przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,POWIETRZE WENTYLUJĄCE

POWIETRZE WENTYLUJĄCE- pow. doprowadzane do pomieszczenia. Jest to czynnik którym regulujemy wentylację.

RUCH POWIETRZA W POMIESZCZENIU

1.przepływ tłokowy przez pomieszczenie. Ruch uporządkowany przepływ wzdłuż pom.

2.przepływ mieszający ruch pow. jest bardzo intensywny

EMISJA ZANIECZYSZCZEŃ W POMIESZCZENIU

1.równomierne wydzielanie się zanieczyszczeń na całej powierzchni

~ tłokowo stęż zanieczyszczeń wzrasta liniowo w pomieszczeniu

~ mieszający uzyskamy równomierny rozkład zanieczyszczeń (stężenie)

2.nierównomierny

~ tłokowo nierównomierny wzrost

~ mieszający równomierny rozkład ponieważ następuje intensywne mieszanie w pomieszczeniu

Żeby kontrolować stężenie zanieczyszczeń musimy wyznaczyć ilość pow. wentylującego które decyduje o zanieczyszczeniach (o stężeniu)

W wentylacji ogólnej przyjmujemy że rozkład jest równomierny a przepływ mieszający. W idealnej wentylacji mieszającej rozkład zanieczyszczeń nie ma znaczenia

ROZKŁAD ZANIECZYSZCZEŃ W CZASIE

Nie doprowadzamy i nie odprowadzamy pow. z pom.

Q=K*ds./dt – zmiana stęż w pom. = produkcji zanieczyszczeń

s = s0+Q/K*t

s0= s (t=0)

s- stęż zanieczyszczeń [kg/m3]

s0- stęż początkowe w pomieszczeniu

K- kubatura [m3]

Q- emisja zanieczyszczeń [kg/s]

Stęż. Jest funkcją liniową czasu jeśli mamy pom. niewentylowane. Stęż. Szybciej wzrasta im mniejsza kubatura.

Stęż pow. wywiewanego = stęż pow. w pomieszczeniu

WENTYLACJA OGÓLNA PRZEPŁYWU MIESZAJĄCEGO WARUNKI STACJONARNE

Pomieszczenie wentylowane. Do pomieszczenia doprowadzamy po. W ilości V1 i stęż s1.

Zmiana stęż w pom. = strumieniowi zanieczyszczeń dopływających do pomieszczenia pomniejszonego o strumień zanieczyszczeń wypływających z pom. powiększonego o emisje zanieczyszczeń.

K*ds./dt = Vs1 – Vs + Q - ogólne równanie

[s] = m3/m3 mieszaniny

[Q] = m3/s

Rozwiązanie równania

Q – V( s-s1) = [ Q-V(s0-s1)]*e-( v/k )* t

Kiedy t=>∞ to Q-V(s0-s1)=0

S (t=>∞) =Q/V + s1

Zawsze stęż. po pewnym czasie osiągnie wartość asymptotyczną (asymptotycznie wzrasta). Jeśli zwiększymy ilość pow. to ta wartość asymptotyczna będzie wyższa jak zmniejszymy to niższa. Po pewnym czasie już nic się nie zmienia mówimy o warunkach stacjonarnych.

Wartość asymptotyczna zależy od pewnej wartości V1 (ilości pow. wentylującego przy danej emisji)

ILOŚĆ POWIETRZA

Podstawowe prawo wentylacji

V = Q/ (S-S1)

V= Q/ (S2-S1)

V –ilość pow. potrzebnego do uzyskania stęż S2

Q- ilość zanieczyszczeń emitowanych w pom. [m3/s]

S2- stęż. zanieczyszczeń w pow. wywiewanym

S1- stęż. zanieczyszczeń w pow. nawiewanym

W dużych pomieszczeniach zanim s urośnie minie bardzo długi czas.

Zanieczyszczenia:

1.pyły (<100µm)– cząsteczki ciał stałych wytwarzane w naturalnych lub przemysłowych procesach erozji. Pyły nie mają zdolności do skupiania się.

