Logika języka i formalna 30.10.2013

1. Funkcje Języka

   1. Opisowa –

      1. Wyrażenia zdają sprawę ze stanów rzeczy (zjawiska, sytuację, zdarzenia)

         1. Zdania w sensie logicznym

            1. Prawdziwe

            2. Fałszywe

   2. Funkcja ekspresywna –

      1. Wyrażenia zdają sprawę z przeżyć (wewnętrznych) autora m.in. zdania w sensie logicznym + wypowiedzi wykrzyknikowe.

   3. Funkcja impresywna (sugestywna)

      1. Wyrażenia mające być bodźcem do określonego zachowania odbiorcy m.in. rozkazy, prośby, apele, aluzje, wypowiedzi opisowe ze składnią imperatywną.

   4. Funkcja argumentacyjna

      1. Jedne wyrażenia stają się racją (motywem) przyjęcia innych wyrażeń są w nich spójniki argumentacyjne:, zatem, więc, dlatego, że, ponieważ.

   5. Funkcja estetyczna

      1. Wyrażenia są „nośnikiem” piękna estetycznego

   6. Funkcja per formatywna (stwórcza)

      1. Wyrażenia „stwarzają” stany rzeczy (mentalne, społeczne)

         1. Uroczyste oficjalne sakramentalne formuły np. akty ślubowania czegoś, zaprzysiężenia, nadania imienia, formy sakramentalne.

         2. Czasowników per formatywnych

            1. Opis czynności staje się samą czynnością

Opis czynności = czynność np. dziękuje, przepraszam itp.

(czasownik) (akt)

1. Nieporozumienia językowe

   1. Porozumienie (komunikacja)

      1. Myśl nadawcy i wzbudzenie myśli odbiorcy pokrywająca się

   2. Niezrozumienie

      1. Komunikat nie wzbudza u odbiorcy myśli.

   3. Nieporozumienie

      1. Komunikat wzbudza w odbiorcy inną myśl niż zawarł nadawca

Językowo-logiczne przyczyny nieporozumień

1. Amfibologia

   1. Wieloznaczność składniowa, budowa zdania dopuszcza kilka interpretacji np. Krytyka trenera była druzgocąca

      1. Trener skrytykował

      2. Trener został skrytykowany

2. Ekwiwokacja

   1. Wieloznaczność wynikająca z użycia słowa wieloznacznego (homonimu) np. Zamek

3. Myślenie figuralne

   1. Użycie słowa w znaczeniu dosłownym i przenośnym

Nadawca przenośnie: masakra odbiorca dosłownie

1. Nieokreśloność

   1. Istotne niedopowiedzenie

      1. Np. X jest autorytetem. (w jakiej dziedzinie i dla kogo)

   2. Nazw o nieostrych granicach,

      1. Np. młody, Karol Wojtyła został papieżem w młodym wieku

   3. Nadmiar metafor

Zjawisko implikatury konwersacyjnej.

1. Rozumowanie przeprowadzone przez odbiorcę w wyniku, którego przyjmuję więcej informacji niż zawiera komunikat.

Nadawca Komunikat Odbiorca

(informacja) 1. informacja z komunikatu

2. dodatkowa informacja której komunikat nie zawierał