Powszechna Deklaracja Praw Cz艂owieka
Zwa偶ywszy, 偶e uznanie przyrodzonej godno艣ci oraz r贸wnych i niezbywalnych praw wszystkich
cz艂onk贸w wsp贸lnoty ludzkiej jest podstaw膮 wolno艣ci, sprawiedliwo艣ci i pokoju 艣wiata,
Zwa偶ywszy , 偶e nieposzanowanie i nieprzestrzeganie praw cz艂owieka doprowadzi艂o do akt贸w
barbarzy艅stwa, kt贸re wstrz膮sn臋艂y sumieniem ludzko艣ci, i 偶e og艂oszono uroczy艣cie jako
najwznio艣lejszy cel ludzko艣ci d膮偶enie do zbudowania takiego 艣wiata, w kt贸rym ludzie korzysta膰
b臋d膮 z wolno艣ci s艂owa i przekona艅 oraz z wolno艣ci od strachu i n臋dzy,
Zwa偶ywszy, 偶e konieczne jest zawarowanie praw cz艂owieka przepisami prawa, aby nie musia艂
- doprowadzony do ostateczno艣ci - ucieka膰 si臋 do buntu przeciw tyranii i uciskowi,
Zwa偶ywszy, 偶e konieczne jest popieranie rozwoju przyjaznych stosunk贸w mi臋dzy narodami,
Zwa偶ywszy, 偶e Narody Zjednoczone przywr贸ci艂y sw膮 wiar臋 w podstawowe prawa cz艂owieka,
godno艣膰 i warto艣膰 jednostki oraz w r贸wnouprawnienie m臋偶czyzn i kobiet, oraz wyrazi艂y swe
zdecydowanie popierania post臋pu spo艂ecznego i poprawy warunk贸w 偶ycia w wi臋kszej wolno艣ci,
Zwa偶ywszy, 偶e Pa艅stwa Cz艂onkowskie podj臋艂y si臋 we wsp贸艂pracy z Organizacj膮 Narod贸w
Zjednoczonych zapewni膰 powszechne poszanowanie i przestrzeganie praw cz艂owieka
i podstawowych wolno艣ci,
Zwa偶ywszy, 偶e jednakowe rozumienie tych praw i wolno艣ci ma olbrzymie znaczenie dla ich
pe艂nej realizacji,
PRZETO ZGROMADZENIE OG脫LNE og艂asza uroczy艣cie niniejsz膮
Powszechn膮 Deklaracj臋 Praw Cz艂owieka
jako wsp贸lny najwy偶szy cel wszystkich lud贸w i wszystkich narod贸w, aby wszyscy ludzie
i wszystkie organy spo艂ecze艅stwa maj膮c stale w pami臋ci niniejsz膮 Deklaracj臋 - d膮偶y艂y w drodze
nauczania i wychowywania do rozwijania poszanowania tych praw i wolno艣ci i aby zapewni艂y za
pomoc膮 post臋powych 艣rodk贸w o zasi臋gu krajowym i mi臋dzynarodowym powszechne i skuteczne
uznanie i stosowanie tej Deklaracji zar贸wno w艣r贸d Pa艅stw Cz艂onkowskich, jak i w艣r贸d narod贸w
zamieszkuj膮cych obszary podleg艂e ich w艂adzy.
Artyku艂 1
Wszyscy ludzie rodz膮 si臋 wolni i r贸wni pod wzgl臋dem swej godno艣ci i swych praw. S膮 oni
obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni post臋powa膰 wobec innych w duchu braterstwa.
Artyku艂 2
Ka偶dy cz艂owiek posiada wszystkie prawa i wolno艣ci zawarte w niniejszej Deklaracji bez wzgl臋du
na jakiekolwiek r贸偶nice rasy, koloru, p艂ci, j臋zyka, wyznania, pogl膮d贸w politycznych i innych,
narodowo艣ci, pochodzenia spo艂ecznego, maj膮tku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu.
Nie wolno ponadto czyni膰 偶adnej r贸偶nicy w zale偶no艣ci od sytuacji politycznej, prawnej lub
mi臋dzynarodowej kraju lub obszaru, do kt贸rego dana osoba przynale偶a艂y, bez wzgl臋du na to, czy
dany kraj lub obszar jest niepodleg艂y, czy te偶 podlega systemowi powiernictwa, nie rz膮dzi si臋
samodzielnie lub jest w jakikolwiek spos贸b ograniczony w swej niepodleg艂o艣ci.
