Uzupełnianka

Jeśli w mieszaninie występują składniki nieznacznie RÓŻNIĄCE SIĘ TEMPERATURĄ WRZENIA to najkorzystniejszą techniką chromatografii gazowej dla ich rozdziału będzie CHROMATOGRAFIA IZOTERMICZNA zaś jej odpowiednikiem w chromatografii cieczowej jest CHROMATOGRAFIA IZOKRATYCZNA

Najbardziej powszechnym detektorem w chromatografii jest…………………

Najkorzystniejszym detektorem do analizy mieszaniny WĘGLOWODORÓW Jest detektor płomieniowo-jonizacyjny

W chromatografii gazowej czas retencji składnika można zmniejszyć ZWIĘKSZAJĄC temperaturę kolumny lub ZWIĘKSZAJĄC prędkość przepływu fazy ruchomej.

Objętość retencji danego składnika nie zależy od LINIOWEJ PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU FAZY RUCHOMEJ zależy natomiast od czasu retencji składnika i objętościowej prędkości wypływu fazy ruchomej z kolumny

Elektrolit podstawowy umożliwia wyeliminowanie PRĄDU MIGRACYJNEGO

Ze względu na kierunek zmian natężenia prądu dyfuzyjnego falę katodową nazywa się falą DODATNIĄ zaś falę anodową falą UJEMNĄ

Depolaryzator w nieodwracalnych procesach elektrodowych ma potencjał półfali utleniania BARDZIEJ DODATNIĄ w stosunku do potencjału półfali procesów odwracalnych.

W polarografii stałoprądowej prąd SZCZĄTKOWY (POJEMNOŚCIOWY) jest addytywną wielkością do prądu dyfuzyjnego.

W chromatografii gazowej czas retencji składnika można zwiększyć ZMNIEJSZAJĄC temperaturę kolumny lub ZMNIEJSZAJĄC prędkość przepływu fazy ruchomej.

Najbardziej powszechnym detektorem w chromatografii gazowej jest DETEKTOR PŁOMIENIOWO - JONIZACYJNY

Odpowiedź TAK/NIE

• Selektywność układu chromatograficznego to iloraz czasów retencji dla kolejno eluowanych składników mieszaniny. N

• Selektywność układu chromatograficznego to iloraz różnicy czasów retencji dla kolejno eluowanych składników mieszaniny. N

• Selektywność układu chromatograficznego to iloraz zredukowanych czasów retencji dla kolejno eluowanych składników mieszaniny. T

• Zmiana temperatury kolumny chromatografii cieczowej nie wpływa na sprawność termodynamiczną kolumny.

• Elucja gradientowa polega na zastosowaniu dwuskładnikowych faz ruchomych.

• W chromatografii gazowej rodzaj gazu nośnego wpływa na czas retencji składników mieszaniny. N

• Rozpuszczalnik mniej polarny w chromatografii z odwróconymi fazami ma większą moc elucyjną. T

• Martwa objętość retencji zależy od objętości celki detektora.

• Elektrody platynowe umożliwiają badanie anodowych fal polarograficznych w większym obszarze potencjałów w porównaniu do elektrod rtęciowych.

• Potencjał rozkładczy depolaryzatora nie zależy od jego stężenia w elektrolicie.

• Najwolniejszy proces decydujący o wartości granicznego prądu dyfuzyjnego zależy od potencjału elektrody, a nie zależy od stężenia substancji elektroaktywnej, temperatury, lepkości elektrolitu. N

• Technika próbkowania umożliwia zwiększenie rozdzielczości metod woltamperometrycznych

• Technika próbkowania umożliwia zmniejszenie prądu pojemnościowego T

• W chromatografii z odwróconymi fazami rozpuszczalnik mniej polarny ma większą moc elucyjną T

• W chromatografii cieczowej zmiana temperatury kolumny nie wpływa na sprawność termodynamiczną kolumny

• W chromatografii gazowej czas retencji składnika można zwiększyć zwiększając temperaturę kolumny N

• W chromatografii gazowej czas retencji składnika można zwiększyć obniżając temperaturę kolumny T

• Objętość retencji danego składnika zależy od prędkości przepływu fazy ruchomej N

• Objętość retencji danego składnika nie zależy od prędkości przepływu fazy ruchomej T

• Martwa objętość retencji nie zależy od objętości celki detektora

• W chromatografii gazowej jedynie rodzaj fazy stacjonarnej wpływa na skuteczność rozdziału N (temperatura też wpływa)

• Jeśli w mieszaninie występują składniki znacznie różniące się polarnością to najkorzystniejszą techniką chromatograficzną dla ich rozdzielania będzie elucja gradientowa T

• Najbardziej powszechnym detektorem w chromatografii gazowej jest detektor płomieniowo – jonizacyjny T

• W chromatografii gazowej zmiana temperatury kolumny nie wpływa na sprawność termodynamiczną kolumny

