Istota oraz kryteria klasyfikacji środków trwałych. Środki trwałe są zasadniczym elementem rzeczowych aktywów trwałych.

Zalicza się do nich:

# Nieruchomości

#Maszyny, urządzenia, środki transportu

# Ulepszenia w obcych środkach trwałych

#Inwentarz żywy

Muszą spełniać następujące kryteria:

#Okres użyteczności musi być dłuższy niż rok,

#Nie mogą być używane tylko w jednym cyklu produkcyjnym,

#Muszą być przeznaczone na potrzeby jednostki,

#W momencie rozpoczęcia użytkowania muszą być kompletne i sprawne.

Racjonalność gospodarowania środkami trwałymi zależy od czterech czynników: technicznych, ekonomicznych, organizacyjnych, społecznych.

Kryteria klasyfikacji środków trwałych Zasoby środków trwałych w przedsiębiorstwie mają skomplikowane struktury ilościowo – jakościowe. Podstawowymi kryteriami ich podziału są:

#Prawo przedsiębiorstwa do posiadanych środków trwałych. Z punktu widzenia posiadanych tytułów własności wyodrębniane są środki trwałe własne i obce.

#Przeznaczenie (sposób użytkowania). Wydzielane są 2 podzbiory środków 3trwałych: *środki trwałe produkcyjne (biorą bezpośrednio udział w podstawowych procesach produkcyjnych lub obsługują procesy pomocnicze), *środki trwałe nieprodukcyjne (są to środki długotrwałego spożycia, służące celom socjalno – bytowym i kulturalno – oświatowym). #Sposób wykorzystania. Wyodrębniane są następujące grupy środków trwałych: *czynne – funkcjonujące w procesie produkcyjnym nieprzerwanie lub okresowo, *nieczynne czasowo – znajdujące się w rezerwie, w remoncie, zbędne lub wydzierżawione innym podmiotom, *nieczynne trwałe – wyłączone z eksploatacji na dłuższy okres zgodnie z planem. #Gotowość produkcyjna. Wymienia się środki trwałe zainstalowane (gotowe do produkcji w każdej chwili) oraz środki trwałe nie zainstalowane (środki zakupione lub otrzymane nieodpłatnie, które nie zostały jeszcze zamontowane i podłączone do źródła energii).

#Rodzaj środków trwałych. Zgodnie z obowiązującą klasyfikacją wyodrębniono 9 grup środków trwałych.

#Ośrodki odpowiedzialności. Podział ten jest dokonywany pod kątem zapewnienia należytej opieki i kontroli gospodarowania środkami trwałymi. Wyodrębnione są środki trwałe w komórkach produkcyjnych podstawowych i pomocniczych lub administracyjno – gospodarczych, magazynach, w komórkach zaopatrzenia i zbytu, komórkach pozaoperacyjnych.

#Wiek. Struktura wieku posiadanych środków trwałych dostarcza cennych informacji o poziomie technicznym posiadanego majątku. Pozwala określić stopień zużycia (zwłaszcza zużycia moralnego) środków trwałych.

Scharakteryzuj cele i misję przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo jako instytucja ma własny cel (własne cele), który wyznacza kierunek jego działalności. Przedsiębiorstwo, będąc dziełem ludzkim, ma swój cel, a systemy ekonomiczne, do których niewątpliwie należy przedsiębiorstwo, można zrozumieć tylko przez analizę jego celów. Brak wyraźnego celu, nadmierna ich mnogość lub duża zmienność mogą być przeszkodą w osiąganiu wysokiej efektywności przedsiębiorstwa. Dość rozpowszechniony jest pogląd, że głównym celem przedsiębiorstwa jest jego przetrwanie. Warunkiem tego trwania (egzystencji) są zapewnienie stałej zyskowności przedsiębiorstwa oraz uzyskiwanie przez nie płynności finansowej. Przetrwanie może być uznane za cel główny jedynie w sytuacjach kryzysowych, gdy rzeczywiście przedsiębiorstwu grozi upadek.

 Więcej zwolenników ma pogląd, że celem przedsiębiorstwa jest rozwój. Rzeczywiście, rozwój (ilościowy i jakościowy) jest bardzo ważny, a w dynamicznej i konkurencyjnej gospodarce, gdy rozwijają się inne przedsiębiorstwa, w tym konkurenci, może być warunkiem przetrwania.

 Od powstania przedsiębiorstw do dzisiaj dość powszechnie uważa się, że ich celem jest wygospodarowanie zysku przez pozyskanie nadwyżki przychodów nad kosztami, stratami i obciążającymi je podatkami. Właściciele po to angażują swój kapitał, narażając się na jego utratę, aby osiągnąć zysk. Dążenie przedsiębiorstwa do zysku jako jego celu wyraża się powszechnie w postaci maksymalizowania zysku, do czego skłania go otoczenie konkurencyjne.

We wczesnym okresie rozwoju gospodarki kapitalistycznej, a i obecnie nieraz w prymitywnych przedsiębiorstwach prywatnych (najczęściej małych), występuje pogoń za zyskiem za wszelką cenę bez względu na dobro pracowników, odbiorców i użytkowników, społeczności regionu i całego państwa, a także bez uwzględnienia koniecznej ochrony przyrody.

