Komunikacja wykłady

Definicje komunikacji, komunikowania i komunikowania się

komunikacja – proces przekazywania informacji; nadawca i odbiorca nie są tutaj ważni

komunikowanie – jednostronny przekaz informacji od nadawcy do odbiorcy

komunikowanie się – przekazywanie i odbieranie informacji z możliwością zamiany ról między nadawcą a odbiorcą (sprzężenie zwrotne)

NADAWCA PRZEKAZ ODBIORCA

Nadawca

- osoba, grupa osób, instytucja, która bezpośrednio lub pośrednio udostępnia informację; są one często połączone wspólnym zainteresowanie

-informacje, dziennikarze, publicyści, partia

-rodzaj komunikatora, który stara się przekazać informację

Przekaz, komunikat

- informacja przekazywana od nadawcy do odbiorcy

- może być dźwiękowy, muzyczny, ikonograficzny

-zasięg (ile odbiorców odbiera komunikat)

-zakres tematyczny

-liczba odbiorców np. publiczność, audytorium (na stałe jest odbiorcą określonych mediów)

-dana informacja przekazywana od nadawcy do odbiorcy

-zawartość, treść

Odbiorca

- zamierzony bezpośredni adresat wypowiedzi nadawcy

- może być indywidualny/ zbiorowy; stały(audytorium)/ zmienny (publiczność)

Ważne jest, aby nadawca i odbiorca posługiwali się tym samym kodem.

Zadania mediów

Znaki (forma, treść, forma znacząca) i ich charakter

Odbiorca i jego recepcja

Modele komunikacji

Model komunikacji Jacobsona

Nadawca - Komunikat – Odbiorca

|

Kod (język werbalny i niewerbalny)

|

Kontakt

|

Kontekst (sytuacja, otoczenie)

|

Kanał (mowa, pismo, pośredni, bezpośredni)

Model komunikacja H. Lasswella

Model przekazu sygnału cybernetycznego C. Shannona

Szumy – zewnętrzne, wewnętrzne

- zakłócenie w procesie komunikacji; wszystkie dźwięki towarzyszące nadawaniu i odbieraniu sygnału

Piramida McQuail

Komunikacja masowa media

Komunikacja instytucjonalna instytucja - instytucja

K o m u n i k a c j a g r u p o w a grupa - grupa

K o m u n i k a c j a i n t e r p e r s o n a l n a ja - ty

Komunikacja intropersonalna (wewnątrzosobowa) rozmowa z samym sobą

Różne sposoby opisywanie komunikacji

Zależność nadawca – odbiorca

Zależność komunikowania

Rewolucje dotyczące komunikacji

  1. dotyczące mowy (słowa, uczucia)

  2. dotyczące pisma (hieroglify, zmiana cywilizacji i kultury)

  3. dotyczy druku (rozpowszechnienie komunikacji i środka masowego przekazu)

  4. dotyczy Internetu (komunikacja elektroniczna)

Porozumienie się między ludźmi

alokucja – układ jednego nadawcy i wielu odbiorców; jednokierunkowa; np. wykład

konwersacja – układ dwóch partnerów; nadawca odbiorca; np. face to face

konsultacje – zwracanie się partnera, aby uzyskać określoną informację

rejestracja – dotyczy wprowadzenia danych do centrum informacyjnego i przyporządkowanie ich da bazy informacji

Kryteria komunikacji

Rodzaje komunikacji

+prywatna +publiczna

mogą być pośrednie albo bezpośrednie

Zastosowanie kodów

ZALEŻY OD MEDIÓW

Odwołanie do rzeczywistości

Kryterium adresatów (uczestnicy komunikacji, odbiorcy)

Kryterium zasięgu

Modele komunikowania się

Modele komunikowania się to słowne lub graficzne przedstawienie obrazujące proces komunikowania się w schematycznej i uproszczonej formie

