Refleksja historii

„ – Na moich pożółkłych, I poplamionych kartkach, Bije – tylko – na jeden ton, Samej głupoty ludzkiej dzwon. A kiedyś ma głowa myślała, Iż co innego będę – na swych stronach – notowała, Na przykład: Kto napisał najgrubszy, I najciekawszy , Powieści jakiejś tom, Kto najdłużej, Do łez się śmiał… Kto wybudował na Ziemi, Najpiękniejszy… dom, I kto najwięcej szczęścia…, szczęścia…, Do wszystkiego… miał. A dziś? Została mi już ostatnia, Pusta strona, I chcę by taka już, Pozostała ona, Bo mam już dość, Na swych stronach, Mokrych – od łez – chust… I zakłamanych głów… I fałszem kipiących ust...” I. Iwańska Warszawa 2015-10-07