Na czym polega istota działania przedsiębiorczego.

Działanie przedsiębiorcze polega na:

#wprowadzaniu nowych kombinacji czynników produkcji (nowych technologii),

#wprowadzaniu nowych produktów,

#zdobywaniu nowych rynków zbytu,

#zdobywaniu nowych rynków zaopatrzenia,

#tworzeniu nowych, bardziej efektywnych rozwiązań organizacyjnych.

Przedstaw klasyfikację przedsiębiorstw z punktu widzenia rodzaju ich działalności. Wg kryterium charakter działalności przedsiębiorstwa dzielimy na: #produkujące dobra materialne:

*wydobywcze – działalność polega na przewłaszczaniu dóbr samorzutnie przez przyrodę przetworzonych. Stanowią typ przedsiębiorstw tzw. bezsurowcowych; zalicza się do nich: przedsiębiorstwa górnicze, energetyczne oraz zaopatrujące w wodę i gaz, przedsiębiorstwa (gospodarstwa) rolne, leśne i rybackie; *przetwórcze – zajmują się technologicznym przystosowaniem uzyskanych surowców lub pół produktów do potrzeb konsumentów lub innych przedsiębiorstw;

– przedsiębiorstwa produkcji materiałów podstawowych dla celów dalszego przerobu (tartaki, huty, odlewnie, itp.),

– przedsiębiorstwa produkujące środki produkcji i inwestycji (maszyny i urządzenia produkcyjne, konstrukcje stalowe, środki transportu, itp.),

– przedsiębiorstwa budowlane,

– przedsiębiorstwa produkujące dobra konsumpcyjne (włókiennicze, odzieżowe, itp.).

#świadczące usługi:

– handlowe,

– komunikacyjne i transportowe,

– handlowe świadczące usługi w obrocie pieniężnym, płatnościach i kredytowaniu oraz w obrocie papierami wartościowymi,

– ubezpieczeniowe,

– zaopatrywania ludności w prąd, gaz, wodę, komunikacji miejskiej, oczyszczania miasta, kanalizacji, itp.,

– inne przedsiębiorstwa usługowe (restauracje, hotele, schroniska turystyczne, obiekty wypoczynkowe, biura prawne, usługi medyczne, kina, teatry itp.).

Scharakteryzuj zasadnicze motywy i kryteria wyboru i zakupu wyposażenia produkcyjnego.

Wyposażenie produkcyjne to maszyny i urządzenia zainstalowane na stałe, sprzęt transportowy, jak również urządzenia przenośne, elektronarzędzia oraz stosowane oprzyrządowanie i narzędzia specjalistyczne.

Motywy zakupu wyposażenia:

#Nowy sprzęt potrzebny jest do produkcji nowych wyrobów lub do świadczenia nowych usług,

#Wzrost wolumenu sprzedaży wymaga powiększenia zdolności produkcyjnych.

#Istniejące wyposażenie zestarzało się, a więc w celu utrzymania konkurencyjności wymaga się zmian w technologii wytwarzania,

#Istniejące wyposażenie weszło w fazę nadmiernego zużycia i musi zostać wymienione.

Kryteria wyboru i zakupu wyposażenia produkcyjnego to:

#Analiza celu wykorzystania (analiza techniczno-technologiczna).Analiza ta odgrywa bardzo istotną rolę. Głównym celem jej sporządzenia jest uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:

- Czy przepustowość instalacji, urządzeń czy obiektów została właściwie dobrana?

- Czy powstają produkty uboczne?

- Czy dobór technologii jest optymalny?

- Czy wybrana lokalizacja gwarantuje dostępność mediów?

- Jaka jest technologia prac inżynieryjno-budowlanych?

- Jaki jest stopień automatyzacji planowanego obiektu?

- Czy na terenie wybranej lokalizacji nie występują niespodzianki?

- Czy zastosowane urządzenia są dopasowane do urządzeń aktualnie pracujących?

#Analiza kosztowa. Zadaniem analizy kosztów jest dostarczenie informacji o ich kształtowaniu się oraz o czynnikach oddziałujących na ich poziom, dynamikę i strukturę. Pozwala to ujawnić i zlokalizować niewykorzystane dotąd możliwości poprawy gospodarowania oraz wskazać możliwości i sposoby ich wykorzystania, by osiągnąć jak najwyższy poziom zysku z działalności gospodarczej.

Przedstaw klasyfikację przedsiębiorstw z punktu widzenia ich własności. Klasyfikacja przedsiębiorstw z punktu widzenia ich własności:

#Przedsiębiorstwa prywatne:

- mogą należeć do osób fizycznych lub prawnych polskich lub zagranicznych,

- mogą mieć formę jednoosobowego przedsiębiorstwa lub formę różnego rodzaju spółek,

- kapitał może być rozproszony między wielu współwłaścicieli;

#Przedsiębiorstwa państwowe. Można je podzielić na dwie grupy:

- przedsiębiorstwa działające na podstawie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym z dn. 25 września 1981 r.,

- przedsiębiorstwa mające formę jednoosobowych spółek skarbu państwa, działające na podstawie przepisów kodeksu handlowego.

