czopki

Czopki – Suppositoria

  1. Kontrola dawkowania w czopkach

  1. Rp.

Belladonnae extracti sicci 0,3

Papaverini hchlor. 0,5

Metamizoli natrici 5,0

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. Div. in part aeq.N⁰12

D.S. 2 x dziennie czopek

Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloricum, Papaverinum muriaticum – wyk.B
Metamizolum natricum – Noramniophenazonum methanosulfonicum natrium, Analgin, Novalgin, Pyralginum – wyk. B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe

Belladonnae extractum siccum wg FP VI – wyk.B
Dmaxj=0,05 > Dj=0,025
Dmaxd=0,15 > Dd=0,05
do wykonania używam Rozmierki 1+1(laktoza), dlatego trzeba odważyć 2 x więcej Rozmierki niż suchego ekstraktu→ 0,6

Papaverini hydrochloridum
Dmaxj=0,2 > Dj=0,042
Dmaxd=0,6 > Dd=0,084

Metamizoli natrici
Dmaxj=1,0 > Dj=0,417
Dmaxd=3,0 > Dd=0,834

Obliczanie ilości masła kakaowego potrzebnego do wykonania czopka
M=F-s M=2,0 x 12 – (0,6+0,5+5,0)=24 – 6,1 = 17,9
↓
masa czopka dla dorosłego
Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, 2 deseczki owinięte w pergamin, folię aluminiową, pudełko.

  4. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,5 Papaverini hydrochloridum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,6 rozcierki suchego wyciągu z pokrzyku, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 5,0 metamizolu sodowego i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 17,9 masła kakaowego.

  8. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  9. Dodaję plastyfikatora – trochę lanoliny w celu uplastycznienia masy czopkowej i zagniatam składniki na jednorodna masę.

  10. Masę przenoszę przez pergamin na deseczkę i formuję z niej prostopadłościan o dł. 12cm

  11. Mierzę linijką dł. Prostopadłościanu i dzielę na 12 równych części.

  12. Z każdej części formuję gałki, a następnie czopki w kształcie stożka i zawijam w folię aluminiową.

  13. Uformowane czopki przenoszę do pudełka.

  14. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”.

  15. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  16. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

Codeini phosphas 0,02

Papaverini hchlor. 0,04

Pabialgini 0,4

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰12

Codeini phosphas – Codeinum phosphoricum – wyk.B
Pabialgini – Cibalginum – wyk.B
Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloricum, Papaverinum muriaticum – wyk.B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe
Aminophenazonum – Pyramidonum, Amidopyrinum – wyk.B

Codeini phosphas
Dmaxj=0,12 > Dj=0,02
Dmaxd=0,3 > Dd=0,04		 Papaverini hydrochloridum
Dmaxj=0,2 > Dj=0,04
Dmaxd=0,6 > Dd=0,08

Pabialgini 88%aminophenazonum

12% allobarbital

Aminophenazonum wg FPIV

Dmaxj=0,5 > Dj=0,88x0,4=0,352

Dmaxd=1,5 > Dd=0,704

Allobarbital

Dmaxj=0,3 > Dj=0,12x0,4=0,048

Dmaxd=0,3 > Dd=0,096

M=F-s= 12 x 2,0 – (0,02+0,04+0,4)x12= 24-5,52 =18,84 – masło kakaowe

Odważam 12 x 0,02 = 0,24 kodeiny
12 x 0,04 = 0,48 papaweryny
12 x 0,4 = 4,8 pabialginy

  1. Rp.

Luminali 0,01

Papaverini hchlor. 0,002

Pyralgini 0,035

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d.N⁰10

D.S. 2 x dziennie 1 czopek dla dziecka o masie 3,7kg

Phenobarbitalum – Acidum phenylaethylbarbituricum, Luminalum, Gardenalum, Aephenalum, Lepinal – wyk.B
Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloricum, Papaverinum muriaticum – wyk.B
Metamizolum natricum – Noramniophenazonum methanosulfonicum natrium, Analgin, Novalgin, Pyralginum – wyk. B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe
Lactosum – Saccharum lactis

Masa substancji leczniczych w 1 czopku = 0,01+0,002+0,035=0,047 – trzeba uzupełnić laktozą do 0,05, czyli potrzebuję 0,003 x 11=33mg

Phenobarbitalum
Dmaxj=0,3 Ddz maxj=0,016 > Dj=0,01 Ddz maxj=
Dmaxd=0,6 Ddz maxd=0,032 > Dd=0,02

Papaverini hydrochloridum
Dmaxj=0,2 Ddz maxj=0,011 > Dj=0,002
Dmaxd=0,6 Ddz maxd=0,032 > Dd=0,004

Metamizolum natricum
Dmaxj=1,0 Ddz maxj=0,053 > Dj=0,035
Dmaxd=3,0 Ddz maxd=0,159 > Dd=0,07

f phenobarbital=0,84 f reszty=0,7
M=11 x 1,0 – [11 x 0,01 x 0,84 + (0,002+0,035) x 0,7 x 11] = 10,62

Wykonanie (wytłaczanie w czopkarce):

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko.

