Technologia wytwarzania modeli i rdzennic. Na rysunku do wykonania uwzględnia się:

.płaszczyzny podziału modelu, poprawna ze względów technologicznych decydują o sposobie formowania, powinna przechodzić przez największy przekrój modelu i może stanowić dowolną powierzchnię.

.naddatki na skurcz odlewniczy, przy przejściu stopu odlewniczego ze stanu ciekłego w stan stały zmniejsza się jego objętość, konieczne jest więc powiększenie wymiarów modelu o wielkość skurczu charakterystyczny dla metalu, z którego wykonuje się odlew. epsilon o =Lm-Lo/Lo*100%

.naddatki na obróbkęskrawianiem, uzyskuje się przez zwiększenie wymiarów modelu. Dzięki nim odlew uzyskuje właściwą gładkość, dokładność wymiarów i kształtów. Ich wilkość zależy od wymiaru oraz materiału odlewu.

.pochylenia i zaokrąglenia odlewnicze nadaje się powierzchnią modeli dla łatwiejszego ich wyjęcia z formy oraz przeciwdziałaniu pękaniu odlewów w czasie procesu krzepnięcia i stygnięcia.

Rodzaje rdzennic – rdzennice są to przyrządy służące do wykonania rdzeni odtwarzających zwykle wewnętrzny kształt odlewu. Odznaczają się lekką i sztywną konstrukcją, której zadaniem jest – szykie i łatwe zagęszczenie masy formierskiej, łatwe wykonanie kanałów odpowietrzających, łatwe oraz szybkie wyjęcie rdzenia z rdzennicy.

Materiały na model – modele odlewnicze wytwarza się z różnych materiałów. Należą do nich drewno, metale i ich stopy, tworzywa sztuczne, materiały laminatowe, ceramiczne oraz woski.

Spieniony polistyren – służy do wytworzenia modeli jednorazowego użycia i jest stosowany w produkcji tzw. pełnej formy. Modele styropianowe są przeważnie modelami naturalnymi i można je sklejać z dowolnej liczby i wielkości części. nadają się one przede wszystkim do produkcji jednostkowej oraz bardzo często do wytwarzania odlewów artystycznych.

Ręczne wytwarzanie form odlewniczych. Formy odlewnicze wykonuje się z mas formierskich w skrzynkach formierskich, odtwarzając kształt przedmiotu (odlewu) za pomocą modeli i rdzeni.

Skrzynki formierskie mają kształt ramki. Stanowią one osłonę formy, ułatwiają zagęszczenie masy formierskiej w formie brył geometrycznych, zabezpieczają masę formierską od wypadnięcia podczas formowania i składania, ułatwiają wyjęcie modelu z formy i zapewniają dokładne złożenie formy.

Wytwarzanie rdzeni. rdzenie są luźnymi częściami formy odlewniczej, które odtwarzają wewnętrzne kształty lub otwory odlewu. Często skomplikowane zewnętrzne kształty odlewów odtwarza się również w rdzeniach. Rdzenie w czasie zalewanie są otoczone ze wszystkich stron ciekłym metalem i z tego powodu ich właściwości techniczne muszą być lepsze od właściwości formy.

Takie właściwości jak:

wytrzymałość na ściskanie rdzeni z mas wilgotnych gwarantuje przeciwstawienie się różnym obciążeniom, uzyskuje się przez suszenie wilgotnych rdzeni.

przepuszczalność – aby ją zwiększyćwykonuje się w rdzeniach kanały odpowietrzające przez nakłówanie szydłem – nakłówakiem,

Ogniotrwałość rdzeni uzyskuje się przez zastosowanie masy rdzeniowej o dużej ogniotrwałości lub przez pokrycie rdzeni czarnidłami lub pokryciami ochronnymi. Podatność rdzeni osiąga się przez zastosowanie odpowiedniej masy, prawidłowe rozmieszczenie użebrowań i przez wkładki koksowe.

Wybijalność – najlepiej usuwa się z odlewu rdzenie z mas z żywicami użytymi jako spoiwo.

Zasadnicze operacje przy wytwarzaniu rdzeni: przygotowanie i złożenie rdzennicy, napełnienie rdzennicy masą rdzeniową, zagęszczenie masy rdzeniowej, zbrojenie i odpowietrzenie rdzenia, rozebranie rdzennicy i wyciągnięcie rdzenia, wykończenie rdzenia.

Wykonywanie rdzeni na nadmuchiwarkach – sprężone powietrze pokazuje swoją energię kinetyczną bezpośrednio na masę rdzeniową znajdującąsie w komorze nabojowej powodując wpływ strumienia powietrzno piaskowego ze znaczną prędkością przez otwór dmuchowy do rdzennicy metalowej.

Wykonywanie rdzeni na strzelarkach (wstrzeliwiarkach) – zasadą działania strzelarek polega na wyrzucaniu masy rdzeniowej ze zbiornika pod naporem nagłego uderzenia sprężonego powietrza, który tworzy jak gdyby tłok powietrza.