Artyku艂 3
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do 偶ycia, wolno艣ci i bezpiecze艅stwa swej osoby.
Artyku艂 4
Nie wolno nikogo czyni膰 niewolnikiem ani nak艂ada膰 na nikogo s艂u偶ebno艣ci; niewolnictwo i handel
niewolnikami s膮 zakazane we wszystkich swych postaciach.
Artyku艂 5
Nie wolno nikogo torturowa膰 ani kara膰 lub traktowa膰 w spos贸b okrutny, nieludzki lub poni偶aj膮cy.
Artyku艂 6
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do uznawania wsz臋dzie jego osobowo艣ci prawnej.
Artyku艂 7
Wszyscy s膮 r贸wni wobec prawa i maj膮 prawo, bez jakiejkolwiek r贸偶nicy, do jednakowej ochrony
prawnej. Wszyscy maj膮 prawo do jednakowej ochrony przed jak膮kolwiek dyskryminacj膮, b臋d膮c膮
pogwa艂ceniem niniejszej Deklaracji, i przed jakimkolwiek nara偶eniem na tak膮 dyskryminacj臋.
Artyku艂 8
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do skutecznego odwo艂ywania si臋 do kompetentnych s膮d贸w krajowych
przeciw czynom stanowi膮cym pogwa艂cenie podstawowych praw przyznanych mu przez konstytucj臋
lub przez prawo.
Artyku艂 9
Nikogo nie wolno samowolnie aresztowa膰, zatrzyma膰 lub wygna膰 z kraju.
Artyku艂 10
Ka偶dy cz艂owiek ma na warunkach ca艂kowitej r贸wno艣ci prawo, aby przy rozstrzyganiu o jego
prawach i zobowi膮zaniach lub o zasadno艣ci wysuwanego przeciw niemu oskar偶enia o pope艂nienie
przest臋pstwa by膰 s艂uchanym sprawiedliwie i publicznie przez niezale偶ny i bezstronny s膮d.
Artyku艂 11
1. Ka偶dy cz艂owiek oskar偶ony o pope艂nienie przest臋pstwa ma prawo, aby uznawano go za
niewinnego dop贸ty, dop贸ki nie udowodni mu si臋 winy zgodnie z prawem podczas
publicznego procesu, w kt贸rym zapewniono mu wszystkie konieczne 艣rodki obrony.
2. Nikt nie mo偶e by膰 skazany za przest臋pstwo z powodu dzia艂ania lub zaniechania nie
stanowi膮cego w chwili jego dokonania przest臋pstwa wed艂ug prawa krajowego lub
mi臋dzynarodowego. Nie wolno tak偶e wymierza膰 kary wy偶szej ni偶 ta, kt贸ra by艂a
przewidziana w chwili pope艂nienia przest臋pstwa.
Artyku艂 12
Nie wolno ingerowa膰 samowolnie w czyjekolwiek 偶ycie prywatne, rodzinne, domowe, ani w jego
korespondencj臋, ani te偶 uw艂acza膰 jego honorowi lub dobremu imieniu. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do
ochrony prawnej przeciwko takiej ingerencji lub uw艂aczaniu.
Artyku艂 13
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo swobodnego poruszania si臋 i wyboru miejsca zamieszkania
w granicach ka偶dego Pa艅stwa.
2. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo opu艣ci膰 jakikolwiek kraj, w艂膮czaj膮c w to sw贸j w艂asny, i powr贸ci膰
do swego kraju.
Artyku艂 14
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo ubiega膰 si臋 o azyl i korzysta膰 z niego w innym kraju w razie
prze艣ladowania.
2. Nie mo偶na powo艂ywa膰 si臋 na to prawo w przypadku 艣cigania wszcz臋tego rzeczywi艣cie
z powodu pope艂nienia przest臋pstwa pospolitego lub czynu sprzecznego z celami i zasadami
Organizacji Narod贸w Zjednoczonych.
Artyku艂 15
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do posiadania obywatelstwa.
2. Nie wolno nikogo pozbawia膰 samowolnie obywatelstwa ani nikomu odmawia膰 prawa do
zmiany obywatelstwa.