  4. Sprawdzam sprawność czopkarki: dobre przymocowanie do stołu, swobodne przesuwanie się ruchomej tarczy. Smaruję ciekłą parafiną wewnętrzną powierzchnię cylindra.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,033 Lactosum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,002 x 11=0,022 Papaverini hydrochloridum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,11 Luminali, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  8. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,385 metamizolu sodowego i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  9. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 10,62 masła kakaowego.

  10. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  11. Tak przygotowaną masę przysypuję kartą do cylindra czopkarki zaopatrzoną w matrycę na czopki dla dziecka (1,0g).

  12. Po każdej porcji ubijam masę ubijakiem.

  13. Wytłaczam 10 sztuk (najpierw 1 czopek, a następnie 3 x 3czopki) i zawijam w folię aluminiową.

  14. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  15. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  16. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  17. Ewidencjonuję.

  1. Sporządzanie czopków przez wytłaczanie.

  1. Rp.

B Phenobarbitali 0,01

B Papaverini hchlor. 0,002

B Metamizoli natrici 0,035

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal.D.t.d. N⁰10

D.S. 2 x dziennie dla dziecka 10 lat

Phenobarbitalum – Acidum phenylaethylbarbituricum, Luminalum, Gardenalum, Aephenalum, Lepinal – wyk.B
Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloricum, Papaverinum muriaticum – wyk.B
Metamizolum natricum – Noramniophenazonum methanosulfonicum natrium, Analgin, Novalgin, Pyralginum – wyk. B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe
Lactosum – Saccharum lactis

Masa substancji leczniczych w 1 czopku = 0,01+0,002+0,035=0,047 – trzeba uzupełnić laktozą do 0,05, czyli potrzebuję 0,003 x 11=33mg

Phenobarbitalum
Dmaxj=0,3 Ddz maxj=0,136 > Dj=0,01 Ddz maxj=
Dmaxd=0,6 Ddz maxd=0,272 > Dd=0,02

Papaverini hydrochloridum
Dmaxj=0,2 Ddz maxj=0,091 > Dj=0,002
Dmaxd=0,6 Ddz maxd=0,272 > Dd=0,004

Metamizolum natricum
Dmaxj=1,0 Ddz maxj=0,455 > Dj=0,035
Dmaxd=3,0 Ddz maxd=1,365 > Dd=0,07

M=11 x 1,0 – [11 x 0,01 x 0,84 + (0,002+0,035) x 0,7 x 11] = 10,62

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko.

  4. Sprawdzam sprawność czopkarki: dobre przymocowanie do stołu, swobodne przesuwanie się ruchomej tarczy. Smaruję ciekłą parafiną wewnętrzną powierzchnię cylindra.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,033 Lactosum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,002 x 11=0,022 Papaverini hydrochloridum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,11 Luminali, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  8. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,385 metamizolu sodowego i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  9. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 10,62 masła kakaowego.

  10. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  11. Tak przygotowaną masę przysypuję kartą do cylindra czopkarki zaopatrzoną w matrycę na czopki dla dziecka (1,0g).

  12. Po każdej porcji ubijam masę ubijakiem.

  13. Wytłaczam 10 sztuk (najpierw 1 czopek, a następnie 3 x 3czopki) i zawijam w folię aluminiową.

  14. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  15. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  16. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  17. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

B Supp. Pyralgini 0,3

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰10

D.S. 2 x dziennie czopek dla dziecka 6 lat

Metamizolum natricum – Noramniophenazonum methanosulfonicum natrium, Analgin, Novalgin, Pyralginum – wyk. B

Metamizolum natricum
Dmaxj=1,0 Ddz maxj=0,333 > Dj=0,3 Ddz maxj=
Dmaxd=3,0 Ddz maxd=0,999 > Dd=0,6

M=1,0 x 11 – 0,7 x 11 x 0,3 = 8,69

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko.

  4. Sprawdzam sprawność czopkarki: dobre przymocowanie do stołu, swobodne przesuwanie się ruchomej tarczy. Smaruję ciekłą parafiną wewnętrzną powierzchnię cylindra.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 3,3 metamizolu sodowego i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 8,69 masła kakaowego.

  7. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  8. Tak przygotowaną masę przysypuję kartą do cylindra czopkarki zaopatrzoną w matrycę na czopki dla dziecka (1,0g).

