Komunikacja interpersonalna wykład 8.11.2012

Proksemika –

Słuchanie – proces złożony, mamu pewne nawyki jeśli chodzi o słuchanie (pseudosłuchanie):

• Peudosłuchanie – niby słucha ale nie slucha

• Egoistyczny gaduła – ktoś kto mowi, nie interesuje go czy ktoś słucha

• Wybiórczy słuchacze- słuchają tylko te tezy które ich interesują

• Konfabulacja – zapamiętują tylko pewne treści i resztę dopowiadają.

Zadawanie pytań:

• „jak się czujesz?”

• „czy jesteś zły?”

Lepiej zadawać pytania otwarte, szczere, żeby nie sugerowały odpowiedzi, bez kontekstów,

• „ rozumiem, że to naprawdę cię rani.”

• „wiem, jak to jest dla Ciebie ważne.”

• „chyba czułbym się podobnie.”

Nie można mówić „nie przejmuj się” bo zabieramy mu pole do okazywania uczuć.

• Ważne jest też wspieranie.

„ nie mówcie nic. Stwierdzenie „wszystko będzie dobrze” albo „wiem, jak się czujesz” może przynieść odwrotny skutek. Ludzie teraz nie chcę tego słyszeć. Chcą wiedzieć, ze ktoś jest obok i zaopiekuje się nimi, jeśli będą tego potrzebowali. Bądźcie z nimi, słuchajcie. Dla osób duchownych jest to misterium obecności. Nie musicie nic robić, po prostu bądźcie tam i dajcie im odczuć, że jesteście do dyspozycji”.
do doradców Amerykańskich Czerwonego Krzyża po zamachach z 11.09.2001 r.

Dawanie rad nie jest najlepszym środkiem do budowania więzi z dzieckiem ( rodzinie).

Kolejna ważna sprawa dla komunikacji interpersonalnej to:

• Emocje - (inteligencja emocjonalna – umiejętność kierowania emocjami) możemy je róznie dzielić:

  • Emocje instynktowne i uwarunkowane – instynktowne działają automatyczne (np. ktoś nas goni, wytwarza się lęk), uwarunkowane działają na zasadzie wyuczonych reguł, np. ktoś się spóźnił i się wstydzi przez to (to jest wyuczone)

  • Emocje podstawowe i złożone – podstawowe to takie jak gniew i niechęć (połączone dają pogarda),

  • Emocje intensywne i umiarkowane – np. hiper, mega, extra itp.

Kobiety są bardziej wrażliwe na emocje, pokazywanie ich.
Infekowanie emocjami – emocje mogą być zaraźliwe (Coleman), przebywając z innymi osobami możemy naśladować ich emocje.

Jak wyrażać emocje:

• Nazywając emocje po imieniu (np. „jestem zły”, „jestem smutny”)

• Opisując, co się z tobą dzieje (np. mam ściśnięty żołądek, jestem w siódmym niebie)

• Opisując co chciałbym zrobić (np. chciałbym uciec, chyba się poddam)

Ludzie wchodzą w relacje z osobami na podstawie wyglądu (ale tylko ten pierwszy kontakt),

Korzyści koszty = wynik

Spodziewamy się pewnych zysków z tych znajomości

Budowanie związku to pewien proces, etapy:

• ZWIĄZEK

  • Integrowanie – partnerzy zaczynają ustalać swoje reguły, wspólne zasady, zwiększa się poczucie odpowiedzialności i zobowiązania wobec drugiej strony,

  • Intensyfikowanie – trzeci etap, zakochanie, czas miły, sympatyczny, dominuje poczucie fascynacji, wyrażamy dużo emocji, problemem jest to że ten etap się kończy.

  • Eksperymentowanie – drugi etap wyszukiwanie wspólnych zainteresowań

  • Inicjowanie - – nawiązanie relacji, pierwszy etap

Odwrotne, niszczenie zwiazku

Związek

Odróżnianie się – przychodzi kiedy pojawiają się konflikty,

Ograniczanie - Zmniejszanie ilości i jakości porozumienia, unikanie relacji z drugą osobą, może być nie widoczne z zewnątrz

Stagnacja – partnerzy zachowują się wobec siebie bezuczuciowo,

Unikanie –

Zakończenie relacji – formalnie przez rozwód, nieformalnie po prostu rozstanie.

Konflikty pojawiające się w związkach, 3 typy:

• Konflikt integracja – separacja – to nie jest konflikt miedzy osobowy, chodzi o konflikt w człowieku, człowiek szuka osoby bliskiej, ale tez chce mieć spokoj. (chce być niezależny)

• Konflikt stabilizacja – zmiana – chodzi tu o styl życia,

• Konflikt ekspresja – prywatność – na ile mam być ekspresyjny mowić to co mysle, a na ile mam zachować te myśli dla siebie.

W komunikacji interpersonalnej mamy style dzięki którym możemy wymóc na drugiej stronie działania które sa nam potrzebne. Nazywamy je strategie zyskiwania uległości, np. prośby wyrażone wprost, społeczna norma wzajemności (np. wiem ze ktoś ma dobre notatki z wykładu, alenie pozycza, oferuje mu pomoc której on nie potrzebuje.), kary i nagrody (np. najlepiej jak używamy nagród, często w relacjach do dzieci się to sprawdza, ).

Problem konfliktów.

Konflikt – wypowiedziana walka pomiędzy dwoma stronami. Strony musza wiedzieć o istniejącej niezgodzie.

Dostrzeżenie braku korzyści.

Konflikty możemy podzielić na funkcjonalne i dysfunkcjonalne – funkcjonalne dzięki nim relacja się rozwija, pokonuje się na bieżąco problemy, priorytetem jest więź. Dysfunkcjonalny to taki gdzie celem jest wywołanie bólu. W konfliktach funkcjonalnych, ludzie będą sobie zdawać sprawę z tego że inni też maja problemy i umieją wejść w sytuacje drugiej strony.

Jest kilka strategii rozwiazywania konfliktów:

Strategia zwyciezca – pokonany – najgorsze rozwiązanie, postrzeganie albo wygram albo będę przegranym, na ogół są to takie fizyczne przejawy, nawet siła fizyczna wchodzi w grę,

Strategia pokonany – pokonany – nie przynosi korzyści obydwu stronom, częste zauważane w wojnach,

Kompromis – oboje czują satysfakcje za odpuszczenie pewnych kwestii, ale czasami nie jest tak efektywny jak by się moglo wydawac

Strategia zwyciezca – zwyciezca – oboje są wygrani.