Pytania z testów egzaminacyjnych „Mechaniki Gruntów”

Opracowane w styczniu 2011 r.

1. Sondowanie statyczne metodą CPTU należy do klasy metod:

   1. Laboratoryjnych

   2. Polowych

   3. Modelowych

2. Uogólnione rozwiązanie zagadnienia parcia i odporu gruntu metodą Coulomba-Ponceleta należy do klasy metod:

   1. Kinematycznych

   2. Statycznych

   3. Dynamicznych

3. Parcie i odpór to oddziaływania ośrodka gruntowego będące:

   1. Siłą

   2. Odkształceniem ośrodka gruntowego

   3. Wzajemnym oddziaływaniem budowli i gruntu

4. Metody obliczania naprężenia w gruncie od działania obciążenia zewnętrznego to m.in.:

   1. Metoda całek ograniczonych poziomami warstw gruntu

   2. Metoda sił skupionych, metoda punktów narożnych i środkowych

   3. Metoda pochodnej kierunkowej zgodnej z obciążeniem

5. Podstawowe metody sprawdzania stateczności skarp i zboczy w gruntach spoistych to metody:

   1. Felleniusa

   2. Bishopa

   3. Taylora

6. Jeżeli przez φ rozumie się kąt tarcia gruntu przy swobodnym spadku, a Φ kąt tarcia wewnętrznego, to:

   1. φ > Φ

   2. φ =Φ

   3. φ< Φ

7. Parametry wytrzymałościowe gruntu określa się laboratoryjnie w:

   1. Aparacie bezpośredniego ścinania

   2. Aparacie trójosiowego ściskania

   3. Aparacie edometrycznej ściśliwości

8. Osiadaniem fundamentu nazywa się pionowe przemieszczenie fundamentu wskutek:

   1. Konsolidacji słabych warstw podłoża

   2. Przekroczenia obciążenia granicznego

   3. Ściśliwości obciążonego podłoża

9. Klasycznie tiksotropowym gruntem jest:

   1. Pył w stanie płynnym

   2. Ił o wilgotności naturalnej

   3. Betonit

10. Czy zjawisko kapilarnego podnoszenia się wody ponad swobodnym zwierciadłem wskazuje na to, że:

    1. W wodzie kapilarnej występuje ściskanie (nadciśnienie) i w szkielecie gruntowym ściskanie

    2. W wodzie kapilarnej występuje rozciąganie (podciśnienie), a w szkielecie gruntowym ściskanie

    3. W wodzie kapilarnej występuje rozciąganie (podciśnienie) i w szkielecie gruntowym rozciąganie

11. Jaka kolejność frakcji pod względem zmniejszającej się średnicy ziaren szkieletu jest właściwa?

    1. Kamienista, piaskowa, iłowa

    2. Żwirowa, iłowa, pyłowa

    3. Żwirowa, kamienista, skalista

12. Jaka kolejność frakcji pod względem zwiększającej się średnicy ziaren szkieletu jest właściwa?
    a) Iłowa, pyłowa, piaskowa, żwirowa, kamienista;
    b) Pyłowa, iłowa, piaskowa, żwirowa, kamienista;
    c) Iłowa, pyłowa, żwirowa, piaskowa, kamienista.

13. Czy mechanika gruntów to nauka o:
    a) Fizycznych i mechanicznych właściwościach gruntów;
    b) Stanach naprężenia i odkształcenia występujących w ośrodku gruntowym;
    c) Badaniu cech utworów antropogenicznych, tj. odpadów utworzonych z produktów działalności człowieka.

14. Najważniejszymi uczonymi i badaczami mechaniki gruntów byli:
    a) Coulomb i Terzaghi;
    b) Newton i Cytowicz;
    c) Skempton i Taylor.

15. Mechanika gruntów zajmuje się:
    a) Badaniem właściwości fizycznych i mechanicznych gruntów;
    b) Zagadnieniem filtracji i konsolidacji, rozkładem i wielkością naprężeń i odkształceń w gruncie;
    c) Nośnością podłoża, statecznością budowli, zboczy i skarp, parciem gruntu, zjawiskami zawilgocenia i przemarzania.