  9. Po każdej porcji ubijam masę ubijakiem.

  10. Wytłaczam 10 sztuk (najpierw 1 czopek, a następnie 3 x 3czopki) i zawijam w folię aluminiową.

  11. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  12. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  13. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  14. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

B Hydrocortisoni 0,015

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d.N⁰10

D.S. 2 x dziennie czopek dla dziecka 4 lata

Masa substancji leczniczej w jednym czopku=0,015 trzeba uzupełnić laktozą 35mg x 11=385mg

M=11 x 1 – (0,05 x 0,7 x 11)=10,61

Hydrocortisonum – dawki zwykle stosowane
Dj=0,01 – 0,02 Ddzj=0,005 > Djr=0,015
Dd=0,02 – 0,06 Ddzd=0,0015 > Ddr=0,03

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko.

  4. Sprawdzam sprawność czopkarki: dobre przymocowanie do stołu, swobodne przesuwanie się ruchomej tarczy. Smaruję ciekłą parafiną wewnętrzną powierzchnię cylindra.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,385 laktozy i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,165 hydrokortyzonu (można go sypać bezpośrednio z pudełka na wagę) i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 10,61 masła kakaowego.

  8. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  9. Tak przygotowaną masę przysypuję kartą do cylindra czopkarki zaopatrzoną w matrycę na czopki dla dziecka (1,0g).

  10. Po każdej porcji ubijam masę ubijakiem.

  11. Wytłaczam 10 sztuk (najpierw 1 czopek, a następnie 3 x 3czopki) i zawijam w folię aluminiową.

  12. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  13. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  14. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  15. Ewidencjonuję.

  1. Sporządzanie czopków przez wylewanie stopionej masy do form.

    Suppositoria antispastica – czopki p/skurczowe (FPVI)

  1. Rp.

B Papaverini hchlor. 0,1

B Belladonnae extr. Sicci 0,015 f=0,75

Massae suppositoriae q.s.

M.f.supp.analia D.t.d. N⁰10

D.S. 2 x dziennie czopek

Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloricum, Papaverinum muriaticum – wyk.B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe

Papaverini hydrochloridum
Dmaxj=0,2 > Dj=0,1
Dmaxd=0,6 > Dd=0,2

Belladonnae extr. siccum
Dmaxj=0,05 > Dj=0,015
Dmaxd=0,15 > Dd=0,03

M=11x2,0 – [(0,7 x 11 x 0,1)+(0,75 x 11 x 0,015)]=21,106

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, parowniczkę, formy do wylewania stopionej masy, folię aluminiową, pudełko.

  4. Standaryzacja formy – ustalam rzeczywistą pojemność formy czopków.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 1,1 Papaverini hydrochloridum i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,165 Belladonnae extractum siccum i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 21,11 masła kakaowego. Przenoszę do parowniczki i stapiam na łaźni wodnej w temp. 35 - 36⁰C unikając przegrzania.

  8. Do stopionego podłoża wprowadzam sproszkowane substancje lecznicze i zawieszam w stopionym podłożu mieszając.

  9. Mieszaninę przed wylaniem do form studzę do temperatury zastygania, aby zapobiec sedymentacji subst. leczniczych.

  10. Ciągle mieszając wypełniam formy i schładzam w lodówce. (czopków z masłem kakaowym nie wylewać do form silnie schłodzonych, bo następuje skurczenie)

  11. Po całkowitym zestaleniu wyjmuję czopki z formy i zawijam w folię aluminiową.

  12. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  13. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  14. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  15. Ewidencjonuję.

Suppositoria antihaemorrhoidales – czopki p/hemoroidom

  1. Rp.

C Bismuthi subgallatis 0,2 f=0,37

C Zinici oxydi 0,1 f=0,2

C Tannini 0,15 f=0,64

Massae suppositoriae q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d.N⁰ 12

D.S. 3 x dziennie czopek

Bismuthi subgallas – Bismuthum subgallicum, Dermatolum – wyk. C
Zinci oxydum – Zincum oxydatum – wyk.C
Tanninum – Acidum tannicum – wyk.C

Bismuthi subgallas FPVI podaje dawki zwykle stosowane
Dj= 0,2 – 0,4 > Djr=0,2
Dd=0,4 – 0,8 > Ddr=0,6

Zinci oxydum i Tanninum – FPVI nie podaje dawek maksymalnych

M=13 x 2,0 [(13 x 0,37 x 0,2) + (13 x 0,2 x 0,1) + (13 x 0,64 x 0,15)]=23,53

Wykonanie: jak powyżej

Glyceroli Suppositoria – czopki glicerolowe (FPVI)

  1. Rp.

C Natrii carbonas anhydici 1,68

C Acidi stearinici 8,19

Glyceroli 860g/l 91,0

M.f.supp.analia

D.S. czopki przeczyszczające

Acidum stearinicum – Acidum stearicum
Natrium carbonicum anhydricum – Natrii carbonas anhydrosus
Glycerolum 86% - Glycerolum, Glycerinum, Glycerin, Gliceryna

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, parowniczkę, formy do wylewania stopionej masy, folię aluminiową, pudełko.

