Astma oskrzelowa - przewlekła i zapalna choroba dolnych dróg oddechowych
w której uczestniczy wiele komórek i substancji z nich uwalnianych. Jest przyczyną nadreaktywności oskrzeli i może prowadzić do ich przebudowy. Następstwem jest obturacja rozlana oskrzeli, skutkująca nawracającymi epizodami świszczącego oddechu, kaszlu, ściskania w klatce piersiowej, duszności (noce, powysiłkowe).

Zaostrzenie może przebiegać w postaci napadu duszności, napadu kaszlu lub przewlekłej duszności. Typowy napad rozpoczyna się uczuciem ucisku w klatce piersiowej. Duszność wydechowa kończy się w ciągu kilku godzin, charakterystyczne jest odkrztuszanie bardzo lepkiej plwociny. U dzieci towarzyszy temu (lub wyprzedza atak) suchy kaszel.

Czynniki wyzwalające:

• emocjonalne

• alergeny

• pokarmy, dodatki do pokarmów

• ekspozycja na czynniki drażniące np. dym tytoniowy, SO2

• wysiłek fizyczny

• niewłaściwe, nieskuteczne leczenie przewlekłe

• zakażenie ukł. oddechowego

• inne np. refluks żołądkowo – przełykowy

Pomoc medyczną należy zapewnić kiedy:

• atak jest ciężki

• odpowiedź na bronchodilatatory nie jest szybka

• brak poprawy przy doustnym podaniu KS w ciągu 2-6h

• następuje dalsze pogorszenie

• pacjent należy do grupy ryzyka

Podstawowe leczenie zaostrzenia:

• β₂– mimetyki,

• GKS, zawsze rozkurczowe z przeciwzapalnymi razem!!

• suplementacja tlenem.

Leczenie wstępne w zależności od odpowiedzi na podane leki:

• dobra - lekkie zaostrzenie - kontynuacja podawania β₂ -mimetyków, kontakt z lekarzem

• niepełna - zaostrz. umiarkowane - KS doustnie, antycholinergik wziewnie,
  β₂-mimentyk, konsultacja z lekarzem;

• zła - zaostrz. ciężkie - KS doustnie, powtórzyć β₂-mimetyk, natychmiast antycholinergik, transport do szpitala.

Stan astmatyczny - ciężkie rozlane zwężenie oskrzeli, które nie ustępuje pod wpływem konwencjonalnego leczenia

Objawy:

• duszność stała – chory przygarbiony, pozycja ortopnoe

• mówi pojedynczymi słowami

• przytomność – zwykle pobudzony przechodzi w senność i przymroczenie

• częstość oddechów – zwiększona

• napięcie mm oddechowych – zwiększone, paradoksalne ruchy oddechowe

• świsty zwykle głośne, brak

Leczenie:

• tlen

• β₂

• KS

• bromek ipratropium

• siarczan magnezu

• aminofilina

• wspomaganie oddechu (CPAP lub BiPAP)

• intubacja i mechaniczna wentylacja

To jest okrojony wykład z 12.12.2011, zachęcam do przejrzenia całości, bo temat jest ważny i ciężko było go obiektywnie skrócić. wb.