Artyku艂 16
1. M臋偶czy藕ni i kobiety bez wzgl臋du na jakiekolwiek r贸偶nice rasy, narodowo艣ci lub wyznania
maj膮 prawo po osi膮gni臋ciu pe艂noletnio艣ci do zawarcia ma艂偶e艅stwa i za艂o偶enia rodziny. Maj膮
oni r贸wne prawa w odniesieniu do zawierania ma艂偶e艅stwa, podczas jego trwania i po jego
ustaniu.
2. Ma艂偶e艅stwo mo偶e by膰 zawarte jedynie za swobodnie wyra偶on膮 pe艂n膮 zgod膮 przysz艂ych
ma艂偶onk贸w.
3. Rodzina jest naturaln膮 i podstawow膮 kom贸rk膮 spo艂ecze艅stwa i ma prawo do ochrony ze
strony spo艂ecze艅stwa i Pa艅stwa.
Artyku艂 17
1. Ka偶dy cz艂owiek, zar贸wno sam jak i wesp贸艂 z innymi, ma prawo do posiadania w艂asno艣ci.
2. Nie wolno nikogo samowolnie pozbawia膰 jego w艂asno艣ci.
Artyku艂 18
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo wolno艣ci my艣li, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje swobod臋
zmiany wyznania lub wiary oraz swobod臋 g艂oszenia swego wyznania lub wiary b膮d藕 indywidualnie,
b膮d藕 wesp贸艂 z innymi lud藕mi, publicznie i prywatnie, poprzez nauczanie, praktykowanie, uprawianie
kultu i przestrzeganie obyczaj贸w.
Artyku艂 19
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo wolno艣ci opinii i wyra偶ania jej; prawo to obejmuje swobod臋 posiadania
niezale偶nej opinii, poszukiwania, otrzymywania i rozpowszechniania informacji i pogl膮d贸w
wszelkimi 艣rodkami, bez wzgl臋du na granice.
Artyku艂 20
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo spokojnego zgromadzania i stowarzyszania si臋.
2. Nikogo nie mo偶na zmusza膰 do nale偶enia do jakiego艣 stowarzyszenia.
Artyku艂 21
1. Kady cz艂owiek ma prawo do uczestniczenia w rz膮dzeniu swym krajem bezpo艣rednio lub
poprzez swobodnie wybranych przedstawicieli.
2. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo r贸wnego dost臋pu do s艂u偶by publicznej w swym kraju.
3. Wola ludu jest podstaw膮 w艂adzy rz膮du; wola ta wyra偶a si臋 w przeprowadzanych okresowo
rzetelnych wyborach, opartych na zasadzie powszechno艣ci, r贸wno艣ci i tajno艣ci, lub na innej
r贸wnorz臋dnej procedurze, zapewniaj膮cej wolno艣膰 wybor贸w.
Artyku艂 22
Ka偶dy cz艂owiek ma jako cz艂onek spo艂ecze艅stwa prawo do ubezpiecze艅 spo艂ecznych; ma r贸wnie偶
prawo do urzeczywistniania - poprzez wysi艂ek narodowy i wsp贸艂prac臋 mi臋dzynarodow膮 oraz
zgodnie z organizacj膮 i zasobami ka偶dego Pa艅stwa - swych praw gospodarczych, spo艂ecznych
i kulturalnych, niezb臋dnych dla jego godno艣ci i swobodnego rozwoju jego osobowo艣ci.
Artyku艂 23
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do pracy, do swobodnego wyboru pracy, do odpowiednich
i zadowalaj膮cych warunk贸w pracy oraz do ochrony przed bezrobociem.
2. Ka偶dy cz艂owiek, bez wzgl臋du na jakiekolwiek r贸偶nice, ma prawo do r贸wnej p艂acy za r贸wn膮
prac臋.
3. Ka偶dy pracuj膮cy ma prawo do odpowiedniego i zadowalaj膮cego wynagrodzenia,
zapewniaj膮cego jemu i jego rodzinie egzystencj臋 odpowiadaj膮c膮 godno艣ci ludzkiej
i uzupe艂nianego w razie potrzeby innymi 艣rodkami pomocy spo艂ecznej.
4. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do tworzenia zwi膮zk贸w zawodowych i do przyst臋powania do
zwi膮zk贸w zawodowych dla ochrony swych interes贸w.
Artyku艂 24
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do urlopu i wypoczynku, w艂膮czaj膮c w to rozs膮dne ograniczenie godzin
pracy i okresowe p艂atne urlopy.
Artyku艂 25
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do stopy 偶yciowej zapewniaj膮cej zdrowie i dobrobyt jego i jego
rodziny, w艂膮czaj膮c w to wy偶ywienie, odzie偶, mieszkanie, opiek臋 lekarsk膮 i konieczne
艣wiadczenia socjalne, oraz prawo do ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, choroby,
niezdolno艣ci do pracy, wdowie艅stwa, staro艣ci lub utraty 艣rodk贸w do 偶ycia w inny spos贸b od
niego niezale偶ny.
2. Matka i dziecko maj膮 prawo do specjalnej opieki i pomocy. Wszystkie dzieci, zar贸wno
ma艂偶e艅skie jak i pozama艂偶e艅skie, korzystaj膮 z jednakowej ochrony spo艂ecznej.
Artyku艂 26
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do nauki. Nauka jest bezp艂atna, przynajmniej na stopniu
podstawowym. Nauka podstawowa jest obowi膮zkowa. O艣wiata techniczna i zawodowa jest
powszechnie dost臋pna, a studia wy偶sze s膮 dost臋pne dla wszystkich na zasadzie rowno艣ci
w zale偶no艣ci od zalet osobistych.
2. Celem nauczania jest pe艂ny rozw贸j osobowo艣ci ludzkiej i ugruntowanie poszanowania praw
cz艂owieka i podstawowych wolno艣ci. Krzewi ono zrozumienie, tolerancj臋 i przyja藕艅 mi臋dzy
wszystkimi narodami, grupami rasowymi lub religijnymi; popiera dzia艂alno艣膰 Organizacji
Narod贸w Zjednoczonych zmierzaj膮c膮 do utrzymania pokoju.
3. Rodzice maj膮 prawo pierwsze艅stwa w wyborze nauczania, kt贸re ma by膰 dane ich dzieciom.
Artyku艂 27
1. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do swobodnego uczestniczenia w 偶yciu kulturalnym
spo艂ecze艅stwa, do korzystania ze sztuki, do uczestniczenia w post臋pie nauki i korzystania
z jego dobrodziejstw.
2. Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do ochrony moralnych i materialnych korzy艣ci wynikaj膮cych
z jakiejkolwiek jego dzia艂alno艣ci naukowej, literackiej lub artystycznej.
Artyku艂 28
Ka偶dy cz艂owiek ma prawo do takiego porz膮dku spo艂ecznego i mi臋dzynarodowego, w kt贸rym
prawa i wolno艣ci zawarte w niniejszej Deklaracji by艂yby w pe艂ni realizowane.
Artyku艂 29
1. Ka偶dy cz艂owiek ma obowi膮zki wobec spo艂ecze艅stwa, bez kt贸rego niemo偶liwy jest swobodny
i pe艂ny rozw贸j jego osobowo艣ci.
2. W korzystaniu ze swych praw i wolno艣ci ka偶dy cz艂owiek podlega jedynie takim
ograniczeniom, kt贸re s膮 ustalone przez prawo wy艂膮cznie w celu zapewnienia odpowiedniego
uznania i poszanowania praw i wolno艣ci innych i w celu uczynienia zado艣膰 s艂usznym
wymogom moralno艣ci, porz膮dku publicznego i powszechnego dobrobytu demokratycznego
spo艂ecze艅stwa.
3. Z niniejszych praw i wolno艣ci nie wolno w 偶adnym przypadku korzysta膰 w spos贸b sprzeczny
z celami i zasadami Organizacji Narod贸w Zjednoczonych.
Artyku艂 30
呕adnego z postanowie艅 niniejszej Deklaracji nie mo偶na rozumie膰 jako udzielaj膮cego
jakiemukolwiek Pa艅stwu, grupie lub osobie jakiegokolwiek prawa do podejmowania dzia艂alno艣ci lub
wydawania akt贸w zmierzaj膮cych do obalenia kt贸regokolwiek z praw i wolno艣ci zawartych
w niniejszej Deklaracji.