Karta Polaka

Ustawa z 7.09.2007 r. O karcie Polaka.

Podstawą jest art. 6.2 konstytucji – mówi o pomocy państwa dla Polaków mieszkających za granicą w zachowaniu kontaktu z kulturą.

1. Pojęcie karty Polaka

Karta Polaka do dokument urzędowo potwierdzający fakt przynależności do narodu polskiego osoby wskazanej w tym akcie. Karta jest podstawą do korzystania z uprawnień przysługujących posiadaczowi karty.

Obywatele tych państw lub posiadający status bezpaństwowca w tychże państwach: Armenii, Azerbejdżanu, Białorusi, Estonii, Gruzji, Kazachstanu, Kirgizja, Litwa, Łotwa, Mołdowa, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Ukraina i Uzbekistan.

W związku z powyższym obywatele polscy nie mogą ubiegać się o kartę Polaka.

Skąd wzięli się tam Polacy:

• Żyjący w skupiskach od wielu lat, od pokoleń. (Litwa, Łotwa, Białoruś i Ukraina)

• Ofiary wywózek

• Rodziny, pokolenia Carskich urzędników, wojskowych, którzy przekazują tradycję swoim dzieciom.

Ustawa została skierowana do tylko tych osób (mieszkańców wymienionych państw) dlatego, że uznano ich za ofiary systemu totalitarnego.

1. Warunki uzyskania karty

Określone w art. 2. Karta może być przyznana osobie, która deklaruje narodowość polską oraz spełnia warunki:

• Wykaże znajomość języka polskiego (który uważa za język ojczysty) w stopniu przynajmniej podstawowym oraz kultywuje tradycje narodowe.

• złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;

• co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej lub posiadało obywatelstwo polskie

1. Procedura wydawania karty

Przyznanie karty polaka jest to decyzja administracyjna, podejmowana przez konsula RP. Aby konsul mógł wydać decyzję, musi być pisemny, sformalizowany wniosek osoby aspirującej do posiadania karty.

Treść wniosku: Imię, nazwisko, płeć, data i miejsce urodzenia, adres, określenie obywatelstwa albo statusu bezpaństwowca, określenie narodowości (polskiej), obywatelstwo i narodowość rodziców, dziadków lub pradziadków, jeżeli ich dane zostały wskazanie przez osobę ubiegającą się o kartę polaka.

Przykłady dokumentów mogących znaleźć zastosowanie w procesie przyznawania karty polaka

Polskie dokumenty – np. dowód osobisty, świadectwa szkolne, lub inne które uprawdopodabniają, że osoba należy do narodu polskiego.

Odwołanie – składa do Rady Ds. Polaków na Wschodzie. Rada to ciało kolegialne, składające się z 6 członków, powoływanych przez prezesa Rady Ministrów. Ciało kadencyjne, kadencja trwa 5 lat. Ciało profesjonalne – minimum połowa powinna posiadać wyższe wykształcenie prawnicze. Jest to rada o ściśle sprecyzowanym zadaniu, jakim jest rozpatrywanie odwołań.

1. Uprawnienia wynikające z karty

Są opisane jasno i wyraźnie w art. 2 ustawy.

• Osoba posiadająca kartę jest zwolniona z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę

• Może podejmować działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

• Może korzystać w form kształcenia określonych w ustawie o systemie oświaty

• Może odbywać studia, studia doktoranckie, uczestniczyć w badaniach naukowych określonych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym

• Uprawnienie do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w stanach nagłych

• Ulga 37 % (wymiar nauczycielski) na przejazdy kolejowe – dotyczy tylko biletów jednorazowych.

• Bezpłatny wstęp do muzeów państwowych

Pojęcie wolności sumienia

Polega na poznawaniu idei religijnych i areligijnych, jest podejmowany w ściśle określonym celu przez podmiot poznający, dlatego że poszukuje takiego systemu światopoglądowego, który chciałaby uznać za własny, sobie najbliższy, z którym chciała by się identyfikować.

Z wolności sumienia korzysta tylko i wyłącznie jednostka, nie mogę być sumienie np. grupy osób.

