psychopatologia ogólna slajdy

  1. Psychopatologia jest dziedziną wiedzy zajmującą się:

  1. Czym jest norma/normalność?

  1. Definicja „zaburzenia psychicznego”

    „Zaburzenie” nie jest terminem ścisłym - używany jest celem wskazania na istnienie układu klinicznie stwierdzalnych objawów [na wzór ch. somatycznej] połączonych w większości przypadków z cierpieniem psychicznym i z zaburzeniem funkcjonowania indywidualnego. Sama dewiacja społeczna lub społeczny konflikt bez zaburzenia indywidualnego funkcjonowania nie powinny być, w myśl przyjętych tu definicji, zaliczane do zaburzeń psychicznych” (ICD-10, 1997, s. 16).

  2. Podejście do klasyfikacji zaburzeń psychicznych

    Kategorialne
    •zachowania człowieka można podzielić na dwie kategorie: normalne vs nienormalne
    •zachowania nienormalne można podzielić na podkategorie, które są jednorodne (zgodność patomechanizmu i jednostkowych objawów)

    Dymensjonalne
    •Wszyscy ludzie charakteryzują się cechami, które można umieścić na wymiarach
    •Różnimy się stopniem nasilenia tych cech
    •Rozpoznawalne klasy są jednorodnymi konfiguracjami wymiarów (czerpie z psychologii osobowości, głównie psychologii różnic indywidualnych)

  3. Przyczyny Zaburzeń Psychicznych

  1. Modele psychopatologii

  1. Analiza psychopatologiczna obejmuje:

  1. Definicja Zaburzenia Psychicznego

  1. Klasyfikacje zaburzeń psychicznych

  1. Diagnoza wieloosiowa

  1. Objawy psychopatologiczne

OBJAWY HOMONOMICZNE - różnią się od przeżyć prawidłowych ilościowo czyli nasileniem, czasem trwania, nadmiarowością lub nieadekwatnością do sytuacji, wpływem na funkcjonowanie i mogą być źródłem cierpienia lub dyskomfortu (np. smutek- nastrój obniżony w zab. depresyjnym)
OBJAWY HETERONOMICZNE - różnią się od przeżyć prawidłowych jakościowo, nie występują u osób zdrowych psychicznie np. urojenia i omamy (wyjątkiem są omamy hipnagogiczne i hipnopompiczne)

  1. Objawy psychopatologiczne

Objawy Zaburzeń Czynności Poznawczych

Objawy Zaburzeń Integracji Czynności Psychicznych

Objawy Zaburzeń Czynności Emocjonalnych i Aktywności

  1. Czynności poznawcze - te czynności psychiczne, które pozwalają na adekwatne reagowanie na zmieniające się warunki wewnętrzne i zewnętrzne:

  1. Zaburzenia spostrzegania.

  1. Omamy fizjologiczne

  1. Uwaga - ukierunkowuje czynności poznawcze oraz ogranicza nadmiar informacji; zaburzenia uwagi są powszechne i mało specyficzne

  1. Pamięć

  1. Pamięć długotrwała

  1. Zaburzenia pamięci

  1. Dysmnezje (ilościowe)

  1. Amnezja:

    amnezja wsteczna (amnezja retrograda)

amnezja następcza (amnezja anterograda)

  1. Paramnezja (jakościowe)

iluzje pamięci - zniekształcone rzeczywiste wspomnienia (pod wpł emocji, urojeń) –cechy, relacje, zach, znaczenie zdarzeń
złudzenia utożsamiające - błędna identyfikacja w czasie aktualnej sytuacji: deja vu/vecu (już) jamais vu/vecu (nigdy)
kryptomnezja - wspomnienie odtworzone bez rozpoznania jego wtórnosci, bez poczucia odtwarzania, przeżywane jako coś nowego

konfabulacje - nieświadome wypełnianie luki pamięciowej fałszywymi informacjami, które pacjent podaje jako prawdziwe (inne wspomnienia, wymyślone fantastyczne)
omamy pamięciowe - fałszywe wspomnienia przeżywane jako rzeczywiste (urojeniowe wspomnienia, aktualne urojenia rzutowane wstecz)

  1. Zaburzenia myślenia

    zaburzenia formy myślenia

  1. Myśli nadwartościowe - wyizolowane, usystematyzowane przekonania dotyczące własnej osoby, jej szczególnej roli lub misji do spełnienia lub nadawanie wyjątkowego znaczenia określonym ideom, zainteresowaniom, dziedzinom działalności (żarliwe propagowanie wiary, zasad filozoficznych, reformy stosunków społecznych)

  1. Myśli natrętne - uporczywie powracające, narzucające się wbrew woli myśli, wyobrażenia, wspomnienia lub impulsy do działania, z towarzyszącym przekonaniem o ich niedorzeczności, są oceniane krytycznie i traktowane jako własne

  1. Kompulsje – zaburzenia zachowania: stereotypowe, wielokrotnie powtarzane zachowania, mające zapobiegać mało rawdopodobnym wydarzeniom, które według pacjenta jednak mogłyby wystąpić, gdyby zaniechał wykonania tych czynności; zachowania te pacjent postrzega jako irracjonalne i często próbuje się powstrzymywać.

