GRONKOWCE
RODZAJ Staphylococcus
Gramdodatnie bakterie o kształcie sferycznym, rosnące zwykle w postaci gron (greckie staphyle = grona)
Nieruchliwe, nie tworzące przetrwalników
Mogą tworzyć otoczki
Względne beztlenowce, katalazo-dodatnie (większość szczepów)
Rosną na pożywkach prostych
Gronkowce wchodzą w skład naturalnej flory bakteryjnej skóry i jamy nosowo-gardłowej. Występują w przedsionku nosa(!), w przewodzie słuchowym, na włosach i na skórze, w przewodzie pokarmowym, moczowo- płciowym, w okolicy pach i pachwin
Szeroko rozpowszechnione w środowisku: w powietrzu, kurzu, glebie, ściekach
Nosicielstwo S,aureus
nos- główna nisza ekologiczna S.aureus u ludzi
„nasal carriers”- zwiększone ryzyko zakażeń tym patogenem
eradykacja S.aureus z nosa- zmniejsza ryzyko infekcji u pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu i hemodializie (zwykle izolaty- z nosa oraz wywołujący zakażenie- ten sam genotyp/ typ fagowy)
nosicielstwo w przedsionku nosa (zdrowi dorośli):
trwali nosiciele 20%
tymczasowi 30%
„non- carriers” 50%
Nosicielstwo S.aureus
Ok.80% infekcji szpitalnych S.aureus ma charakter endogenny! Są one wywoływane przez bakterie obecne na skórze / błonach śluzowych jeszcze przed przyjęciem na oddział szpitalny!
Gronkowce
Zdolne do produkcji dużej liczby zewnątrzkomórkowych enzymów i toksyn
Dość odporne na czynniki zewnętrzne (wysychanie, temp.)- otoczka!
Warunki wzrostu: temp. 7 - 47,8ºC, z optimum przy 37ºC; pH 4,5 - 9,3 z optimum przy ok. 7. Gronkowce są zdolne do wzrostu przy aktywności wody niższej niż 0,86 (do 0,83).
To drobnoustroje halotolerantne!
RODZAJ Staphylococcus
Obecnie ponad 40 gatunków
Wśród nich 7 gat. koagulazododatnich:
S. aureus
S. intermedius
S. pseudintermedius
S. hyicus
S. schleiferi subsp. coagulans
S. delphini
S. lutrae
Szczepy koagulazododatnie uznawane są za bardziej chorobotwórcze, co jednak nie zawsze jest uzasadnione
Gronkowce koagulazo-ujemne: CNS ( coagulase-negative staphylococci)
CNS- coagulase- negative staphylococci- habitat preference
S. capitis- głowa
S. cohnii- stopy
S. saprophyticus- układ moczowo płciowy i przewód pokarmowy
S.epidermidis- skóra
Najczęściej z próbek klinicznych izolowane są:
CNS: coagulase- negative staphylococci
S.epidermidis- zakażenia zw. z użyciem cewników,wkłuć centralnych, sztucznych zastawek, endoprotez; zdolność do tworzenia biofilmu, znaczny odsetek szczepów wielolekopornych
S.saprophyticus- F!
Z przypadków infekcji Ho izoluje się też: S. haemolyticus, S. warneri, S. caprae, S. lugdunensis
CNS-> wywołują także:
Endocarditis (NVE, PVE), endophthalmitis, BSI, SSI, foreign body-related infections, mastitis
CNS –bogactwo gatunków
S. carnosus
S. capitis
S. sciuri
S. microti
S. muscae
CNS- specyfika gatunkowa
CNS jako składnik kultur starterowych
Kultury starterowe– odpowiednio wyselekcjonowane drobnoustroje (bakterie, pleśnie lub drożdże), dodawane do żywności w celu poprawy jej wyglądu, zapachu, smaku lub przedłużenia trwałości. Stosowane przede wszystkim w mleczarstwie i wędliniarstwie
S. xylosus
S. carnosus
S. pasteuri
S. equorum
Drobnoustroje te odpowiadają za rozwój korzystnego zapachu oraz powstanie odpowiedniej barwy produktu
S. aureus
Wśród wszystkich przedstawicieli rodzaju Staphylococcus najbardziej chorobotwórczy -> gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus)
Zanieczyszczenie żywności S. aureus może stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumenta ze względu na enterotoksyny produkowane przez wiele szczepów
S. aureus
Jeden z najczęstszych patogenów człowieka (zatrucia pokarmowe, zakażenia skóry i tkanek podskórnych, syndrom szoku toksycznego, infekcje układu moczowego i oddechowego, zapalenia wsierdzia, szpiku kostnego i kości, opon mózgowych, mięśnia sercowego)
Wytwarza szereg czynników wirulencji (zewnątrzkomórkowe toksyny i enzymy, otoczka i białka powierzchniowe).
