Politechnika Śląska data: 21.11.2012
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Energetyka Komunalna
Numer ćwiczenia: 5
WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁ.
Sekcja 1:
Bartosz Pawełkiewicz
Michał Ciemięga
Wstęp teoretyczny:
Momentem bezwładności - nazywamy wielkość charakteryzująca sposób rozmieszczenia masy bryły wokół osi obrotu, w ruchu obrotowym bryły sztywnej, wielkość ta identyfikuje masę w ruchu po okręgu.
Momentem bezwładności I bryły względem danej osi nazywamy sumę iloczynów mas poszczególnych punktów bryły i kwadratów ich odległości od danej osi, a więc:
Tak zapisujemy moment bezwładności dla bryły sztywnej będącej zbiorem punktów materialnych.
W przypadku bryły o ciągłym rozkładzie masy, dzielimy ją w myśli na nieskończenie małe części i sumowanie w powyższym wzorze zastępujemy całkowaniem. W wyniku tych przekształceń otrzymujemy:
I = ∫ r²dm
gdzie:
dm - masa elementu objętości bryły odległego o r od osi.
Twierdzenie Steinera – twierdzenie mechaniki oraz wytrzymałości materiałów opisujące sposób znajdowania momentu bezwładności danej bryły względem danej osi przy danym momencie bezwładności względem osi równoległej i przechodzącej przez środek masy bryły. Jego autorem jest Jakob Steiner.
Mówi, że moment bezwładności bryły sztywnej względem dowolnej osi jest równy sumie momentu bezwładności względem osi równoległej do danej i przechodzącej przez środek masy bryły oraz iloczynu masy bryły i kwadratu odległości między tymi dwiema osiami, co można wyrazić wzorem
gdzie:
– moment bezwładności względem osi przechodzącej przez środek masy,
– moment bezwładności względem osi równoległej do pierwszej osi,
– odległość między osiami,
– masa bryły.
Moment bezwładności osiąga minimalną wartość, gdy oś przechodzi przez środek masy.
Przebieg doświadczenia:
a) wyznaczenie masy m pręta
b) zmierzenie długości l pręta i odległości osi obrotu x
c) wyznaczenie czasu t liczby n okresów oraz trzykrotne powtórzenie pomiaru
d) wyznaczenie masy m krążka
e) zmierzenie czasu t liczby n okresów wahnień oraz trzykrotne powtórzenie pomiaru
f) zapisanie błędów bezwzględnych poszczególnych pomiarów
Obliczenia i pomiary:
Wyniki pomiarów i obliczenia dla pręta:
t1 |
75,94s |
---|---|
t2 |
75,91s |
t3 |
75,60s |
l=86cm=0,86m
m=335g=0,335kg
x=41,5cm=0,415m
Obliczanie momentu bezwładności dla pręta:
Is= ($\frac{1}{12} \bullet m \bullet l^{2}$)
Is= ($\frac{1}{12} \bullet 0,335 \bullet {0,86}^{2}$)
Is= ($\frac{1}{12} \bullet 0,248$)
Is= 0,0206kg·m2
Wyniki pomiarów i obliczenia dla krążka:
t1 |
47,69 |
---|---|
t2 |
47,97 |
t3 |
47,36 |
m=1270g=1,27kg
d=13,5cm=0,135m
R=15cm=0,15m
Obliczanie momentu bezwładności dla krążka:
Is= ($\frac{1}{2} \bullet m \bullet R^{2}$)