• Najkorzystniejszym detektorem dla analizy węglowodorów jest detektor płomieniowo – jonizacyjny T

• W chromatografii absorpcyjnej rozdział składników mieszaniny następuje na skutek różnic w ich współczynnikach podziału pomiędzy dwie fazy ciekłe N

• Jeśli w mieszaninie występują składniki znacznie różniące się temperaturą wrzenia to najkorzystniejszą techniką chromatograficzną dla ich rozdzielenia będzie chromatografia z programowaniem temperatury. T

• Najbardziej powszechnym detektorem chromatografii cieczowej jest katarometr N

• W chromatografii cieczowej temperatura kolumny (zmiana) może być stosowana do kontroli retencji składników mieszaniny T

• W chromatografii z odwróconymi fazami rozpuszczalnik o większej polarności ma większą moc elucyjną N

• W chromatografii gazowej rodzaj gazu nośnego nie ma wpływu na czas retencji składników mieszaniny T

• Natężenie granicznego prądu dyfuzyjnego zależy od stężenia depolaryzatora T (I_dl=k*c)

• Technika TAST umożliwia zwiększanie rozdzielczości oznaczeń woltamperometrycznych

• Składnik o większym współczynniku podziału ma krótszy czas retencji

• W chromatografii cieczowej jedynie rodzaj fazy stacjonarnej wpływa na skuteczność rozdziału

• W technice TAST pomiar dotyczy chwilowych zmian natężenia prądu od chwilowych zmian napięcia

• Potencjał półfali procesu redukcji dla jonu prostszego jest bardziej ujemny niż potencjał redukcji dla jonu kompleksowego

• W chromatografii z odwróconymi fazami rozpuszczalnik mniej polarny ma większą moc elucyjną T

Dopasuj odpowiedzi:

Dopasuj technikę chromatograficzną do mechanizmu oddziaływań w układzie chromatograficznym lub kryterium rozdziału

1. Chromatografia jonowa

2. Chromatografia cienkowarstwowa

3. Chromatografia gazowa adsorpcyjna

Dobierz interpretacje dla następujących parametrów chromatograficznych:

2. Sprawność C

3. Rozdzielczość B

4. Selektywność A

5. Współczynnik retencji D

1. Względny rozdział składników w układzie chromatograficznym

2. Stopień rozdzielenia pików chromatograficznych

3. Poszerzenie pików chromatograficznych

4. Zatrzymanie składników w kolumnie chromatograficznej

Dopasuj odpowiedzi:

1. Różnymi technikami chromatograficznymi przeprowadzono analizy następujących mieszanin – dopasuj technikę do badanej mieszaniny i uzasadnij odpowiedź

1. Kwas arachidowy – kwas palmitynowy – kwas oleinowy – kwas linoleinowy c

2. Asp – Glu – Val – Ala b

3. Chloroform – dwuchloroetylen – trójchloroetylen – czterochloroetylen a

4. Peptydy d

1. HPLC z odwr. Fazami

2. Jonowymienne

3. GC – adsorpcyjna

4. Żelowa

Uzasadnienie odpowiedzi:

Dopasuj odpowiedzi:

Dopasuj technikę chromatograficzną do mechanizmu oddziaływań w układzie chromatograficznym lub kryterium rozdziału:

2. Chromatografia cieczowa

3. Chromatografia jonowa

4. Chromatografia gazowa adsorpcyjna

5. Chromatografia gazowa z polarną fazą stacjonarną

1. Związki o różnych temperaturach wrzenia

2. Kwasy nukleinowe

3. Związki o podobnej temperaturze wrzenia i różnej budowie

4. Węglowodory aromatyczne

Dopasuj odpowiedzi:

2. Chromatografia jonowa a

3. Chromatografia z odwróconymi fazami d

4. Chromatografia prosta b

5. Chromatografia żelowa c

1. oddziaływania elektrostatyczne

2. oddziaływania hydrofilowe

3. ciężar cząsteczkowy

4. oddziaływania hydrofobowe

Wybierz właściwy wariant odpowiedzi:

W wyniku analizy chromatograficznej (HPLC) pewnej mieszaniny uzyskano na chroma gramie piki o następujących polach powierzchni: A=10, B=12, C= 16cm². Wykonując chromatograf tej samej mieszaniny składników, wziętych w ilościach równomolowych otrzymano następujące powierzchnie pików: A=5, B=10, C=20. Jakie były wartości współczynników dla skorygowania powierzchni pików?

1. f_A=0,5, f_B=1, f_C=2

2. f_A=4, f_B=2, f_C=1

3. f_A=1, f_B=0,5, f_C=0,25

Jakie były zawartości składników (w molach) w badanej próbce?

