OSPA ŚWIŃ – Variola suilla
w przenoszeniu choroby pośredniczą wszy (Haematopinus suis) i muchy
zakażenie przez kontakt oraz przez przewód pokarmowy
względnie łagodny przebieg, ale u bardzo młodych / starych / osłabionych – śmiertelność może być duża
pewne rozpoznanie daje tylko badanie histopatologiczne lub wirusologiczne
właściwa ospa świń
swoisty wirus ospy świń
enzootycznie
okresowe wahania w nasileniu zmian chorobowych
trwa długo: 6-7 tygodni i dotyczy główne prosiąt i warchlaków
świnie starsze – wyjątkowe objawy – osutka u podstawy uszu i na gr. mlecznych u karmiących macior
ospa świń wywoływana przez wirus krowianki
P. officinale
sporadycznie
okres inkubacji to 2 dni
w ciągu kilku dni obejmuje całe stado i dotyczy świń w każdym wieku
diagnostyka różnicowa
należy wykluczyć ospowe wykwity związane z grypą, pomorem i nieżytem żołądka i jelit
Zmiany anatomopatologiczne
osutka na całym ciele
stadium różyczki → grudki → pęcherzyka → krosty → strupów → pigmentowane blizny
w grubej skórze grzbietu nie dochodzi do powstania pęcherzyków i krost
grudki ulegają martwicy w centrum i na powierzchni → strupy
cytplazmatyczne ciałka wtrętowe + rozjaśnienia jąder kom. warstwy kolczystej w naskórku – tylko ospa właściwa świń
CHOROBA PCHERZYKOWA ŚWIŃ – SWINE VESICULAR DISEASE (SVD) – Morbus vesicularis suum
picornawirus – SVDV
źródłem zakażenia są świnie chore i ozdrowieńcy, zakażenie poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni
okres inkubacji: 2-7 dni
zachorowalność: 20-90%
czas trwania zależy od kilku do kilkunastu dni (zależnie od wtórnych komplikacji) – kończy się wyzdrowieniem
po przebyciu choroby wytwarza się trwająca do 7 miesięcy odporność
apatia, zmniejszenie apetytu i gorączka
Zmiany anatomopatologiczne
1-3 cm pęcherze, niekiedy wielokomorowych, wypełnionych surowiczym płynem
(pęcherze mają tu grubsze ściany w porównaniu z pęcherzami pryszczycowymi)
tarcza ryjowa, bł. śluzowa j. ustnej, język, szpara międzyraciczna, brzeg koronki
pęcherze i powstające nadżerki ciężko odróżnić od zmian pryszczycowych
u prosiąt i warchlaków niepowikłany przebieg prowadzi do szybkiego wyleczenia i wygojenia ran
wtórne zakażenia bakteryjne:
spadanie racic / zanokcica
ropne zapalenia skóry w postaci ropni
ropne zapalenia stawów, pochewek stawowych i kaletek maziowych – obrzęk i bolesność stawów, kulawizny
ciężkie przypadki – świnie czołgają się na nadgarstkach
u ciężarnych macior – ronienia + zapalenia OUN (jak u tuczników)
podniecenie, ruchy maneżowe, parcie na przeszkody, gryzienie koryt, porażenia
po kilku godzinach – śmierć zwierzęcia
u chorych karmiących macior – bezmleczność – śmierć prosiąt
CHOROBA CIESZYŃSKA – ENTEROWIRUSOWE ZAP. MÓZGU I RDZENIA – Polioencephalomyelitis enzootica suum
enterowirus z rodziny Picornaviridae
świnie chore i ozdrowieńce źródłem zakażenia
inkubacja choroby: od kilku dni do kilku tygodni
wirus rozprzestrzenia się w organizmie drogą krwionośną i nerwową
zakażenie świń drogą donosową
opuszka węchowa, namnażanie → OUN
zakażenie przez przewód pokarmowy
migdałki i węzły chłonne → krew, narządy wewnętrzne i układ nerwowy
zarazek atakuje głównie motoryczne ośrodki nerwowe w rdzeniu
śmierć wskutek porażenia ośrodka oddechowego lub mięśni oddechowych
klinicznie wyróżniamy:
stadium wstępne (prodromalne)
od kilku godzin do kilku dni
posmutnienie, brak apetytu, wymioty, niezborność ruchowa
42˚C
stadium podniecenia (postać mózgowo-rdzeniowa)
1-3 dni
