Aleksandra_Bachanek

Ilona_Niewęgłowska

OŚ 1

Sprawozdanie z ćwiczeń nr 4

Wrocław, lata 1959-1962

Szeregi rozdzielcze

Temperatura

	Minimum	25 kwartyl	Mediana	Średnia	75 kwartyl	Maksimum
Temperatura (^oC)	-3,8	2,925	9,5	8,462	15,4	20,2

Z powyższego wykresu możemy odczytać temperaturę maksymalną oraz minimalną na przełomie czterech lat. Nie będzie to jednak dokładny odczyt, dlatego wszystkie potrzebne wyniki zamieszczono w tabeli.

Średnia temperatur występująca we Wrocławiu w latach 1959-1962 to 8,46^oC. Temperatury minimalna i maksymalna wynoszą odpowiednio -3,8^oC oraz 20,2^oC, a więc amplituda to 24^oC. Jest to wysoki wynik, biorąc jednak pod uwagę występowanie pór roku można stwierdzić, że odchylenie nie jest aż tak duże. Wartość środkowa to wynik wynoszący 9,5^oC, a rozstęp kwartylny czyli różnica między trzecim i pierwszym kwartylem wynosi 12.475^oC.

Powyższy graf przedstawia za pomocą krzywej gęstość prawdopodobieństwa, a zamieszczony pod nim histogram odwzorcowuje za pomocą słupków częstość występowania danego parametru. Aby histogram był bardziej czytelny zmniejszono ilość słupków, dzięki temu przypomina wykres zamieszczony pod nim. Nakładając jeden na drugi, linie grafu powinny pokryć się z górną częścią słupków histogramu. Przykładowo temperatura zawierająca się pomiędzy 5^oC, a 10^oC wystąpiła 8 razy, a pomiędzy 0^oC i 5^oC – 9 razy. Stwierdzamy, że przedziałem temperatur, który miał najczęstsze występowanie w latach 1959-1962 był przedział 15^oC – 20^oC, miał miejsce 12 razy.

Wilgotność

	Minimum	1 kwartyl	Mediana	Średnia	3 kwartyl	Maksimum
Wilgotność (%)	64,0	75,0	79,5	78,62	84,0	90,0

Wilgotność powietrza wyznaczamy w procentach. W dużym stopniu zależy od temperatury
i opadów atmosferycznych. Średnia wilgotność powietrza z czterech lat wynosiła 78,62%. To dosyć wysoka wartość, ale niższa od średniej wilgotności powietrza na terenie całej Polski. Wartość maksymalna to 90,0%, a minimum jakie wystąpiło to 64,0%. Z wykresu odczytujemy, że w roku 1960 trzykrotny pomiar wilgotności wynosił tyle samo – ok 87,5%. Mediana tym razem wynosi nieco więcej niż średnia arytmetyczna (79,5%).

Przedstawione wykresy tym razem nie są aż tak podobne. Graf nie przedstawia pierwszej zamieszczonej wartości w histogramie tj. czterokrotnego występowania wilgotności wynoszącej około 65%. W latach 1959 – 1962 nie zanotowano wilgotności w przedziale ok. 65,5% - 68%. Widzimy, jak częstość wstępowania coraz wyższych parametrów powoli wzrasta, następuje nagły skok, potem spadek do poprzedniej częstości i ponowny wzrost. Górne wartości wilgotności występują coraz rzadziej. Wilgotność do 90% miała miejsce tylko 2 razy.

Wiatr

	Minimum	25 kwartyl	Mediana	Średnia	75 kwartyl	Maksimum
Wiatr (m/s)	2,1	3,0	3,3	3,325	3,5	5,2

Prędkość wiatru jest mierzona w metrach na sekundę. Średnia we Wrocławiu w latach 59’ – 62’ wyniosła 3,325m/s. Wartość środkowa, czyli mediana jest nieco niższa – 3,3m/s. Wiatr wiał najszybciej w roku 1961, było to 5,2m/s, a najwolniej 2,1m/s. Rozstęp kwartylny miał wartość 0,5m/s.

Rozrzut nie jest aż tak duży, ponieważ większość wartości jest zbliżona do średniej lub mediany, tylko niektóre znacznie się „wyróżniają”.

