Bhp kierowcy

 

KIEROWCA SAMOCHODU CIĘŻAROWEGO

Kto to jest kierowca transportu drogowego ?

Jest to pracownik, który prowadzi samochód dostawczy, tj. pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków, w celu transportu materiałów do miejsca przeznaczenia, jak również wykonuje czynności mające na celu utrzymanie samochodu w dobrym stanie technicznym.

Kierowca jest odpowiedzialny za bezpieczny transport ludzi i towarów. Wymagania stawiane osobom wykonującym ten zawód, to przede wszystkim bardzo dobra znajomość przepisów prawa
o ruchu drogowym oraz budowy i stanu technicznego kierowanego pojazdu. Oprócz tego kierowcę powinny charakteryzować takie cechy jak spostrzegawczość, zdolność do koncentracji
i podzielność uwagi. Inne cechy ułatwiające wykonywanie tego zawodu to na pewno dobra orientacja w terenie, dobra pamięć oraz wysoka odporność na monotonię.

Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu?

  • Kierowca samochodu dostawczego jest narażony na urazy spowodowane wypadkami drogowymi w wyniku długotrwałego prowadzenia samochodu, w szczególności przy złym oświetleniu oraz złych warunkach atmosferycznych i drogowych.

  • Kierowca samochodu dostawczego może ulec urazom i obrażeniom w czasie wykonywania dodatkowych czynności, takich jak naprawy samochodu (np. wymiana kół), podczas wchodzenia i wychodzenia z kabiny.

  • Kierowcy samochodu dostawczego narażeni są na długotrwałe siedzenie w wymuszonej pozycji, wibracje siedziska kabiny oraz nadmierny wysiłek fizyczny towarzyszący podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich ładunków co może być przyczyną bólów pleców, rąk i ramion.

  • Kierowca samochodu dostawczego może stać się ofiarą napaści w czasie postoju m. in. w związku z przewożeniem cennego ładunku.

Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia

Czynniki mogące powodować wypadki

  • Przewrócenie się załadowanego pojazdu w wyniku defektu mechanicznego, trudnych warunków drogowych lub nadmiernej prędkości, zderzenia czołowego, itp. – możliwość urazów, w tym śmiertelnych

  • Wchodzenie do kabiny kierowcy i wychodzenie z niej - możliwość urazów  w wyniku poślizgnięcia, potknięcia i upadku

  • Wykonywanie takich funkcji kierowcy samochodu ciężarowego, jak naprawy w terenie, zmiana kół, luzowanie pasów i lin mocujących - możliwość urazów ciała, powstania przepukliny

  • Wystające, nieosłonięte elementy pojazdu lub ładunku - możliwość urazów ciała w wyniku przypadkowego uderzenia o nie

  • Długotrwałe prowadzenie pojazdu, szczególnie nocą, prowadzenie pojazdu w niesprzyjających warunkach atmosferycznych i drogowych, w ulicznych korkach - możliwość urazów  w wyniku wypadków drogowych (ryzyko wypadków zwiększone jest przez zmęczenie zależne od czasu prowadzenia pojazdu, braku lub krótkich przerw, głodu, pragnienia, spożytego alkoholu, jazdy ze zbyt dużą prędkością)

  • Spaliny, w tym zawarty w nich tlenek węgla - możliwość ostrego zatrucia

  • Materiały wybuchowe i łatwopalne, substancje bardzo toksyczne stanowiące ładunek - możliwość ostrego zatrucia oraz poparzeń na skutek pożaru

  • Nadmiernie napompowane opony - możliwość urazów na skutek eksplozji

  • Inne pojazdy lub urządzenia wspomagające operację załadunku lub rozładunku - możliwość urazów na skutek przygniecenia, uderzenia

Czynniki fizyczne 

  • Nadmierny hałas i/lub niskoczęstotliwościowy spowodowany pracą silnika - możliwość uszkodzenia słuchu