skurcze toniczno-kliniczn wraca do norye, ślinotok, wygięcie kręgosłupa, wiosłowe ruchy kończynami
temperatur
stadium porażenia (postać rdzeniowa)
porażenia wiotkie, świnie przyjmują postać siedzącego psa
temperatura spada poniżej normy
Zmiany anatomopatologiczne
zmiany sekcyjne mało charakterystyczne
obrzęk i przekrwienie opon i mózgu
zapalenie płuc
nieżyt przewodu pokarmowego
wybroczyny w narządach
zmiany mikroskopowe w OUN
istota szara mózgu i móżdżku, podstawy mózgu oraz rdzenia kręgowego
(szczególnie rogi brzuszne odcinka lędźwiowego i szyjnego)
największe zmiany – jądra opuszki węchowej, zakręt hipokampa, most i rdzeń przedłużony
zwyrodnienie kom. zwojowych + rozrost gleju + nacieki komórkowe → rozsiany charakter zmian
często zmiany prowadzą nieodwracalnie do śmierci zwierzęcia
rozmieszczenie zmian w układzie nerwowym ma charakter rozsiany
PĘCHERZYKOWE ZAPALENIE JAMY USTNEJ – Stomatitis vesicularis – Rabdowirus
było omawiane przy chorobach bydła (występuje u ludzi, świń, bydła, koni, mułów i owiec)
INFLUENZA ŚWIŃ – GRYPA ŚWIŃ – Influenza suum
Myxovirus influenzae A suis + Haemophilus suis
inkubacja: 2-7 dni
atakuje świnie w każdym wieku, w ciągu 1-2 dni obejmuje całe stado
zachorowaniom świń sprzyjają niekorzystne warunki środowiskowe
źródłem chore świnie wydalające zarazek z układu oddechowego
zakażenie drogą kropelkową lub przenoszony przez larwy pasożytów płucnych (rezerwuary zarazka)
komórki górnych dróg oddechowych, namnażanie → nabłonek oskrzeli i pęcherzyków płucnych
2-3 dni po zarażeniu – wakuolizacja nabłonków
gorączka, apatia, brak apetytu, kaszel, duszności, wyciek z nosa
brak powikłań → łagodny przebieg, po 2-5 dniach wyleczenie → śmiertelność zaledwie 1-4%
Zmiany anatomopatologiczne
nieżytowe zapalenie bł. śluzowych górnych dróg oddechowych, przekrwienie bł. śluzowej gardła i krtani,
ostre śródmiąższowe zapalenie płuc
płuca → głównie w płatach doczaszkowych i środkowych
→ bezpowietrzne, zwątrobiałe ogniska zapalne, otoczone zrazikową rozedmą i niedodmą
→ niedodma spowodowana zaczopowaniem oskrzelików złuszczonymi nabłonkami
w cięższych przypadkach choroby
zależne od drobnoustroju który „dołączy się” do zakażenia
ropne zapalenie płuc (ropnie)
obrzęk płuc, włóknikowe zapalenie opłucnej, surowiczo-włóknikowe zapalenie osierdzia
POMÓR KLASYCZNY ŚWIŃ – Pestis suum
Togawirus
w ostrej postaci jako posocznica krwotoczna, w podostrej/przewlekłej ze zmianami w prz. pokarmowym i w płucach
zarażają chore świnie i ozdrowieńcy – zakażenie drogą przewodu pokarmowego, oddechowego, przez spojówki i skórę
brama wejścia → migdałki
inkubacja: 4-6 dni (z odchyleniami 2-20 dni)
limforetikularna tk. migdałków i ww. chłonnych, namnażanie → (po 24h) krew → śledziona i ww chłonne, namnażanie
najwyższe stężenie wirusa we krwi w 6-8 dniu po zakażeniu
już w pierwszym dniu po zakażeniu mocz oraz wydzielina z oczu może być zaraźliwa (i utrzymuje się aż do śmierci)
3 fazy reakcji morfologicznej
pierwsza faza → zmiany proliferacyjne i wsteczne tk. limforetikularnej ww. chłonnych i śledziony
druga faza → uszkodzenia i zaburzenia w krążeniu krwi
→ obrzęk śródbłonków i bł. wewnętrznej, nacieczenie ścian naczyń, nekrobioza naczyń
trzecia faza → rozległe zmiany zapalne w różnych narządach (głównie przewód pokarmowy i płuca)
Postać ostra pomoru
40,5-41˚C, apatia, brak apetytu, zaburzenia świadomości i ruchu, skurcze mięśni, zaburzenia w krążeniu (wybroczyny), ogniskowe martwice skóry, wymioty, biegunka (niekiedy na przemian z zaparciem)
