Glicyna-to najprostszy aminokwas nie zawierający asymetrycznego atomu węgla, przez to jest zw. achiralnym. Pozostałe aminokwasy zawierają taki atom węgla i są związkami chiralnymi i występują w dwóch formach stereoizomerycznych.

zdj

Wg grupy R wyróżniamy aminokwasy z gr: niepolarną(alanina, walina, fenyloalanina, prolina) Polarną ale bez ładunku(seryna, cysteina, tyrozyna) o ładunku ujemnym(kwas asparaginowy, glutaminowy) o ład. Dodatnim(lizyna, arginina, histydyna)

Zdj- formy występowania aminokwasów

R. biuretowa Piotrowskiego-wykrywanie wiązania peptydowego w białku/peptydzie, jony Cu tworzą w śr.zas. fioletowy kompleks, reakcje z biuretem.

Zdj

R.ninhydrynowa- wykrywanie w roztworze wolnych aminokwasów, reagują gr 2-karboksylowa i 2-aminowa-po podgrzaniu powstaje niebieskofioletowy produkt(prolina, hydroksyprolina, cysteina, cystyna dają żółtą barwę)

Zdja r ninhydryny

R.ksantoproteinowa- wykrywanie aminokwasów zawierających gr aromatyczną, HNO₃ +nitrowe pochodne pierścienie aromatyczne dają w śr.zas. zabarwienie pomarańczowe

-SH-wykrywanie grup hydrosulfidowych traktując roztwory NaOH+temp powoduje wydzielanie siarkowodoru, który z solami ołowiawymi tworzy czarny nierozpuszczalny osad.

Denaturacja-niszczenie wtórnej struktury (wiązań wodorowych i oddziaływań hydrofobowych) na nie zniszczona pozostaje struk. Pierwotna(wiąz. Peptydowe). Proces następuje na skutek: podwyższonej temp, nieodpowiedniego pH, wysokich stężeń soli metali ciężkich, rozpuszczalników organ, Rezultat- białko wypada w postaci osadu.

Aktywność białka zależy od jego konformacji.

Wysalanie- metoda frakcjonowania białek za pomocą siarczanu amonowego, ma to charakter odwracalny i wiąże się ze stopniem uwodnienia zdysocjowanych grup aminokwasowych, najlepiej przeprowadzać to w punkcie izoelektrycznym, wytrąca się osad.

Charakterystyczną cechą reakcji enzymatycznych jest zjawisko wysycania enzymu substratem: E+S ES E+P

Energia aktywacji-to energia potrzebna do zapoczątkowania reakcji (zaktywowania substratu)

K_m-stała Michaelisa-Menten to takie stężenie substratu (mol/litr) przy którym szybkość reakcji enzymatycznej osiąga połowę szybkości maksymalnej. Niska wartość Km wskazuje na duże powinowactwo enzymu do substratu oraz dużą szybkość procesu katalitycznego i odwrotnie. Wartość V i Km wyznacza się doświadczalnie z wykresu zależności szybkości reakcji od stężenia substratu. Aktywność enzymów jest zmienna i zależy od: stężenia substratu, czasu trwania reakcji, temp, pH,

Jednostki aktywności enzymów:

Aktywność-to szybkość przemiany, mierzona ilością substratu przekształconego w jednostce czasu i przeliczona na ilość badanego materiału.

J. standardowa-to taka ilość enzymu, która katalizuje przemianę 1mikromola substratu w ciągu 1min, temp 30*C i opt pH i stężenia substratu.

Katal- to taka ilość enzymu, która w ciągu 1s w temp 30*C i opt pH i stężenia substratu powoduje przemianę 1 mikromola substratu.

Aktywność molekularna- to ilość mmoli substratu przekształcona w ciągu 1 minuty w standardowych warunkach przez 1mmol enzymu.

Czasami aktywność wyraża się podając liczbę jednostek enzymu na mg białka.

Fosfataza kwaśna- enzym należący do klasy hydrolaz, katalizujący hydrolizę różnych estrów fosforanowych. F kwaśna pH opt 5 i występuje w nasionach roślin. F zasadowa pH opt 9.

Aktywność fosfataz oznacza się używając sztucznych substratów tu 4-nitrofenylofosforan, aktywność mierzy się ilością uwolnionego fosforanu. Otrzymujemy barwny produkt.

Czynniki warunkujące aktywność enzymów:

Podwyższenie temp przyspiesza szybkość reakcji zgodnie z regułą van’t Hoffa, która głosi że podwyższenie temperatury o 10*C powoduje dwukrotny wzrost szybkości reakcji enzymatycznych, ale jest to możliwe do pewnego stopnia. Optimum temp dla enzymów 30-50*C, ale może to ulec zmianie. Optymalne pH dla większości enzymów to 5-7.

Ureaza- enzym wykazujący wysoką specyficzność substratową, temp 40*C i pH-7, aktywatory ureazy to siarkowodór, cysteina, glutation. Enzym ten bierze udział w hydrolizie mocznika (natężenie zabarwienia otrzymanego kompleksu jest proporcjonalne do ilości amoniaku w badanej próbce): NH₄OH+2(KI)₂*HgI₂+ 3KOH NHg₂I(barwny kompleks)+7KI+4H₂O

Aldolaza fruktozo-bisfosforanowa- enzym należący do klasy liaz, pełni ważną rolę w glikolize, glukoneogenezie, fotosyntezie. Liazy katalizują reakcje rozszczepienia i syntezy. Enzym ten w procesie glikolizy katalizuje rozszczepienie fruktozo-1,6-bisfosforanu do aldehydu 3-fofoglicerynowego i fosfodihydroksyacetonu. Działa też w kierunku syntezy heksozy z dwóch trioz: aldozy i ketozy. Enzym występuje u zwierząt i roślin w cytosolu (u roślin dodatkowo w Stromie chloroplastów). Mechanizm reakcji aldolazy zakłada, że enzym tworzy kompleks przejściowy – protonowaną zasadę Schiffa. Najczęściej stosowaną metodą oznaczania aktywności tego enzymu jest metoda kolorymetryczna Sibley-Lehningera.

Optymalna temp dla aldolazy to 37*C u zwierząt i człowieka, a u roślin 30*C i pH 7-7,6.

Zdj