16. Skład granulometryczny gruntu określa się metodą:
    a) Sitową (d>0,063);
    b) Aerometryczną (d<0,063);
    c) Makroskopową.

17. Wskaźnik różnoziarnistości gruntu U=d₆₀/d1₀ określa się na podstawie:
    a) Dyssypacji;
    b) Konsolidacji;
    c) Uziarnienia.

18. Podział gruntów według uziarnienia określa się na podstawie:
    a) Frakcji zredukowanych;
    b) Trójkąta Pascala;
    c) Trójkąta Fereta.

19. Są trzy konsystencje gruntów spoistych: płynna, plastyczna, zwarta, rozdzielone wilgotnościami granicznymi:
    a) w_L, w_S;
    b) w_L,w_P, w_S;
    c) w_L,w_P, „pLynności” i Plastyczności

20. Granice konsystencji gruntów spoistych w_L,w_P należy określać na próbkach gruntu o naturalnej wilgotności. Podsuszenie gruntu powoduje:
    a) Wzrost granicy płynności (dla iłów nawet o 20-40%) i zmniejszenie granicy plastyczności (1-5%);
    b) Nic nie powoduje, granice konsystencji są takie same;
    c) Zmniejszenie granicy płynności i wzrost granicy plastyczności.

21. Wskaźnik zagęszczenia I_s= ρ_dnas/ρ_ds jest miarą zagęszczenia nasypu. Maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntu ρ_ds oznacza się metodą Proctora. Maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntu otrzymuje się przy:
    a) Wilgotności naturalnej;
    b) Wilgotności optymalnej;
    c) Granicy płynności.

22. Które cechy fizyczne gruntów są cechami podstawowymi?:
    a) ρ_s, ρ_o w_n;
    b) γ_s, γ , w_n
    c) γ_d, γ, w_n

23. . Orientacyjny współczynnik filtracji k [m/s] dla P_d piasku drobnego wynosi:
    a) k=1,5 x 10^-3— 1,5 x 10^-5;
    b) k=1,5 x 10^-4—1,5 x 10^-7;
    c) k=1,5 x 10^-8 — 1,5 x 10^-10.

24. Orientacyjny współczynnik filtracji k [m/s] dla P_π piasku pylastego wynosi:
    a) k=1,5 x 10^-3— 1,5 x 10^-5;
    b) k=1,5 x 10^-4—1,5 x 10^-7;
    c) k=1,5 x 10^-8 — 1,5 x 10^-10.

25. Orientacyjny współczynnik fitracji k [m/s] dla G gliny wynosi:
    a) k=1,5 x 10^-3— 1,5 x 10^-5;
    b) k=1,5 x 10^-4—1,5 x 10^-7;
    c) k=1,5 x 10^-8 — 1,5 x 10^-10.

26. Współczynnik filtracji oblicza się wzorami empirycznymi na podstawie danych o uziarnieniu i porowatości. Są to wzory:
    a) Terzghagi’ego i Biota;
    b) Hazena i Krugera;
    c) Coulomba i Rankine’a.

27. Równowagę hydrodynamiczną w ośrodku gruntowym, tzw. równanie ciągłości przepływu, to równanie:
    a) Laplace’a;
    b) Voight’a;
    c) Cauchy’ego – Riemman’a

28. Ciśnienie wywierane na spąg wyżej leżącej warstwy utworów nieprzepuszczalnych nazywa się:
    a) Ciśnieniem piezometrycznym;
    b) Gradientem zanieczyszczenia wody;
    c) Wodną strukturę gruntu.

29. Jeżeli zwierciadło wody naporowej po nawierceniu podnosi się ponad powierzchnię terenu, to wodę taką nazywa się:
    a) Azeryjską;
    b) Artyleryjską;
    c) Artezyjską.

