Anorexia nervosa

Anorexia nervosa

  1. Definicja- Anoreksja, jadłowstręt psychiczny (grec. anorexia nervosa: an – brak, pozbawienie; orexis – apetyt) – zaburzenie odżywiania polegające na braku lub zmniejszeniu łaknienia prowadzące do wyniszczenia organizmu, a nawet śmierci.

  2. Rodzaje-
    restrykcyjny - spadek masy ciała chory osiąga poprzez drastyczne ograniczanie ilości przyjmowanego pokarmu. Chory pozbywa się „nadmiaru tłuszczu” poprzez diety, poszczenie oraz wyczerpujące ćwiczenia,
    bulimiczny (żarłoczno-przeczyszczający) - dąży do utraty masy ciała poprzez wymioty i zażywanie tabletek przeczyszczających. Chory ogranicza ilość przyjmowanego pokarmu, jednak co jakiś czas zdarzają mu się napady obżarstwa, po których następuje prowokowanie wymiotów i nadużywanie leków przeczyszczających lub moczopędnych.

  3. Grupa ryzyka- Anoreksja dotyczy przede wszystkim dorastających dziewcząt i młodych kobiet, starających się sprostać kreowanym w kulturze wzorcom urody. Zaburzenie to coraz częściej dotyczy także mężczyzn.

  4. Przyczyny- Elementy brane pod uwagę jako potencjalne przyczyny anoreksji można podzielić na następujące grupy:

czynniki biologiczne,

czynniki psychologiczne,

czynniki socjologiczne i kulturowe,

  1. Objawy

Somatyczne Psychiczne
wychudzenie, postępujący zanik tkanek ciała, spowolnienie psychoruchowe
sucha, łuszcząca się skóra potrzeba izolacji
kruche, łamliwe włosy na głowie nadwrażliwość na bodźce
zanik miesiączkowania wtórny infantylizm
nietolerancja chłodu - paniczny lęk przed zimnem
zwolnienie akcji serca
wzdęcia, zaparcia
niedokrwistość

  1. Kryteria diagnostyczne
    Kryteria diagnostyczne wg ICD-10:

Spadek wagi lub u dzieci brak przybytku wagi prowadzący do masy ciała o co najmniej 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej stosownie do wieku i wzrostu,

Spadek wagi jest narzucony samemu sobie przez unikanie „tuczącego pożywienia”,

Postrzeganie siebie jako osoby otyłej oraz zaburzający strach przed przytyciem,

Zaburzenia endokrynne osi przysadkowo-gonadalnej (zanik miesiączkowania).

  1. Leczenie- Leczenie anoreksji jest procesem długim i trudnym. Obejmuje trzy zasadnicze etapy:

dietę,

farmakoterapię,

psychoterapię.

  1. Rokowaniawyzdrowienie obserwuje się u 40-80 % pacjentów,

-czas trwania leczenia jest długi - w różnych badaniach uzyskano wyniki o dość dużym rozrzucie - np. leczenie trwające 2 lata przyniosło 13% przypadków wyzdrowienia, z kolei po 5 latach za wyleczone uznano 56% pacjentów,

-istnieje konieczność badań kontrolnych po zakończeniu leczenia przez okres co najmniej 4 lat celem zapobiegania nawrotom choroby,

-możliwość wyzdrowienia istnieje nawet po bardzo długim okresie trwania choroby,

-wskaźnik śmiertelności rośnie wraz z czasem trwania anoreksji (około 5-10 % po 5 latach, 15-25 % po 20 latach),

-około połowa przypadków śmiertelnych jest spowodowana fizycznymi komplikacjami niedożywienia (najczęściej związanych z układem krążenia), druga połowa jest spowodowana samobójstwem.

  1. Następstwa:

-uszkodzenie wątroby (zanik, marskość),

-uszkodzenie funkcji wydzielniczej nerek,

-osłabienie systemu immunologicznego,

-osteoporoza, utrata zębów,

-niepłodność,

-dysfunkcje hormonalne - guzy tarczycy, hirsutyzm (owłosienie typu męskiego),

-zmętnienie rogówki,

-łysienie,

-defekt metaboliczny - spowolnienie przemiany materii,

-napady padaczkowe, neuropatia nerwów.

  1. Pro - ana - to filozofia, wg której anoreksja nie jest chorobą, ale świadomym wyborem stylu życia, sposobem na schudnięcie i tym sposobem uzyskanie perfekcji, podziwu innych ludzi i szczęścia. Zjawisko to dotyczy praktycznie tylko internetu - blogi, fora internetowe i całe portale poświęcone ekstremalnemu odchudzaniu.


Wyszukiwarka