Widzimy, że w analizowanych latach najczęściej we Wrocławiu występowała prędkość wiatru zawierająca się w przedziale od 3,0m/s do 3,5m/s – ponad 20 razy. Miało to ogromny wpływ na wielkość średniej, ponieważ pozostałe parametry są dużo niższe np. prędkość od 5,0m/s do 5,5m/s wystąpiła w ciągu 4 lat zaledwie raz. Dużo było też dni, gdzie prędkość wiatru znajdowała się
w przedziale 2,5m/s – 3,0m/s. Takie prędkości są praktycznie nieodczuwalne, dlatego można stwierdzić, że Wrocław nie jest położony w miejscu „wietrznym”.

Chmury

	Minimum	25 kwartyl	Mediana	Średnia	75 kwartyl	Maksimum
Chmury	4,0	5,775	6,45	6,494	7,5	8,5

Najwyższe zachmurzenie jakie wystąpiło we Wrocławiu w ciągu analizowanych 4 lat to aż 8,5. Najprawdopodobniej parametr ten zaobserwowano w miesiącach jesiennych czy zimowych np. listopadzie i grudniu. Natomiast minimalny stopień pokrycia sklepienia nieba wynosił 4,0 i jest to zjawisko występujące głównie latem. Rozstęp kwartylny wyniósł 1,725, a więc nie jest to wysoka wartość. Średnia i mediana są bardzo zbliżone, wynoszą odpowiednio 6,494 oraz 6,45.

Przedstawiony wyżej wykres nie ukazuje nam wysokich odchyleń, amplituda wynosi 4,5.

Z przedstawionego histogramu możemy odczytać, że we Wrocławiu najczęściej występującym zachmurzeniem było to znajdujące się w przedziale 5,5 – 6. Zaobserwowano je 9 razy. Widzimy również, że przeważa ilość dni o wartościach najbliżej średniej, czyli około 6,5. Dużo jest też dni bardzo pochmurnych, a zadecydowanie najmniej o niskim zachmurzeniu. Wpływ na to mają położenie Wrocławia, klimat, czy wilgotność powietrza. Stopień pokrycia sklepienia w mniejszym stopniu zależy natomiast od ilości opadów.

Opad

	Minimum	25 kwartyl	Mediana	Średnia	75 kwartyl	Maksimum
Opad (mm)	1,0	24,22	36,45	44,36	65,38	116,0

We Wrocławiu w latach 1959 - 1962 średnia suma opadów wynosiła 44,36mm. Jest to wynik o 7,91mm wyższy od mediany, czyli wartości środkowej. Minimalna suma opadów miała miejsce
w roku 1959. Rok później wystąpiło natomiast maksimum – 116,0mm. Wyższe wartości maksymalne występują w miesiącach letnich.

Z przedstawionego wykresu odczytujemy, że w pierwszych dwóch analizowanych latach amplituda jest wysoka, ponieważ wystąpiły bardzo zróżnicowane sumy opadów. Przykładem może być wynik ok. 115mm, a już w kolejnym pomiarze 1,0mm. W dalszych dwóch latach otrzymane wyniki nie są tak rozrzucone.

Przedstawiony histogram ukazuje nam, że w ciągu 4 analizowanych lat, ani razu nie wystąpił opad, którego suma zawierała się w przedziale 80mm – 90mm. Najczęściej miały miejsce wartości od 30mm do 40mm, jest ich 10. Parametry, które ukazują sumy opadów powyżej 90mm wystąpiły najprawdopodobniej w miesiącach letnich, ponieważ w tym czasie mają miejsce wysokie opady, ale nie są one aż tak częste.

Śnieg

	Minimum	25 kwartyl	Mediana	Średnia	75 kwartyl	Maksimum
Śnieg (cm)	0	0	0	3,271	3,0	22

Pokrywa śnieżna występuje w miesiącach zimowych. Zdarza się również, że opad śniegu nastąpi już jesienią lub jeszcze wiosną. Najwyższa grubość pokrywy śnieżnej wystąpiła we Wrocławiu w 1960 roku, kiedy to wyniosła 22cm. W kolejnych latach wartości maksymalne są coraz niższe.

Amplituda jest bardzo wysoka, ponieważ wartość minimalna zawsze będzie równa 0cm. Mediana również wynosi 0cm. We Wrocławiu w analizowanych latach średnia grubość pokrywy śnieżnej wynosi 3,271cm i jest to wartość niewielka.

Dwa powyższe wykresy pozwalają zobaczyć, jakich wartości mamy najwięcej. Zauważamy, że 35 razy wystąpiła pokrywa śnieżna o grubości od 0cm do ok. 4,5cm. Pozostałych wartości jest ponad siedmiokrotnie mniej. Nie występuje grubość pokrywy śnieżnej w przedziale od ok. 4,5cm do ok. 8cm.