  4. Standaryzacja formy – ustalam rzeczywistą pojemność formy czopków.

  5. Do wytarowanej parowniczki odważam 91,0 gliceryny i podgrzewam na łaźni wodnej.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 1,68 bezwodnego węglanu sodu i rozpuszczam w glicerolu na łaźni wodnej.

  7. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 8,19 kwasu stearynowego i proszkuję w moździerzu, a następnie dodję stopniowo niewielkim porcjami do gorącego r-ru stale mieszając.

  8. Mieszam aż do zaprzestania wydzielania się pęcherzyków CO2 i sklarowania r-ru.

  9. Następnie wylewam do powleczonych parafiną form i pozostawiam do zastygnięcia.

  10. Po całkowitym zestaleniu wyjmuję czopki z formy i zawijam w folię aluminiową.

  11. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  12. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  13. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  14. Ewidencjonuję.

Podłoże stanowi r-r mydła stearynowo- sodowego w glicerolu.

  1. Sporządzanie czopków przez wylewanie z zastosowaniem Ungwatora.

  1. Rp.

B Resorcinoli 0,04 f=0,71

B Anaesthesini 0,01

C Bismuthi subgallatis 0,05 f=0,37

C Zinici oxydi 0,1 f=0,2

C Balsami peruviani 0,02

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰6

D.S. czopek na noc

Resorcinolum – Resorcinum
Zinci oxidum – Zincum oxydatum – wyk. C
Benzocainum- Aethylum aminobenzoicum, Aethylium p-aminobenzoicum, Ethylis aminobenzoas, Anaesthesinum, Anaesthin – wyk.B
Bismuthi subgallas – Bismuthum subgallicum, Dermatolum – wyk. C
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe

Bismuthi subgallas FPVI podaje dawki zwykle stosowane
Dj=0,2 – 0,4 < Dj=0,05
Dd= 0,4 – 0,8 > Dd=0,05
dla pozostałych substancji farmakopea nie podaje dawek

M=6 x 2 – [(6 x 0,71 x 0,04) + (6 x 0,7 x 0,01) + (6 x 0,37 x 0,05) + (6 x 0,2 x 0,1) + (6 x 0,83 x 0,02)]=11,46

Kolejność wprowadzania składników do pojemnika:
część podłoża, rezorcyna, anestezyna (po uprzednim sproszkowaniu w moździerzu), dermatol, tlenek cynku, część podłoża, balsam peruwiański, pozostała część podłoża.

Parametry miksowania: czas 7 min. obroty 7 poziom

  1. Omów wykonanie następujących leków recepturowych, podaj ich zastosowanie.

  1. Rp.

B Argenti proteinici 0,2 odkażające, ściągające

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰ X

D.S. czopek wieczorem

Argentum proteinicum – Protargol, Prorgol
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe
Argentum proteinicum – farmakopea nie podaje dawek max
Dj=0,2 Dd=0,2

M= 11 x 2,0 – (0,2 x 11 x 0,7) = 20,46

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: zlewkę, kartę celuloidową, parowniczkę, formy do wylewania stopionej masy, folię aluminiową, pudełko.

  4. Standaryzacja formy – ustalam rzeczywistą pojemność formy czopków.

  5. Do wytarowanej zlewki odważam ok.2,0 wody oczyszczonej.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 2,2 Argentum proteinicum i rozpuszczam w wodzie.

  7. Do wytarowanej parowniczki odważam 2,0 lanoliny i rozcieram z roztworem protargolu – powstaje układ emulsyjny.

  8. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 20,46 masła kakaowego. Przenoszę do parowniczki i stapiam na łaźni wodnej w temp. 35 - 36⁰C unikając przegrzania.

  9. Mieszam do uzyskania jednolitej masy.

  10. Mieszaninę przed wylaniem do form studzę do temperatury zastygania.

  11. Ciągle mieszając wypełniam formy i schładzam w lodówce.

  12. Po całkowitym zestaleniu wyjmuję czopki z formy i zawijam w folię aluminiową.

  13. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  14. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  15. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  16. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

C Balsami peruviani 0,2 ściągające, p/zapalne

Cacao olei q.s.

M.f.supp.analia D.t.d. N⁰10

D.S. 2 x dziennie czopek

Balsam peruwiański Dj=0,2 Dd=0,4 M=10x 2 – (10 x 0,2) =18,0

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: zlewkę, parowniczkę, pistel, kartę celuloidową, 2 deseczki owinięte w pergamin, folię aluminiową, pudełko.

  4. Standaryzacja formy – ustalam rzeczywistą pojemność formy czopków.

  5. Do wytarowanej zlewki odważam 2,0 oleju rycynowego.

  6. Do wytarowanej parowniczki odważam 2,0 balsamu peruwiańskiego, mieszam z olejem, podgrzewam na łaźni wodnej do 35⁰C, uzyskania jednorodnej masy.

