Narkotyki (moje)

Amfetamina (amfa, proszek, spid, proch, feta, setka, witamina A)

Jest to biały lub ceglasty bezwonny broszek o smaku gorzko-kwaśnym, silnie uzależniający psychicznie. Przyjmowana jest drogą dożylną, oddechową lub pokarmową.

Amfetaminę zażywa się głównie po to, by być lepszym, szybszym, bardziej błyskotliwym i by nie tracić czasu na sen. Kiedy narkotyk przestaje działać człowiek jest zmęczony, a sen nie nadchodzi, brakuje mu sił na jakąkolwiek aktywność . Ale to nie fizyczne wycieńczenie jest najgorsze - najtrudniejsze do zniesienia są silne przygnębienie, lęki i depresja.

Długość działania

W zależności od spożytej dawki pobudzenie trwa 2–3 godziny, a nawet dłużej.

Działanie fizjologiczne

Pozornie „pozytywne” i negatywne skutki zażywania

- zwiększenie wydolności psychomotorycznej

- przypływ energii i gotowości do działania
- polepszona koncentracja, możliwość łatwego zapamiętywania i skupienia na danej czynności
- poczucie pewności siebie, zadowolenia, odsunięcie lęku

- wrażenie obecności insektów na skórze
- agresywność, nerwowość, drażliwość
- bezsenność
- przy długotrwałym zażywaniu: znaczny spadek wagi

-przymglona świadomość

- mogą występować omamy słuchowe i wzrokowe

- możliwa skłonność do brutalnych reakcji

- możliwe tendencje samobójcze

-duże trudności z koncentracją uwagi

Amfetaminę jest bardzo łatwo przedawkować, co powoduje ostre zatrucie i konieczność płukania żołądka. Podaje się także w takich wypadkach środki uspokajające i przeciw psychotyczne oraz obniżające ciśnienie krwi. Długotrwałe stosowanie tego narkotyku prowadzi do przewlekłego zatrucia, które może się kończyć śmiercią. Na zaawansowanym etapie brania nagłe odstawienie narkotyku może być bardzo niebezpieczne.

Heroina (hera, proszek, kompot, sugar, stuff, towar)

Jest półsyntetyczną pochodną morfiny. W postaci czystej heroina jest białą, bezwonną substancją o gorzkim smaku jednak istnieje także w formie płynu (tzw. kompot) oraz brązowych kryształków.

Zwykle jest wstrzykiwana dożylnie w rękę lub pachwinę, co powoduje powstawanie tak zwanych ścieżek, czy blizn. Można ją jednak także palić lub wdychać. Zażycie heroiny powoduje natychmiastową intensywną reakcję euforii i przyjemnego samopoczucia (tzw. flash). Kolejno następuje faza relaksu, odprężenia i zobojętnienia, która po wstrzyknięciu narkotyku może trwać od 2 do 6 godzin. W przypadku palenia bądź inhalowania heroiny opisane odczucia są mniej intensywne. Heroina ma hamujący wpływ na centralny układ nerwowy i wywołuje euforię.

Długość działania

Pozornie „pozytywne” i negatywne skutki zażywania

- euforia (błogostan) i uczucie odprężenia

- poczucie wewnętrznego zadowolenia i spokoju

- zawroty głowy

- nudności i wymioty

- osłabienie

- senność

- niezdolność do koncentracji

- zmiany w osobowości

Zewnętrzne oznaki używania opiatów

Objawy uzależnienia w przypadku stanu abstynencji są wyraźne, najbardziej charakterystyczne to:

Branie heroiny jest też stałym zagrożeniem zarażenia wirusem HIV i wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C – często kilku narkomanów używa jednej igły. W przypadku przyjęcia przez narkomana dawki heroiny o wyższej niż zazwyczaj czystości lub wagowo większej od dopuszczalnej następuje ryzyko przedawkowania, które może spowodować porażenie ważnych życiowo ośrodków organizmu, a w następstwie śmierć.

Marihuana (trawka, gandzia, maryśka, zioło, dżoint, skręt, blant)

Środek pochodzenia roślinnego. Wyrabiany z roślin konopi indyjskich, marihuanę otrzymuje się zbierając szczytowe części kwiatowe, owoconośne oraz liście konopi. Są to najbardziej rozpowszechnione, a tym samym najczęściej używane narkotyki w Polsce i na świecie. W niektórych krajach preparaty konopi są legalizowane i dopuszczane do oficjalnego obrotu.