Rodzaje modeli

Model transmisji

np. prasowe agencje

pojęcie selekcjonera (wybieranie informacji dostarczanych do jednostek)

pojęcie przywódcy opinii (decyduje jaki typ informacji i do kogo będzie przesłany)

odbiorca rozmawia z innymi na temat komunikatu, wymiana poglądów i opinii, np. seriale

informacje są cały czas są sprawdzane i selekcjonowane

komunikator zawodowy, pośrednik

audytorium może przekazać informacje do redakcji

Model rytualny

Model rozgłosu

Komunikowanie jako pokazywanie i przyciąganie uwagi

medium uwaga odbiorcy

cel mediów – pozyskanie audytorium, nabywanie publiczności

podstawa: rozrywka i reklama

Modele recepcji

Modele społeczno – kulturowe

Modele z uwzględnieniem wiedzy społeczeństwa

Model klasyczny

Paradygmaty naukowe

Paradygmaty naukowe – zbiór najważniejszych koncepcji i założeń w danym okresie dziedziny

Paradygmat dominujący – media do publiczność; co myśleć, co robić

Paradygmat instytucjonalny – w mediach masowych; o czym myśleć

Paradygmat krytyczny – media mówią o czym nie myśleć

Paradygmat techniczny – jak myśleć i gdzie należeć

Teoria agenda setting

Twórcy : Maxwell McCombas i Donald Showa

Pakt faktograficzny

KOMUNIKAT

Model procesu, agenda – setting

Twórcy: Maxwell E. McCombs i Donald L. Shaw

Media być może zazwyczaj nie odnoszą spektakularnych sukcesów w narzucaniu ludziom „co powinni myśleć”, lecz niezwykle skutecznie mówią "o czym powinni myśleć”.

TEORIA UŻYTKOWANIE I KORZYŚCI

Reprezentanci: F. Katz, J.C. Blunter

Fazy rozwoju i badań:

  1. OPISU – dotyczy grup odbiorczych; np. gospodynie; zawężony okręg odbiorców

  2. OPERCJONALIZACJI – co medią robią z ludźmi, ale co ludzie robią z mediami korelacja otoczenia, radia, prasy; transmisja dziedzictwa kulturowego (socjalizacja); rozrywka, zabawa, co ludzie oczekują od mediów (korzyści z korzystania z mediów)

  3. WYJAŚNIENIA – badania stosowane na szerokim środowisku

Podstawowe założenia:

Co bierzemy pod uwagę kształtując tą teorię?

Treści przekazu:

Charakterystyka osobnicza:

Jak korzystamy, co oczekujemy:

Społeczna użyteczność:

Perspektywy rozwijania się teorii:

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA

Komunikujemy nie słowem ale gestem.

Fenomen komunikowania niewerbalnego:

Rodzaje komunikacji :

- gestykulacja (głowa, ręce, nogi)

- mimika twarzy ( trzy grupy zachowań naszej twarzy ; radość, smutek, obojętność)

- dotyk i kontakt fizyczny w zróżnicowanej formie od łagodnego dotyku do bicia, kontakt fizyczny, ozdoby, ubiór, kanał wokalny (barwa głosu) , wymiana spojrzeń, dystans między rozmówcami (intymny, publiczny), pozycja ciała w rozmowie (kwestia napięcia i rozluźnienia ciała) , organizacja środowiska (architektura wnętrz),

-dźwięki paraglingwistyczne (dźwięki typu : eeee, aaaa, yyyy)

*Amerykanie twierdzą ,że wystarczy 5 sekund na wyrobienie sobie o kimś zdania, zależy to od głosu danej osoby.

Poprzez nadawanie niewerbalne komunikowane są :

*Trzeba uważać w momencie oceniania drugiej osoby, czasami źle odczytujemy sygnały, gesty drugiej osoby.

Jak klasyfikować różnego typu gesty ?

Klasyfikacja Etmana i Friesena – UWAGA TO BĘDZIE NA TEŚCIE

Emblematy – sygnały cielesne , system gestykulacyjny (puszczanie pocałunków)

Ilustratory – ruchy mimiczne, piktogramy (malunki,obrazeczki ) ,które ilustrują nam wypowiadany tekst np. mówione i gestykulowane przez księdza ,,Pan z Wami’’

Wskaźniki emocji – mające na celu pokazanie naszej ekspresji, są związane z określoną sytuacją (zaczerwienie twarzy, pocenie się, plamy na szyi trzęsące się ręce)

Regulatory konwersacyjne – gesty ,które pozwalają nam prowadzić rozmowę , a więc element werbalny, mówią nam o tym kiedy możemy wejść w rozmowę

(wchodzenie komuś w momencie kiedy robi przerwę w mówieniu lub opada z intonacją)

Adaptory – najtrudniej odbierane gesty , wynikające z adaptacji środowiska

GESTY ZWIĄZANE Z WZROKIEM (MOWA OCZU) – Zachowanie wzrokowe

* oczy = emocje

KONTAKA I DOTYK

Bardzo potrzebny.