Wolność polega na tym, że ta osoba ma możliwość dotarcia do źródeł, pozwalających poznać idee religijne.

Pojęcie wolności wyznania

1. Uprawnienia indywidualne

• Do postepowanie zgodnego z przyjętymi przekonaniami

• Do okazywania na zewnątrz swoich przekonań

• Świętowanie w określony sposób pewnych dni (praktyki religijne nakazane, dozwolone, przestrzeganie pewnych diet)

• Określenie sposobu pogrzebu (gdzie – na jakim cmentarzu, czy ceremonia ma mieć charakter religijny – pod przewodnictwem osoby duchownej czy świecki, grobowiec ma zawierać symbole religijne, czy nie zawierać ?)

• Uprawnienie do tworzenia, wstępowania, występowania i przynależności do organizacji religijnych/wyznaniowych.

1. Uprawnienia kolegialne dotyczące kościołów i związków wyznaniowych

• Religijne

Obejmują one organizowanie uroczystości religijnych, a co się za tym kryje określenie tego w jakim języku będzie uroczystość się odbywała, jakie jest ideowe przesłanie i treść uroczystości, przewidziany czas trwania uroczystości, symbolika uroczystości religijnej, czy uroczystość przebiega z udziałem duchownego, czy bez.

• Organizacyjne

Samodzielne ustalenie struktury wewnętrznej, warunki przyjmowania członków, prawa i obowiązki wyznawców, sankcje za niewykonanie obowiązków.

• Majątkowe

Budynki świątynne wyposażone zgodnie z wymaganiami religijnymi, wytwarzanie przedmiotów służących praktykom religijnym, wytwarzanie żywności odpowiadającej wymogom religijnym.

Źródła prawa regulujące działalność kościołów i związków wyznaniowych w Polsce.

1. Konstytucja RP art. 25, 48, 53

2. Konkordat

3. Ustawa o gwarancji wolności sumienia i wyznania z roku 1989 r.

4. Ustawy indywidualne, dotyczą konkretnych wyznań. Obowiązuje rozporządzenie z 1928 roku o stosunku państwa do wschodniego kościoła staro obrzędowego, nieposiadającego hierarchii duchownej. Ustawa o stosunku państwa do muzułmańskiego związku religijnego z 1936, o stosunku do karaimskiego związku religijnego z 1936 r, Ustawa z 1989r. o stosunku państwa do kościoła katolickiego, z 1991 o stosunku państwa do kościoła prawosławnego, z 1994 o stosunku państwa do kościoła ewangelicko augsburskiego, 1994 o stosunku państwa do kościoła ewangelicko reformowanego. 1995 ustawa dotycząca kościoła ewangelicko – metodystycznego, ustawa dotycząca kościoła polsko-katolickiego, ust. Dot. Chrześcijan – baptystów, adwentystów dnia 7, 1997 dot. Kościoła starokatolickiego mariawitów, dot. katolickiego mariawitów, dot. kościoła zielonoświątkowego, o stosunku państwa do gmin wyznaniowych żydowskich.

Ochrona przeciwpożarowa:

24 sierpnia 1991r. – ustawa

Celem ochrony przeciwpożarowej jest ochrona 4 wartości:

• Życia

• Zdrowia

• Mienia

• Środowiska

Których celem jest wspólnie ochrona przed pożarem, klęską lub innym zdarzeniem jakie na danym terenie wystąpiło.

Krajowy system ratowniczo-gaśniczy. Funkcjonuje pod nadzorem ministra spraw wewnętrznych. Ma on na celu ochronę 4 podstawowych wartości poprzez:

• Walkę z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi

• Ratownictwo techniczne

• Ratownictwo chemiczne

• Ratownictwo ekologiczne

• Ratownictwo medyczne

• Współpracę z jednostkami Państwowego Ratownictwa Medycznego

Jednostki ochrony przeciwpożarowej m.in.:

• Jednostki Państwowej Straży Pożarnej

• Jednostki wojskowej ochrony przeciwpożarowej

• Zakładowa straż pożarna

• Zakładowa służba ratownicza

• Gminna zawodowa straż pożarna

• Powiatowa zawodowa straż pożarna

• Ochotnicza straż pożarna

Ochotnicza Straż Pożarna - Umundurowana, dysponująca specjalistycznym sprzętem – ma ona na celu walkę z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi.