ostry nieżyt żołądka i jelit oraz wybroczynowość w różnych narządach
nerki → punkcikowate wybroczyny na tle bladego, niedokrwionego miąższu
→ liczne wybroczyny w bł. śluzowej miedniczek nerkowych – czasami niczym ciemnoczerwony worek
węzły chłonne → marmurkowatość (gromadzenie się krwi w zatokach)
→ głównie węzły głowy, szyi, miednicy i węzły krezkowe
śledziona → ogniska krwotoczne (zawały krwawe) wielkości ziarna soczewicy do grochu, wyniesione trochę ponad powierzchnię, występujące głównie na brzegach narządu
→ następstwo zwyrodnienia i obrzmienia tętniczek grudek chłonnych
→ u ok. 25% padłych osobników
płuca → krwotoczne zapalenie płuc → zazwyczaj wskutek dołączenia zakażenia pasterelami → odoskrzelowe włóknikowe zapalenie płuc (z ogniskami zwątrobienia czerwonego i szarego)
Postać podostra i przewlekła pomoru
na plan pierwszy – objawy ze strony układu pokarmowego i oddechowego
wodnista, krwawa biegunka z domieszką włóknika
śluzowo-ropny wypływ z nosa
martwice + rozsiane, strupiaste wykwity na skórze
jelita → dyfterodalno-martwicowe zapalenie
→ w obrębie grudek chłonnych i płytek Peyera (w okolicy zastawek Bauchina), oraz w jelicie grubym i ślepym powstają guziczkowate, dyfteroidalno-martwicowe ogniska (strupy) → butony
(wybroczyny i obrzęk grudek chłonnych → obumarcie grudek → guzki martwicowe o nieco wklęsłym środku, otoczone bł. śluzową wielkości ziarna prosa → stopniowe powiększanie)
wykształcony buton (strup) ma współśrodkową i warstwową budowę, wielkości 1-5 cm
→ małe butony wykształcają się w ciągu 3-4 dni, duże 2-3 tygodni
→ w bardziej przewlekłym przebiegu choroby mogą się one zlewać → wały wzdłuż osi długiej jelita
→ po odpadnięciu butonów → tk. ziarninowa → bliznowacenie → regenerujący nabłonek jelitowy
może dojść do głębokiej martwicy skóry – uszu, kończyn i ogona (nawet autoamputacja ogona)
Zmiany histopatologiczne
w układzie naczyniowym dotyczą prekapilarów i żył postkapilarnych
zmiany zwyrodnieniowe i proliferacyjne tkanki limforetykularnej m.in. węzłów chłonnych, śledziony, migdałków
OUN
rozsiane, nieropne zapalenie opon, mózgu i rdzenia → atakując istotę szarą i białą
ogniskowy rozplem gleju, rzadko zwyrodnienie komórek zwojowych
zmiany zapalne w mózgu u 70-95%, zmiany w rdzeniu 35% przypadków
Rozpoznanie pomoru świń
wyraźna posocznica krwotoczna + krwotoczno-włóknikowe zapalenie płuc + zaraźliwość = 100% pomór (ostry)
charakterystyczne zmiany w jelicie grubym – butony = 100% pomór (przewlekły)
choroba cieszyńska świń → rozmieszczenie zmian w OUN w pomorze nie ma specjalnych miejsc predylekcyjnych, czym różni się od choroby cieszyńskiej świń
diagnostyka różnicowa postaci ostrej
pastereloza, różyca, salmonelloza, awitaminoza C i K
zatrucie środkami zawierającymi dikumarol, krwawienia na tle alergicznym
diagnostyka różnicowa płucnej postaci pomoru → pasterelloza
diagnostyka różnicowa jelitowej postaci pomoru → salmonelloza & zmiany pasożytnicze od Oesophagostomum
diagnostyka różnicowa nerwowej postaci pomoru → choroba Aujeszky`ego, choroba cieszyńska, listerioza, toksoplazmoza, awitaminoza A i B
POMÓR AFRYKAŃSKI ŚWIŃ – Pestis africana suum
Irydowirus
zakaźna, posocznicowa – świnie domowe i europejskie dziki chorują po kontakcie z minimalną ilością wirusa
przenoszenie choroby za pomocą kontaktu bezpośredniego oraz mięsa i odpadków
głównie drogą alimentarną, choć wirus może wnikać także przez skórę
migdałki, namnażanie → wiremia po 48h → namnażanie w kom. układu siateczkowo-histiocytarnego narządów wew.