#Przedsiębiorstwa samorządu terytorialnego:

- są własnością organów samorządu terytorialnego województw, powiatów i gmin,

- mają osobowość prawną,

- najczęściej mają charakter użyteczności publicznej,

- nie są nastawione na zysk.

#Przedsiębiorstwa spółdzielcze:

- spółdzielnia jest dobrowolnym i samorządnym zrzeszeniem o nieograniczonej liczbie członków,

- prowadzą działalność gospodarczą kierując się potrzebami zrzeszonych członków.

#Przedsiębiorstwa mieszane:

- w niektórych krajach występują także przedsiębiorstwa o mieszanych formach własności, najczęściej przedsiębiorstwa państwowo-prywatne,

- pomieszanie kapitału państwowego i prywatnego często powoduje, że kryteria działania spółki nie są do końca jasne.

Przedstaw koncernowe i holdingowe formy przedsiębiorstw.

Holding powstaje w drodze zawarcia umów miedzy przedsiębiorstwami na podstawie których jedno z nich nabywa większość albo nawet całość udziałów lub akcji innych przedsiębiorstw uzyskując w ten sposób w stosunku do nich pozycje jednostki dominującej. W efekcie przedsiębiorstwa te staja się przedsiębiorstwami podległymi.

Główne cechy holdingu:

# w holdingu występuje specjalny rodzaj powiązań między przedsiębiorstwami gospodarczymi opierający się na faktycznym i przyszłym władaniu przez jedna główną spółkę udziałami i akcjami innych spółek;

# w holdingu zawsze występuje dominująca pozycja spółki głównej;

# poszczególne przedsiębiorstwa holdingowe posiadają pełną niezależność prawna

# osobowość prawna maje poszczególne części składowe holdingu a nie ma jej holding jako całość - ograniczają się tylko do zarządzania podległymi przedsiębiorstwami;

# stanowi zespolenie prawnie samodzielnych przedsiębiorstw jednego właściciela (właścicieli), które poddane są jednolitemu kierownictwu ze strony przedsiębiorstwa wiodącego, co ogranicza zakres samodzielności decyzyjnej koncernu.

Różnice pomiędzy koncernem a holdingiem:

# w koncernie podporządkowanie o charakterze kapitałowym jest z reguły silniejsze niż w holdingu, dochodzi nawet do 100%;

# koncernami zarządza zarząd przedsiębiorstwa wiodącego natomiast w holdingu spółka wiodąca nie prowadzi własnej działalności operacyjnej, stanowi jedynie zarządzający organ;

# w holdingu ma miejsce mniejsze organicznie samodzielności decyzyjnej spółek niż w koncernie.

Scharakteryzuj czynniki postępu technicznego.

Proces przechodzenia z niższego do wyższego poziomu technicznego stanowi postęp techniczny. Wynika on z kilku przyczyn:

• nowych wynalazków naukowo-technicznych, pozwalających na wzrost efektywności procesu produkcji (np. powstanie bardziej wydajnych maszyn; przykładem takiego postępu jest rewolucja informatyczna), 
• lepszej organizacji pracy przedsiębiorstw, dzięki której są one w stanie wytwarzać i sprzedawać więcej produktów (przykładem takiego postępu może być opracowanie nowych metod marketingu, zwiększających sprzedaż, albo nowych zasad organizacji procesu produkcyjnego, w wyniku których przedsiębiorstwo potrzebuje mniej powierzchni magazynowych do przechowywania surowców i półproduktów). 

Scharakteryzuj rodzaje płac w przedsiębiorstwie.

Mianem formy (rodzaju) płac określa się metodę, w oparciu o którą dokonywane jest obliczanie wysokości płacy. Formy płac stanowią sposób wiązania poziomu płac z osiągniętymi przez pracownika efektami, decydując o dwóch składnikach wynagrodzeń, tj. płacach zasadniczych oraz premiach. Biorąc pod uwagę sześć kryteriów można wyodrębnić:

1. Samodzielność występowania: formy elementarne, formy uzupełniające.

2. Podmioty oddziaływania: formy indywidualne, formy zespołowe.

3. Sposób powiązania z wynikami pracy: formy bezpośrednie, formy pośrednie.

4. Zakres udziału pracownika w dodatkowych efektach pracy: formy bez udziału pracownika w efektach, z udziałem proporcjonalnym, z udziałem więcej niż proporcjonalnym, z udziałem zmiennym i nieregularnym.

5. Kierunki bodźcowego oddziaływania: formy preferujące wzrost ilości produkcji, formy preferujące wzrost jakości produkcji, formy preferujące wzrost oszczędności, obniżkę elementów kosztów i podnoszące efektywność, formy o charakterze syntetycznym (ukierunkowane np. na wzrost zysku czy obniżkę kosztu jednostkowego).

