Instrumentarium zarządzania jakością
Zasady Zarządzania Jakością
Określają stosunek przedsiębiorstwa i jego pracowników do ogólnie rozumianych problemów jakości.
Przykłady:
Zasady Deminga,
Zasada „ciągłego doskonalenia procesów” (Kaizena),
Zasada „zera defektów”,
Zasada pracy zespołowej.
Metody Zarządzania Jakością
Charakteryzują się planowym, powtarzalnym i opartym na naukowych podstawach sposobem postępowania przy realizacji zadań związanych z zarządzaniem jakością.
Przykłady:
QFD, SKO, SPC,
DOE, Shainina,
FMEA – wyrobu/ konstrukcji/ procesu.
Narzędzia Zarządzania Jakością
Służą do zbierania i przetwarzania danych związanych z różnymi aspektami zarządzania jakością.
Przykłady:
Narzędzia tradycyjne,
Nowe narzędzia – przejęte z zarządzania.
Arkusz kontrolny (sprawdzający)jest to uporządkowany, przygotowany formularz umożliwiający zbieranie i zestawianie danych ze źródeł historycznych lub obserwacji aktualnych zdarzeń.
Cel – wspomaganie pracowników w zapewnieniu jakości w czasie wykonywania działań kontrolnych.
Zastosowanie:
do gromadzenia danych z jednoczesnym ich porządkowaniem,
do wykrycia i uwidocznienia dominujących tendencji,
do potwierdzania i notowania wykonywanych, poszczególnych kroków danego procesu.
Trzy typy arkuszy kontrolnych:
arkusz sprawdzający,
arkusz pytań kontrolnych,
graficzny arkusz sprawdzający.
Stratyfikacja czyli formularz zbierania danych jest techniką polegającą na zbieraniu danych dotyczących przedmiotu, dostawy, produkcji lub przebiegu procesu na specjalnie przygotowanych formularzach w celu ich dalszego przetwarzania (np. analizy procesu, poszukiwania przyczyn problemów). Prowadzi do rozwarstwienia danych (podzielenia, stratyfikacji) ze względu na źródło ich pochodzenia np.: różne działy, różne stanowiska, różni pracownicy, różne materiały itp., wskazuje główne źródło problemu.
Analiza Pareto – Lorenza
technika stosowana do identyfikacji i hierarchizacji problemów do rozwiązania, dotyczy problemów jakościowych wyrażonych ilościowo.
Cel – wspomaganie pracowników w oddzieleniu przyczyn istotnych od błahych, służy do nadawania ważności czynnikom (zdarzeniom, przyczynom) wywołującym określony problem, pozwala skupić się na najważniejszych problemach.
Zastosowanie - w praktyce stosowana do klasyfikacji wad występujących w procesach lub produktach.
Zasada 20:80
20% przyczyn powoduje 80% skutków.
Zasada ABC
grupa A – 20% przyczyn powoduje 80% skutków,
grupa B – 30% przyczyn powoduje 15% skutków,
grupa C – 50% przyczyn powoduje 5% skutków.
Diagram rozproszenia – pozwala na wykrycie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy
dwoma mierzalnymi celami (korelacja pozytywna, negatywna lub jej brak).
Typy zależności:
Zależność pozytywna (korelacja dodatnia) – oba czynniki rosną lub maleją
Zależność negatywna (korelacja ujemna) – jeden czynnik rośnie, drugi maleje
Współczynnik korelacji:
r = 0 nie ma korelacji, czyli nie ma liniowego związku miedzy dwiema badanymi zmiennymi
r = 1 zachodzi ścisły dodatni związek miedzy dwiema badanymi wielkościami. Wraz ze wzrostem wartości jednej zmiennej, rośnie również wartość drugiej zmiennej
r = -1 zachodzi ścisły ujemny związek miedzy dwiema badanymi cechami. Wzrost wartości jednej zmiennej powoduje spadek wartości drugiej zmiennej
Diagram Ishikawy, cechy:
uporządkowany przekaz informacji
trafność analizy
hierarchizacja danych
staranność sporządzania diagramu
nacisk na lokalizację i eliminację przyczyn
przyczyna główna podprzyczyna
Metody wyodrębniania przyczyn głównych
Dla problemów technicznych (5M,6M,5M+E)
Kategorie przyczyn:
-człowiek(Man)
-maszyna (Machine),
-materiał (Material)
-metoda (Method)
-zarządzanie (Management)
-pomiar (Measurement)
-środowisko (Environment)
Dla usług (5P)
Kategorie przyczyn:
-ludzie (People)
-wyrób (Produkt)
- cena (Price)
-promocja (Promotion)
-miejsce (Place)
Histogram
Służy do prezentacji danych w postaci rysunkowej zamiast tabelarycznej, tak by można było wysnuć oczywiste wnioski. Dane prezentowane w histogramach są zmiennymi opisanymi liczbowo, np.: czas, długość, wysokość, ciężar.
Słabością histogramu jest to, że nie widać obrazu zmienności w czasie.