Kryterium dopuszczające do brania udziału w akcjach - W działaniach mogą brać udział członkowie OSP – którzy są w wieku od 18 – 65 lat, posiadają aktualne badania lekarskie dopuszczające do udziału w akcjach, odbyła szkolenie pożarnicze.

Obowiązki finansowe gminy wobec OSP

Koszty umundurowania, ubezpieczenia, wyposażenia, wyszkolenia, utrzymania sprzętu, okresowych badań lekarskich ponosi gmina.

Ochrona strażaka w przypadku gdy w działaniach ratowniczych, bądź ćwiczeniach:

• Jeśli poniesie uszczerbek na zdrowiu przysługuje mu jednorazowe odszkodowanie.

• Renta w przypadku utraty całkowitej lub częściowej zdolności do pracy

• Odszkodowanie z racji szkody w mieniu.

Uprawnienia ustawowe kierującego działaniem ratowniczym:

1. Może zarządzić ewakuację ludzi i mienia

2. Wstrzymać ruch drogowy

3. Wprowadzić zakaz przebywania osób trzecich w rejonie działania ratowniczego

4. Przejąć w użytkowanie na czas działań ratowniczych nieruchomość, ruchomość, cudze środki transportu, ujęcia wody oraz różne przedmioty przydatne w działaniu ratowniczym

5. Może żądać niezbędnej pomocy od instytucji, przedsiębiorców, osób fizycznych

6. Może odstąpić w trakcie działania ratowniczego od zasad działania powszechnie przyjętych za bezpieczne

Działania zapobiegawcze – obowiązki właściciela budynku i terenu:

Właściciel budynku jest zobowiązany:

1. Przestrzegać wymagań techniczno-budowlanych i instalacyjnych

2. Wyposażyć budynek lub teren w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice.

3. Zapewnić naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób zapewniający ich sprawność.

4. Zapewnić osobom przebywającym w budynku lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji.

5. Przygotować budynek lub teren do prowadzenia akcji ratowniczych.

6. Zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.

7. Ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru.

Rozpoczęcie eksploatacji wszelkich nowych, bądź przebudowywanych , remontowanych budynków, maszyn, instalacji może nastąpić wtedy, gdy zostały spełnione wymagania przeciwpożarowe.

Właściciel lub użytkownik budynku ponosi koszty nabycia i utrzymania sprawnych urządzeń przeciwpożarowych.

Każdy, kto zauważy pożar jest obowiązany poinformować niezwłocznie osoby znajdujące się w strefie zagrożenia. Następnie jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Jeżeli pożar wybucha na terenie misji dyplomatycznej, urzędu konsularnego, instytucji międzynarodowej, a są to instytucje posiadające immunitet dyplomatyczny lub konsularny – akcję ratowniczą można prowadzić tylko w przypadku zgody kierownika urzędu, szefa misji. Zgoda może być domniemana – prowadzący akcję przypuszczają, że dostaliby zgodę.

Ust. Z 26.10.1982 roku. O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Alkoholizm – jest to upowszechnione na całym świecie uzależnienie, gdzie substancją uzależniającą jest alkohol.

Czynniki wpływające na szybkość uzależnienia:

• Zworce w domu (czy w domu się pije)

• Cena

• Dostępność

• Krąg towarzyski

• Cechy osobowości osoby, która padła ofiarą uzależnienia.

Dwa ważne etapy – zagrożenie problemem alkoholowym oraz wtedy kiedy problem powstał - alkoholizm.

Na zagrożenie wskazują:

• Szukanie okazji lub towarzystwa osób pijących.

• Ukrywanie tego faktu.

• Lekceważenie krytyki

O powstaniu alkoholizmu świadczą:

• Utrata kontroli nad piciem

• Odczuwanie głodu alkoholowego

• Spożywanie alkoholu stale lub z niewielkimi przerwami

Konsekwencje nałogu:

• Poważne konsekwencje dla zdrowia – uszkodzenia wątroby, mózgu, układu pokarmowego

• Zagrożenie zdrowia potomków

• Silne uzależnienie fizyczne i psychiczne – osoba uzależniona ogranicza lub eliminuje swoje zainteresowania

Stan po użyciu alkoholu – stężenie we krwi od 0,2 prom do 0,5 promila.