6. Sposób przyznawania płacy: na podstawie z góry określonych kryteriów, na podstawie uznania.

Przedstaw istotę bankowych kredytów inwestycyjnych.

Bankowe kredyty inwestycyjne z reguły związane są z powiększeniem lub modernizacją majątku trwałego. Służą więc na finansowanie zakupów nieruchomości, maszyn, urządzeń itp. Uzyskanie tych kredytów łączy się uprzednio dokonaną przez bank staranną analizą zdolności przedsiębiorstwa do obsługi zadłużenia oraz uwarunkowane jest przeważnie odpowiednim udziałem kapitałów własnych w realizacji danego przedsięwzięcia przez kredytobiorcę. Przedsiębiorstwo korzystające z długoterminowych kredytów zobowiązane jest do dostarczania szczegółowych informacji kredytodawcy na temat swojej sytuacji majątkowej i finansowej. Kredytodawca ma prawo wypowiedzenia umowy przed upływem jej terminu, jeżeli pogorszenie płynności finansowej firmy wskazywałoby na możliwość jej upadłości. W praktyce kredyty długoterminowe udzielane są przez banki nie przekraczają kilku lat, a więc nie mają tak stabilnego charakteru jak pożyczki obligacyjne.

Przedstaw istotę emisji obligacji na rynku papierów wartościowych.

Obligacja (zwana też kredytem pod zastaw papierów wartościowych) stanowi papier wartościowy (dokument), w którym przedsiębiorstwo (emitent) zobowiązuje się wobec każdego posiadacza obligacji (inwestora) do zwrotu kapitału wraz z odsetkami w ustalonym terminie. Przedsiębiorstwo na emisję obligacji musi uzyskać zgodę Ministra Finansów oraz centralnej komisji rynku kapitałowego. Przedsiębiorstwo (emitent) odpowiada swoim majątkiem za zobowiązania wynikające z obligacji. Emisja obligacji może być własna (gdy przedsiębiorstwo zwraca się bezpośrednio z ofertą sprzedaży do potencjalnego nabywcy), bądź obca (gdy emisja następuje za pośrednictwem specjalnych instytucji finansowych). W drugim przypadku mamy do czynienia z subskrypcją publiczną, polegającą na tym, że ogłasza się (przy użyciu środków masowego przekazu informacji) zamiar emisji obligacji i zaproszenie do składania deklaracji ich zakupu.

Akwizycja pożyczek za pośrednictwem obligacji może być w praktyce dostępna dla firm cieszących się wysoką renomą i solidnością płatniczą. Stopa oprocentowania pożyczek obligacyjnych jest często wyższa od bankowej, a także dość kosztowny jest system emisji i obsługi obligacji (np. wypłaty odsetek znacznej rzeszy posiadaczy tych walorów, wykupywanie obligacji w miarę upływania odpowiednich terminów). Pomimo tego pożyczki obligacyjne stanowią najbardziej stabilne źródło pozyskiwania kapitałów obcych. Dzięki nim można uzyskiwać kapitał na okresy dłuższe niż są w stanie zaoferować banki. Ponadto, jeśli przedsiębiorstwo wywiązuje się bez zakłóceń z obowiązku regulowania odsetek i spłaty kapitału, to może samodzielnie dysponować pożyczką zgodnie z przeznaczeniem określonym w prospekcie emisyjnym. Jednocześnie koszty oprocentowania są znacznie bardziej stabilne aniżeli przy innych formach pożyczek i kredytów.

Scharakteryzuj funkcjonowanie zaopatrzenia w przedsiębiorstwie Zaopatrzenie polega na ustalaniu ilościowego, jakościowego i czasowego zapotrzebowania materiałowego oraz zaspokajaniu tego zapotrzebowania w sposób ekonomicznie uzasadniony. Punktem wyjścia ustalenia zapotrzebowania materiałowego jest plan sprzedaży i plan produkcji przedsiębiorstwa. Zasadnicze kwestie zaopatrzenia można sprowadzić do poszukiwania odpowiedzi na następujące pytania: jakie materiały? w jakich ilościach? o jakim poziomie jakości są potrzebne przedsiębiorstwu? oraz jakie ceny zakupu tych materiałów są akceptowalne? Kwestia ilości materiałów potrzebnych przedsiębiorstwu do produkcji odnosi się także do pożądanej struktury asortymentowej materiałów.

Scharakteryzuj funkcjonowanie gospodarki materiałowej w przedsiębiorstwie Przez gospodarkę materiałową rozumiemy całokształt działań przedsiębiorstwa dotyczących:

# zakupu surowców, materiałów i półwyrobów,

# dyspozycji materiałowej i utrzymywania zapasów,

# dostarczania dóbr klientom wewnętrznym i zewnętrznym,

# usuwania i utylizacji zbędnych dóbr

W tradycyjnym podejściu do gospodarki materiałowej, traktowanej jako pochodna produkcji, najważniejszym jej celem było racjonalne dostarczanie materiałów potrzebnych przedsiębiorstwu do produkcji. Nowoczesna gospodarka materiałowa za nadrzędny cel uznaje zapewnienie konkurencyjności przedsiębiorstwa przez poszukiwanie i wykorzystywanie ekonomicznie i ekologicznie uzasadnionych rozwiązań w sferze zaopatrzenia materiałowego, eksploatacji materiałów w produkcji wyrobów oraz ich likwidacji. W przedsiębiorstwach przemysłowych przedmiotem gospodarki materiałowej są:

# w wyrób gotowy i określają w istotnej mierze jego własności materiałowe; # materiały pomocnicze, które uzupełniając surowce, w określony sposób wpływają na właściwości materiałowe;

#materiały eksploatacyjne, które są niezbędne do utrzymania procesów produkcyjnych i zużywane w nich nie wchodzą w wyrób gotowy;

#półprodukty, które są wyrobami kupionymi najczęściej na zewnątrz, mają wysoki stopień dojrzałości i włączane są w wyrób gotowy w procesie ich montażu i budowania zespołów;

#towary, które są wyrobami gotowymi stanowiącymi uzupełnienie własnego asortymentu produktów przedsiębiorstwa;

#opakowania.

Do podstawowych funkcji gospodarki materiałowej zaliczamy:

#zaopatrzenie materiałowe, wykorzystanie materiałów, zapasy materiałowe oraz wykorzystanie i usuwanie odpadów.

#przyjmowanie, sprawdzanie i składanie dostaw materiałowych od dostawców,

#konserwacja i zabezpieczenie składowanych materiałów.

Scharakteryzuj funkcjonowanie zbytu w przedsiębiorstwie Podstawową funkcją tej fazy procesów funkcjonowania przedsiębiorstwa jest dostarczenie klientom wyrobów i towarów, które będą odpowiadać ich potrzebom pod względem ilości, asortymentu, jakości i miejsca. Zasadniczym zatem kryterium oceny tej fazy jest sprawność dostaw. Musi być także uwzględniony aspekt ekonomiczności, co wyraża się w kosztach logistycznych fazy sprzedaży — dystrybucji. W toku analizy powinniśmy poddać ocenie następujące zjawiska:

# wielkość i strukturę sprzedaży,

#formy i kanały dystrybucji,

#poziom zapasów i ich zdolność do zaspokojenia potrzeb klientów,

#obsługę transportową dostaw do odbiorców.

Scharakteryzuj najważniejsze motywy leżące u podstaw decyzji lokalizacji przedsiębiorstwa

Celem lokalizacji jest najkorzystniejsze umiejscowienie geograficzne działalności organizacji.

Podstawowe przyczyny dla których organizacje poszukują nowych lokalizacji:

#Koniec umowy dzierżawy nieruchomości,

#Chęć rozszerzenia działalności na nowe regiony geograficzne,

#Istotna zmiana procesów produkcyjnych (technologicznych) wymagająca na przykład zmiany surowca, paliwa, itp.

#Chęć ulepszenia fabryki,

#Zmiana systemu logistycznego (np. zmiana rodzaju transportu z kolejowego na drogowy),

#Zmiana lokalizacji ze względu na klienta bądź dostawcę.

Należy dokonać zróżnicowania problemu wyboru lokalizacji ogólnej do wyboru lokalizacji szczegółowej: lokalizacja ogólna to wybór terenu czy regionu, natomiast lokalizacja szczegółowa to wskazanie miejsca, działki czy parceli usytuowanej na jego obszarze, gdzie będzie realizowana wybrana forma działalności gospodarczej.

Podejmowanie decyzji jest dwustopniowe: ogólne i szczegółowe.

Pry dokonywaniu wyboru stosuje się zazwyczaj dwa podejścia:

#Warunek ograniczonego wyboru – wówczas gdy mamy kilka możliwych lokalizacji, z których jedna musi być wybrana. W tej samej sytuacji porównujemy dostępne miejsca i wybieramy najlepsze.

#Warunek nieograniczonego wyboru – gdy możliwość wyboru nie jest limitowana. W tym przypadku ustalamy warunki optymalnej, z naszego pkt widzenia, lokalizacji i dopiero później szukamy działki spełniającej te warunki. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE A WYBÓR LOKALIZACJI: #Bliskość tyków zbytu #Integracja z innymi jednostkami danej organizacji, #Dostępność siły roboczej o odpowiednich kwalifikacjach, #Dostępność udogodnień infrastruktury socjalnej, #Dostępność dróg transportowych, #Dostępność zasileń, #Dostępność uzbrojenia terenu #Dogodność warunków klimatycznych, właściwości terenu, #Przepisy lokalne, #Miejsce na rozbudowę, #Wymagania bezpieczeństwa, #Koszty terenu lokalizacji, #Sytuacja polityczna, kulturalna i ekonomiczna, #Dotacje socjalne, podatki lokalne, itp.