  7. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 18,0 masła kakaowego.

  8. Dokładnie mieszam emulsję ze stopniowo dodawanym podłożem w celu uzyskania jednorodnej mieszaniny.

  9. W razie potrzeby dodaję plastyfikatora – niewielka ilość lanoliny bezwodnej w celu uplastycznienia masy czopkowej i zagniatam wszystkie składniki na jednolita masę.

  10. Masę przenoszę przez pergamin na deseczkę i formuję z niej prostopadłościan o dł. 10cm

  11. Mierzę linijką dł. Prostopadłościanu i dzielę na 10 równych części.

  12. Z każdej części formuję gałki, a następnie czopki w kształcie stożka i zawijam w folię aluminiową.

  13. Uformowane czopki przenoszę do pudełka.

  14. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  15. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  16. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

B Metronidazoli 0,25 p/bakteryjnie, p/pierwotniakowo

Cacao olei q.s.

M.f.styli urethrales D.t.d. N⁰10

D.S. pręcik wieczorem

Metronidazolum – Flagyl, Trichazol, nie ma odpowiednich dawek wyk. jałowe
Djmax=1,0 > Dj=0,25
Ddmax= - Dd=0,25

  1. Do moździerza dodaję 2,5 Metronidazolu i dokładnie proszkuję.

  2. Na karcie celuloidowej odważam wiórki 7,5 Cacao oleum.

  3. Dokładnie mieszam zawartość moździerza ze stopniowo dodawanym podłożem w celu uzyskania jednolitej mieszaniny.

  4. W razie potrzeby dodaję plastyfikatora…

  1. Rp.

B Detreomycini 0,1 f=0,51

B Nystatini 100 000j.m. p/bakteryjne, p/grzybicze

Lactosi 0,2

M.f.styli vag. D.t.d. N⁰10

D.S. 1 x dziennie dla dziewczynki 7 lat

Chloramphenicolum – Chloromycetinum, Detreomycinum
Nystatinum – Mycostatinum, Marcostatin, Fungicidinum
Lactosum – Saccharum latis

Wykonanie jałowe – antybiotyki
Detreomycinum
Djmax=0,75 Ddzjmax=0,31 > Dj=0,1
Ddmax=3,0 Ddzmaxd=1,24 > Dd=0,2

Nystatinum
Djmax=100 000j.m.
Ddmax=100 000j.m.

Przeliczenie nystatyny na 1 g rozcierki – 6000 000 j.m.
x – 100 000j.m. x=0,017g
obliczenie dawek dla dziecka 7 lat
Dj max=0,017 x 7/12+7=0,0063
1,0 – 6000000j.m.
0,017 – x x=37800j.m. – dawki zostały przekroczone

  1. Rp.

B Sulfasalazini 0,25 p/reumatycznie,p/zapalnie

C Ammonii bituminosulfonas 0,1

C Tannini 0,1

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰ 10

D.S. czopek na noc

Sulfasalazinum – Salazopiryn – wyk.B
Ammonii bituminosulfonas – Ichtyol, Ichtammol, Ichtammolum – wyk.C
Tanninum – Acidum tannicum – wyk.C

Sulfasalazini
Dmaxj=1,0 > Dj=0,25
Dmaxd=4,0 > Dd=0,25 M=2 x 10 – (10 x 0,25+0,1+0,1)=15,5

