Fizjologia Zmęczenie

Temat :Zmęczenie

4. Przetrenowanie

- spadek masy ciała

-

5. Fizjologiczne przyczyny zmęczenia rozwoju zmęczenia

- obniżenie częstości pobudzeń związane z upośledzeniem przewodzenia impulsów przez złącza nerowo-mięśniowe

-krytyczne obniżenie ATP,PC

- gromadzenie LA , H

- obniżenie ATP, ADP w cytoplazmie

- obniżenie tempa glikolizy, upośledzenie resyntezy ATP

- spowolnienie rozprzestrzeniania się pobudzenia wzdłuż włókien mięśniowych

- niedotlenienie mięśni

- utrudnienie odpływu krwi żylnej’

- wzrost temp mięśni

- wyczerpanie glikogenu mięśniowego

- spadek objętości sarkoplazmy

- obrzmienie mitochondriom

- przesunięcie k-z z komórek mięśniowych do przestrzeni zewnątrzkomórkowej

-obniżenie Mg 2- i Na+ w mięśniach

- uszkodzenie struktury błony komórkowej mięśnia

6 Rehydratacja

- odwodnienie przyczynia się do zmniejszenia : mocy, wytrzymałości, szybkości i siły

- duze utraty płynów mogą doprowadzić do stresu cieplnego, udaru cieplnego

- pełne nawodnienie jest możliwe po wysiłku fizycznym obj płynów powinna być 1,5 raza większa niż całkowita ich utrata, powinny zawierać sód

7. Rehydratacja

1% utrata masy ciała (U.M.C.) próg czucia pragnienia zmniejszenie zdolności wysiłku

2% U.M.C silniejsze uczucie pragnienia dyskomfort utrata apetytu

3% U.M.C suchość jamy ustnej zmniejszenia stężanie krwi zmniejszenie ilości wydalania moczu

4% U.M.C zmniejszenie wydolności fizycznej 20-30%

5% U.M.C. TRUDNOŚCI KONCENTRACJI BÓL GŁOWY irytacja senność (wstępna faza udaru cieplnego)

6% U.M.C. zwiększenie znaczne BF mrowienie zdrętwienie kończyn

7% (omdlenie)

8. Rehydratacja

- pragnienie nie jest dobrym wskaźnikiem zapotrzebowania na wodę

- 300ml-500ml przed wysiłkiem

- 150ml -200ml/10-15min w trakcie wysiłku

9. Rehydratacja

- roztwory węglowodanowe- elektrolitowe

- we wzrostem stężenia glukozy w danym napoju zwiększa się dostarczenie węglowodanów do organizmu, ale zmniejsza się dostępność wody

- stężenie glukozy w napoju powyżej 6% (os molarność około 280mOsm płyny izotoniczne 280-300) negatywnie wpływa na dostarczenie wody do organizmu

- dodanie sody zwiększa absorbcje wody i glukozy w jelicie cienkim oraz tempo opróżnienie żołądka

9. Rehydratacja

- PO wysiłku fizycznym nie ma takiego znaczenia zwiększona zawartość węglowodanów – jest to nawet wskazane

- zawodnika należy zważyć przed wysiłkiem fizycznym i po nim aby określić stopień u bytku wody

- sód w napoju jest ważny gdyż zapewnia zatrzymanie płynu w organizmie i zapobiega wydalaniu z moczem

- zwiększenie hormonu antydiuretycznego (adh) zwiększa resorbcję zwrotną w nerkach

CO TO JEST PRÓG PRZEMIAN BEZTLENOWYCH (PPB)

1

- jest to graniczne przejście z natężonych przemian tlenowych na tor natężonych przemian beztlenowych w produkcji energii podczas wysiłku o narastającej intensywności

- jest to najwyższa intensywność sttałego obciążanie przy której występuje równowaga pomiędzy wytworzeniem a utylizacją kwasu mlekowego bez zmiany pH krwi

2. co to jest obciążenie progowe

- jest to górna granica intensywności wysiłku przy której możemy jeszcze kształtować wytrzymałość tlenowa

3. Brak info o progowym obniżeniu zawodnika doprowadza

- do stanu przeciążania organizmu

- do stanu niedociążenia organizmu

- OBNIŻA ELEFTYWNOŚĆ TRENINGU TLENOWEGO

4. podstawowe kryteria oceny obciążeń progowych

Kryteria wartości

5. progresywny wysiłek fizyczny

- faza I( do ok. 40% VO2max)

Wprost proporcjonalny wzrost VO.2 HR. VCO2, VM do intensywności wysiłku. W powietrzu wydychanym zaznacza się obniżenie procentowej zawartości tlenu (FEO2%) oraz wzrost procentowej dwutlenku węgla (FECO2%) poziom LA we krwi wzrasta nieznacznie

-Faza II (od 40% VO2max)

Stężenie La osiąga 2mmol/l , LA buforowany jest głownie przez HCO3 – w wysiłku czego wypierany jest CO2 , kwasica metaboliczna stymuluje ośrodki oddechowe , wzrasta MV nieproporcjonalny do przyrostu VO,2 wzrostu FEO2%

- Faza III (od 60-65%vO2max)

Zmniejszenie FECO2% coraz bardziej nieliniowy wzrost VMi LA do poziomu 4mmol/l. Wzrost Hr staje się nieproporcjonalny o szybkości wzrostu obciążenia , wzrostu intensywności wysiłku do około 90% VO2 max Która to zmienna załamuje się przy obciążeniu maksymalnym


Wyszukiwarka