2.wyziewy (<1µm )– cząsteczki stałe które formują się z pyłów. Powstają przez sublimację lub skraplanie, a następnie łączenia się cząsteczek, które w normalnych temp. i ciśń. Są ciałami stałymi.

3.dymy (<µm )mieszanina cząsteczek ciała stałego, cieczy i gazu powstająca z niecałkowitego spalania.

4.mgły i zamglenia (<100µm) kropelki cieczy zawieszone w pow.

5.pary i gazy substancje, które w warunkach normalnej temp. i ciśń. Są w fazie gazowej.

6.cząsteczki organiczne najczęściej spotykane są bakterie(0,2-5,0µm), pyłki kwiatowe(5,0-150µm), zarodniki grzybni (1,0-20µm) i wirusy.

WYZNACZANIE ILOŚCI POW. WENTYLUJĄCEGO NA PODSTAWIE ILOŚCI WYDZIELAJĄCYCH SIĘ ZANIECZYSZCZEŃ

Emisja zanieczyszczeń nigdy nie jest równomierna

V= φ*Q/(S2-S1)

Q- ogólna ilość wydzielanych zanieczyszczeń w pomieszczeniu

φ- współczynnik nierównomierności emisji zanieczyszczeń, nierównomierność intensywności wymiany pow. w pomieszczeniu

φ= 0,75-1,3

φ=1 – idealny przypadek

φ=0,75- gdy rozpatrujemy początkową fazę lub gdy ludzie siedzą bezpośrednio przy nawiewach

φ>1- oznacza takie zwiększenie ilości pow. nawiewanego, przy równomiernym jego rozdziale, żeby w żądanym punkcie pom. koncentracja nie przekroczyła dopuszczalnej.

S2- dopuszczalne stęż zanieczyszczeń nawiewanych, mówimy tu o wartościach nieszkodliwych dla ludzi

S1- stężenie danego zanieczyszczenia w pow. nawiewanym do pomieszczenia.

W powietrzu nawiewanym zazwyczaj nie występują rozpatrywane zanieczyszczenia dlatego S1=0

NDS- maksymalne dopuszczalne stężenie szkodliwych substancji w powietrzu strefy roboczej [g/m3]

Gdy w pom. mamy emisje kilku zanieczyszczeń:

[Q]= m3/s, kg/s

[V]- ilość pow. wentylującego- m3/s

[s] = m3/m3, kg/m3

Q1, Q2, Q3, V1, V2, V3; możemy rozpatrywać w dwojaki sposób:

1.gdy wszystkie zanieczyszczenia są jakby jednym zanieczyszczeniem (skumulowane)

V= ΣV

2.działanie zanieczyszczeń nie jest powiązane ze sobą

V= max {Vi}

Przy zanieczyszczeniach bardzo szkodliwych dla zdrowia nie należy stosować wentylacji ogólnej.

WYZNACZANIE ILOŚCI POW. WENTYLUJĄCEGO NA PODSTAWIE ILOŚCI WYDZIELAJĄCEJ SIĘ WILGOCI.

W- ilość wydzielanej pary wodnej w pom [kg/s]

X1- zawartość pary wodnej w pow. usuwanym [kg/kg]

X2- zawartość pary wodnej w pow. nawiewanym [kg/kg]

x- masa pary wodnej w 1kg pow.

M (V)= W/ (X2-X1)

[M]= kg/s – ilość pow. wentylującego

V= M/ρ [m3/s]

ρ - gęstość pow =1,2kg/m3 (zależy od temp.)

Ilość pow. wentylacyjnego będzie mniejsza wówczas, gdy zostaną ograniczone do minimum zyski wilgoci w mokrych oddziałach produkcyjnych przez:

1.Hermetyzację i odciągi miejscowe, a więc usówanie pary wodnej w miejscu jej powstawania

2.zapewnienie szczelności urządzeń, przewodów parowych i ich połączeń

3.niedopuszczanie do powstawania zbyt dużych prędkości ruchu pow. w pobliżu powierzchni pracujących.

