Wstęp do językoznawstwa , Grzegorczykowa

Za pomocą języka człowiek może:

• komunikować się

• tworzyć abstraktiwa

• tworzyć literaturę (tworzywo sztuki)

• odczuć swoją odrębność narodową

• werbalizować wiedze o świecie (w postaci podręczników)

Funkcje języka:

• podstawa komunikacji międzyludzkiej

• jest głównym składnikiem kultury, który warunkuje rozwój społeczeństwa

• jest trwałym składnikiem tradycji narodowej („pomnikiem dziejów” wg. Dubisza), odwzorowuje tradycje

• język jest to najbardziej znacząca i intymna cząstka narodowej kultury, dająca poczucie swoistości i zakorzenienia

• pełni funkcję kumulatywną, czyli opisuje wiedzę o świecie i utrwala ją oraz umożliwia jej przekazywanie w przestrzeni i czasie

• utrwala i przechowuje wiedze o wartościach, służy jako narzędzie wartościowania, jest materią na której realizują się wartości takie jak prawdziwość, konkretność, obrazowość, harmonia

Z punktu widzenia socjolingwistycznego funkcje języka można podzielić na:

• kognitywną (poznawczą) bada filozofia, logika, psychologia

• społeczną (kumuniaktywną) – funkcja, która odzwierciedla miejsce i funkcje języka relacjach społecznych. Można powiedzieć, że język jest narzędziem tworzenia i regulowania relacji społecznych, a także podziału kompetencji i układu ról społecznych w różnych sytuacjach (np. psycholodzy)

• afektywną (wyrażająca emocje) – zwana również ekspresywną bądź emotywną, jest związana z wyrażaniem w języku emocji. Jest narzędziem badania literaturoznawstwa i retoryki

Animale rationale

Animale cogitaus

Animale loquens