W 9  12 12 społeczności

WYKŁAD 9 11.12.12

Podejście LEADER

Powstało w 1992 r. polega na aktywizacji społeczności wiejskich i małych miast. Jest wdrażane we wszystkich krajach europejskich. Historia: jedna wspólna polityka rolna, która będzie zwalczać deficyty żywności i należy wprowadzić do rolnictwa przemysł (industrializacja rolnictwa), zaczęto używać pestycydów. Pojawiły się niekorzyści gospodarcze poniżej 400 ha, wiele osób uciekało ze wsi- degradacja. Włączanie mieszkańców żeby zmienili wieś. Niech wieś decyduje co ma się u nich zmienić. LEADER akronim polega na kluczowych aktorach społecznych zwłaszcza zbiorowych: sektor publiczny, sektor społeczny, sektor gospodarczy- te 3 sektory są połączone.

LGD- lokalna grupa działań (lub LAG) s.pub s.społ

tworzy się partnerstwo tych sektorów

s.gosp

Partnerstwo:

-geograficzne, przyrodnicze

-społeczne

-gospodarcze

Ci aktorzy społeczni debatują jakie są główne problemy i jak je niwelować, zdobywanie środków unijnych. W Polsce ruszył w 2005 r. pilotażowy program LEADER plus. Właściwe podejście LEADER od 2007 r.

Zasady podejścia LEADER:

*podejście terytorialne- podmiotem działań jest obszar a nie pojedynczy beneficjent

*oddolny charakter działań

*nowe pomysły- innowacyjny dla danego terenu

*zintegrowany sposób myślenia i działań

*lokalne zarządzeni środkami- grupy lokalne same decydują na co te środki będą przeznaczone

*utworzenie na danym terenie LGD- partnerstwo instytucji publicznych i prywatnych

*budowanie sieci współpracy- w kraju i za granicą

Wioski tematyczne

Etapy tworzenia wioski tematycznej:

  1. Początek myślenia, rodzenia się chęci

    1. Otwieranie się na nowe myślenie

    2. Dotykanie, próbowanie

  2. Przegląd zasobów, szukanie „skarbów”

    1. Na początku staramy się oprzeć na zasobach już posiadanych

    2. Cenne może być to co zwykłe i pospolite (możemy odnaleźć wartość nawet w najprostszych rzeczach, przedmiotach, działaniach, dziedzinach np.: w tradycjach związanych z rolnictwem bądź rzemiosłem)

    3. Wieś można wybrać za motyw swojej specjalizacji, abstrakcje, może to być zjawisko, hasło, wiersz, książka, obraz.

  3. Główny motyw specjalizacji (wybór)

    1. Wśród wszystkich pomysłów szukamy hasła, które może być głównym motywem specjalizacji wsi, powinno ono być oryginalne i w jakiś sposób wyróżniać wieś.

    2. Po wyborze jednego tematu badamy jego siłę ( wyznacznikiem siły tematu jest moc słowa, która możemy zmierzyć za pomocą mapy myśli)

    3. Wybieramy najsilniejsze, czyli to, które budzi największe zainteresowanie.

  4. Tworzenie wsparcia

    1. Lider zbiorowy- rozłożenie ciężaru działań rozwojowo- aktywizacyjnych na całe grupy a nie tylko pojedyncze osoby ( wielu liderów= wiele pomysłów)

    2. Tworzenie sieci wsparcia poza wsią, gmina i powiatem. Warto jest zaangażować w proces tworzenia wsi tematycznej młodzież i dzieci oraz studentów, artystów, ekspertów.

    3. Istotna rolę odgrywa także współpraca z innymi wsiami tematycznymi.

  5. Planowanie i próbowanie

    1. Plan- tworzenie planu ogólnego dotyczącego rozwoju wsi tematycznej oraz planu szczegółowego dotyczącego działań z tym związanych

    2. Plan tworzymy na okres ok. 7 lat. Ważne jest, aby był on spisany, miał pewne ramy formalne oraz był zatwierdzony przez zebranie wiejskie oraz radę gminy

    3. Zdobywanie funduszu- poszukiwanie organizacji i programów, które oferują pomoc finansową

  6. Przygotowanie przestrzeni wsi

    1. Interpretacja- nowy wystrój wsi, tworzenie według jednolitego pomysłu. Oznakowania we wsi np.: tablic informacyjnych. Ważna rolę odgrywają także opowiadacze, są to mieszkańcy wsi przygotowani do roli przewodników, ich zadaniem jest wprowadzanie gości w świat wsi i jej specjalizacji.


Wyszukiwarka