Is= ($\frac{1}{2} \bullet 1,27 \bullet {0,15}^{2}$)
Is= ($\frac{1}{2} \bullet 0,0285$)
= 0,0143 kg·m2
Stosując twierdzenie Steinera o momencie bezwładności względem osi równoległych mamy do powyższych wzorów mamy:
dla pręta:
Io= Is • m•x2= m($\frac{1}{12} \bullet l^{2}$ + x2)
Io= 0,335($\frac{1}{12} \bullet {0,86}^{2}$ + 0, 422)
Io=0,0797 kg·m2
dla krążka:
Io= Is • m•d2= m($\frac{1}{2} \bullet R^{2}$ + d2)
Io= 1,27($\frac{1}{2} \bullet {0,15}^{2}$ + 0, 142)
Io=0,0392 kg·m2
Obliczanie średniego okresu drgań dla pręta i tarczy:
Tp=$\frac{t_{1} + t_{2} + t_{3}}{3n}$ Tk=$\frac{t_{1} + t_{2} + t_{3}}{3n}$
Tp=$\frac{75,94 + 75,91 + 75,60}{150}$ Tk=$\frac{47,69 + 47,97 + 47,36}{150}$
Tp=1, 52 Tk=0,953
Bryły zawieszone na poziomej osi obrotu, nie przechodzącej przez środek masy, wykonują drgania z okresem: $T = 2\pi\sqrt{\frac{I_{o}}{m \bullet g \bullet a}}$, z tego wynika że: Io=$\frac{m g a T^{2}}{4{\pi}^{2}}$
Gdzie:
m-masa pręta/tarczy
g- przyspieszenie ziemskie
a-odległość osi obrotu od środka masy
Stosując powyższy wzór obliczamy moment bezwładności pręta i tarczy dla wahadła fizycznego:
dla pręta:
Io=$\frac{m g a T^{2}}{4{\pi}^{2}}$
Io=$\frac{0,335 9,81 0,42 {1,52}^{2}}{4{3,14}^{2}}$=0,0809kg·m2
dla tarczy:
Io=$\frac{m g a T^{2}}{4{\pi}^{2}}$
Io=$\frac{1,27 9,81 0,14 {0,953}^{2}}{4{3,14}^{2}}$=0,0402kg·m2
Wyliczamy błąd względny:
ΔIpreta=$\ \Delta m(\frac{1}{12} \bullet l^{2}$+x2)+m( l•Δl + 2x $\bullet \Delta x) = \ 0,002(\frac{1}{12} \bullet {0,86}^{2}$+0, 422)+0,335(0,86 •0, 001 + 0, 84 •0, 001)= 0,000476+0,0005695=0,00105 kg·m2
ΔItarczy=$\ \ \Delta m(\frac{1}{2} \bullet R^{2}$+d2)+m(R•ΔR + 2d $\bullet \Delta d) = \ 0,002(\frac{1}{2} \bullet {0,15}^{2}$+0, 142)+1,27(0,15•0, 001 + 0, 28 •0, 001)=0,0004145 + 0,0005461=0,0009606 kg·m2
Wyliczamy błąd bezwzględny:
$|\frac{\text{ΔI}}{I}|$=$\left| \frac{\text{Δm}}{m} \right| + \left| \frac{\text{Δa}}{a} \right| + 2|\frac{\text{ΔT}}{T}|$
dla pręta:
$|\frac{\text{ΔI}}{I}|$=$\left| \frac{0,002}{0,335} \right| + \left| \frac{0,001}{0,42} \right| + 2|\frac{0,0028}{1,52}|$=0,0059701+0,0023809+0,0018421
$\left| \frac{\text{ΔI}}{I} \right|\ = 0,00083$ •I
Wzór:
ΔI = 0, 0000661
Metoda wahadła:
$\left| \frac{\text{ΔI}}{I} \right|\ = 0,00083$ •I
ΔI = 0,0000671
dla tarczy:
$|\frac{\text{ΔI}}{I}|$=$\left| \frac{0,002}{1,27} \right| + \left| \frac{0,001}{0,14} \right| + 2|\frac{0,0042}{0,953}|$=0,0015748+0,0071428+0,0088142
$|\frac{\text{ΔI}}{I}| =$0,00071•I
Wzór:
ΔI = 0, 0000278
Metoda wahadła:
$\left| \frac{\text{ΔI}}{I} \right|\ = 0,00071$ •I
ΔI = 0,0000285
Wyniki
Wzór | Metoda wahadła | |
---|---|---|
Pręt | (0,0797±0,0000661) kg·m2 | (0,0809±0,0000671) kg·m2 |
Tarcza | (0,0392±0,0000278) kg·m2 | (0,0402±0,0000285) kg·m2 |