30. Naprężenie całkowite jest sumą naprężenia efektywnego i ciśnienia wody w porach gruntu – jest to treść naprężeń efektywnych:
    a) Biot’a;
    b) Terzaghagi’ego;
    c) Casagrande’a.

31. Metody wyznaczania parcia dzielą się na kinematyczne (Coulomba) i statyczne (Rankine’a) dając rozwiązania:
    a) Graniczne, tj. kinematyczne są oszacowanym górnym, statycznie oszacowanym dolnym rozwiązań rzeczywistych;
    b) Są sobie równe dla dowolnych założeń;
    c) Są sobie równe dla szczególnych założeń dając tzw. rozwiązanie zupełne.

32. Metoda punktów narożnych to metoda obliczania:
    a) Fizycznych i mechanicznych właściwości gruntów;
    b) Stanu naprężenia i odkształcenia występujących w ośrodku gruntowym;
    c) Naprężenia w dowolnych punktach podłoża gruntowego

33. Metoda punktów narożnych, tzw. metoda Steinbrennera, to:
    a) Metoda naprężeń skupionych;
    b) Metoda sił skupionych;
    c) Metoda wyznaczania naprężenia pionowego pod narożem prostokątnego obciążonego obszaru

34. William John Macquorn Rankine to szkocki badacz w dziedzinie budownictwa. Zaznacz datę jego urodzenia i śmierci:
    a) 02.07.1820 – 24.12.1872; Rankine zmarł rankiem w Wigilię!
    b) 12.01.1765 – 13.03.1849;
    c) 22.11.1901 – 21.07.1968.

35. Charles Augustin de Coulomb to francuski badacz w wielu dziedzinach techniki. Zaznacz jego datę urodzenia i śmierci:
    a) 12.01.1620 – 14.12.1698;
    b) 12 14.06.1736 – 23.08.1806; urodził się i zmarł w wakacje (Augustin died in August)
    c) 02.04.1811 – 25.10.1963.

36. Karl von Terzaghi jest „ojcem” mechaniki gruntów. Zaznacz datę jego urodzenia i śmierci:
    a) 12.11.1734 – 28.12.1802;
    b) 12.03.1824 – 23.03.1919;
    c) 02.10.1883 – 25.10.1963. urodził się i zmarł w październiku („PaźdRZernikowy TeRZaghi”)

37. Obciążenie krytyczne można oszacować metodą:
    a) Boussinesque’a;
    b) Maaga;
    c) Maaga i Masłowa.

38. Badanie stopnia zagęszczenia polega na oznaczeniu minimalnej(go) i maksymalnej(go):
    a) Gęstości objętościowej gruntów niespoistych;
    b) Wilgotności gruntu;
    c) Gęstości właściwej szkieletu gruntowego.

39. Badanie edometryczne gruntu wykonuje się w celu określenia:
    a) Wskaźnika ściśliwości gruntu;
    b) Warunków konsolidacji gruntów;
    c) Edometrycznych modułów ściśliwości gruntów.

40. Grunty wykazują właściwości sprężyste w zakresie odkształcenia:
    a) od 10^-6 do 10^-4;
    b) od 1% do 2,5%;
    c) od 0,20 do 0,45.

41. Relacja modułu odkształcenia gruntu E względem edometrycznego modułu ściśliwości M jest następująca:
    a) M<E;
    b) M=E;
    c) M>E. Miłość większa od Edukacji

42. Parametry wytrzymałościowe gruntu na ścinanie (mierzone w TX) zależne od sposobu obciążenia i odwodnienia to:
    a) Φ_u, c_u;
    b) Φ_o, c_o;
    c) Φ’, c’.

43. Wartość kąta tarcia wewnętrznego zależy od:
    a) Składu mineralnego gruntu;
    b) Wielkości ziaren, ich kształtu i rodzaju powierzchni;
    c) Stopnia zagęszczenia gruntu i stopnia nasycenia wodą.

