Podatek od nieruchomości

Regulowany jest ustawą o podatkach i opłatach lokalnych z 1991 r.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości są:

1. grunty,

2. budynki lub ich części,

3. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku od nieruchomości są:

1. właściciel,

2. użytkownik wieczysty gruntów,

3. samoistny posiadacz,

4. w niektórych przypadkach - posiadacz zależny nieruchomości lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Podstawą opodatkowania w podatku od nieruchomości jest

1. Dla gruntów- powierzchnia,

2. Dla budynków lub ich części- powierzchnia użytkowa,

3. Dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej- wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji ….

W podatku od nieruchomości występują stawki kwotowe oraz stawka procentowa. Stawki kwotowe dotyczą budynków i ich części oraz gruntów, natomiast stawka procentowa jest stosowana do budowli.

Obowiązek podatkowy powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło nabycie tytułu prawnego do przedmiotu opodatkowania lub wejście w jego posiadanie. Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek.  

Wysokość stawek podatku określa, w drodze uchwały, rada gminy, z uwzględnieniem górnych granic stawek ogłaszanych przez Ministra Finansów w drodze obwieszczenia.

W podatku tym występuje szereg zwolnień przedmiotowych oraz podmiotowych.

Terminy i sposoby płatności podatku od nieruchomości

1. osoby fizyczne - w 4 ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego - do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego,

2. osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej - za poszczególne miesiące w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego - do 15 dnia każdego miesiąca

przelewem na rachunek organu podatkowego lub gotówką w kasie; w przypadku osób fizycznych również w drodze inkasa.

Podatek od środków transportowych

Regulowany jest ustawą o podatkach i opłatach lokalnych z 1991 r.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od środków transportowych są:

1. samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i wyższej,

2. ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i wyższej,

3. przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i wyższą,

4. autobusy.

Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku od środków transportowych są:

1. osoby fizyczne i osoby prawne będące właścicielami środków transportowych,

2. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, na którą środek transportowy został zarejestrowany,

3. posiadacze środków transportowych zarejestrowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu.

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. środek transportowy został zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2. środek transportowy został nabyty (w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego),

3. środek transportowy został dopuszczony ponownie do ruchu po upływie czasu, na jaki została wydana decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu tego pojazdu z ruchu.

Obowiązek podatkowy wygasa z końcem miesiąca, w którym:

1. środek transportowy został wyrejestrowany lub wydana została decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu tego pojazdu z ruchu,

2. upłynął czas, na który pojazd powierzono.

Zwalnia się od podatku od środków transportowych:

1. pod warunkiem wzajemności – stanowiące własność dyplomantów lub osób i instytucji z nimi zrównanych,

2. środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,

3. pojazdy zabytkowe.

Stawki podatku uchwala rada gminy w granicach zakreślonych przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Rada gminy może różnicować stawki, uwzględniając w szczególności: wpływ pojazdu na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia.

W przypadku podatku od środków transportowych ustalone zostały jedynie stawki kwotowe.

Czynności i dokumenty

Podatnicy są obowiązani do składania właściwemu organowi podatkowemu, do dnia 15 lutego każdego roku podatkowego, deklaracji na podatek od środków transportowych, zgodnie z wzorem ustalonym rozporządzeniem Ministra Finansów, a jeżeli obowiązek powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku.

Terminy i sposoby płatności podatku

Podatek – co do zasady – wpłaca się w dwóch ratach proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminach do dnia 15 lutego i 15 września każdego roku, na rachunek budżetu gminy, na terenie której znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika.

Podatek od czynności cywilnoprawnych

Uregulowany jest w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jest to podatek, który w zasadzie jest podatkiem od zawieranych w obrocie nieprofesjonalnych czynności cywilnoprawnych. Obejmuje tylko czynności i umowy, które zostały wskazane w przepisach wymienionej ustawy.

Katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu jest zamknięty. Wśród nich można wymienić:

1. umowy sprzedaży oraz zmiany rzeczy i praw majątkowych,

2. umowy pożyczki,

3. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

4. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

5. ustanowienie hipoteki,

6. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, itd.

Wszelkie czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy, które znajdują się na terytorium RP lub prawa majątkowe wykonane na terytorium RP;

2. rzeczy, które znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonane za granicą, w przypadku, gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium RP.

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Obowiązek w podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje u osób i jednostek dokonujących poszczególnych czynności cywilnoprawnych.

Podstawa opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych została ustalona dla każdej kategorii czynności z osobna. Może to być:

1. cena sprzedaży,

2. wartość rynkowa,

3. różnica wartości rynkowych zamienianych lokalów lub prawa do lokali,

4. wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przyjętych przez obdarowanego itd.

Stawki podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnej zostały ustalone w formie procentowej i kwotowej. Stawki procentowe ustalone zostały w wysokości : 0,1%, 0,5%, 1% i 2% w zależności od rodzaju czynności cywilnoprawnej. Stawka kwotowa wynosi 19 zł i dotyczy od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności o nieustalonej wysokości.