  1. Urojenie - fałszywy sąd lub przekonanie niezgodne z rzeczywistością lub obowiązującymi w danym środowisku poglądami i normami, które osoba wypowiada z głębokim przekonaniem o ich prawdziwości i których nie koryguje mimo dowodów błędności; istotą jest ich kontekst chorobowy, tzn. występują zawsze z innymi objawami psychopatologicznymi i tym różnią się od kłamstwa, przesądu, niewiedzy, omyłki, itp.

  1. Urojenie błędnej identyfikacji osób - przekonanie, że osoby straciły lub zmieniły swoją tożsamość

  1. Myśli

depresyjne (pesymizm, ujemna ocena własnej osoby i własnej sytuacji, poczucie beznadziei)

wielkościowe (nieuzasadnione przekonanie o swoich zdolnościach, umiejętnościach, możliwościach, mocy)

  1. Myśli lękowe: nadmierne martwienie się, nieuzasadnione obawy i przewidywania negatywnych scenariuszy zdarzeń

  1. Pseudologia fantastyczna - słabe rozróżnianie realiów od fantazji, polegające na podawaniu informacji o własnych wyjątkowych, nadzwyczajnych a czasem fantastycznych przeżyciach, osiągnięciach jako prawdziwych zdarzeniach

  2. Zaburzenia toku myślenia - zaburzenia tempa myślenia lub jego ciągłości, obejmują:

  1. Zaburzenia Struktury Myślenia

  1. Myślenie paralogiczne

operowanie pojęciami logika pojęć, nazw

operowanie sądami relacje logiczne (równoważności, sprzeczności, wynikania)

wyprowadzanie wniosków (indukcja, dedukcja)

  1. Emocje – definicje
    afekt

  1. Zaburzenia nastroju

  1. Zaburzenia emocji i afektów

  1. Dysforia - negatywnie przeżywane wzburzenie, związane z poczuciem frustracji, z towarzyszącym poczuciem krzywdy, wzbudzeniem ruchowym i wegetatywnym. Może mieć charakter:

wybuchów złości (wściekłości)
•gwałtowne, intensywne, krótkotrwałe wyładowanie złości, zwykle z agresją lub autoagresją (nietrzymanie afektu, utrata kontroli nad złością)

złości uogólnionej (nastrój dysforyczny)
•dłużej utrzymujący się stan patologicznej złości, głównie z drażliwością, rozżaleniem, agresją słowną

  1. Zaburzenia Aktywności (czynności motywacyjnych i motorycznych)

  1. Zaburzenia aktywności ruchowej

  1. Zaburzenia Aktywności Impulsywnej

popędowej - motywowane popędami, dotyczą zaburzeń łaknienia, pragnienia, snu, popędu płciowego
nawykowej - motywowane nabytymi, wyuczonymi nawykami, np. kleptomania, piromania, uprawianie hazardu, kolekcjonowanie
emocjonalnej - motywowane emocjami np. lękiem, dysforią, obniżonym lub podwyższonym nastrojem np. zachowania agresywne, autoagresywne, dysforyczne, unikowe

  1. Zaburzenia aktywności Złożonej

  1. Zaburzenia integracji czynności psychicznych

Zaburzenia integracji czynności psychicznych prostych w bardziej złożone zakłóca zachowanie i przeżycia pacjenta, ograniczają takie właściwości jak: uporządkowanie, harmonijność, celowość, utrudniając lub uniemożliwiając dostosowanie ich do zmieniających się okoliczności i potrzeb.

  1. Zaburzenia Orientacji
    autopsychicznej (własna osoba)

allopsychicznej (otoczenie)

  1. Zaburzenia Świadomości

ilościowe

jakościowe

  1. Zaburzenia Poczucia Zdrowia/Choroby

brak wglądu chorobowego - niedostateczne uświadamianie sobie istoty i konsekwencji przeżywanych zaburzeń psychicznych
nieuzasadnione poczucie choroby - wiąże się z występowaniem skarg i dolegliwości, najczęściej somatycznych, które nie mają uzasadnienia w obiektywnej ocenie lekarskiej.
udawanie choroby (symulacja i pozorowanie)

Umyślne produkowanie przez pacjenta lub udawanie objawów fizycznych albo psychicznych. Podaje bardzo przekonujące informacje, które mogą zmylić nawet doświadczonego klinicystę lub też „fabrykują” objawy choroby. Różnicując zaburzenie pozorowane i symulację należy ocenić motywację pacjenta do udawania objawów.

Zespół Munchausena:

  1. Inteligencja - ogólna sprawność procesów poznawczych, która wpływa na zdolność do korzystania z doświadczeń, rozwiązywania nowych problemów i przystosowania się do zmieniających się warunków życia

upośledzenie - zahamowanie lub niepełny rozwój funkcji intelektualnych; ujawnia się w okresie rozwoju; charakteryzuje się deficytami umiejętności poznawczych, mowy, ruchowych i społecznych;
otępienie - zespół spowodowany chorobą mózgu, w którym zaburzone są funkcje poznawcze oraz zachowanie; wyraźne obniżenie siągniętego poziomu sprawności intelektualnej
otępienie rzekome - przemijajace lub pozorne obniżenie realnej sprawności poznawczej


Wyszukiwarka