Scharakteryzuj metody oceny lokalizacji przedsiębiorstwa

METODY OCEY MIEJSCA LOKALIZACJI W zależności od miejsca planowanego przedsiębiorstwa, występują pewne typowe dla niego, obligatoryjne warunki, które muszą być spełnione (są to tzw. Kluczowe czynniki). Np. cukrownia czy rafineria ropy naftowej musi mieć doskonałe uzbrojenie terenu (zwłaszcza zaopatrzenie w słodką wodę). Po identyfikacji kluczowych czynników (jest to faza określania lokalizacji ogólnej), zaczyna się szczegółowy wybór miejsca lokalizacji. stosuje sie psię tym szereg metod o zbliżonych do siebie ogólnych zasadach: Można stosować bardzo wiele metod, a o wyborze jednej z nich decydują okoliczności towarzyszące podejmowaniu decyzji. Można jedynie stwierdzić, że jedynym niepolecanym sposobem jest wybór pod wpływem osobistych preferencji (miejsca dzieciństwa, sentymenty)… METODY KOSZTOWE Uwzględniają one najczęściej koszt całkowity związany z potencjalnymi lokalizacjami, na który składają się przewidywane z potrzebami zkaładu koszty transportu i koszty operacyjne. #Koszty transportu do zakładu – zazwyczaj są to koszty dostawy surowców i komponentów, #Koszty transportu z zakładu – koszt dostarczenia gotowych wyrobów i usług do klienta #Koszt operacyjny – całkowite koszty prowadzenia bieżącej działalności zakładu. Koszty zmieniają się w zależności od lokalizacji. Zakład położony w pobliżu surowców będzie generował niskie koszty transportu do zakładu. Zwykle wysokie koszty … METODA ŚRODKA CIEZKOŚCI Analiza różnych czynników i przypisanie wag poszczególnym czynników Analiza każdego z potencjalnych miejsc lokalizacji i ich ocena z punktu widzenia przyjętych czynników. Przydzieloną ocenę mnożymy przez daną wagę jaką przydzielono danemu czynnikowi, a następnie dodaje się uzyskane przez to wyniki dla wszystkich czynników. Uzyskuje się w ten sposób ocenę łączną dla danego miejsca lokalizacji

Scharakteryzuj otoczenie bliższe i dalsze przedsiębiorstwa Otoczenie przedsiębiorstwa jest sumą czynników i procesów, które funkcjonują w środowisku firmy. Czynniki te mają wpływ na działalność prowadzoną przez przedsiębiorstwo, które stale wchodzi z nimi w różnego rodzaju interakcje. Otoczenie stanowi siłę zewnętrzną wobec przedsiębiorstwa, które nie ma na część czynników wpływu. Otoczenie przedsiębiorstwa może generować dla niego zarówno szanse i zagrożenia, dlatego też musi być brane pod uwagę przy budowaniu strategii firmy oraz wyznaczaniu jej celów. Z reguły czynniki składające się na otoczenie przedsiębiorstwa podlegają nieustannym zmianom, konieczne jest więc ich ciągłe monitorowanie. Otoczenie przedsiębiorstwa możemy podzielić na dwie części:

#otoczenie bliższe (inaczej mikrootoczenie - konkurencyjne, branżowe, sektorowe), #otoczenie dalsze (makrootoczenie). Otoczenie bliższe Otoczenie bliższe nie jest jednakowe dla wszystkich firm. Jest to ta część czynników, które w sposób bezpośredni oddziałują na przedsiębiorstwo. Może on też mieć na te czynniki wpływ, w zależności od posiadanej siły związanej z osiągniętą pozycją konkurencyjną. Im lepsza pozycja firmy, tym większy możliwy wpływ. Elementy mikrootoczenia to różnego rodzaju podmioty gospodarcze i grupy wpływu. Najważniejsze z nich to:

#dostawcy surowców, materiałów i innych niezbędnych dla funkcjonowania danego przedsiębiorstwa składników

#pośrednicy, czyli podmioty, które pośredniczą w przepływie towarów między różnymi podmiotami, np. firmy transportowe, hurtownicy

#konkurenci, a więc inne firmy należące do danego sektora, danej branży

#klienci korzystający z usług lub zakupujący produkty przedsiębiorstwa

#lokalne samorządy i lokalni mieszkańcy, którzy mogą mieć bezpośredni wpływ na działalność przedsiębiorstwa (dotyczy przede wszystkim przedsiębiorstw wywierających wpływ na lokalne otoczenie - np. poprzez wpływ na środowisko) Otoczenie dalsze Otoczenie dalsze to czynniki o szerszym zasięgu, które w podobny sposób wpływają na działania wszystkich podmiotów gospodarczych obecnych na danym rynku. Są z reguły niezależne od przedsiębiorstwa i dlatego musi się ono do tych czynników dostosować. Elementy makrootoczenia można posegregować w kilka podstawowych grup: #czynniki demograficzne - wielkość i struktura wg płci czy wieku danego kraju, tempo przyrostu naturalnego, gęstość zaludnienia czy struktura gospodarstw domowych;

#czynniki ekonomiczne - tempo przyrostu dochodu narodowego oraz jego podział, poziom rozwoju gospodarczego, polityka gospodarcza realizowana w danym kraju, rozkład dochodów ludności, stopień oszczędności i zadłużenia społeczeństwa oraz dostępność kredytów zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla gospodarstw domowych;

#czynniki polityczno - prawne - stałość przepisów prawnych oraz obszar i jednoznaczność obowiązujących uregulowań, a także stopień ingerencji władzy w gospodarkę lub pełen liberalizm w tym zakresie;

#czynniki społeczno-kulturowe - poziom wykształcenia społeczeństwa, tradycje danego kraju, zróżnicowanie kulturowe na obszarze państwa oraz przestrzegane przez ludność normy etyczne i moralne;

#czynniki techniczne - nowe technologie, tempo zmian zachodzących w technice i technologii przemysłu, częstość pojawiania się nowych produktów, stosunek do wprowadzanych innowacji, czyli przede wszystkim łatwość ich wprowadzenia do użytkowania.

