polimery EGZ B

B

1.  Polimeryzacja addycyjna dla dowolnego polimeru

2.  Czym się różnią cząstki  polietylenu miedzy sobą

Polietylen występuje w formie polietylenu dużej gęstości (HDPE) i małej gęstości (LDPE).

HDPE otrzymywany jest w oparciu o polimeryzacje koordynacyjną Ziglera-Natty i jego łańcuchy są długie i nierozgałęzione.

LDPE otrzymuje się w polimeryzacji wolnorodnikowej i jego łańcuchy są rozgałęzione.

3. Z jakich polimerów można wytworzyć szkło organiczne

PMMA – Poli(met akrylan metylu) – stosowany powszechnie do produkcji szkła organicznego (plexiglass)

PC – poliwęglany – stosowane do produkcji wysokiej jakości szkła organicznego wykorzystywanego w wojsku, lotnictwie, lekkie okulary. PC ma większy współczynnik załamania światła niż zwykłe

4.  Krzywa zależności naprężeń od lepkości dla duroplastów i termoplastów

5. Co to jest monomer

Związek małocząsteczkowy zdolny do reakcji z identycznymi lub innymi związkami dzięki obecności reaktywnych grup funkcyjnych, takich jak wiązania nienasycone, reaktywne grupy chemiczne lub nietrwały pierścień.

6. Metoda wytłaczania

Metoda wytłaczania tworzyw sztucznych jest metodą powszechnie wykorzystywaną w przetwórstwie tworzyw. Aktualnie ta metodą przetwarza się ponad 35% masy wszystkich tworzyw. Polega na formowaniu uplastycznionego polimeru pod ciśnieniem w wyniku przepychania go przez odpowiednio ukształtowany ustnik. W trakcie ruchu w cylindrze tworzywo ulega procesowi uplastycznienia i mieszania. W końcowej części cylindra następuje wzrost ciśnienia uplastycznionego tworzywa i jego wytłaczanie do głowicy na końcu, której znajdują się elementy wymienne zwane dyszą bądź ustnikiem. Elementy te nadają ostateczny kształt wytłoczonemu detalowi.

7.  Współczynnik szybkości płyniecia liczba wyrażająca ilość tworzywa termoplastycznego przepływającego przez dyszę kołową o ustalonych wymiarach w ciągu określonego czasu pod danym ciśnieniem oraz w danej temperaturze. Wyróżnia się masowy (MFR) i objętościowy (MVR) wskaźnik szybkości płynięcia.

8. Jaka metoda wytwarzamy butelki

Butelki wytwarzamy w procesie wytłaczania z rozdmuchiwaniem. Charakteryzuje się tym, że głowica kątowa umieszczona jest wyżej, ponieważ dołem głowicę opuszcza wąż z uplastycznionego tworzywa, do którego doprowadzone jest sprężone powietrze, które rozdmuchuje waż do gniazda formy

9.  Jakie  metody przetwórstwa stosujemy dla duro i termoplastów

Termoplasty – wtryskiwanie(gorący polimer wtryskuje się pod ciśnieniem do zimnej formy), wytłaczanie, prasowanie, odlewanie, nanoszenie

Duroplasty – wtryskiwanie (jednak w tym wypadku zimny i sypki polimer wsypuje się do formy ogrzanej formy)

10.   Jakie  metody formowania stosujemy dla duro i termoplastów
TERMOPLASTY:

DUROPLASTY:

11. Masa cząsteczkowa

W przypadku polimerów stosuje się średnią masę cząsteczkową.

Średnia masa cząsteczkowa może być obliczona na kilka sposobów:

- liczbowo średni masa cząsteczkowa Mn jest to całkowita masa wszystkich cząsteczek polimery w danej próbce podzielona przez liczbę cząsteczek.

- wagowo średnia masa cząsteczkowa Mw bazuje na fakcie, że cząsteczki o wyższej masie cząsteczkowej stanowią większy udział w masie polimeru

12. Czym się rózni hips i SBS pod względem właściwości makroskopowych

HIPS -Polistyren wysoko udarowy- polimer termoplastyczny uzyskany w drodze polimeryzacji blokowo-suspensyjnej styrenu z dodatkiem polibutadienu (kauczuku syntetycznego), którego drobne cząsteczki rozproszone zostają w matrycy polistyrenu. Odpowiednio do udziału kauczuku zmieniają się właściwości fizyko-mechaniczne tworzywa. Polimery te mają zwiększoną udarność w stosunku do standardowego polistyrenu, natomiast mniejszą wytrzymałość na rozciąganie. SBS- kopolimery blokowe styren- butadien-styren: przezroczyste, elastyczne, mają zdolność do ulegania dużym, odwracalnym odkształceniom, zanikającym natychmiast po usunięciu siły zewnętrznej powodującej te zmiany.

13.  Charakterystyczne stany występowania polimerów:

W danej temp. różne polimery mogą występować w różnych stanach fizycznych. Ten sam polimer w różnych temp. może występować w różnych stanach fizycznych; Stan szklisty- poniżej temp. zeszklenia, energia ruchów termicznych cząsteczek b. mała, duża sprężystość, nieznaczne odkształcenia pod wpływem obciążeń, podobieństwo do szkła→ usieciowane polimery, duroplasty; Stan elastyczny- ogrzewanie polimeru w stanie szklistym powoduje jego przejście w s. elastyczny. Segmenty łańcuchów- ruchy obrotowe, przesuwanie się względem siebie. Odkształcenia sprężyste. Niewielkie naprężenie powoduje duże odkształcenia; Stan plastyczny- stan cieczy lepkiej, temp. przejścia- temp. płynięcia, plastyczności. Siła zewnętrzna- odkształcenie bez naprężeń, trwałe. Łańcuchy przesuwają się względem siebie; Degradacja- następuje rozkład chemiczny cząstek pod wpływem ogrzewania. Szczególnym przypadkiem jest depolimeryzacja.

14.   Które polimery zaliczamy do włóknistych

olimery które mają wysoki stopień krystaliczności, czyli liniowo ułozone łańcuchy albo te pakiety lamelli sobie tworzą na co wpływ ma występowanie oddziaływań międzyczasteczkowymi. Właściwości włóknotwórcze zawsze mają polimery, których cząst. wykazują tendencję do pozostawania w konformacji łańcucha wyprostowanego. Na ogół charakteryzują się silnymi oddziaływaniami międzycząsteczkowymi: *poliester, *poliamid 6.6-nylon

15. Które polimery charakteryzują się wysoką krystalicznościa

Polimery krystaliczne- mają wyraźną temp. topnienia obszarów krystalicznych. W czasie ogrzewania stopień ich krystaliczności maleje, ponieważ część fazy krystalicznej przechodzi w bezpostaciową: *polietylen, *poliamid, *polipropylen.

16. Stabilazatory i antyutleniacze

Stabilizatory- środki uodparniające tworzywa przed starzeniem i degradacją. Rozróżnia się: *stabilizatory cieplne, stosowane do polimerów, które w warunkach przetwarzania są mało odporne na działanie temp.; są nimi odpowiednie związki metaliczne i organiczne; *stabilizatory świetlne i antyutleniacze, chroniące tworzywa przed promieniami ultrafioletowymi i tlenem, które powodują destrukcję polimerów; są to związki chemiczne absorbujące energię promieniowania przy jednoczesnym emitowaniu energii promieniowania o większej długości fali, dodawane najczęsciej do PP, PS, PVC, PC.


Wyszukiwarka