44. Wraz ze wzrostem wilgotności spójność w gruntach spoistych:
    a) Maleje;
    b) Jest taka sama;
    c) Również wzrasta.

45. Powierzchnia kontaktu pomiędzy fazą stałą (szkielet), a fazą ciekłą (woda w porach) nazywa się:
    a) Powierzchnią adsorpcji;
    b) Powierzchnią właściwą;
    c) Powierzchnią graniczną. RozGRANICZA fazy

46. Iloraz powierzchni granicznej na jednostkę objętości danego gruntu to:
    a) Powierzchnia adsorpcji;
    b) Powierzchnia właściwa; Ale jak ją WŁAŚCIWIE podzielić
    c) Powierzchnia graniczna.

47. Zjawisko tiksotropii to:
    a) Zdolność układów koloidalnych do rozrzedzania się pod wpływem działania mechanicznego;
    b) Izotermiczne (odwracalne) przechodzenie zolu w żel; odwrotnie pod wpływem oddziaływać mechanicznych; Tiksotropia i zol- równie obcobrzmiące
    c) Przepływ filtracyjny pomiędzy cząstkami iłowymi i koloidalnymi.

48. Stopień zagęszczenia gruntów niespoistych I_D, to stosunek zagęszczenia występującego w stanie naturalnym do największego możliwego zagęszczenia danego gruntu i oblicza się na podstawie:
    a) n_max, n_min, n;
    b) e_max, e_min, e;
    c) e, n.

49. Wskaźnik e porowatości to:
    a) e=n/(1-n);
    b) e=V_p/V_s;
    c) e=1/(n-1).

50. Stopień zagęszczenia gruntów niespoistych I_D oblicza się na podstawie e_max, e_min, e lub R_o na podstawie n_max, n_min, n. Relacja między I_D, a R_o to:
    a) Są sobie równe;
    b) Relacji nie da się określić;
    c) I_D> R_o

51. Wilgotność graniczną w_L mierzy się wykorzystując:
    a) Wałeczkowanie;
    b) Aparat Casagrande’a; W_{La Casagrande!}
    c) Aparat Proctora.

52. Wilgotność graniczną w_p mierzy się wykorzystując:
    a) Wałeczkowanie; W_{Pałeczkowanie}
    b) Aparat Casagrande’a;
    c) Aparat Proctora.

53. Wilgotność optymalną w_opt oznacza się jako wartość wilgotności przy której grunt zagęszczony uzyskuje maksymalną:
    a) Gęstość objętościową gruntu;
    b) Gęstość objętościową szkieletu gruntowego; Optymalnie wilgotny szkielet, kuszący dla nekrofila zwyrodnialca (gęsty i objętościowy, cokolwiek miałoby to znaczyć)
    c) Gęstość właściwą szkieletu gruntowego.

54. Laboratoryjne oznaczenie kąta tarcia wewnętrznego i spójności przeprowadza się w:
    a) Aparacie trójosiowego ściskania;
    b) Aparacie skrzynkowym;
    c) Edometrze.

55. Uważa się, że obciążony grunt zmniejsza swoją objętość w sposób trwały (odkształcenie plastyczne) i częściowo w sposób nietrwały, kiedy odkształcenie zanika po zdjęciu obciążenia (odkształcenie sprężyste), wymiar odkształcenia odwracalnego to około:
    a) 10^-1-10^-3;
    b) 10^-4-10^-5;
    c) 10^-5-10^-7

56. Miano konsystencji gruntów jest mianem:
    a) Masy;
    b) Wilgotności;
    c) Temperatury.

57. Prawo filtracji na podstawie którego oznacza się współczynnik filtracji to:
    a) Prawo Saint-Venanta;
    b) Prawo Hooke’s;
    c) Prawo Darcy.

58. Wysadziny podłoża gruntowego są skutkiem:
    a) Zwiększania się objętości zamarzającej wody w porach gruntu;
    b) Tworzenia się zamarzających w gruncie soczewek lodu, które rosną w skutek podciągania wody ze strefy wodonośnego gruntu;
    c) Dylatacji obciążonego podłoża.