  1. Omów następujące substancje lecznicze (postać, właściwości, zastosowanie, przechowywanie)

Nazwa łacińska: Balsamum peruvianum Nazwa polska: Balsam peruwiański Synonimy: Balsamum peruvianum verum Wymagania: FP IV
Opis: Ciemnobrązowy, lepki płyn o przyjemnym, balsamicznym zapachu i gorzkim, piekącym smaku.
Zastosowanie: Balsam peruwiański jest patologiczną wydzieliną otrzymywaną poprzez mechaniczne uszkodzenie pnia drzewa balsamowego - Myroxylon balsamum Harms var. pereirae (Leguminosae) z rodziny motylkowatych, rosnącego w Ameryce Południowej. Jego nazwa pochodzi stąd, że przed wiekami ziemie na których rosły drzewa balsamiczne podlegały hiszpańskiemu wicekrólowi Peru i produkty eksportowane przez Atlantyk znajdowały się w skrzyniach z jego pieczęcią. W Europie towar ten pojawił się w roku 1524 i wkrótce został uznany za tak dobry lek, że ówczesny papież specjalną bullą zabronił ścinać drzewo Myroxylon balsamum. Jednak od tego czasu zastosowanie balsamu peruwiańskiego uległo wielu zmianom.
Balsam peruwiański jest bogaty w związki fenolowe i terpenowe o silnych właściwościach odkażających: benzoesan benzylu, cynamonian benzylu, kwas cynamonowy, kwas benzoesowy, ponadto seskwiterpeny, farneozol, wanilinę. Balsam peruwiański dobrej jakości powinien zawierać co najmniej 50 % cynameiny.
Balsam peruwiański poprzez swoje bogactwo składu chemicznego jest środkiem często wywołującym alergię kontaktową. Wiele uczulających składników daje odczyny krzyżowe z wieloma różnymi produktami pochodzenia roślinnego. To niekorzystne alergizujące działanie balsamu peruwiańskiego wykorzystane zostało w tzw. testach płatkowych, jako jeden ze wskaźników alergii na kosmetyki. Surowiec wykorzystywany jest także do aromatyzowania żywności oraz w przemyśle perfumeryjnym.
Balsam peruwiański wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze, przeciwroztoczowe i przeciwzapalne. Pobudza regenerację uszkodzonych tkanek.
Obecnie jest stosowany w leczeniu dermatoz, trudno gojących się ran, owrzodzeń podudzi, skóry i błon śluzowych, gronkowcowych i paciorkowcowych zakażeniach skóry, pomocniczo w leczeniu świerzbu, przetok i nadżerek. Stosowany także w wyprysku, odmrożeniach i terapii guzków krwawniczych (hemoroidów). Stosowany w postaci przetworzonej, a niekiedy per se.

Nazwa łacińska: Bismuthi subgallas Nazwa polska: Bizmutawy galusan zasadowy

Synonimy: Bismuthum subgallicum, Dermatolum, Bismuthum gallicum basicum, Dermatol

Wymagania: FP VI

Opis: Zielonożółtawy, bezpostaciowy proszek.

Zastosowanie: Zasadowy galusan bizmutawy, zwany powszechnie zwyczajowo dermatolem jest solą bizmutu trójwartościowego. Dermatol, podobnie jak inne sole bizmutowe wykazuje działanie ściągające, przeciwzapalne, zapierające, osuszające. Ponadto wyróżnia się właściwościami przecibakteryjnymi, przciwgnilnymi, przeciwropnymi oraz lekko złuszczającymi. Działanie przeciwbakteryjne dermatolu jest spowodowane wpływem denaturującym na białka strukturalne i enzymatyczne. Właściwościami przypomina bardzo wartościowy Kseroform (Bismuthum tribromphenylicum FP II ), który był niegdyś powszechnie stosowany w polskiej recepturze aptecznej. Jednak w porównaniu z kseroformem właściwości ściągające i antyseptyczne dermatolu są znacznie słabsze.

Dermatol posiada zdolność hamowania drobnych krwawień; wykazuje właściwości przeciwtrądzikowe (antiacne).
Obecnie związek stosowany głównie miejscowo na skórę i błony śluzowe. Jest bardzo przydatny w leczeniu owrzodzeń, ropiejących i sączących ran, skaleczeń, stanaów zapalnych, trądziku, choroby hemoroidalnej.

Może być również podawany wewnętrznie w stanach zapalnych, nieżytach przewodu pokarmowego, oraz objawowo jako antidiarrhoicum. Jednak ze względu na potencjalną możliwość przenikania jonu bizmutowego do krwiobiegu po podaniu doustnym, co może prowadzić do zatrucia, nie zaleca się specjalnie tej formy zastosowania leku, ze względu na dostępność innych środków.

Nazwa łacińska: Argentum proteinicum Nazwa polska: Srebra proteinian

Synonimy: Protargolum, Prorgolum, Argentum proteinatum, Białczan srebra, Proteinian srebrowy, Protargol, Prorgol

Wymagania: FP VI

Opis: Żółtobrunatne, błyszczące łuski lub żółtobrunatny proszek prawie bez zapachu, rozkładający się pod wpływem światła.

Zastosowanie: Proteinian srebra, zwany także białczanem srebra, protargolem lub progrolem stanowi koloidalne połączenie z białkiem (organiczny kompleks) o zawartości srebra 7,5 – 8,5 %.

Roztwory proteinianu srebrowego są niezjonizowane. Dopiero po zetknięciu z tkanką uwalnia się z nich powoli jon srebra. Związek wykazuje działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne; wiąże grupy tiolowe enzymów drobnoustrojów chorobotwórczych. W porównaniu do kolargolu (Argentum colloidale), targezyny (Targesinum = Argentum diacetylotannicum albuminatum) i innych koloidalnych połączeń srebra wykazuje silniejsze działanie odkażajace, przenika głębiej do tkanek. Związane jest to z brakiem właściwości ściągających. Proteinian srebrowy nawet w wysokich stężeniach nie wykazuje działania żrącego.