WYZNACZANIE ILOŚCI POW. WENTYLUJĄCEGO NA PODSTAWIE ILOŚCI WYDZIELAJĄCEGO SIĘ CIEPŁA

V= Qzbj/( ρ Cp∆t)

Qzbj- zyski ciepła jawnego w pomieszczeniu [W, kW] (wielkość bilansowa, która wynika z sumowania zysków i strat ciepła

Qzbj= ∑Qzbj(+) - ∑Qzbj(-)

Cp- ciepło właściwe pow.,

Niezbędna ilość pow. wentylacyjnego będzie mniejsza wówczas gdy:

1.zostaną ograniczone zyski ciepła przez:

~ izolację lub ekranowanie źródeł ciepła

~ miejscowe chłodzenie bezpośrednim przepływem wykorzystanego już w pom. pow. takich źródeł jak maszyny, silniki lub oprawy oświetlenia elektrycznego

~ ochronę budynku a zwłaszcza powierzchni oszklonych przed promieniowaniem słonecznym

2.zostanie zwiększona różnica temp. między pow. nawiewanym a osuszanym z pom.

Jawne ciepło- ciepło które powoduje zmianę temp. w pom. (ciepło nie związane z masą)

Enargia wprowadzana z parą wodną związana jest z wykraplaniem- ciepłem parowania

ρ =1,2 kg/m3

Cp= 1,005 kJ/kg*K

∆t= t2-t1 – przyrost temp pow. w pom

t2- temp. pow. wywiewanego

t1- temp. pow. nawiewanego

Wzrost temp pow. wraz z wysokością- gradient temp.

∆t= t2-t1 = ∆tp + θ

θ- gradient temp.

Δtp- przyrost temp. pow. w strefie przebywania ludzi.

Θ= t2- tp

Gradient bierze się z nierównomierności rozkładu temp. Zależy od:

1.jednostkowego obciążenia cieplnego pom. (intensywność wydzielania ciepła)

Qzbj/K [W/m2]

2.udział zysków ciepła przenikających przez strop

3.intensywność wymiany pow.

4.stopień skupienia źródła ciepła

W pomieszczeniach przemysłowych θ=10-15˚C

Gradient uwzględniamy gdy otwory wywiewne są poniżej 4m od podłogi jest tym mniejszy im większa intensywność wentylowania oraz im mniejszy będzie stopień skupienia źródeł ciepła.

Wyznaczenia wartości θ

Intensywność zysków ciepła q

qi= Qzbj/K =20W/m3 -> δt=0,2K/m

qi=Qzbj/K =60 W/m3 -> δt=1K/m

Δt= tp + δt(h-2) – gdy h>4m

Gdy h<4m -> t2=tp – strefa przebywania ludzi

Δt = Δtp = tp-t1- przyrost temp pow. w pom

Temp. w pom. rośnie wraz z wysokością.

Δtp- przyrost temp w strefie przebywania ludzi różnica temp. ze strefy przebywania ludzi a temp. na zewnątrzzależy od rodzaju urządzenia nawiewnego i od położenia otworów nawiewnych.

Urządzenie n.t.o.z

Δtp=3-5˚C

Ile przyjmujemy zależy od obciążenia danego pom.

qi=Qzbj/A < 20 W/m2 -> Δtp=3’C

  1. powierzchnia pom.

qi=Qzbj?A > 30 W/m3 -> Δtp=5’C

Urządzenie c.n.t

Δtp=5-10’C- chodzi o to aby nam w tym pom. nie było za gorąco. Mamy możliwość chłodzeniapow. Więc nie musimy się martwić że temp będzie za wysoka.

5’C gdy otwory nawiewne są w strefie przebywania ludzi

10’C gdy nawiew odbywa się z poza strefy.

ILOŚĆ POW. WENTYLUJĄCEGO

n.t.o.z

Jeśli przyjmiemy zyski ciepła na jedną osobę

q= 100W

Δt = 5 K

V= Q/ (ρ Cp∆t) = 60? m2 /h- ilopow. przypadająca na osobę ( min)

W pom. w którym jest zakaz palenia V=20

W pom. w którym wolno palić 30.

Najmniejszą ilość pow. nawiewanego na godzinę przy wentylacji ciągłej oblicza się na podstawie liczby osób i z ilości potrzebnego pow. zewnętrznego.