Podatnicy są zobowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie PCC, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Płatnikiem jest np. notariusz, przy czynnościach cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Opłaty lokalne:

Opłata od posiadania psa:

Regulowany ustawą o podatkach i opłatach lokalnych z 1991 r.

Rada gminy ma prawo do wprowadzenia na terenie gminy opłaty od posiadania psów. Pobiera się ją od osób fizycznych posiadających psy. Ustawodawca określił zwolnienia dla:

1. Dyplomantów lub osób i instytucji z nimi zrównanych;

2. Osób o znacznym stopniu niepełnosprawności – z tytułu posiadania jednego psa

3. Osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego psa

4. Podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych – z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.

W Częstochowie wynosi ona 69 zł

Zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłaty określa, w drodze uchwały, rada gminy, z uwzględnieniem górnej granicy stawki ogłoszonej przez Ministra Finansów w drodze obwieszczenia.

Opłata targowa

Pobierana od os. Fizycznych, os. Prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw. Dodatkowo wyżej wymienione podmioty, są zwolnione z tego podatku jeśli są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach.

W Częstochowie Dzienna stawka opłaty targowej w 2015 roku, przy sprzedaży z samochodów lub przyczep wynosić będzie - w zależności od ładowności pojazdu bądź przyczepy - od 21 do 47 złotych.

Opłata targowa w przypadku sprzedaży ze stoiska handlowego zależna jest od zajmowanej powierzchni i w 2015 roku wyniesie od 16 zł włącznie(za stoisko do 2 m²) do 36 złotych (za stoisko powyżej 20 m²⁾

Opłata miejscowa i uzdrowiskowa

Pobierana od os. Fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych, szkoleniowych:

1. W miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,

2. W miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej,

Za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

W miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska, pobierana jest opłata uzdrowiskowa. Pobierana jest od os. Fizycznych przebywających w tych miejscowościach dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. Opłaty uzdrowiskowej jak i opłaty miejscowej nie pobiera się od:

1. Pod warunkiem wzajemności- Dyplomantów lub osób i instytucji z nimi zrównanych;

2. Osób przebywających w szpitalach

3. Od osób niewidomych i ich przewodników

4. Od podatników podatku od nieruchomości z tyt. Posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową

5. Od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Od osób, od których pobierania jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej i odwrotnie.
Zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określa, w drodze uchwały, rada gminy, z uwzględnieniem górnych granic stawek ogłoszonych przez Ministra Finansów w drodze obwieszczenia.

W Darłowie – 2,50zł

W Zakopanem – 2,00 zł

Opłata skarbowa

Regulowana jest ustawą i opłacie skarbowej, pobierana jest od czynności organów administracji publicznej podejmowanych w związku z postępowaniem administracyjnym oraz od niektórych dokumentów.

Podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty skarbowej mogą być osoby fizyczne, os. prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawej, jeżeli wskutek dokonanego przez nie zgłoszenia lub na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowej, albo, jeżeli na ich wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję).

Obowiązek zapłaty ciąży solidarnie na podmiotach, jeśli złożyły one wspólny wniosek obejmujący powyższe zdarzenia. Ustawodawca przedstawił katalog czynności, które nie podlegają tej opłacie, np. dot. spraw alimentacyjnych, ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego, obowiązku obrony, zatrudnienia, nauki. W załączniku do ustawy określone są stawki opłaty skarbowej dla poszczególnych przedmiotów opłaty. Większość z nich ma charakter kwotowy, jednak kilka przypadków określone jest stawką procentową. Opłatę skarbową wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty.

Podatek od wydobycia niektórych kopalin

Regulowany jest ustawą o podatku od wydobycia niektórych kopalin.
Podatek jest pobierany od wydobycia miedzi i srebra i stanowi dochód budżetu państwa. Podatek jest pobierany przez polską administrację celną.

Podatnikiem podatku jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, dokonująca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wydobycia miedzi oraz srebra.

Obowiązek podatkowy powstaje w dniu wyprodukowania koncentratu z wydobytego przez podatnika urobku rudy miedzi. W przypadku gdy podatnik nie produkuje koncentratu z wydobytego urobku rudy miedzi, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wydobycia tego urobku.

Podstawę opodatkowania podatkiem stanowi ilość miedzi oraz srebra zawarta w wyprodukowanym koncentracie. W przypadku gdy podatnik nie produkuje koncentratu z wydobytego urobku rudy miedzi, podstawę opodatkowania podatkiem stanowi ilość miedzi oraz srebra zawarta w urobku rudy miedzi.
Stawki podatku są określane oddzielnie dla tony miedzi i kilograma srebra.

Podatnik jest obowiązany, bez wezwania, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklarację podatkową oraz obliczać i wpłacać podatek na rachunek właściwej izby celnej za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.