TOŻSAMOŚĆ (adolescencja)

Obuchowska: poszukiwanie własnej tożsamości w

ciągłości istnienia (przez sprawdzanie niezawodności miłości rodziców)

próbach zmieniania siebie (eksperymentowanie z samym sobą)

sprawdzaniu siebie (podejmowanie i realizowanie postanowień)

Obuchowski: fazy

1. Identyfikacja – dorastający utożsamia się z zewnętrznymi wzorami (autorytetami)

2. Kosmiczna – oderwanie się od rzeczywistości + chaos w poszukiwaniu celu i sensu życia

3. Dojrzały sens życia – późna adolescencja – potrafi określić siebie i sens swojego istnienia

Oerter rozwój tożsamości w okresie dorastania z punktu widzenia 3 dymensji:

1. ↑ dyferencjacja – różnicowanie się – dotyczy wszystkich procesów psychicznych; spostrzeganie siebie jako całości zlożonej z coraz większej liczby elementów

2. ↑ stabilizacja

3. ↑ realistyczna postawa w samoocenie i tworzeniu koncepcji własnej osoby (bardziej krytyczni wobec siebie)

(czasem zmiana w późnej adol. - ↑ nierealistycznej oceny siebie; różnice płciowe – samoocena dziewcząt bardziej adekwatna do rzeczywistości)

ustalenie tożsamości płciowej

Freud: 1 r. – są w stanie rozpoznać obiekty podobne do siebie – pierwotna identyfikacja

po 3 r. – usiłowanie upodobnienia się do modela – dziewczynki do matki, chłopcy do ojca – wtórna identyfikacja

Bandura: chłopcy naśladują chłopięce zachowania, bo są za nie nagradzani, a dziewczęta – dziewczęce

Kohlberg: pojęcie roli płciowej jest wynikiem strukturowania wł. doświadczenia, a nie biernego treningu społ.

- chlopcy w pełni akceptują swoją płeć

- dziewczęta – trudności: wpływa menstruacja

Psychiczny infantylizm – niechęć pożegnania się z dzieciństwem

Kompleks Diany – nie chce być kobietą, strojem i zachowaniem naśladuje chłopców

- problem jak pozostać aktrakcyjną bez ukrywania swoich uzdolnień intelektualnych

- wiele dorastających dziewcząt: skłonność do tradycyjnych atrybutów kobiecości

Hille 3 typy planów życiowych dziewcząt:

• Tradycyjno-konserwatywny – zadaniem kobiety jest zajmowanie się rodziną i gospodarstwem domowym

• Progresywno-modny – praca zawodowa i małżenstwo odgrywają równą rolę

• Progresywno-rygorystyczny – centralna pozycja przypada pracy zawodowej, bez równoczesnych więzi rodzinnych

- bardziej jednolity wpływ na tożsamość synów ich identyfikacji z ojcem, niż to ma miejsce w przypadku identyfikacji córek z matkami

- od lat 80 – koncepcja androgyniczna: uznaje za pożądaną kombinację męskich i żeńskich cech osobowości

(w przyszłości może przyczynić się do mniejszego znaczenia odmienności płci, przynajmniej w życiu społecznym)