#czynniki przyrodnicze - panujące w danym kraju warunki ekologiczne, dostępne na jego obszarze surowce naturalne, koszty pozyskania energii oraz tempo ich wzrostu, wymagania środowiska naturalnego i jego ochrona, a także czynniki klimatyczne.

Przedstaw pojęcie przedsiębiorstwa oraz jego cechy Przedsiębiorstwo jest jednostka prowadzącą, motywowana chęcią uzyskania korzyści majątkowych, działalność gospodarcza mająca na celu zaspokojenie potrzeb innych podmiotów życia społecznego przez wytwarzanie produktów i/lub/ świadczenie usług, przy czym działalność ta prowadzona jest samodzielnie na ryzyko właściciela.

Do charakterystycznych cech przedsiębiorstwa należy:

#Wymiana produktów lub usług z innymi jednostkami organizacyjnymi lub osobami fizycznymi na zasadzie kupna i sprzedaży;

#Posiada, pochodzące od właściciela określone zasoby kapitałowe w postaci dóbr materialnych i wartości niematerialnych i prawnych; #Posiada samodzielność decyzyjna; #Swoje koszty pokrywa uzyskanymi przychodami, co określa się nieraz jako zasadę równowagi finansowej; #Jest instytucja zarobkująca tzn. dąży do uzyskania w swojej dzielności określonych korzyści, w tym najczęściej do maksymalizacji dochodowości zaangażowanego kapitału, to odróżnia przedsiębiorstwo od tych organizacji gospodarczych, których działalność nie jest nastawiona na zysk; #Posiada osobowość prawną, którą uzyskuje się z chwilą wpisania do krajowego rejestru sadowego, co jednak zgodne z polskim prawem nie dotyczy przedsiębiorstw będących spółkami cywilnymi; #Prowadzi działalność na swoje ryzyko tzn. liczy się z możliwością poniesienia strat a nawet, utraty swojego kapitału.

Przedstaw istotę i rodzaje Leasingu Leasing jest to forma dzierżawy środków trwałych i nieruchomości udostępniająca użytkowanie dóbr w czasie opłacania rat dzierżawy, dająca prawo zakupu tych dóbr po upływie ustalonego terminu. Leasing polega na przekazaniu przez właściciela pewnego dobra osobie, zwanej leasingobiorcą, określonego w umowie przedmiotu, w celu korzystania z niego przez ściśle określony czas, w zamian za wpłacanie w regularnych terminach rat leasingowych. Zapewnia to łatwe do uzyskania źródło finansowania działalności firmy. Przedmiotem leasingu są głównie środki trwałe – maszyny i urządzenia, środki transportu, sprzęt komputerowy i oprogramowanie, linie technologiczne, urządzenia biur, hoteli, punktów usługowych, obiektów handlowych itp. Właścicielem tych przedmiotów jest przez cały czas trwania umowy leasingodawca1. Korzyści firm korzystających z formy leasingu wynikają z:

# możliwości zwiększenia potencjału produkcyjnego, usługowego i handlowego, bez konieczności angażowania własnych środków,

#spłacania kredytu leasingowego z przyszłych zysków,

#uzyskania efektu podatkowego, ponieważ opłaty leasingowe stanowią koszt

uzyskania przychodu,

#spłaty kredytu w równomiernych i nie ulegających zmianie opłatach.