  • Promieniowanie jonizujące stwarzające zagrożenie w czasie transportu m.in. radioizotopów - możliwość napromieniowania

  • Bezpośrednie i odbite promieniowanie słoneczne (ultrafioletowe) - możliwość zmian skórnych i chorób oczu

  • Zmienne warunki atmosferyczne niska lub wysoka temperatura, łączne działanie temperatury, wilgotności i wiatru oraz narażenie na nagłe zmiany temperatur po wyjściu z klimatyzowanej kabiny - możliwość udaru cieplnego, odmrożeń, chorób układu oddechowego i chorób reumatycznych

  • Wibracje ogólne, których źródłem jest pojazd - możliwość zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych klatki piersiowej i jamy brzusznej oraz dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego

Czynniki chemiczne 
i pyły


  • Różnorodne substancje chemiczne w postaci stałej, ciekłej i gazowej stanowiące materiał przewozowy - możliwość ostrych i przewlekłych zatruć

  • Różne substancje i preparaty chemiczne stosowane w związku z eksploatacją samochodu m. in. płyn hamulcowy, elektrolit, olej napędowy, benzyna, środki czyszczące, środki zapobiegające zamarzaniu - możliwość podrażnienia, zapalenia skóry, egzemy, przewlekłych zatruć

  • Benzyna, ropa a także spaliny zawierające tlenek węgla, tlenki siarki, tlenki azotu, węglowodory, w tym rakotwórczy benzen i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne - możliwość ostrego lub przewlekłego zatrucia

  • Pył i kurz powstające podczas prowadzenia samochodu po nie asfaltowanych drogach - możliwość chorób układu oddechowego

Czynniki biologiczne

  • Mikroorganizmy chorobotwórcze obecne w przewożonym ładunku - możliwość chorób zakaźnych

Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy 

  • Długotrwałe prowadzenie pojazdu, w wymuszonej pozycji ciała, na niewygodnym siedzisku, czasami po wyboistych drogach - możliwość dolegliwości bólowych wynikających z przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego

  • Zwyczaj opierania łokcia o framugę okna podczas prowadzenia pojazdu - możliwość powstania dolegliwości reumatycznych, w tym zmian zwyrodnieniowych lub zapalenia stawu barkowego po lewej stronie ciała

  • Nieregularne odżywianie się oraz złe nawyki żywieniowe a także stres - możliwość chorób przewodu pokarmowego

  • Różne czynniki stresogenne, senność podczas długotrwałego prowadzenie pojazdu - możliwość wystąpienia zaburzeń psychicznych i halucynacji sennych

  • Złe zawieszenie samochodu, niewygodne siedzisko - możliwość powstania rwy kulszowej

  • Nadmierny wysiłek fizyczny towarzyszący przenoszeniu nieporęcznych i ciężkich ładunków - możliwość zmęczenia, wyczerpania

  • Przewożenie wartościowego ładunku - możliwość urazów w wyniku napaści m. in. przez zorganizowane grupy przestępcze zwłaszcza na przydrożnych parkingach

  • Palenie tytoniu w kabinie kierowcy - możliwość różnych negatywnych skutków zdrowotnych

  • Niedostateczne oświetlenie (szczególne podczas jazdy o zmroku poza miastem), oślepiający efekt świateł innego pojazdu i reflektorów iluminacyjnych - możliwość uczucia dyskomfortu, zmęczenia wzroku i zaburzeń ostrości widzenia