Pierwszy zmysł

Typy:

Kontakt przez dotyk zmienia percepcję

Przyzwolenie na dotyk.

Brak przyzwolenie -> molestowanie.

Zasady kontaktu:

ZACHOWANIA

Rodzaje zachowań:

Zimnie zachowania często są zdominowane przez zachowania ciepłe, wtedy trzeba zachować postawę obojętną.

Większość zachowań ma charakter podświadomy. Nie wolno na podstawie jednego gestu osądzać drugiej osoby. Tylko ciąg zachowań werbalnych daje nam informacje o znaczeniach zachowania, o osobowości drugiego człowieka.

DRAMATURGICZNA KONCEPCJA ŻYCIA SPOŁECZNEGO

Twórca: Erving Goffman

INTERAKCJA to wzajemny wpływ jednostek znajdujących się w poszczególnych interakcjach (powszechne działanie, poszczególne interakcje można określić jako poszczególnie działania)

WSTĘP działalność danego uczestnika w danej interakcji

AKTOR osoba występująca na scenie

WIDOWNIA, PUBLICZNOŚĆ, OBSERWATOR

ROLA, PUNKT PROGRAMU każdy przyjmuje sytuacyjnie wyznaczoną rolę

SCENA miejsce gdzie odbywa się występ

KULISY LUB ZAPLECZE miejsce gdzie przygotowuje się występ

Modele:

wchodzi do tego strategia i rytuał

Robienie, wywieranie wrażenia:

Goffman jako pierwszy zaczął badać komunikację face to face.

KOMUNIKACJA PŁCI

Kobieta a rodzaj.

Uogólnienia związane z płcią i komunikacją.

Badacze twierdzą, że jest więcej podobieństw niż różnie między komunikacją płci.

Pewne cechy występują zarówno u mężczyzn jak i u kobiet.

Płeć jest faktem, natomiast gender to kwestia idei i poglądów.

DIALEKTY RODZAJOWE

Twórcy: Debora Tannen

Brak podłoża feministycznego.

Odmienny styl komunikacji.

Mężczyźni należą do innej kultury, kobiety do innej.

Rozpatrują dialekty rodzajowe.

Kobiety – konstrukcja psychiczna związana z procesem socjalizacji; istnieje potrzeba łączności; zrozumienie, opowiadanie.

Mężczyźni – status i władza elementem komunikacji.

Wypowiedzi publiczne:

Chętniej robią to mężczyźni w przeciwieństwie do kobiet.

Kobiety dużą mówią:

Ponieważ są szczegółowe, emocjonalne, mają rozbudowaną narrację .

Mężczyźni nastawiają się na sprawozdanie.

Kobieta stara się umniejszyć swoją rolę, a mężczyźni podkreślają swoją rolę.

Różnie sposoby słuchania:

Kobieta słucha aktywnie, używa gestów.

Mężczyzna – Kobieta -> kobieta powinna słuchać bez przytakiwania, bo mężczyzna chce przejąć kontrolę

Pytania

Kobiety uważają, że pytanie utrwalają i podtrzymują komunikację

Konflikt

Kobiety -> potok słów, nadmierna agresywność

Mężczyzna -> wychodzi

Dlaczego tak jest? Kobieta musi się wygadać, a mężczyzna mówiąc dolewają ognia do oliwy

Wrażliwość, emocjonalność

Kobieta -> ma większą emocjonalność, niewerbalność

Postawiono dużo zarzutów dla tej teorii, takie jak frasobliwość, uogólnienie obserwacji.

Nie da się zmuszać mężczyzn aby zmienili zachowania kobiece i na odwrót.

Zachowania komunikacyjne narzuca nam kultura.

Gender – idea, myśl .

TEORIA PUNKTÓW WIDZENIA

Twórcy: Sandra Harding i Julia T. Wood

Punkt widzenia - > perspektywa, widok, pozycja .

