Trusek HoÅ‚ownia, Separacje i oczyszczanie bioproduktów,ÞSTYLACJA MEMBRANOWA

DESTYLACJA MEMBRANOWA

To proces odparowania składników roztworu zasilającego przez wypełnione fazą gazową pory membrany, ze którą ma miejsce kondensacja wydzielonych składników.

pi (x,T)=pi0 (T) * ai (x)

Rolą membrany (porowatej) przede wszystkim jest zapobiegnięcie wpłynięcia roztworu wodnego do porów – czyli utrzymanie równowagi ciecz – para u wejścia do porów.

Stosowane membrany liofobowe – nie zwilżalne przez ciecz (nadawą).

Powierzchnią kontaktu międzyfazowego jest powierzchnia porów membrany. Stąd stosowane w destylacji membranowej membrany są silnie porowate (ok. 70-80% porowatości).

nj = Lm * A * Δp,

gdzie:

Δp – ciśnienie danego składnika p;

Lm – współczynnik zależny od geometrii porów membrany, jej grubości oraz od ciśnienia
i własności gazów w porach

W porównaniu z klasyczną destylacją, destylacja membranowa dzięki rozbudowanej powierzchni kontaktu międzyfazowego (ciecz-para) umożliwia prowadzenie procesu destylacji przy niższych temperaturach (tzn. niższych od temp. wrzenia)

MECHANIZM TRANSPORTU

składa się z 3 etapów:

  1. parowanie na granicy nadawa – gaz w porach membrany (szybko)

  2. dyfuzja cząstek przez pory membrany wypełnione parą (wolno)

  3. kondensacja par po stronie permeatu (szybko).

Skład destylatu zależy głownie od równowagi ciecz-para, jaka ustala się pomiędzy roztworem zasilającym a fazą gazową w porach membranowych.

Membrana nie zmienia powierzchni.

Charakterystyka destylacji membranowej:

Membrana Porowata symetryczna/asymetryczna
Grubość 20-100 µm
Wielkość porów 0,2-1,0 µm
Siła napędowa Różnica ciśnień cząstkowych
Mechanizm separacji Równowaga układu ciecz – para

Materiał membrany

Dla roztworów wodnych membrany hydrofobowe:polipropylen, politetrafluoetylen, poli(fluorek winylidenu)


Wyszukiwarka