Jeśli wszystko jest ok w procesie to diagram ma kształt rozkładu normalnego
Najbardziej prawdopodobna wartość wpada do tego przedziału (średnia granic przedziału największego)
Przedziały, do których wpadają dane liczbowe
Wartość średnia 2,25
Przykłady histogramów i ich interpretacji:
Cztery kroki do sporządzenia histogramu:
Zaplanuj i zgromadź dane.
Oblicz rozpiętość (dyspersję) danych.
Ustal przedział i granice klas.
Określ częstości i przygotuj histogram.
SPC
sterowanie jakością z wykorzystaniem metod statystycznych,
zbiór metod statystycznych, które mają pomóc usprawniać w sposób ciągły jakość procesów produkcji lub usług,
bieżąca kontrola procesu służąca do:
wykrywania jego ewentualnych rozregulowań,
stałej poprawy jego jakości.
W ramach SPC bada się:
z jaką naturalną zmiennością, czyli z jakim rozproszeniem
wyników pomiaru wykonywany jest proces produkcyjny,
jaka jest zdolność tego procesu
Cel: wykrycie rozregulowań
Kontrola odbiorcza, statyczne sterowanie procesem – różnice:
Przyczyny:
Przyczyny specjalne
istnieje niewielka liczba tych przyczyn ale skutek każdej z nich może być znaczący,
pojawiają się nagle i dlatego zakłócenie procesu zwraca uwagę kierownictwa,
odpowiedzialność może ponosić i pracownik i kierownictwo.
Przyczyny losowe (systemowe) :
jest ich wiele – każda oddzielnie nie ma wielkiego znaczenia dla procesu, a skumulowane trzeba likwidować
skutek każdej z nich jest stosunkowo mały w porównaniu z przyczynami specjalnymi, jednak ich łączny skutek jest zazwyczaj dość znaczny,
jeśli ich łączny skutek jest nie do zaakceptowania , to proces trzeba zmienić,
wciąż się pojawiają i dlatego nie są zauważane przez kierownictwo odpowiedzialność ponosi kierownictwo
Karta kontrolna – służy do nadzorowania i sterowania procesami, zwłaszcza w produkcji seryjnej.
LC (linia centralna) – przedstawia średnią wartość wybranej statystyki wyznaczoną ze wszystkich umieszczonych na karcie kontrolnej pomiarów
GGK (górna granica kontrolna) – linia wyznaczająca górne wartości obserwowanych charakterystyk dla ustabilizowanego i poprawnie przebiegającego procesu
DGK (dolna granica kontrolna) – linia wyznaczająca dolne wartości obserwowanych
Nowoczesne techniki doskonalenia jakości:
Diagram współzależności (zależności, relacji) – ustalenie zależności pomiędzy głównym problemem czy pomysłem, a powiązanymi z nimi czynnikami
Diagram pokrewieństwa (metoda KJ – Jiro Kawakity, metoda podobieństwa) – porządkowanie rozproszonych danych i informacji zebranych np. w wyniku burzy mózgów
Diagram systematyki (drzewa, decyzyjny, _ „jak – jak?”) – ustalenie zadań jakie należy przedsięwziąć i w jakiej kolejności aby zanalizować logicznie i chronologicznie wyznaczony cel
Diagram macierzowy (tablicowy) – przedstawia powiązania elementów i siłę rozkładu
Diagram PDPC (diagram programu procesu decyzyjnego) – przeanalizowanie problemu pod kątem potencjalnych trudności i możliwych środków zaradczych
Diagram strzałkowy – planowanie działań i ustalenie ich kolejonści
Analiza macierzy danych (macierzowa/tablicowa analiza danych) – przedstawienie złożonej rzeczywistości opisanej wartościami liczbowymi w prostszej dwuwymiarowej przestrzeni liczbowej
Ogólny sposób postępowania przy stosowaniu nowych narzędzi jakości:
Zebrać zespół składający się z 5 – 8 osób znających problem.
Postawić problem - należy zapisać go w formie nie sugerującej od razu tylko jednego rozwiązania. Każdemu członkowi zespołu rozdać karty do zapisywania pomysłów.
Na każdej karcie powinien znaleźć się tylko jeden pomysł; czas przeznaczony na wypełnienie kart nie powinien przekraczać 10 minut.
Każdy z uczestników po kolei odczytuje po jednym pomyśle umieszcza swoją kartę na tablicy.
Pozostali uczestnicy mogą notować nowe pomysły; niedopuszczalna jest na tym etapie jakakolwiek ocena lub krytyka – każdy pomysł jest dobry.
Posegregować w grupy pomysły umieszczone na tablicy (wyłonić około 10 grup)
Wyłonić z każdej grupy
Proces – często przedstawia się jako łańcuch/ciąg zdarzeń lub w węższym znaczeniu jako grupę działań czy zadań.
