcji głaskania, rozmowne; są niezwykle zwinne w ruchu i pełne temperamentu. Koty balijskie są średniej wielkości, zgrabne, mają długie ciało i wytworne ruchy. Delikatna budowa kości i silne umięśnienie zapewniają dużą sprawność ruchową. Walcowaty tułów nie może być ani zbyt szeroki ani ociężały; kończyny wysmukłe, tylne kończyny są nie co dłuższe od przednich, łapy są zgrabne, małe i owalne; głowa średniej wielkości, pociągła, klinowata; uczy wysoko osadzone i często szeroko otwarte; czaszka z przodu płaska, w profilu tworzy jedną linię z prostym nosem; szyja długa i wysmukła, podkreśla delikatność głowy i reszty ciała, z którymi harmonizuje długi i cienki ogon, zakończony ostro i pierzasto. Futro u tych kotów jest delikatne i jedwabiste; na barkach, szyi i grzbiecie jest krótkie a na bokach i brzuchu dłuższe. Z powodu braku podszycia furto podczas ruchu faluje, dzięki czemu koty mają gładką sierść; oczy w kształcie migdałów o kolorze niebieskim.

Kot orientalny krótkowłosy – miły charakter, elegancja i sprężystość ruchów. Ciało średniej wielkości, wydłużone i wysmukłe, sylwetka dobrze umięśniona mimo to delikatna i zwinna; długie i wysmukłe kończyny, tylnie nieco dłuższe od przednich; długa i wąska szyja i ogon, który jest cienki u nasady, długi i ostro zakończony; łapy są zgrabne i owalne. Głowa kota ma kształt podobny do głowy syjamów, jest średniej wielkości i klinowata, pożądany jest kształt kunowaty. Nos jest długi i prosty, pyszczek drobny, podbródek i szczęki normalnie zaznaczone. Oczy kształtu migdałów, błyszczące, intensywnie zielone. Futro jedwabiste i krótkie, delikatnie lśniące, różnie się od pozostałych ras ponieważ, jest sprężyste i ściśle przylega do ciała. Koty jedno barwne – hawański, hebanowy. Tabby musza odznaczać się wyraźnym kontrastem między zasadniczą barwą futra a barwą jego rysunku. Dzielą się na 4 grupy: jednokolorowe, różnobarwne bez prążków na włosach lub ciemniejszych końców włosów, tabby, z ciemniejszymi końcami włosów.

Kot syjamski – najstarsza rasa hodowlana, pochodzą z Tajlandii, dzisiejsze koty różnią sią od pierwotnych. Koty wysmukłe, o długich i cienkich nogach oraz cienkim ogonie, syjam musi być wydłużony i sprężysty a zarazem silnie umięśniony. Głowa średniej wielkości, proporcjonalna do reszty ciała, klinowata (klin rozpoczyna się od nosa i biegnie do uszu); uszy duże i wysoko osadzone, noc długi i prosty, bez zagłębienia u nasady; pyszczek drobny, szczęka wyraźnie zaznaczona. Kończyny długie, tylnie powinny być dłuższe od przednich. Ogon cienki i biczowato zakończony, przeważnie w ruchu. Futro wyjątkowo krótkie, delikatne i jedwabiste, gładko przylega do ciała, lśniące. Oczy ciemnoniebieskie, o migdałowatym kształcie, ukośnie ustawione. Futro w zależności od odmiany jest mniej lub bardziej jasnego koloru zasadniczego, wyraźnie odznaczają się ciemniejsze oznaki na twarzy, uszach, kończynach i ogonie.

