METODA BIOLOGICZNA	SHARON	BABE	SHARON-ANAMMOX	DEMON
ZASADA DZIAŁANIA	Skrócona nitryfikacja , która polega na zatrzymaniu nitryfikacji na etapie produkcji azotanów(III) –b. Nitrosomonas. Utleninie azotu amonowego do azotanów(III), a następnie ich redukcję do wolnego azotu N2	Efektywniejszy proces pełnej nitryfikacji poprzez zwiększenie ilości bakterii nitryfikujących (zawracanie osadu z osadników wtórnych + odcieki z odwadniania osadów) i denitryfikacji	Częściowa nitryfikacja w reaktorze SHARON i proces ANAMMOX w miejsce tradycyjnej denitryfikacji (za pomocą autotrofów, czyli bez dostępu do węgla)	Częściowa nitryfikacja i technologia ANAMMOX w jednym reaktorze SBR w warunkach ścisłej kontroli pH. (czyli SHARON-ANAMMOX, ale w 1 reaktorze)
DODATKOWE INFORMACJE	W wyniku utlenienia azotu amonowego jedynie do azotanów(III) , zmniejsza się zapotrzebowanie o 25% na tlen i o 40% na węgiel organiczny ( niezbędny dla denitryfikacji)		Nie trzeba stosować zewnętrznego źródła węgla organicznego gdyż bakterie „anammox” są autotrofami	Bakterie utleniające azot amonowy do azotanów(III) i bakterie „anammox” koegzystują w jednym reaktorze.
SZYBKOŚC WZROSTU BAKTERII	Wykorzystuje się różnicę w szybkości wzrostu bakterii NItrosomonas i Nitrobacter w zależności od temperatury. W temp. >25C szybkość utleniania azotanów(III) do azotanów(V) (Nitrobacter) jest mniejsza od szybkości utlenienia związków amonowych (Nitrosomonas)	Szybki wzrost bakterii nitryfikacyjnych dzięki recyrkulacji osadu (zaszczepienie)	Bardzo mała szybkość wzrostu bakterii anammox, konieczne jest prowadzenie procesu przy wysokich stężeniach biomasy. Wykorzystanie reaktorów wieżowych IC z granulowanym osadem beztlenowym.	Mała szybkość wzrostu bakterii „anammox” -> długi wiek osadu (ok. 20 d). stosuje się też hydrocyklon dla odzyskania bakterii z osadu nadmiernego i zawrócenie do reaktora SBR
RODZAJ REAKTORA	- 1 reaktor raz napowietrzany (nitryfikacja), a raz nienapowietrzany (denitryfikacja)[+ew. węgiel] - 2 reaktory: napowietrzany (nitr) i nienapowietrzany (denitr)	Pracuje cyklicznie ( reaktor SBR) Cykl składa się z: 1.napełniania, 2.napowietrzania+ mieszanie, 3.mieszanie bez napowietrzania, 4.sedymentacja, 5.spust	Dwa osobne reaktory: 1.SHARON – skr. nitryfikacja 2.ANAMMOX – redukcja NH4 i NO2 do N2 autotrofami; w tym przypadku możliwość wykorzystania reaktorów wieżowych IC z granulowanym osadem	Reaktor SBR Pełen cykl składa się z wielu cykli cząstkowych: napowietrzania i mieszania.
ZAWRACANIE OSADU	Krótki średni czas zatrzymania (ok. 1 d), bez retencji i zawracania – dzięki czemu uzyskuje się utlenienie NNH4->NNO2	Zawracanie osadu z osadników wtórnych + odcieki z odwadniania osadów		Zastosowanie hydrocyklonu dla zawracania bakterii „anammox” (ważne! Bo wolno się namnażają)
CZAS ZATRZYMANIA BIOMASY	Czas zatrzymania biomasy – 1 doba (co pozwala wymyć z niego nitryfikanty II fazy)	Wiek osadu jest ograniczony, osad wysoko obciążony	Czas zatrzymania osadu w reaktorze ANAMMOX bardzo długi [~20 d](wolne namnażanie bakterii „anammox”, stąd duże obciążenia ładunkiem i możliwość zastosowania reaktorów wieżowych IC z granulowanym osadem)	Długi wiek osadu ok. 20 dób
TEMPERATURA	Nie jest potrzebne dodatkowe podgrzewanie ścieków gdyż odcieki z odwadniania przefermentowanych osadów mają temperaturę 25-30 C, a procesy biologiczne podnoszą ją o 5-8 C. Wymagają dostarczenia ciepła jedynie zimą.	Temperatura procesu wynosi 20-25 C (ciepło przemian biochemicznych+ ciepłe odcieki z odwadniania)
PH	pH=7-7,5			Kontrola pH- pomiar pH skojarzony z systemem napowietrzania Czas reakcji, pH i stężenie tlenu zależy od zmian wartości pH
ILOŚĆ REAKTORÓW	Prowadzony w: -jednym (elastyczne prowadzenie procesu, niższe koszty budowy) -dwóch reaktorach (mniejsze koszty urządzeń, większa stabilność układu oczyszczania)	Prowadzony w: -jeden bioreaktor -dwóch reaktorach ( denitryfikacji i nitryfikacji) z dodatkową recyrkulacją osadu	Prowadzony w dwóch reaktorach: SHARON ANAMMOX	Jeden reaktor typu SBR
EFEKTYWNOŚĆ	Efektywność usuwania azotu amonowego w sześciu oczyszczalniach wyniosło 85-98%	Efektywność nitryfikacji i denitryfikacji w reaktorze wynosi odpowiednio 75% i 80%		Efektywność usuwania N w reaktorze wynosi 80-90%