  • Stała kontrola telefoniczna lub radiowa- możliwość stresu psychicznego

Działania profilaktyczne

Należy stosować bezpieczne metody podnoszenia i przenoszenia ciężkich lub nieporęcznych ładunków oraz stosować urządzenia mechaniczne ułatwiające podnoszenie i przenoszenie.
Należy unikać wdychania spalin. Należy wyłączyć silnik, kiedy pojazd jest zaparkowany pod dachem oraz zainstalować urządzenie kontrolujące emisję spalin (np. konwertor katalityczny).
Należy stosować środki ochrony oczu przed promieniowaniem ultrafioletowym.
Należy stosować rękawice chroniące przed czynnikami chemicznymi, a jeśli to nie jest możliwe, używać kremy ochronne.
Należy zainstalować ergonomiczne siedzisko kierowcy. Należy przerywać okresowo jazdę w celu zjedzenia posiłku, odpoczynku, ćwiczeń oraz nauczyć się wykonywania ćwiczeń relaksacyjnych podczas długiego prowadzenia pojazdu.
Należy unikać palenia tytoniu podczas prowadzenia  pojazdu  lub, jeśli to  nie  jest możliwe, wietrzyć kabinę podczas i po paleniu.
Należy uczyć kierowców sposobów rozpoznawania i unikania napaści, zainstalować urządzenia alarmujące na wypadek ataku. W szczególnych przypadkach (cenny ładunek) niezbędna jest eskorta.

Informacje szczegółowe

Synonimy Kierowca, przewoźnik, kierowca TIR-a.
Definicja i/lub opis zawodu

Kierowca samochodu dostawczego prowadzi samochód dostawczy w celu transportu ładunków z i do miejsca przeznaczenia. Sporządza protokoły dla odbiorców. Zabiera pieniądze za dostarczone towary i opłaty za dowóz. Może prowadzić książkę finansową. Może kontaktować się telefonicznie lub drogą radiową z bazą w celu otrzymania instrukcji. Może ładować i rozładowywać ciężarówkę. Może przeprowadzać przegląd wyposażenia ciężarówki m.in. stan ogumienia, oświetlenia, hamulców, poziom benzyny, oleju, wody. Może dokonywać napraw takich jak wymiana kół, żarówek, bezpieczników, zakładać łańcuchy, zmieniać paski klinowe. Może umocowywać ładunek dla zabezpieczenia go podczas jazdy, Zależnie od typu prowadzonej ciężarówki i rodzaju przewożonego towaru może przyjmować różne nazwy.
Wykonywane czynności Asystowanie, czyszczenie (ciężarówki), doglądanie, dokumentowanie, dostarczanie, dystrybułowanie, dzielenie, kierowanie pojazdem, kolekcjonowanie, komunikowanie się (z bazą), kontrolowanie, lokalizowanie adresata, łączenie i rozłączanie, manewrowanie, mierzenie, mieszanie, monitorowanie, napełnianie, ochranianie (towaru), opróżnianie, pakowanie i rozpakowywanie, parkowanie, pchanie i ciągnięcie, pisanie, podnoszenie, pompowanie, przechowywanie, regulowanie, relacjonowanie, reperowanie, sprawdzanie, transportowanie, układanie i umocowywanie towaru, umawianie, wydawanie poleceń, wymienianie towaru, zbieranie.
Podstawowy stosowany sprzęt Ciężarówka lub inny pojazd mechaniczny, podnośnik (lewarek lub inny sprzęt) służący do podnoszenia i wymiany kół, zestaw narzędzi do różnego rodzaju napraw, przenośne ostrzegawcze światła i znaki, linki holownicze i zabezpieczające towar, koła zapasowe, brezent lub inny impregnowany materiał, urządzenia samozaładowcze, telefon komórkowy lub sprzęt krótkofalowy, gaśnica, zestaw pierwszej pomocy.
Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie Wszystkie gałęzie przemysłu, zwłaszcza przemysł ciężki m.in. górnictwo, przemysł petrochemiczny itp., rolnictwo, publiczne i prywatne firmy dostawcze, lokalne i międzynarodowe kompanie przewozowe.