wydalanie zarazka od 3 dnia po zakażeniu
inkubacja: 2-9 dni (może wydłużyć się do 28 dni)
ostra postać choroby
wylewy krwi, duszność, krwawe biegunki, obrzęk tk. podskórnej (objawy podobne do klasycznego pomoru)
w ciągu 2-7 dni po obniżeniu temperatury do 35,6˚C następuje śpiączka
śmiertelność prawie 100%
podostra i przewlekła postać choroby
trwa nawet do 15 miesięcy
wyniszczenie organizmu, okresowymi wzrostami gorączki, obrzękami
śmiertelność wynosi 30-40%
Zmiany anatomopatologiczne
dominują objawy posocznicy krwotocznej (wybroczyny i większe wylewy krwi)
śledziona, w przeciwieństwie do pomoru klasycznego, wykazuje obrzęk krwotoczny
obrzęk płuc, tkanki podskórnej, warstwy podśluzowej pęcherzyka żółciowego
surowiczo-krwisty płyn w jamach ciała
przewlekła postać choroby
włóknikowo-martwicowe zapalenie płuc i przewodu pokarmowego
w obrazie mikroskopowym – martwica komórek USŚ – rozpad jąder (karyorrhexis)
ZAKAŹNE ZAP. ŻOŁĄDKA I JELIT ŚWIŃ –TRANSMISSIBLE GASTROENTERITIS (TGE)–Gastroenteritis infectiosa suum
Koronawirus
masowe upadki wśród prosiąt osesków (im starsze, tym mniejsza szansa padnięcia)
okres inkubacji: 12-72h
przy stałym występowaniu wirusa TGE większość macior nabywa odporność, wówczas tylko część ich miotu choruje
zarażenie prawie wyłącznie per os
nabłonek kosmków jelitowych, namnażanie → zwyrodnienie i złuszczanie nabłonków, zanik kosmków → zaburzenia trawienia i wchłaniania → zaburzenia równowagi elektrolitowej → biegunka i wymioty → ↑ pragnienie + ↓ masy ciała
śmierć po 2-3 dniach od zachorowania – giną głównie oseski w wieku do 10 dni
Zmiany anatomopatologiczne
ogólne odwodnienie organizmu
zmiany zapalne w błonie śluzowej żołądka i jelit
w bł. śluzowej żołądka mogą pojawić się wybroczyny (najczęściej u prosiąt w wieku > 2 tyg)
ostry nieżyt żołądka – u 25% padłych prosiąt przyjmuje postać zapalenia krwotocznego
wątroba i nerki → przekrwienie i zwyrodnienie
naczynia krezkowe → przekrwienie
śledziona → zatory
Patognomicznie:
zanik kosmków jelitowych, szczególnie silnie wyrażony w jelicie czczym, słabiej w jelicie biodrowym
stosunek długości kosmków do głębokości krypt u zdrowych 7:1 – u chorych 1:1 lub mniej
wakuolizacja nabłonków
zanikające kosmki wykazują na szczycie maczugowate rozdęcia
nierzadko skrócone kosmki zrastają się, tworząc brodawkowate wyniosłości
EPIDEMICZNA (EPIZOOTYCZNA) BIEGUNKA ŚWIŃ – PORCINE EPIDEMIE DIARRHEA (PED)
Koronawirus PEDV (antygenowo różny od wirusa TGE)
u świń w każdym wieku
przewód pokarmowy → enterocyty jelit cienkich i okrężnicy, replikacja (okres wylęgania wolniejszy niż w TGE)
inkubacja: 22-36h u prosiąt i osesków / 2 dni lub więcej dla świń starszych
objawy podobne jak w przebiegu TGE
najcięższy przebieg choroby u prosiąt ssących → padnięcia zdecydowanie mniejsze niż w TGE
po 3-4 dniach część ginie z odwodnienia i rozwijającej się kwasicy
śmiertelność nie przekracza 30% i dotyczy głównie prosiąt do 7 dnia życia
zachorowalność tuczników i macior 15-90%