Stan nietrzeźwości – stężenie powyżej 0,5 promila.

1% podatku akcyzowego jest przeznaczany na pomoc dla uzależnionych, oraz cierpiących z tego powodu członków rodzin. Działalność wychowawczo-informacyjną. Na kształcenie specjalistów. Na badania naukowe w tym zakresie.

Zakaz sprzedawania i podawania alkoholu w pewnych miejscach oraz zakazy dotyczące osób, którym można sprzedawać.

Zakaz Miejsca:

• Szkoły

• Domy akademickie

• Internaty dla młodzieży

• Zakłady pracy

• Stołówki pracownicze

• Miejsca masowych zgromadzeń

Zabronione jest spożywanie na terenie parków, placów i ulic z wyjątkiem ogródków przykawiarnianych.

Zakaz Osoby:

Zabronione jest sprzedawanie i podawanie alkoholu osobom:

• Do lat 18 (w razie wątpliwości sprzedawca powinien poprosić o dowód osobisty)

• Osoby, których zachowanie wskazuje, że znajdują się w stanie nietrzeźwości.

• Na kredyt bądź pod zastaw.

Zakaz wnoszenia alkoholu na tereny zakładu pracy i stadionu.

Przeciwdziałanie narkomanii:

Narkomania jest to uzależnienie od substancji psychoaktywnych, używanych stale w celach niemedycznych.

Predyspozycje osobowościowe (indywidualne):

• Brak odporności na frustrację.

• Niedojrzałość intelektualna

• Niestabilność emocjonalna

• Nadmiernie zawyżonej lub zaniżonej samoocenie.

Uwarunkowania środowiskowe:

• Różnego rodzaju patologiczne więzi rodzinne.

• Uzależnienie kogoś z rodziny bądź domowników.

Sięganie po środki psychoaktywne wynika z chęci doraźnego poprawienia samopoczucia, bądź redukcji lęku, uwolnienie od poczucia winy.

Uzależnienie od tego rodzaju substancji pociąga za sobą zmianę osobowości, zmiany zdrowotne i cały szreg niekorzystnych konsekwencji

Ust. Z 29.07.2005 o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przeciwdziałanie polega na:

1. Podejmowaniu działalności wychowawczej i informacyjnej.

2. Leczeniu, rehabilitacji i reintegracji społecznej uzależnionych.

3. Nadzorze nad substancjami, które mogą prowadzić do uzależnienia.

4. Zwalczaniu niedozwolonego obrotu tymi substancjami.

5. Nadzór nad uprawami roślin, które zawierają substancje prowadzące do narkomanii.

Zadania zostały rozłożone na wiele podmiotów:

• Administracja rządowa.

• Organy administracji samorządowej.

• Przedszkola, szkoły, szkoły wyższe.

• Zakłady opieki zdrowotnej

• Jednostki wojskowe

• Policja

• Straż graniczna

• Organy celne

• Zakłady poprawcze

• Ośrodki pomocy społecznej

• Środki masowego przekazu

• Organizacje pozarządowe o określonym profilu działania.

• Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii – profesjonalna, specjalistyczna jednostka podlegająca ministrowi zdrowia. Zadania:

1. Podejmowanie działań ograniczających używanie środków odurzających

2. Inicjowanie i prowadzenie badań naukowych nad problemem narkomanii.

3. Podejmowanie prac nad rozwiązaniami legislacyjnymi dotyczącymi przeciwdziałania narkomanii.

4. Dokonywanie okresowych ocen dotyczących przeciwdziałania narkomanii

5. Współpraca międzynarodowa.

Gminy powinny (zadania własne gminy)

1. zwiększać dostępność pomocy – zgodnie z ustawą. Generalnie powinno być poprawione na – zapewnienie pomocy.

2. Udzielanie pomocy rodzinom uzależnionych

3. Działalność informacyjna i szkoleniowa.