Białczan srebra jest obecnie stosowany w lecznictwie, podobnie jak inne połączenia srebra jako środek antyseptyczny do użytku zewnętrznego. Znalazł zastosowanie w ropnych stanach zapalnych błon śluzowych worka spojówkowego, nosa, cewki moczowej. Nie powinien być stosowany w zapaleniu pęcherza moczowego. Ponadto wykorzystywany jest w lecznictwie dermatologicznym.

Nazwa łacińska: Oleum Cacao raspatum (rozdrobnione) Nazwa polska: Olej kakaowy

Synonimy: Oleum Theobromatis, Butyrum Cacao, Tłuszcz kakaowy, Masło kakaowe. Wymagania: FP VI

Opis: Żółte, żółtawe lub białożółte, kruche wiórki o słabym zapachu kakaowym i łagodnym smaku.

Zastosowanie: Olej kakaowy zwany także masłem kakaowym jest tłuszczem otrzymywanym w wyniku wytłaczania na ciepło podprażonych jąder nasiennych wiecznie zielonego kakaowca właściwego (drzewa kakaowego) – Theobroma Cacao L. z rodziny zatwarowatych (Sterculiaceae).

Olej kakaowy jest polimorficzny. Bez dostępu powietrza wykazuje dużą stabilność chemiczną.

 Poza farmacją olej kakaowy stosowany jest w przemyśle spożywczym i kosmetycznym. 

Masło kakaowe zastosowane na skórę per se lub w preparatach farmaceutycznych wykazuje działanie natłuszczające, nawilżające oraz ochraniające (emolient). Jest biozgodne ze skórą człowieka, nie powoduje alergii kontaktowej.

Masło kakaowe jest stosowane jako vehiculum dla czopków, gałek i pręcików. Ponadto jako składowa podłoży preparatów stosowanych miejscowo w dermatologii oraz w preparatach kosmetycznych.

 

  1. Wykonaj leki recepturowe.

  1. Rp.

B Papaverini hchlor. 0,005 f=0,72

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰ 6

D.S. 2 x dziennie czopek dla dziecka 3 – miesięcznego o masie ciała 4,5kg

Wykonaj czopki w czopkarce

Papaverini hydrochloridum – Papaverinum hydrochloridum, Papaverinum muriaticum
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe
Lactosum – Saccharum lactis

Papaverini hydrochloridum dawki per os = per rectum
Dj max=0,2 Ddzj max=0,013 > Dj=0,005
Dd max=0,6 Ddzd max=0,039 > Dd=0,01

M=7 x 1,1 – (7 x 0,005 x 0,72 + 0,7 x 7 x 0,045)= 7,45

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko.

  4. Sprawdzam sprawność czopkarki: dobre przymocowanie do stołu, swobodne przesuwanie się ruchomej tarczy. Smaruję ciekłą parafiną wewnętrzną powierzchnię cylindra.

  5. Standaryzuję formy – ustalona doświadczalnie masa jednego czopka = 1,0.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,315 laktozy i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,035 papaweryny i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  8. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 7,45 masła kakaowego.

  9. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  10. Tak przygotowaną masę przysypuję kartą do cylindra czopkarki zaopatrzoną w matrycę na czopki dla dziecka (1,0g).

  11. Po każdej porcji ubijam masę ubijakiem.

  12. Wytłaczam 6 sztuk (2 x 3czopki) i zawijam w folię aluminiową.

  13. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  14. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  15. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  16. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

C Ichtyoli słabo odkażające

B Anaesthesini aa 0,1 miejscowo znieczulająco

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰6

Ammonii bituminosulfonas – Ichtyol, Ichtammol, Ichtammolum – wyk.C
Benzocainum- Aethylum aminobenzoicum, Aethylium p-aminobenzoicum, Ethylis aminobenzoas, Anaesthesinum, Anaesthin – wyk.B
Cacao oleum – Oleum cacao, Butyrum cacao, Oleum caco, masło kakaowe

Ammonii bituminoulfonas Benzocainum
Dj=0,1 c=0,1/2,0=5% Dj=0,1 c=5,0%
Dd=0,1 Dd=0,1

M=6 x 2,0 – [6 x 0,1+ 0,1] = 10,8

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, 2 deseczki owinięte w pergamin, folię aluminiową, pudełko.

  4. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,6 benzokainy, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  5. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 10,8 masła kakaowego, a następnie na nim naważam 0,6 Ichytolu, całość stopniowo przenoszę do moździerza.

  6. Dokładnie mieszam substancje lecznicze ze stopniowo dodawanym masłem kakaowym w celu otrzymania jednorodnej mieszaniny.

  7. Dodaję plastyfikatora – trochę lanoliny w celu uplastycznienia masy czopkowej i zagniatam składniki na jednorodna masę.