zmiany anatomopatologiczne
podobnie jak TGE, ale ograniczone do jelit cienkich
w żołądkach prosiąt ssących – ścięte mleko
histologicznie stwierdza się zwyrodnienie komórek nabłonków i zanik kosmków – w mniejszym nasileniu niż w TGE
CHOROBA AUJESZKY`EGO – Morbus Aujeszky
Herpesvirus suis typ 1
okres inkubacji: 3-11 dni
brak swoistości gatunkowej choroby
najbardziej wrażliwe zwierzęta młode, zwłaszcza prosięta
zakażenie głównie drogą oddechową (kropelkową) i pokarmową, rzadziej przez skórę (rany, wszy)
wirus przenoszony jest (poza chorymi, nosicielami i odpadkami) przez szczury
komórki nabłonkowe i bł. śluzowe, namnażanie
→ wzdłuż nerwów → OUN, namnażanie w komórkach zwojowych i glejowych (objawy nerwowe)
→ za pośrednictwem krwi i chłonki → narządy, wydzieliny, wydaliny, wysięki
duże powinowactwo do tkanki limfoidalnej, głównie do węzłów chłonnych podszczękowych i migdałków
(najczęstsze zmiany nekrotyczne w przebiegu choroby w tych miejscach)
zaburzenie funkcji limB i limT – immunosupresja
Prosięta
neurowegetatywna postać wstrząsowa → śmierć w 1 dniu wskutek uszkodzenia w rdzeniu przedłużonym ważnych ośrodków życiowych
u prosiąt starszych → na zmianę: podniecenie i apatia
Warchlaki i świnie dorosłe
objawy duszności i zaburzenia nerwowe
drżenie mięśni, drgawki toniczno-kliniczne
wiosłowe ruchy kończyn i porażenia (postać porażenna)
maciory – rodzenie zmumifikowanych prosiąt
Zwierzęta mięsożerne
ostry przebieg
na pierwszy plan oznaki świądu
mogą wystąpić objawy przypominające wściekliznę – podniecenie i porażenia
Bydło, owce, konie
objawy świądu i objawy nerwowe
nie przyjmowanie pokarmu, brak przeżuwania, objawy podniecenia
skurcze mięśniowe oraz porażenia
Zmiany anatomopatologiczne
zmiany neuropatologiczne dotyczą głównie istoty szarej i zależą od gatunku zwierzęcia
świnie → nieropne zapalenie mózgu z przewagą nacieków komórkowych
bydło → zmiany zwyrodnieniowe komórek zwojowych
rozplem komórek glejowych
zmianom ulegają stale zwoje przykręgowe – co tłumaczy objawy świądu – samookaleczenie w okresie przeczulicy
Patognomiczne
u świń – wewnątrzjądrowe, kwasochłonne ciałka wtrętowe w nabłonku jamek migdałków oraz bł. śluzowej gardła;
ciałka wtrętowe mogą także występować w komórkach zwojowych mózgu i komórkach innych narządów
młode świnie – podejrzenie choroby – ogniska martwicowe wielkości ziarna prosa i mniejsze w różnych narządach
niezależnie od grupy wiekowej, min. 88% przypadków to zapalenie mózgu
u młodych (do 2 tygodni) – zmiany martwicowe w wątrobie u 70% przypadków
Ospa świń swoisty wirus ospy świń // P. officinale
Choroba pęcherzykowa świń picornawirus – SVDV
Choroba Cieszyńska enterowirus z rodziny Picornaviridae
Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej rabdowirus
Influenza świń Myxovirus influenzae A suis + Haemophilus suis
Pomór klasyczny togawirus
Pomór afrykański irydowirus
Zakaźne zapalenie żołądka i jelit koronawirus
pidemiczna biegunka świń koronawirus PEDV
Choroba Aujeszky`ego Herpesvirus suis typ 1