Metody oceny sposobu żywienia
Sposób żywienia - uwarunkowanie kulturalne i społeczne zachowania człowieka związane z wyborem pożywienia i jego konsumpcją.
Zwyczaj żywieniowy - odnosi się do sposobu żywienia występującego w dłuższym czasie, obejmującego produkty i potrawy charakterystyczne dla danego regionu, kraju lub grup ludzi.
Zachowanie żywieniowe - sposób postępowania związany bezpośrednio z realizacją potrzeb żywieniowych.
Nawyk żywieniowy - zachowanie żywieniowe utrwalone w wyniku powtarzania się.
Wzór żywieniowy:
zwyczaj, zachowanie żywieniowe, wchodzi w skład:
wzór żywienia, a to wchodzi w skład:
sposób żywienia
Środowiskowe determinanty sposobu żywienia:
styl życia (najważniejszy)
status ekonomiczny
rodzaj zamieszkania
mass media
status rodzinny
płeć
wiek
czynnik psychologiczny (stres, samotność)
pochodzenie (miasto, wieś)
oświata żywieniowa
wykształcenie
Czynniki warunkujące sposób żywienia człowieka w czasie życia:
życie płodowe - zachowanie żywieniowe kobiety ciężarnej i karmiącej
dzieciństwo - zachowania żywieniowe rodziców, opiekunów
środki masowego przekazu
preferencje smakowe
okres młodzieńczy - dom rodzinny
płeć
naśladownictwo
zmiany psychoemocjonalne
marka produktu, reklama
sytuacja finansowa
moda żywieniowa
stres
studia
miejsce zamieszkania
dorosłości – ryzyko zachorowań na choroby cywilizacyjne
płeć
wykształcenie
sytuacja materialna
stres
faza rozwoju rodziny
cechy osobowości
oświata żywieniowa
osoby starsze – zmiany we wrażliwości zmysłów
brak w uzębieniu
problemy finansowe
przyzwyczajenia
samotność
stan zdrowia
świadomość żywieniowa
miejsce zamieszkania
Cele badań sposobu żywienia:
przyczyny problemów żywieniowych
dostęp do żywności
adekwatność sposobu składników pokarmowych
poznanie zwyczajów żywieniowych
Metody sposobu żywienia:
Ile i jakie produkty lub składniki spożywamy?
Ile i jakie posiłki spożywamy?
Jakie są przerwy między posiłkami?
Jaka jest wartość odżywcza posiłków?
Metody oceny sposobu żywienia:
retrospektywne
wywiad 24godzinny
częstotliwość spożycia
półilościowa częstotliwość spożycia
historia żywienia
punktowa
prospektywne (droższe metody)
bieżące notowanie
inwentarzowa
wagowa
rejestracyjno-wagowa
chemiczno-analityczna
Dane o sposobie żywienia:
jakościowe (metoda punktowa, częstotliwości spożycia, metoda wellnavi)
ilościowe (inwentarzowa, wagowa, rejestracyjno-wagowa, chemiczno-analityczne)
jakościowo-ilościowe (wywiad 24h, historia żywienia, bieżącego notowania, poilościowa częstość spożycia)
Metoda Wellnavi - pacjent robi zdjęcia swoim posiłkom.
Metoda punktowa:
punktowa ocena jadłospisu wg. Starzyńskiej
punktowa ocena wg. Szewczyńskiego i współpracowników
punktowa ocena wg. Bielińskiej z modyfikacją Kuleszy i współpracowników
kwestionariusz Block’a
Zalecenie w metodach punktowych oceny sposobu żywienia obejmują indeksy: Indeks Zdrowego Jedzenia, Wskaźnik Zdrowej Diety, Indeks Jakości Racji Pokarmowej.
