Ocena obciążeń termicznych

Ocena obciążeń termicznych pracownika w środowisku umiarkowanym

Homeostaza – zdolność organizmu do utrzymywania stanu równowagi fizjologicznej niezależnie od zmiennych warunków wewnętrznych (np. wysiłek fizyczny) i zewnętrznych (np. temperatura otoczenia)

Wrażenia cieplne całego ciała – to odczucia termiczne odnoszące się do równowagi cieplnej całego ciała, na którą wpływa:

Wymiana ciepła – człowiek wymienia ciepła z otoczeniem przez:

Wpływają na nią bezpośrednio: klimat, odzież oraz aktywność fizyczna

Równanie bilansu termicznego – określa ilość ciepła otrzymywanego z otoczenia lub odprowadzanego do otoczenia przez organizm

S = M-W-K-C-R-CRES-ERES-E

M – metaboliczne wytwarzanie ciepła

W – praca zewnętrzna

K – utrata ciepła przez przewodnictwo

C – utrata ciepła przez konwekcję

R – utrata ciepła przez promieniowanie

Cres – utrata ciepła przez konwekcję oddechową

Eres – utrata ciepła przez parowanie oddechowe

E – utrata ciepła przez odparowywanie potu

Komfort termiczny – najkorzystniejsze warunki mikroklimatu pomieszczenia, w których człowiek czuje się dobrze. Niemożliwe jest wskazanie środowiska termicznego, które zadowoli każdego.

Ryzyko związane z mikroklimatem – wynika z obciążenia termicznego na które składa się obciążenie termiczne wewnętrzne i zewnętrzne organizmu. Identyfikuje się je przez określenie:

Obciążenie termiczne wewnętrzne – jest skutkiem energii metabolicznej wytworzone podczas pracy. Zależy od obciążenia pracą fizyczną. Obciążenie wewnętrzne określamy na podstawie:

Obciążenie termiczne zewnętrzne może być spowodowane:

Obciążenie termiczne zewnętrzne ustalamy na podstawie parametrów:

DLE (deadline exposition) określa dopuszczalny czas ekspozycji na określone warunki termiczne

PMV (predicted mean vote) – służy do przewidywania wrażeń cieplnych całego ciała

Aby wyznaczyć wskaźnik PMV należy ocenić aktywność fizyczną człowieka i jego odzież a także parametr środowiska (temp. Powietrza, śr. Temp. Promieniowania, względną prędkość przepływu powietrza i cząstkowe ciśnienie pary wodnej)

PPD (preducted percentage of dissatisfied ) – określa przewidywany odsetek niezadownolonych z warunków panujących w pomieszczeniu

Met – jednostka wskaźnika wytwarzania energii metebolicznej M. 1 met=58,15 W/m2 powierzchni ciała.

Icl – wskaźnik oporności cieplnej (izolacyjności) odzieży Icl (clothing insulation), służy do określenia:

Kryterium oceny mikroklimatu:

Wielkości fizyczne charakteryzujące środowisko termiczne:

Wielkości pochodne:

Wpływ odzieży na wrażenia cieplne – gdy przy danej aktywności fizycznej i określonym ubiorze, mikroklimat określany jest jako przyjemny, skóra jest ukrwiona na stałym poziomie, gruczoły potowe nie pracują i nie występuje zjawisko drżenia mięśniowego w celu wyrównania temperatury podstawowej.

Temperatura – jest miarą równowagi termodynamicznej

Średnia temperatura promieniowania – jednolita temperatura wyobrażonej osłony, w której przenoszenie ciepła promieniowania z ciała ludzkiego jest takie samo jak przenoszenie ciepła promieniowania w rzeczywistej niejednolitej osłonie.

Temperatura poczernionej kuli – temperatura wewnętrzna naturalnie wentylowanej poczernionej kuli mającej określone właściwości

Wilgotność – zawartość pary wodnej w powietrzu

Bezwzględna wilgotność powietrza – ilość pary wodnej zawartej w powietrzu, cząsteczkowe ciśnienie pary wodnej

Prędkość przepływu powietrza – rzeczywista prędkość przepływu powietrza. Powinna być brana pod uwagę przy określaniu przenoszenia ciepła przez konwekcję i parowanie w miejscu, gdzie znajduje się człowiek

Zintegrowane mierniki mikroklimatu – służą do pełnej oceny stanu środowiska termicznego we wszystkich miejscach przebywania człowieka

Anemometr – pomiar prędkości i kierunku przepływu cieczy i gazów

Psychrometr –dokładny pomiar wilgotności powietrza

Katatermometr – pomiar siły chłodzącej powietrza i prędkości przepływu powietrza

Termoanemometr – pomiar temperatury i prędkości przepływu powietrza


Wyszukiwarka