59. Grunty ziarniste (sypkie), nie zawierające frakcji pyłowej i iłowej przy przemarzaniu:
    a) Nie tworzą wysadzin nawet w stanie nasyconym wodą;
    b) Tworzą wysadziny w stanie nasyconym wodą;
    c) Nie tworzą wysadzin tylko w stanie nienasyconym wodą.

60. Siatką przepływu nazywamy ortogonalną siatkę zbudowaną z linii przepływu równoległych do kierunku ruchu wody i linii ekwipotencjalnych (punkty o jednakowym poziomie piezometrycznym). Siatka przepływu umożliwia obliczenie:
    a) Objętości przepływającej wody i wyznaczenie spadku hydraulicznego;
    b) Parcia wody na nieprzepuszczalną przegrodę;
    c) Współczynnika przepuszczalności.

61. W obliczeniach statycznych, w których rozpatruje się ciężar gruntu poniżej zwierciadła wody gruntowej powinno się brać pod uwagę:
    a) Ciężar objętościowy szkieletu gruntowego;
    b) Efektywny ciężar objętościowy gruntu;
    c) Pozorny ciężar objętościowy szkieletu, tj. ciężar objętościowy gruntu pod wodą.

62. Przepływająca przez grunt woda wywiera na szkielet gruntowy ciśnienie, które przezwycięża siłę tarcia wody o ziarna i cząstki gruntu. Ciśnienie to w odniesieniu do jednostki objętości gruntu nosi nazwę:

    1. Objętościowego ciśnienia wody w porach gruntu

    2. Ciśnienia spływowego

    3. Objętościowej siły filtracji

63. Przepływająca przez grunt woda wywiera na szkielet gruntowy ciśnienie, które przezwycięża siłę tarcia wody o ziarna i cząstki gruntu. Ciśnienie to w odniesieniu do jednostki objętości nazywa się ciśnieniem spływowym i:
    a) Jest wielkością skalarną zgodnie z kierunkiem filtracji;
    b) Jest wielkością wektorową styczną do linii prądu;
    c) Jest wielkością wektorową prostopadłą do linii ekwipotencjalnych

64. Ciśnienie spływowe zależy od:
    a) Spadku hydraulicznego;
    b) Prędkości filtracji;
    c) Naprężenia efektywnego.

65. Kurzawka to:
    a) Grunt traci cechy ciała stałego i przechodzi w stan płynny;
    b) Upłynnienie drobnoziarnistych i pylastych piasków i pyłów;
    c) Cecha fizyczna gruntu.

66. Wyparciem gruntu nazywa się:
    a) Przesunięcie pewnej objętości gruntu (często wraz z obciążającymi ją elementami ubezpieczeń);
    b) Przepływ w warunkach przekraczających wartość ciśnienia spływowego krytycznego;
    c) Przepływ w warunkach nie przekraczających wartości ciśnienia spływowego krytycznego.

67. Przebiciem hydraulicznym nazywa się:
    a) Przepływ w gruntach bardzo spoistych;
    b) Przepływ wody w gruncie niespoistym;
    c) Tworzenie się kanału w masie gruntowej wypełnionego gruntem o naruszonej strukturze, łączy miejsca o wyższym i niższym ciśnieniu wody w porach gruntu.

68. Sufozją nazywa się:
    a) Zjawisko transportu wody przy większym niż krytyczny spadku hydraulicznym lub prędkość krytyczna;
    b) Wynoszenie przez filtrującą wodę drobnych cząstek gruntu;
    c) Zjawisko upłynnienia części gruntu.

69. Współczynnik prekonsolidacji gruntu OCR to:
    a) Stosunek modułu ściśliwości pierwotnej do modułu ściśliwości wtórnej;
    b) Stosunek naprężenia efektywnego prekonsolidacji do naprężenia efektywnego obecnie występującego; OCR= σ_zc‘/σ_o’ (O prawie jak sigma, a że sigma to naprężenia… :D)
    c) Stosunek ściśliwości objętościowej do odkształcenia postaciowego.