Podział procesów ze względu na znaczenie dla organizacji:
zarządcze (np. planowanie, fakturowanie, przyjmowanie zamówień)
główne (np. zakupy, produkcja, sprzedaż wyrobu)
wspomagające (np. utrzymanie ruchu, produkcja narzędzi na własne potrzeby)
zewnętrzne (np. procesy związane z dostawcami)
aby zdefiniować proces należy ustalić:
Cel procesu – musi być mierzalny
Początek procesu
Koniec procesu
Wejścia i wyjścia procesu – ustalamy je do każdego procesu, nie mogą nimi być procesy
Dostawców i odbiorców procesu – wewnętrzni to np. dostawca: proces magazynowania, odbiorcy: proces księgowania
Strukturę procesu
Mierniki procesu – służą do mierzenia stanu osiągnięcia celu procesu
Pojęcia związane z procesem:
Cel główny procesu – wynika z celów organizacji obok ukierunkowania na uzyskanie potrzebnego wyrobu/usługi powinny spełniać również wymagania niskich kosztów, krótkich cykli realizacji czy wysokiej produktywności
Cel szczegółowy procesu – ustala się je w poszczególnych komórkach organizacyjnych oraz stanowiskach operacyjnych
Właściciel procesu – sprawuje nadzór nad procesami
Zasoby procesu – rolą dyrekcji jest zapewnienie niezbędnych środków do realizacji procesów
Działania korygujące – eliminujemy problem i zapobiegamy na przyszłość
Działania zapobiegawcze
Efektywność procesu – uzyskane efekty do poniesionych nakładów
Skuteczność procesu – zdolność do osiągnięcia pożądanych wyników.
Idea podejścia procesowego:
Metoda FMEA – pozwala przewidzieć błędy jakie mogą wystąpić skutki dla klientów, przyczyny tych błędów
W – wskaźnik występowalności
Z – wskaźnik znaczenia dla klienta
R – wskaźnik wykrywalności
LPRgr – graniczna Liczba Priorytetowa Ryzyka
DFMEA :
jest przeprowadzana podczas wstępnych prac projektowych aby uzyskać informacje o słabych punktach wyrobu,
pozwala jeszcze przed rozpoczęciem właściwych prac konstrukcyjnych wprowadzić zmiany koncepcyjne,
niezbędna głęboka wiedza osób przeprowadzających DFMEA w zakresie technologii, produkcji, projektowania i eksploatacji wyrobu,
niezbędne doświadczenie członków zespołu przeprowadzających DFMEA
często pomocne są informacje uzyskane z eksploatacji podobnych wyrobów własnych lub innych producentów.
Model PDPC:
Projektuj – Planuj (Plan)– ustal cele i procesy niezbędne do dostarczenia wyników zgodnych z wymaganiami klienta i polityką organizacji, przygotuj zasoby organizacji, takie jak zasoby ludzkie, infrastruktura i środowisko pracy.
Wdrażaj – Wykonaj (Do)– na tym etapie odbywa się realizacja wyrobów, obejmująca planowanie procesów potrzebnych do realizacji wyrobów, określenie wymagań dotyczących wyrobów, projektowanie wyrobów, zakupy, produkcja i dostarczenie usługi.
Analizuj – Sprawdź/kontroluj (Check)– monitoruj i mierz procesy i wyrób w odniesieniu do polityki, celów i wymagań dotyczących wyrobu i przedstawiaj wyniki. Oceniaj zdolność do osiągnięcia zaplanowanych wyników (skuteczności)
Doskonal – Działaj/poprawiaj (Act)– podejmij działania dotyczące ciągłego doskonalenia funkcjonowania procesu.
I od nowa
Różnice:
Mapa procesu: Diagram PDPC
-pozioma -pionowy
-działy organizacji, które biorą udział -wejścia, wyjścia procesów
w procesie
Model wg Johna Banka:
Koszty zgodności
Koszty profilaktyki
Koszty oceny
Koszty niezgodności
Koszty błędów wewnętrznych
Koszty błędów zewnętrznych
Koszty przekroczenia wymagań
Koszty utraconych korzyści
Satysfakcja klienta:
Zaleca się aby organizacje:
Rozumiały obecne i przyszłe potrzeby klienta,
Spełniały wymagania klienta,
Podejmowały starania, aby wykraczać ponad jego oczekiwania.
Metoda CSI (Customer Satisfaction Index) – stosowana jest do syntetycznej oceny satysfakcji klientów z otrzymanych produktów i usług.
Technika badawcza metody – specyficznie skonstruowany kwestionariusz ankietowy.
segmentacja klientów w metodzie CSI – wybór grupy klientów, do której zostanie skierowana ankieta
projekt formularza ankietowego do badania metodą CSI
próbka badawcza – określona ilość klientów wśród których jest przeprowadzone badanie
Ogólny wskaźnik satysfakcji klienta (Ogólny CSI) – iloraz sumy iloczynów ważności i satysfakcji klienta dla każdej cechy przez sumę ważności wszystkich cech
Rysowanie mapy jakości – tablicy konceptualnej:
Wyliczone z kwestionariusza wyniki przedstawia się na dwuosiowym wykresie, oś pozioma – zadowolenie klientów (Z), oś pionowa – ważność (W).