Inny punkt widzenia u kobiet został zepchnięty na margines.

Mężczyźni są w centrum.

Punkt widzenia ma wpływ na światopogląd.

Ludzie znajdują się na przeciwległych stronach.

Teoria ta pasuje do różnych teorii feministycznych

Podstawa: Hegel; pan i niewolnik

Inne: ciemiężyciel, wykorzystanie, grupa dykryminiowana

TO NIE JEST KWESTIA BIOLOGII TYLKO PUNKTU WIDZENIA

Kobiety jako grupa ZMARGINELIZOWANA

Powtórzenie z poprzedniej teorii:

mężczyzna -> autonomia

kobieta -> empatyczność, otwartość

Kultura narzuciła nam rolę, socjalizacja wskazała co mamy robić.

Nie można tego ujednolicić na wszystkie kultury.

Warunki ekonomiczne, rasa, seksualność również warunkują punkt widzenia.

Pogwałcenie kodu kulturowego.

Miejsce na drabinie społecznej:

Inne zachowanie grupy w centrum a inne zachowanie grupy zmarginalizowanej.

Poglądy zależne od hierarchii.

Cechy różniące:

Retoryka zapraszająca:

Poprzez rozmawianie i argumentacje traktuje się na równi grupę centralną i marginalną.

Świadomość różnic.

Zniwelowanie.

TEORIA ZAGŁUSZANEJ GRUPY

Twórca: Cheris Kramarae

Jest korenspondycyjna do teorii punktu widzenia.

Dotyczy jeżyka stworzonego przez mężczyzn.

Zagłuszona grupa.

Jedni rozmawiają publicznie, inni tylko prywatnie.

Język publiczny: mężczyźni.

Język prywatny: kobiety.

Inaczej żyją mężczyźni a inaczej kobiety (zależy to od klasycznych doświadczeń).

Wypowiedzi mężczyzn: publiczne.

Wypowiedzi kobiece: domowe

Język:

Różnice między językiem kobiet a mężczyzn.

U kobiet występuje więcej określeń.

Wypowiedzi mężczyzn są uporządkowane, logiczne.

Mężczyźni są strażnikami wypowiedzi.

Pewne określenia i zagadnienia występują tylko i kobiet.

Rewizja w centrum leksykalnym:

Niektóre określenia tylko dla mężczyzn, niektóre tylko dla kobiet

PODSUMOWANIE

Różne punkty widzenia, różne kultury.

Ważne jest miejsce w którym się znajdujemy.

Kobiety są w grupie zagłuszanej, ale próbują z niej wyjść.

Historia mediów

Informacja posiada kilka cech:

przetwarzać, tworzyć, przekazać, przetrzymywać

Społeczeństwo informacyjne:

Nie jesteśmy zawsze stanie się nią posługiwać ze względu na ilość.

Epoki komunikacyjne:

  1. era znaków i sygnałów

homo sapiens -> homo logens

  1. powstanie języka i mowy

  2. era pisma

5 tys. lat temu

kończy prehistorię

  1. era druku

powoduje komunikację masową

500 -600 lat temu

do XVIII wieku

  1. era telekomunikacji

XIX wiek

fotografia, telefon, telewizja

  1. era komputera

przełom XIX i XX wiek

Potem rozwijały się bardzo szybko.

Mowa otwiera epokę oralną.

Rozgraniczenie między człowiekiem a zwierzęciem.

Pismo wzięło się z obrazu o charakterze umownym

(petrogramy – malowane, petroglify – rzeźbione, wyryte w kamieniu)

Rozwija się w dwóch kierunkach:

+symbole

+znaczenie

Pośrednia faza: ideogramy – określają idę

piktogramy – za pomocą obrazów, informacja

pismo sznurkowane: naszywanie muszelek na tkaninach

pismo obrazkowe: kojarzenie, kolor, układ

pismo oparte na znakach o charakterze obrazków -> pismo chińskie

przyporządkowanie znaków do sylab -> plemiona semickie

skąd alfabet? Od Greków -> system znaków i odpowiadających im głosek i liter a potem ich łączenie

nośniki odpowiednie do systemu

tabliczki gliniane, rylce

tabliczki woskowe

papirus

Rzymianie ->składanie kartek, tabliczek woskowych, kodeks

Skrybowie

Drogie książki

DRUK

Tusz i papier wynalezione przez chińczyków

Druk blokowy

Dużo znaków

Nie przeszło do Europy bo było to państwo zmknięte a pismo było okryte tajemnicą

Dotarło jedynie przez jeńców

Druk – I drzeworyt

II druk czcionek (miedziany)