Długość działania

Skutki jednorazowego przyjęcia

Wyróżnia się następujące fazy działania THC, między którymi występują okresy uspokojenia i „wyciszenia psychicznego”:

1. Faza dobrego samopoczucia i euforii z wielomównością

2. Faza nadwrażliwości zmysłowej, zwłaszcza słuchu i wzroku z zaburzeniami poczucia czasu i przestrzeni, niekiedy napadami ostrego lęku

3. Faza ekstatyczna

4. Faza snu i przebudzenia

Pozornie „pozytywne” i negatywne skutki zażywania

- obniżenie się progu percepcji (szczególnie słuchowej)

- odprężenie i poczucie spokoju

- zmiana poczucia mijającego czasu: jest on określany jako rozciągnięty i mijający wolniej

- zwiększenie odczucia przyjemności seksualnych

- optymizm i podniesiona samoocena

-skłonność do ulegania sugestiom

- nieracjonalne myśli

- zwiększone napięcie i niepokój

- pogorszenie pamięci

- przyśpieszone tętno

- zawroty głowy

- apatia

- lęki i urojenia

- niemożność skupienia uwagi na wielu rzeczach jednocześnie

Zewnętrzne oznaki używania

Jeden skręt zawiera 10 do 20 razy więcej substancji smolistych niż zwykły papieros. Dym zawiera też dużo więcej substancji rakotwórczych i przez to, że jest dłużej zatrzymywany w płucach niż zwykły papieros zwiększa się ryzyko zachorowania na raka płuc. Palenie powoduje wyraźne zmiany w pęcherzykach płucnych powodując obniżoną zdolność narządu oddechowego do pracy. Przy długotrwałym paleniu uszkodzeniom ulegają górne drogi oddechowe (krtań, oskrzela), płuca, wątrobę i mięsień sercowy.

LSD (kwas, papierek, kryształek, trip, listek)

LSD to środek z grupy halucynogenów, związek kwasu lizergowego, powszechnie znany jako „kwas”, powodujący omamy wzrokowe, słuchowe i dotykowe. LSD jest jednym z najtańszych i najszerzej dostępnych narkotyków. Praktycznie całkowicie wyparło ono inne psychodeliki. Od ponad dwudziestu lat jest to najpopularniejszy środek halucynogenny.

Długość działania

Efekty zależą od ilości użytego LSD i osiągają szczyt w przeciągu okresu od jednej do trzech godzin po zażyciu środka. Halucynacje mogą trwać od 8 do 12 godzin.

Formy występowania i sposoby przyjmowania

Najczęstszą formą tego psychodeliku są będące w nielegalnej dystrybucji kolorowe papierowe znaczki wielkości przedstawiające różne symbole graficzne – nasączone roztworem LSD.

Stosowane są one doustnie (ssanie lub włożenie pod język).

LSD ma niezwykle niską dawkę efektywną: każdy znaczek zawiera ok. 300 mikrogramów LSD (w Polsce czasem 100 mikrogramów z dodatkiem amfetaminy dla wzmocnienia efektu).

Prędkość działania LSD jest zależna od sposobu przyjęcia środka. I tak, brany doustnie (droga pokarmowa) przynosi efekty dopiero po ponad 40 minutach, u osób szczególnie wrażliwych – wcześniej, nawet po 15.

Często jest przyjmowana poprzez włożenie pod język, a więc wchłaniana przez dziąsła.

LSD może być również, co jest szczególnie niebezpieczne, włożona pod powiekę oka.

Pozornie „pozytywne” i negatywne skutki zażywania

- osoba po zażyciu LSD jest podatna na sugestie
- ma poczucie zmiany kształtów i barw
- omamy wzrokowe i słuchowe, wyostrzony słuch
- niewyraźne widzenie i ostrzejsze widzenie kontrastów
- niektóre przedmioty wydają się błyszczeć i nabierają symbolicznych znaczeń
- niespójność wypowiedzi, problemy z równowagą
- odczucie powolnego upływania czasu
- zmiany nastroju: od euforii, śmiechu, po lęk, płacz i panikę
- "bad trip" ("złe podróże") zmiany psychiczne polegające na poczuciu utraty zmysłów, nieprzyjemne halucynacje związane z własnym ciałem

Zewnętrzne oznaki używania

Mimo, że zazwyczaj osoba odurzona LSD zdaje sobie sprawę z tego, że jest pod wpływem halucynacji - niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia może wynikać z nieracjonalnego zachowania się: błędnej oceny odległości, czasu i własnych możliwości. Ciągłe zażywanie LSD powoduje uszkodzenia mózgu oraz zmiany chromosomalne. Szczególnie przy stosowaniu zbyt dużych dawek mogą pojawić się poważne urojenia, które wpływając na zachowanie zagrożą bezpieczeństwu odurzonej osoby.

odstępie czasowym od momentu odurzenia (nawet po kilku tygodniach czy miesiącach).


Wyszukiwarka