Indeks Zdrowego Jedzenia (HEI) - miara jakości żywienia wykorzystująca gęstość odżywcza. Każdy wyróżnik wyceniony jest jako procent energii lub w przeliczeniu na 1000kcal. Dla ułatwienia oceny określono wielkość porcji przypadającej na 1000kcal i spełniającej kryterium maksymalnej liczby punktów, których suma dla wszystkich wyróżników wynosi 100. Racja pokarmowa o tej liczbie punktów jest prawidłowa w przedziale 51-80 wymaga poprawy, a poniżej 51 punktów jest uboga i niezadowalająca.
Wskaźnik zdrowej diety (HDI) - odnosi się do określonych składników pokarmowych, to jest : kwasy tłuszczowe nasycone i wielonienasycone, białko, węglowodany złożone, mono- i oligosacharydy, błonnik, cholesterol oraz owoce i warzywa, warzywa strączkowe, orzechy i ziarna, wycenionych w przedziale od 0-1 punktu. Prawidłowa racja pokarmowa o wysokiej zdrowotnej powinna charakteryzować się 9 punktami.
Indeks Jakości Racji Pokarmowej (DQI) - obejmuje 9 wyróżników. Wykorzystywanych w przedziale od 0-2 punktów, są to m.in.: tłuszcze, kwasy tłuszczowe nasycone, cholesterol, białko, sód, wapń oraz warzywa i owoce, chleb, rośliny zbożowe, warzywa strączkowe. Racja pokarmowa, dla której w wyniku sumowania uzyskano 0 jest wysokiej jakości, natomiast 16 punktów świadczy o złej jakości.
Badanie ankietowe
Od czego zaczynamy?
Określenie czego chcemy się dowiedzieć
Po co postawiłem takie pytanie
Ani jednego zbędnego działania
Rodzaje pytań stosowane w kwestionariuszach:
zamknięte
skracaj czas realizacji badań
należy uwzględnić wszystkie odpowiedzi
Wśród pytań zamkniętych wyróżnia się pytania:
alternatywne - jestem za; jestem przeciw; tak; nie; nie wiem
dysjunktywne - wymagają wybrania jednej odpowiedzi
koniunktywne - możemy wybrać kilka odpowiedzi
Otwarte:
pozwalają na wyrażenie osobistej opinii
trudniejsze
dają niższą szansę na uzyskanie odpowiedzi
Pytania półotwarte - „inne, jakie…”
Pytania filtrujące - „czy cierpi Pan na następujące schorzenie”
Pytania kontrolne - pozwalają wykluczyć osoby odpowiadające kłamliwie zawierają te same treści, ale inną formę (Czy podejmuje Pan wysiłek fizyczny? Jak spędza Pan wolny czas?)
Pytania projekcyjne - nie pytamy wprost
Pytania z szeregowaniem - ankietowany numerując odpowiedzi według przedstawionego mu kryterium (skala hedoniczna)
Pytania tabele
Metryczkowe pytania
Wymagania stawiania pytań:
właściwa forma pytania
pozbawienie dwuznaczności, jasne i zrozumiałe
słownictwo dostosowane do słownictwa respondentów
precyzja
unikanie pytań ogólnych, zawierających kilka zagadnień
unikanie pytań podwójnych (pytanie w pytaniu)
unikanie pytań sugerujących
neutralność słownictwa (unikanie słów z ładunkiem emocjonalnym)
forma grzecznościowa
Kolejność pytań w kwestionariuszu:
Ułożenie pytań w bloku tematycznym stanowiące logiczną całość
Blok rozpoczynamy pytaniem ogólnym, następnie przechodzimy do pytań szczegółowych (czy spożywa pieczywo? Jakie pieczywo spożywa?)
Pytania zadajemy od prostych do skomplikowanych
Nie zamieszczamy po sobie pytań trudnych
Nie zadajemy pytań krępujących
Walidacja kwestionariuszy
Współczynnik korelacji Pearsona - pomiędzy wynikami uzyskanymi dla tych samych osób w pierwszym i drugim wywiadzie - okresie zmienności wewnątrzosobniczej.
Test t-studenta dla prób zależnych - porównanie średnich częstości i ilości spożywanych produktów określonych dla całej grupy - zmienność międzyosobnicza.