Zdolny do nabywania oporności na antybiotyki (MRSA – metycylinooporny Staphylococcus aureus)
MRSA
1961-
w latach '50 program poszukiwań nowych leków skutecznych wobec klinicznych izolatów S.aureus
drugs of last resort…
lata '80 VRE
1986r oporny na teikoplaninę S.haemolyticus
wankomycynooporne S.haemolyticus i S.epidermidis
lata '90 VISA
2002, 2004r raporty CDC na temat pierwszych VRSA w USA!
VRSA
Czynniki wirulencji
Otoczka – chroni przed fagocytozą
Białko A – wiąże fragment Fc przeciwciał z klasy IgG, hamując tym samym odpowiedź immunologiczną
Katalaza – enzym rozkładający H2O2 (ochrona przed makrofagami)
Toksyny: α, β (uszkadzają erytrocyty), γ (uszkadza lizosomy), leukocydyna (niszczy leukocyty)
Eksfoliatyna - powoduje powstawanie rozległych pęcherzy i złuszczanie naskórka
Toksyna zespołu wstrząsu toksycznego TSST-1, superantygen, odpowiada za wstrząs toksyczny
Czynniki wirulencji- CD
Koagulaza – tworzy warstwę fibryny wokół bakterii (ochrona przed fagocytozą)
CF – clumping factor (koagulaza związana ze ścianą komórkową); powoduje agregację bakterii w obecności fibrynogenu
Próba na CF: metodą szkiełkową - na szkiełku podstawowym umieścić obok siebie dwie krople soli fizjologicznej. W obu kroplach zawiesić ezą bakterie (zawiesina powinna być koloru mleka). Do jednej kropli dodać ezą osocza króliczego i wymieszać. Wynikiem dodatnim jest aglutynacja.
Food- borne diseases
choroby o charakterze toksycznym/ zakaźnym spowodowane bądź przypuszczalnie spowodowane spożyciem wody lub żywności
obecnie znanych ponad 250 FBD
2/3 zachorowań ma etiologię bakteryjną
najczęstsze objawy: biegunka i wymioty
FBD outbreak- 2 lub więcej przypadków podobnej choroby, wynikających ze spożycia tej samej żywności
FBD~76mln zachorowań, 325tyś hospitalizowanych każdego roku, 5tyś zgonów (USA)
wiele przypadków niezgłaszanych!
Bakteryjne Zatrucia pokarmowe w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2010 r.
oraz w porównywalnym okresie 2009 r.
Zakład Epidemiologii NIZP-PZH http://www.pzh.gov.pl
2010 2009
Salmoneloza 9,537 8,847
E.coli biegunkotwórcza 1,091 1,259
Kampylobakterioza 371 370
Gronkowce 217 146
Botulizm 30 31
Czerwonka bakteryjna 24 30
W przypadku zatruć wywołanych przez gronkowce w ponad 30% przypadków niezbędna była hospitalizacja
Intoksykacja a toksykoinfekcja pokarmowa
Intoksykacja- przyczyną zatrucia są toksyny już obecne w żywności w chwili jej spożywania. Do rozwoju objawów zatrucia nie jest konieczne dostanie się do organizmu samego zarazka, który je wytworzył!
Toksykoinfekcja pokarmowa: do uruchomienia całej kaskady procesu chorobotwórczego i wystąpienia zatrucia pokarmowego niezbędna jest inwazja drobnoustroju. Substancje o charakterze toksyn, wyzwalające objawy chorobowe, wydzielane są dopiero w organizmie gospodarza
Żywność najczęściej związana z występowaniem zatruć:
Sery, produkty ze skorupiaków i mięczaków, mleko w proszku i serwatka w proszku
Ciasta i wyroby cukiernicze
Rzadziej mięso drobiowe, wędliny, kiełbasy dojrzewające
Żywność zagrożona
Żywność szczególnie zagrożona występowaniem enterotoksyn: produkty garmażeryjne, sosy majonezowe, sery, kremy
Enterotoksyny gronkowcowe
Wywołują objawy zatrucia pokarmowego po spożyciu zanieczyszczonej żywności,
Superantygeny ( aktywują limfocyty T – uwalnianie cytokin)
Ciepłooporne (nawet 100ºC),
Oporne na hydrolizę w kwaśnej treści żołądka,
Oporne na enzymy proteolityczne takie jak trypsyna i pepsyna,
Stymulują ośrodek wymiotny,
Produkowane przez S. aureus oraz prawdopodobnie przez niektóre szczepy gronkowców koagulazoujemnych
Enterotoksyny gronkowcowe
23 czynniki lub potencjalne czynniki patogenne
SEA, SEB, SEC, SED, SEE, SEG, SEH, SEI, SElJ, SElK, SElL,
SElM, SElN, SElO, SElP, SElQ, SER, SES, SET, SElU, SElU2, SElV
SElK
Staphylococcal Enterotoxin-like Superantigen K
SElJ, SElL, SElM, SElN, SElO, SElP, SElQ, SElU, SElU2, SElV
Wszystkie obecnie znane enterotoksyny
są superantygenami !