Europa XV wiek

Gutenberg – z prazy do wyciskania

Zrobienie czcionek i układanie ich

Biblia

Inkunabuły – pierwsze książki

Powstawania warsztatów i rozpowszechnianie ich

Powstanie prasy i innych maszyn

Zecerskie z wałem papieru

Era ołowiu

Inny skład, fotografia

Maszyna do pisania

Drukarki laserowe atramentowe

Wiązka światła

Aparaty

Litografia

Fotografia

Nowa technika

Światłoczułe materiały

Film Lumiere

Fale dźwiękowe

Telefon

Płyta grafonomonowa, gramofon

Telegraf, faks

Rewolucja dźwiękowa

Radio, telewizja

Komputery

Media współczesne rozwijają się szybciej

Spirala milczenia (ang. spiral of silence)

pojęcie z pogranicza badań społecznych, psychologii i nauk politycznych, spopularyzowane przez Elisabeth Noelle-Neumann (ur. 1917 - zm. 2010), niemiecką badaczkę opinii publicznej, założycielkę Institut für Demoskopie Allensbach. Wyczerpujący wykład dotyczący tego pojęcia można znaleźć w książce jej autorstwa pt. „Spirala milczenia” („Die Schweigespirale. Őffentliche Meinung – unsere soziale Haut”, 1980, wyd. polskie 2004).

Pojęcie to dotyczy tendencji do ukrywania przez niektóre osoby, biorące udział w rozmaitych badaniach opinii, swoich rzeczywistych poglądów, spowodowane przeświadczeniem, że są one sprzeczne z opinią większości społeczeństwa (w szczególności może dotyczyć to bieżącego poparcia dla partii i liderów politycznych). Przeświadczenie to wynika z kolei z obserwacji tego, co dominuje w przekazach medialnych, wystąpieniach osób mających znaczący wpływ na kształtowanie się opinii publicznej czy po prostu codziennych dyskusjach ludzi w pracy, na ulicy itp. Jeżeli w mediach i debacie społecznej zaczyna przeważać poparcie dla określonej partii politycznej, jej programu itp. to część osób mająca przeciwne poglądy, zaczyna je ukrywać, w obawie przed krytyką, izolacją społeczną itp. W przypadku, gdy osoby takie mają okazję uczestnictwa w jakichś sondażach (np. dotyczących poparcia dla partii politycznych), to część z nich może odmawiać udziału w badaniu albo deklarować, wbrew własnym przekonaniom, poparcie dla tej partii politycznej, dla której poparcie społeczne w chwili obecnej rośnie.

W konsekwencji mamy do czynienia ze swoistym paradoksem, czymś w rodzaju samospełniającej się przepowiedni. Im więcej osób ukrywa swoją faktyczną opinię, uznawaną przez nich za mniejszościową, tym w większym stopniu zaczyna dominować opinia domniemanej większości. Osoby ukrywające swoją opinię uzyskują potwierdzenie słuszności swoich obaw: znajdują się w mniejszości (co jednak wcale nie musi być zgodne z prawdą).

W ten sposób spirala milczenia może się „nakręcać” aż do momentu, kiedy nie wydarzy się coś, co pozwoli na ujawnienie tym osobom ich faktycznych przekonań. Takim zdarzeniem są zwykle wybory polityczne, w trakcie których głosujący korzystają z pełnej anonimowości i oddając głos mogą wreszcie wyrazić swoje rzeczywiste preferencje. To właśnie może tłumaczyć dlaczego czasami wyniki jakichś wyborów politycznych różnią się znacznie od wyników wcześniejszych sondaży i prognoz wyborczych.

Kiedy osoby ukrywające swoje przekonania zaczynają orientować się, że wcale nie są w takiej mniejszości, jak im się wcześniej wydawało, to zaczynają śmielej ujawniać swoją opinię, a spirala milczenia może zacząć „kręcić” się w drugą stronę.


Wyszukiwarka