Im wyższe temp. w pom. tym mniejsze zyski ciepła. W przypadku wysokich temp. zyski ciepła są bardzo małe.

WYZNACZANIE ILOŚCI POW. NA PODSTAWIE KROTNOŚCI WYMIAN

Krotność wymian- jest to stosunek ilości doprowadzonego pow. do objętości wietrzonego pom.. Jeśli doprowadza się tylko pow. zewn. to współczynnik ten oznacza ile razy na godzinę powietrze pomieszczenia jest odnawiane.

k=V/K [h-1] [(m3 /h)/ m3 ]

k-6-7 na sali zebrań

k-4-6 domy towarowe

k=4 dla bibliotek

k-15-16- kuchnie

k-10-15 pralnie

Zbyt mała krotność wymian może być powodem złej wentylacji ( niedostateczna wymiana pow. ). Zbyt duże- technologicznie za duże obciążenie, zbyt małe powierzchnie.

MINIMALNA ILOŚĆ POW. ŚWIERZEGO NA OSOBĘ

CO2 wydzielane przez człowieka jest gazem szkodliwym. Powoduje złe samopoczucie, dlatego trzeba wentylować świerze pow.

Ilość świerzego pow.

V= k/(s2-s1)

k-ilość CO2 wydzielane przez 1 osobę

s1- stęż. CO2 w pow. atmosferycznym

k=0,023 m3 /h CO2

s1=0,00035 m3 / m3

s2=0,00125 m3 CO2 /m3 - dopuszczalna zawartość

Minimalna ilość pow. świeżego

V=25 m3 /h os

Można zmniejszyć ilość doprowadzanego pow.

t2<=15’C -> 50%

t2>26’C -> 75%

Zmniejszamy po to aby oszczędzać energię w praktyce trzeba się zastanowić czy te wartości wystarczą

Yaglou wykonał badania gdzie badał stopień zaduchu na kubaturę przypadającą na osobę i ilość pow. wentylującego

Minimalna kubatura- 6,5 m3 /os

Jeśli zmniejszamy kubaturę to należy zwiększyć ilość pow.wentylującego.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,PARAMETRY POWIETRZA W POMIESZCZENIACH
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,Organizacja wymiany powietrza w pomieszczeniu
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,strugi
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,ORGANIZACJA WYMIANY CIEPŁA W POMIESZCZENIACH
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,BILANS CIEPLNY POMIESZCZENIA
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,ZYSKI CIEPŁA OD ŹRÓDEŁ ZEWNĘTRZNYCH
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja,NAWIEWNIKI WYWIEWNIKI
przydróżny,wentylacja i klimatyzacja, Przyłącza wodno kanalizacyjne do sieci elektroenergetycznej
Zalecane predkosci powietrza w przewodach, Pomoce naukowe, Wentylacja i klimatyzacja
Predkosci przeplywu powietrza w przewodach wentylacynych niskiego i wysokiego cisnienia, Pomoce nauk
Chwilowe temperatury powietrza zewnetrznego w okresie letnim, Pomoce naukowe, Wentylacja i klimatyza
Krotnosc wymiany powietrza w roznych pomieszczeniach, Pomoce naukowe, Wentylacja i klimatyzacja
Wyznaczanie zmian wilgotności powietrza, Górnictwo i Geologia AGH, wentylacja,klimatyzacja,aerolgia
referat zanieczyszczenie powietrza(1), Wentylacja Klimatyzacja Ogrzewanie
WENTYLACJA wymiana powietrza w pomieszczeniu, IŚ Tokarzewski 27.06.2016, V semestr COWiG, WiK (Wenty
Zalecane predkosci powietrza w przewodach, Pomoce naukowe, Wentylacja i klimatyzacja
Zagadnienia 2016, Energetyka AGH, SMiUE, II semestr, Ciepłownictwo, wentylacja i klimatyzacja
Producenci i dystrybutorzy nawiewnikow i innych elementow wentylacyjnych, Pomoce naukowe, Wentylacja
Wymiary przewodow wentylacyjnych wg PN-EN 1505-6, Pomoce naukowe, Wentylacja i klimatyzacja

więcej podobnych podstron