Objawy gronkowcowego zatrucia pokarmowego
Występują dość szybko (0,5-6 godz.) po spożyciu zanieczyszczonej żywności.
Mdłości, wymioty, kurczowe bóle brzucha, w cięższych przypadkach bóle głowy, skurcze mięśni i zmiany ciśnienia krwi (zależy to od ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz od spożytej ilości). Czasem krwawe wymioty i stolec.
Dawka toksyczna wynosi zwykle ok. 1 μg (osiągana, gdy liczebność bakterii przekroczy 106 jtk/g żywności), choć może być tak niska jak 100-200 ng.
Źródła zanieczyszczenia żywności
Kontakt bezpośredni (skóra),
Droga kropelkowa (jama nosowo-gardłowa),
Zanieczyszczone powierzchnie i narzędzia.
ZAPOBIEGANIE:
- Kontrola stanu skóry pracowników (ropiejące rany na rękach)
- Odzież ochronna (maski na twarz)
- Odpowiednia dezynfekcja narzędzi i powierzchni
Nie wszystkie szczepy S. aureus produkują enterotoksyny.
Nieobecność żywych S. aureus w żywności nie wyklucza obecności enterotoksyn. Warunki niesprzyjające wzrostowi bakterii mogą doprowadzić do ich śmierci, podczas gdy dostateczna do wywołania choroby ilość enterotoksyn pozostanie w żywności.
Żywność podlega badaniu w kierunku enterotoksyn gdy liczba S.aureus przekracza 105 jtk/g badanej żywności
Wykrywanie enterotoksyn w żywności – metody serologiczne
Immunodyfuzja w żelu
Testy lateksowe
ELISA
PN-EN ISO 6888-1:2001/A1:2004
Mikrobiologia żywności i pasz -- Horyzontalna metoda oznaczania liczby gronkowców koagulazo-dodatnich (Staphylococcus aureus i innych gatunków) -- Część 1: Metoda z zastosowaniem pożywki agarowej Baird-Parkera
PN-EN ISO 6888-2:2001/A1:2004
Mikrobiologia żywności i pasz -- Horyzontalna metoda oznaczania liczby gronkowców koagulazo-dodatnich (Staphylococcus aureus i innych gatunków) -- Część 2: Metoda z zastosowaniem pożywki agarowej z plazmą króliczą i fibrynogenem
PN-EN ISO 6888-3:2004/AC:2005
Mikrobiologia żywności i pasz -- Horyzontalna metoda oznaczania liczby gronkowców koagulazo-dodatnich (Staphylococcus aureus i innych gatunków) -- Część 3: Wykrywanie obecności i oznaczanie małych liczb metodą NPL
Pożywka Giolitti i Cantoni
Pożywka wybiórcza do izolowania i namnażania gronkowców
Chlorek litu hamuje rozwój gramujemnych bakterii
Telluryn potasu hamuje wzrost gramdodatnich laseczek
Pirogronian sodu w połączeniu z glicyną stymuluje wzrost gronkowców
Gronkowce przy wzroście na płynnej pożywce Giolitti-Cantoni powodują wytworzenie szarego lub czarnoszarego osadu, bądź zaczernienie całej pożywki
Pożywka Baird-Parkera
W przypadku wyniku dodatniego na pożywce Giolitti i Cantoni, przesiewa się bakterie na podłoże Bairda i Parkera celem potwierdzenia obecności S. aureus
Zawiera chlorek litu, telluryn potasu z glicyną, pirogronian sodu oraz emulsję jaja kurzego
S. aureus jest w stanie rozkładać żółtko (lipaza)
Na pożywce Bairda-Parkera rosną w postaci czarnych, błyszczących kolonii, zwykle otoczonych matową lub przejrzystą strefą (szczepy produkujące lipazę).
próba na katalazę
Na szkiełko podstawowe nałożyć kroplę soli fizjologicznej. Zawiesić ezą bakterie w płynie fizjologicznym. Dodać kroplę nadtlenku wodoru. Wynikiem dodatnim jest wytwarzanie bąbelków.
próba na wytwarzanie koagulazy
Do jałowej probówki przenieść 0,1 cm3 hodowli, dodać 0,3 cm3 plazmy krwi króliczej. Po 4-6 godzinach inkubacji w temp. 37°C obserwować ścinanie się plazmy. Jeżeli wynik jest ujemny inkubację wydłużyć o kolejne 24 godziny.