  8. Masę przenoszę przez pergamin na deseczkę i formuję z niej prostopadłościan o dł. 6cm

  9. Mierzę linijką dł. Prostopadłościanu i dzielę na 6 równych części.

  10. Z każdej części formuję gałki, a następnie czopki w kształcie stożka i zawijam w folię aluminiową.

  11. Uformowane czopki przenoszę do pudełka.

  12. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”.

  13. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  14. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

B Metronidazoli 0,25

Lactosi 0,2

Cacao olei

M.f.glob.vag. D.t.d. N⁰ 6

D.S. 2 x dziennie globulkę

Metronidazolum – Flagyl, Trichazol
dopochwowo Farmakopea nie podaje dawek maksymalnych
Dawki zwykle stosowane:
Dj=0,5 Djr=0,25
Dd=1,0 Ddr=0,5 M=7x2,9 – (7 x 0,7 x (0,25+0,2)) = 18,1

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz z wylewką, pistel, kartę celuloidową, folię aluminiową, pudełko, pojemnik (50ml) i mieszadło do ungwatora.

  4. Standaryzuję formy – ustalona doświadczalnie masa jednej globulki = 2,9.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 1,4 laktozy i przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 1,75 metronidazolu, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze tarowej do pojemnika odważam 10,0 masła kakaowego dodaję proszki i naważam 8,1 masła kakaowego.

  8. Pojemnik umieszczam w ungwatorze, nastawiam 4 min. 5 poziom.

  9. Płynną masę wylewam do jednorazowych form.

  10. Schładzam, zawijam folią aluminiową miejsce mające styczność z powietrzem, po rozcięciu na pojedyncze globulki.

  11. Gotowe globulki umieszczam w pudełku.

  12. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  13. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  14. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

C Balsami peruviani 0,05

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰6

D.S. czopek na noc

M=7 x 2,0 – (0,1 x 0,7 x 7)=13,51

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: folię aluminiową, pudełko, pojemnik (20ml) i mieszadło do ungwatora.

  4. Standaryzuję formy – ustalona doświadczalnie masa jednego czopka = 2,0.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,35 laktozy.

  6. Na wadze tarowej do pojemnika odważam 13,51 masła kakaowego dodaję laktozę i naważam 0,35 balsamu peruwiańskiego.

  7. Pojemnik umieszczam w ungwatorze, nastawiam 7min. 7 poziom.

  8. Płynną masę wylewam do jednorazowych form.

  9. Schładzam, zawijam folią aluminiową miejsce mające styczność z powietrzem, po rozcięciu na pojedyncze czopki.

  10. Gotowe czopki umieszczam w pudełku.

  11. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  12. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  13. Ewidencjonuję.

  1. Rp.

B Luminali 0,05

Cacao olei q.s.

M.f.supp.anal. D.t.d. N⁰ 6

D.S. 2 x dziennie czopek

Phenobarbitalum – Acidum phenylaethylbarbituricum, Luminalum, Gardenalum, Aephenalum,
Lepinal – wyk. B
Phenobarbitalum dawki per os = per rectum
Dmaxj=0,3 > Dj=0,05
Dmaxd=0,6 > Dd=0,1 M=7x2,0 – (7x0,7x0,1)=13,51

Wykonanie:

  1. Sprawdzam receptę pod względem formalnym i merytorycznym.

  2. Opisuję pomarańczową sygnaturę i naklejam nr kontrolny.

  3. Przygotowuję potrzebne utensylia: moździerz,pistel, kartę celuloidową, parowniczkę, formy do wylewania stopionej masy, folię aluminiową, pudełko.

  4. Standaryzacja formy – ustalam rzeczywistą pojemność formy czopków.

  5. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,35 Lactosum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  6. Na wadze proszkowej na krążku pergaminowym odważam 0,35 Luminalum, przenoszę do moździerza i proszkuję.

  7. Na wadze tarowej na karcie celuloidowej odważam 13,51 masła kakaowego. Przenoszę do parowniczki i stapiam na łaźni wodnej w temp. 35 - 36⁰C unikając przegrzania.

  8. Dodaję proszki i mieszam do uzyskania jednolitej masy.

  9. Mieszaninę przed wylaniem do form studzę do temperatury zastygania.

  10. Ciągle mieszając wypełniam formy i schładzam w lodówce.

  11. Po całkowitym zestaleniu wyjmuję czopki z formy i zawijam w folię aluminiową.

  12. Gotowe czopki przenoszę do pudełka.

  13. Zaopatruję w sygnaturę z numerem kontrolnym oraz napis „Przechowywać w chłodnym miejscu”. (poniżej 15⁰C)

  14. Odkładam lek wraz z receptą w wyznaczone miejsce w recepturze.

  15. Ewidencjonuję.

Masa substancji w czopku dla dziecka musi wynosić 0,05 a dla dorosłego 0,1, jeśli tyle nie ma to dodajemy laktozy do tej masy


Wyszukiwarka