70. Grunty dzielą się w zależności od powstania na:
    a) Grunty prekonsolidowane i normalnie skonsolidowane;
    b) Grunty pochodzenia miejscowego i grunty naniesione;
    c) Grunty antropogeniczne i eoliczne.

71. Kształt krzywej ściśliwości gruntów spoistych zależy od:
    a) Ciśnienia wody w porach gruntu;
    b) Historii naprężenia;
    c) Uziarnienia gruntu

72. W miarę wzrostu średnicy ziaren szkieletu gruntowego spójność w gruntach spoistych:
    a) Maleje;
    b) Nie zmienia się;
    c) Rośnie.

73. Przy wysychaniu gruntu spoistego jego spójność:
    a) Rośnie;
    b) Nie zmienia wartości;
    c) Maleje.

74. Zadanie Boussinesq’a, to zadanie obliczenia:
    a) Deformacji gruntu od siły skupionej;
    b) Odkształcenia w gruncie od siły skupionej;
    c) Naprężenia w gruncie od siły skupionej.

75. Wielkościami charakteryzującymi ściśliwość gruntu są:
    a) Edometryczny moduł ściśliwości pierwotnej i wtórnej;
    b) Współczynnik ściśliwości gruntu;
    c) Wskaźnik ściśliwości gruntu.

76. Naprężenia poziome zależne są od składowej naprężenia pionowego σ_x=K_o x σ_z, gdzie K_o to:
    a) Współczynnik rozporu bocznego;
    b) Współczynik Poissona;
    c) Współczynnik parcia spoczynkowego.

77. Znajomość parametrów charakteryzujących wytrzymałość gruntu na ścinanie jest niezbędna przy:
    a) Wymiarowaniu fundamentów ze względu na nośność;
    b) Obliczaniu parcia na konstrukcje oporowe;
    c) Sprawdzaniu stateczności skarp i zboczy.

78. Wyznaczanie naprężenia granicznego podłoża gruntowego oblicza się w oparciu o równanie różniczkowe równowagi:
    a) Coulomba;
    b) Naviera;
    c) Biota.

79. Odkształcenia mierzy się w:
    a) Centymetrach, tj. jednostkach długości;
    b) Jest to bezwymiarowa wielkość;
    c) W mierze łukowej.

80. W teorii konsolidacji jednowymiarowej Terzaghiego ruch wody odbywa się zgodnie z prawem:
    a) Darcy;
    b) Terzaghiego;
    c) Coulomba-Biota.

81. Wartości siły parcia granicznego aktywnego w stosunku do wartości parcia biernego w gruntach spoistych:
    a) Większe;
    b) Równe;
    c) Mniejsze.

82. Współczynnik filtracji jest wielkością charakterystyczną dla danego ośrodka i zależy od:
    a) Porowatości, uziarnienia, temperatury wody;
    b) Gradientu hydraulicznego i zanieczyszczenia wody;
    c) Lepkości wody i struktury gruntu.

83. Badania makroskopowe mają na celu:
    a) Wstępne określenie rodzaju gruntu bez pomocy przyrządów;
    b) Wstępne określenie niektórych cech fizycznych gruntu bez pomocy przyrządów;
    c) Określenie rodzaju i nazwy gruntu, stanu gruntu, jego barwy i wilgotności oraz zawartości węglanu wapnia.

84. Bez względu na ostateczny zakres dokumentacji badań podłoża gruntowego badania makroskopowe wykonuje się:
    a) W zależności od złożoności warunków podłoża gruntowego;
    b) Zawsze;
    c) Tylko w określonych warstwach podłoża gruntowego.

85. Wzór Kruegera na współczynnik filtracji k₁₀ zależy od:
    a) Porowatości;
    b) d₁₀;
    c) Porowatości i powierzchni cząstek gruntu zawartych w jednostce objętości.