RODZAJE LEASINGU #leasing finansowy a leasing operacyjny

# leasing bezpośredni a pośredni # leasing złotówkowy a dewizowy

#leasing tendencyjny a zwrotny #leasing lombardowy a norweski # clifing

#refling #leasing międzynarodowy

Przedstaw istotę factoringu Powszechnie stosowany w krajach Europy Zachodniej instrument finansowy, jakim jest faktoring, służący przede wszystkim poprawie płatności firm, w szybkim tempie nabiera coraz większego znaczenia w Polsce. ISTOTA FAKTORINGU polega na tym, że dostawca (faktorant) na podstawie umowy przenosi na bank (faktora) swoją wierzytelność wynikającą z faktury obciążającej (płatnika), a bank natychmiast wypłaca faktorantowi kwotę należności określaną na fakturze pomniejszoną o odpowiednie dyskonto i/lub prowizję należną faktorowi (dyskonto pobierane za okres od momentu przedstawienia faktury do wykupu, do momentu upływu terminu płatności określonego na fakturze), płatnik zaś otrzymuje pożądany termin płatności. Faktoring jest instrumentem finansowym, który polega na odpłatnej odsprzedaży nie przeterminowanych i niespornych płatności przysługujących wierzycielowi od dłużnika z tytułu zrealizowanych dostaw towarów i wykonanych usług w celu przyspieszenia cyrkulacji kapitału. Będące przedmiotem faktoringu wierzytelności pochodzą z umów kupna-sprzedaży, z wyjątkiem sprzedaży rzeczy przeznaczonych do użytku osobistego lub rodzinnego w ramach gospodarstwa domowego nabywcy. Są to wierzytelności pieniężne związane z obrotem gospodarczym, najczęściej krótkoterminowe, które powinny być uregulowane w ciągu 14 do 210 dni. Faktoring jest formą finansowania tworzoną, by pomagać rozwiązywać problemy z przepływem gotówki, które pojawiają się wraz z wydłużeniem płatności bądź brakiem możliwości zaproponowania swoim odbiorcom odpowiednich terminów płatności. Może być więc jednocześnie formą finansowania należności, jak również gwarancją zabezpieczającą przedsiębiorstwa przed ryzykiem ich ściągania, a także operacją rozliczeniową polegającą na inkasowaniu należności. Faktoring jest formą współpracy przynoszącą wszystkim stroną, które w nim uczestniczą, wymierne korzyści. Bank (faktor) otrzymuje prowizję i odsetki. Dłużnik może negocjować dłuższe terminy płatności, a wierzyciel (faktor) otrzymuje dostęp do należnych mu z tytułu zrealizowanych dostaw lub usług środków finansowych przed terminem płatności określonym w umowie. Z punktu widzenia małego czy średniego przedsiębiorstwa faktoring to trzy usługi dla potrzeb właściciela, który: - chce mieć zapewnioną wypłacalność odbiorcy; - nie chce marnować czasu na ściąganie należności; - chce móc dysponować środkami na rachunku bieżącym, gdy ma taką potrzebą.

Przedstaw istotę Project Finance Project finance przeznaczony jest dla inwestorów, którzy planują rozpocząć nowe przedsięwzięcie. W celu realizacji inwestycji powoływana jest spółka celowa. Istotą project finance jest optymalizacja struktury kapitału, co pozwoli w przyszłości na samodzielne działanie powołanej spółki celowej. Project finance pozwala na przeniesienie całego ryzyka nowej inwestycji do spółki celowej, co przekłada się na ograniczanie wpływu nieoczekiwanych zdarzeń na dotychczasową działalność Inwestora. Project finance jest w pierwszej kolejności dla Inwestorów, którzy nie chcą rozbudowywać dotychczasowej działalności ani dokonywać zmian w specjalizacji swojej firmy. Spółka celowa powoływana jest w celu realizacji oraz eksploatacji inwestycji i stanowi samodzielny podmiot zarówno pod względem ekonomicznym jak i prawnym. Nowy projekt często znacznie odbiega od profilu dotychczasowej działalności Inwestora. W project finance występuje wysoki wskaźnik dźwigni finansowej, takie rozwiązanie jest korzystne ponieważ pozwala Inwestorowi ograniczyć stopień zaangażowania finansowego w projekt, z drugiej strony kredytodawcy oczekują wysokich nadwyżek finansowych generowanych przez projekt. Oczekiwania co do wielkości przepływów finansowych wynikają głównie z faktu, iż kredytodawcy zabezpieczają się na przyszłych dochodach z przedsięwzięcia oraz na majątku, który powstał w wyniku realizacji danej inwestycji. W celu oceny zasadności ekonomicznej inwestycji konieczne jest opracowanie biznes planu.
Wielkość zaangażowania kapitałowego Inwestora wynika z założenia o samo spłacalności inwestycji, co oznacza że projekt powinien generować nadwyżki finansowe wystarczające do obsługi długu. Im niższy potencjalny zysk tym większy udział własny. Oczekiwania kredytodawców odnośnie potencjalnego ryzyka mogą również przekładać się na wysokość wkładu własnego. Oprócz zaangażowania kapitałowego kredytodawcy od Inwestora oczekują zaangażowania w kwestie organizacyjne oraz handlowe. Inwestor powinien zapewnić personel posiadający doświadczenie w branży w jakiej ma działać spółka celowa. Atutem jest również posiadanie kontraktów z odbiorcami, co znacznie ogranicza ryzyko projektu.

Przedstaw istotę funduszy Venture Capital

Venture Capital to kapitał średnio- i długoterminowy, który jest inwestowany za pomocą nabycia akcji lub udziałów małych
i średnich przedsiębiorstw, charakteryzujących się dużym potencjałem wzrostu, najczęściej działających w oparciu o nowatorskie rozwiązania, z zamiarem ich późniejszego odsprzedania z zyskiem pochodzącym z przyrostu wartości przedsiębiorstwa
Istota inwestycji Venture Capital

-	fundusz V.C. inwestuje własne pieniądze w przedsiębiorstwo w zamian za akcje lub udziały
-	środki te zwiększają kapitał zakładowy przedsiębiorstwa