Ocicat (kot ocelowaty) – pochodzi z Alaski, kot mieszany (syjamski, abisyński i amerykański krótkowłosy). Kot o wydłużonym tułowiu, krzepki i wspaniale umięśniony mimo mocnej budowy ciała i okazałej klatki piersiowej w ruchu jest elegancki i sprężysty; kończyny średniej długości, silne i muskularne; łapy zakończone owalnie i wyposażone w ostre pazury; ogon długi i cienki, koniec ogona ciemno zabarwiony; głowa jest klinowata, masywna i szeroka; szeroka mordka i mocne szczęki ; noc u nasady lekko garbaty; uszy szeroko osadzone, średniej wielkości i szeroko otwarte; oczy duże kształtu migdałów, nie powinny być zbyt wąsko rozstawione. Futro delikatne i srebrzyście lśniące, nie może być zbyt długie, podszycie również nie może być duże, futro jest gęste i przylegające do ciała; każdy włos ma kilka prążków, znak „M” na czole. Koty te są spokojne, o zrównoważonym temperamencie, chętne do zabaw, silna osobowość i zdolność do pod porządkowania sprawia że potrafią żyć w grupie. Futro rude oraz w odmianach srebrzyste.

Cornish rex - zamiast normalnego futra (włosy okrywowe i podszycie) mają futro luźne, pofalowane, o cienkich włosach. Koty smukłe, głowa klinowata, prosty nos bez zagłębienia u nasady oraz wydatny podbródek i płaskie czoło; uszy duże, osadzone wysoko na bokach głowy, szeroko otwarte ku przodowi; uwagę zwracają kędzierzawe wąsy i brwi; oczy średniej wielkości, w kształcie migdałów, szeroko rozstawione, błyszczą miedziano lub bursztynowo, jednolicie zabarwione; ogon długi i cienki, ostro zakończony. Futro pluszowate, bardzo krótkie i gęste, na całym ciele tworzą się loki i fale. Typowe futro tej rasy nie ma szorstkich włosów ościstych.

Maine coon (mainkun) – pochodzi z północnej ameryki. Maine coony mają półdługie futro dobrze chroniące przed wodą i zimnem, ciało jest chronione przed przechłodzeniem grubą warstwą miękkiego i delikatnego poszycia nad które wystają mocne i długie włosy okrywowe; futro: na brzuchu, piersi i w okolicy genitaliów jest ono dłuższe, natomiast na grzbiecie, barkach i kończynach krótsze. Ogon długi i puszysty, zimą jest szczególnie gęsty, w ciepłych miesiącach koty prawie całkowicie linieją po za ogonem. Maine coony mają silną budowę kości i długie kończyny z charakterystycznymi dużymi i gęsto owłosionymi łapami; szybko rosną i są odporne; głowa trójkątna z dobrze wykształconym, wyraźnie szerokim i kanciastym pyszczkiem; długi i prosty noc; uszy wysoko stojące, o szerokiej nasadzie powinny być ostro zakończone i mieć typowy dla tej rasy pędzelek włosów; oczy duże , szeroko rozstawione i trochę ukośne, mają one charakterystyczne „sowie” spojrzenie. Są to koty bardzo towarzyskie i łatwe w życiu. Sylwetka kształtu prostokątnego. Umaszczenie dzieli się na dwie grupy: z dzikim umaszczeniem agouti i jednobarwne.

Persy – są spokojne, o zrównoważonym temperamencie , idealnie nadają się do trzymania w mieszkaniu, lubią pieszczoty i zabawy, bardzo szybko wzbudzają zainteresowanie. Budowa ciała jest bardzo podobna do kota domowego. Harmonijna budowa ciała, okrągła głowa i sute futro są ważniejsze . Budowa ciała tego kota odpowiada budowie kota od dużego do średniego, przysadzistego i krępego, na krótkich silnych kończynach, wąski tułów i łęgowaty grzbiet są źle widziane. Głowa duża i okrągła, z małym i szerokim nosem, mającym u nasady charakterystyczne zagłębienie. Nos wyraźnie zadarty, okrągłe oczy. Uszy małe i dobrze owłosione we wnętrzu, odstęp między uszami jest duży; ogon krótki. Okrywa włosowa długa i pełna z gęstym, delikatnym podszyciem.