1. %A=50 %B=35 %C=15

2. %A=50 %B=30 %C=20

3. %A=20 %B=30 %C=50

Parametrem jakościowym w polarografii jest:

1. ½ wysokości fali polarograficznej

2. Potencjał półfali

3. Potencjał rozkładczy

Zadanie

Metodą HPLC (kolumna: Si(CH₂)₃OH , 5µm) analizowano próbki A,B,C nieznanych mieszanin uzyskując odpowiednie chromatografy. Wybierz dla każdej próbki najkorzystniejszą metodę poprawienia rozdzielczości (Uzasadnij odpowiedź)

A)

B)

C)

Zadanie

Metodą GC (kolumn: skalar, 20µm) analizowano próbki A,B,C nieznanych mieszanin uzyskując odpowiednie chromatografy. Wybierz dla każdej próbki najkorzystniejszą metodę poprawienia rozdzielczości.

a)

b)

c)

1. Podwyższenie temperatury

2. Zwiększenie sprawności

3. Obniżenie temperatury

Metodą polarografii otrzymano fale polarograficzne A,B,C

1. Wykres przechodzi przez I i II ćwiartkę układu współrzędnych

2. Wykres przechodzi przez I i III ćwiartkę układu współrzędnych

3. Wykres przechodzi przez III i IV ćwiartkę układu współrzędnych

Dopasuj falę do badanego układu:

- Pb(Hg) -> Pb²⁺

- Ti ⁴⁺ -> Ti³⁺ mieszanina 1:1

- Pb²⁺ - > Pb(Hg)

Dobierz interpretację dla następujących parametrów chromatograficznych:

2. Sprawność kinetyczna c)

3. Sprawność termodynamiczna d)

4. Selektywność a)

5. Współczynnik retencji b)

1. Względny rozdział składników w układzie

2. Zatrzymywanie składników w kolumnie chromatograficznej

3. Poszerzanie pików chromatograficznych

4. Odległość sąsiednich pików chromatograficznych

Zadanie

Metodą GC (kolumn: PORASIL, 20µm) analizowano próbki A,B,C nieznanych mieszanin uzyskując odpowiednie chromatografy. Wybierz dla każdej próbki najkorzystniejszą metodę poprawienia rozdzielczości.

1. Zwiększanie sprawności kolumny

2. Obniżenie temperatury kolumny

3. Podwyższenie temperatury kolumny

Dopasuj technikę chromatograficzną do mechanizmu oddziaływań w układzie chromatograficznym lub kryterium rozdziału

2. Chromatografia jonowa d)

3. Chromatografia cienkowarstwowa a)

4. Chromatografia gazowa adsorpcyjna b)

5. Chromatografia żelowa e)

6. Chromatografia gazowa z polarną fazą stacjonarną c)

1. Związki o różnych temperaturach wrzenia

2. Gazy trwałe

3. Związki o podobnej temperaturze wrzenia i różnej budowie

4. Kwasy nukleinowe

5. Białka

Dopasuj polarogram do zastosowanej techniki:

1)

2)

3)

1. woltamperometria cykliczna , b) zmiennoprądowa sinusoidalna,

c) polarografia normalna pulsacyjna

Dobierz interpretacje dla następujących parametrów chromatograficznych:

2. stała podziału c

3. współczynnik retencji a

4. czas retencji b

5. indeks retencji d

6. sprawność termodynamiczna e

1. stosunek czasu jaki substancja przebywa w fazie stacjonarnej i ruchomej

2. suma czasów przebywania substancji w fazie stacjonarnej i ruchomej

3. stosunek stężeń składnika w fazie stacjonarnej i ruchomej

4. miara retencji składnika względem retencji dwóch n-alkanów

5. różnica czasów retencji składników

Wybierz właściwy wariant odpowiedzi:

Potencjał półfali dla danego depolaryzatora

1. nie zależy od stężenia depolaryzatora i pH

2. zależy od rodzaju elektrolitu oraz pH

3. zależy od rodzaju elektrolitu, nie zależy od pH

W układzie chromatograficznym z odwróconymi fazami zbyt krótkie czasy retencji można wydłużyć przez zastosowanie rozpuszczalnika o:

1. mniejszej mocy elucyjnej, tj. mniej polarnego

2. mniejszej mocy elucyjnej, tj. bardziej polarnego

3. większej mocy elucyjnej, tj. bardziej polarnego

4. większej mocy elucyjnej, tj. mniej polarnego

Uzasadnij odpowiedź.

Zadanie

Celem analizy chromatograficznej (GC) było oznaczenie zawartości benzenu w toluenie. Próbka toluenu, zanieczyszczona benzenem (o masie 250mg), dała na chromatogramie pik benzenu(pole powierzchni: B=2cm²) oraz pik toluenu (pole powierzchni T=16cm²). Po dodaniu do tej samej próbki 2 mg benzenu otrzymano na chromatogramie pik benzenu opowierzchn B=10cm². Oblicz współczynnik korekcyjny oraz zawartość bezenu (%wag) w toluenie

1. f_B=5

2. f_B=0,2

3. f_B=0,25

1. %B=0,2

2. %B=0,5

3. %B=0,25

Uzasadnij dobór metody i sposób obliczeń