Zwiększone ryzyko wypadków drogowych jest spowodowane utratą kontroli nad pojazdem podczas prowadzenia pojazdu na śliskiej i mokrej nawierzchni przy niedogodnych warunkach atmosferycznych, prowadzeniem pod wpływem środków uspokajających lub pobudzających, alkoholu czy też po zażyciu powszechnie stosowanych leków, które mogą wywoływać takie objawy uboczne jak senność, czy zaburzenia działania narządów zmysłów w postaci opóźnionej reakcji na bodźce, czy braku koordynacji ruchów.

Kierowca jest odpowiedzialny za bezpieczny transport ludzi i towarów. Wymagania stawiane osobom wykonującym ten zawód, to przede wszystkim bardzo dobra znajomość przepisów prawa o ruchu drogowym oraz budowy i stanu technicznego kierowanego pojazdu. Oprócz tego kierowcę powinny charakteryzować takie cechy jak spostrzegawczość, zdolność do koncentracji i podzielność uwagi. Inne cechy ułatwiające wykonywanie tego zawodu to na pewno dobra orientacja w terenie, dobra pamięć oraz wysoka odporność na monotonię.

Podstawowe wymagania w stosunku do zatrudnionego kierowcy: 

- kierowca musi spełniać wymagania określone w przepisach ustawy o transporcie drogowym, przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz w innych przepisach określających wymagania w stosunku do kierowców; 

- kierowca nie może być skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne

przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów

lub środowisku; 

- kierowca musi posiadać odpowiednie uprawnienie do kierowania pojazdem
samochodowym, określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.); 

- kierowca nie może mieć przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy

na stanowisku kierowcy; 

- kierowca nie może mieć przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy
na stanowisku kierowcy; 

- kierowca musi uzyskać kwalifikację wstępną oraz ukończyć szkolenie okresowe (wymóg

ten nie dotyczy kierowców, którzy uzyskali prawo jazdy odpowiedniej kategorii przed 10

września 2008 r. albo nawet 10 września 2009 r.); 

- kierowca musi mieć aktualne badania lekarskie przeprowadzane w celu stwierdzenia

istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku

kierowcy; 

- kierowca musi mieć aktualne badania psychologiczne przeprowadzane w celu stwierdzenia

istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy
na stanowisku kierowcy. 

Art. 11. 1. Czas pracy kierowcy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin
w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 1 i 3-5.

2. Rozkłady czasu pracy kierowcy są ustalane na okresy nie krótsze niż 2 tygodnie, z zastrzeżeniem art. 19.

Art. 12. 1. Tygodniowy czas pracy kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym
4 miesięcy.

2. Tygodniowy czas pracy, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy nie przekroczy 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

3. Wymiar czasu pracy określony w ust. 1 i 2 obowiązuje także kierowcę zatrudnionego u więcej niż jednego pracodawcy.

Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona
na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin, oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające
co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie.

2. Przerwy określone w ust. 1 oraz art. 28 ulegają skróceniu o przerwę, o której mowa w art. 6 ust. 3.

Art. 14. 1. W każdej dobie kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Dobowy odpoczynek może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli pojazd znajduje się na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania.

2. W każdym tygodniu kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Tygodniowy nieprzerwany odpoczynek obejmuje odpoczynek dobowy, o którym mowa w ust. 1, przypadający w dniu, w którym kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy.

Akty prawne:

  1. Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (t.j. Dz. U. 2003 nr 169 poz. 1650).

  2. Rozporządzenie MPiPS z 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. nr 26, poz. 313), wraz z późniejszymi zmianami. (Dz. U. nr 82, poz. 930 - obowiązuje od 1 stycznia 2002 r.).

  3. Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. nr 69, poz. 332).

  4. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

(Dz.U. 2001nr 129 poz. 1444)

  1. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.)

  2. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity)

  3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie wzorów zezwoleń na wykonywanie krajowych i międzynarodowych przewozów drogowych osób oraz wypisów z zezwoleń

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie wzorów zezwoleń na wykonywanie krajowych i międzynarodowych przewozów drogowych osób oraz wypisów z zezwoleń


Wyszukiwarka