Data	Credit rating	Wydarzenie na rynku
16.10.2001 r.	BBB+
01.11.2001 r.		SEC informuje, że nie ujęto w bilansie Enronu od 1997 r. strat spółek zależnych na 600 mln USD. Firma Dynegy publicznie potwierdza, że prowadzi rozmowy w sprawie połączenia z Enronem.
09.11.2001 r.	BBB-
19.11.2001 r.		Enron informuje o skorzystaniu wierzycieli z klauzuli trigger ratings: 690 mln USD not będących w posiadaniu banków ze względu na obniżenie ratingu zostało przedłożone do szybszego wykupu z terminem do 26.11.2001 r. ( z 2003 r.). Według firmy nie spowoduje to bankructwa, ale istotnie odbije się na płynności. Enron negocjuje z bankami.
21.11.2001 r.	B-	Dynegy informuje o połączeniu z Enronem (tzn. merger status)
28.11.2001 r.	B-
30.11.2001 r.	CC-	Po ujawnieniu kłopotów z płynnością, nieosiągnięcia porozumienia z bankami i wątpliwością, czy Dynegy będzie chciał przejąć podmiot tak obciążony długami, S&P’s sugeruje, że bardzo prawdopodobne będzie wystąpienie Enronu do sądu (sądowa ochrona bankructwa)
02.12.2001 r.		Enron zwraca się do sądu o ochronę bankructwa
03.12.2001 r.	D
03.2002 r.		Ogłoszenie przez sąd bankructwa Enronu

Data	Credit rating	Wyszczególnienie
05.08.1999	A3	Podwyższenie oceny z Baa1
03.11.2000	A2	Podwyższenie oceny
22.10.2003	A1	Podwyższenie oceny
17.03.2008	A1	Potwierdzenie A1, perspektywa stabilna
09.06.2008	A1	Perspektywa negatywna
13.06.2008	A1	Potwierdzenie A1 – umieszczenie na liście obserwacyjnej – możliwe obniżenie
17.07.2008	A2	Obniżenie oceny, perspektywa negatywna
10.09.2008	A2	Potwierdzenie A2, lista obserwacyjna – kierunek zmian niepewny
15.09.2008	B3	Obniżenie oceny z A2 na B3. Spółka składa do sądu wniosek o ochronę bankructwa
08.12.2008	wycofany	Agencja zaprzestaje obserwacji tej spółki

Factoring

Factoring jest formą krótkoterminowego finansowania transakcji, alternatywna do kredytu. Istota factoringu sprowadza się do wykupienia wierzytelności od dostawcy towarów, lub usług przez specjalistyczne instytucje – banki, lub spółki factoringowe.

Geneza factoringu

• Starożytność – Grecja, Rzym

• Średniowiecze

• XVIII w. – Anglia Indie Anglia

• Po II Wojnie Światowej – USA

• Lata 50’ – Europa, Australia, Nowa Zelandia

Podmioty umowy factoringu

Wyróżniamy 3 podmioty umowy factoringu, są nimi:

• Podmiot gospodarczy prowadzący działalność gospodarczą – faktorant, nazywany też klientem ze względu na role jaką pełni on w umowie factoringu

• Bank, lub wyspecjalizowana spółka factoringowa – faktor, czyli podmiot odkupujący wierzytelności od faktoranta

• Dłużnik – nabywca dóbr i/lub usług świadczonych przez podmiot gospodarczy

Banki jako podmiot factoringu

Banki jako jedne z pierwszych wprowadziły factoring na szeroką skalę. Zazwyczaj tworzą nowe firmy-córki skierowane tylko i wyłącznie na działalność factoringową, aczkolwiek są takie, które w ramach istniejących struktur tworzą odpowiednie wydziały.

Spółki factoringowe jako podmiot factoringu

Spółki factoringowe w Europie i w Polsce głównie przybierają postać Spółki Akcyjnej, lub z o.o., w Wielkiej Brytanii – kompanii, natomiast w USA – korporacji.

Przedmiot umowy factoringu

Przedmiot umowy factoringu ulegał zmianom. Początkowo było to zwykłe pośrednictwo, zbliżone kształtem do umowy komisu. Obecnie, w wyniku ewolucji, obejmuje on dwie części: cesję wierzytelności oraz szereg dodatkowych czynności o charakterze usługowym.

Cesja wierzytelności

Cesja wierzytelności to podstawowa czynność charakterystyczna dla usług factoringowych. Jest to nabycie wierzytelności przysługującym sprzedawcom (faktorantom) w stosunku do odbiorców towarów i usług(dłużników), poprzez przeniesienie ich na faktora.

Przedmiotem cesji są wierzytelności z tytułu umowy sprzedaży i umowy o usługi. Wg. Konwencji ottawskiej przedmiotem cesji nie mogą być umowy sprzedaży/o usługi, jeżeli dotyczą one towarów i usług przeznaczonych do użytku domowego, rodzinnego, lub osobistego, a więc do prowadzenia gosp. Domowego nabywcy.

Zazwyczaj przedmiotem cesji są wierzytelności ze stosunkowo krótkim terminem spłaty – 14-210 dni, ale nie ma przeszkód, żeby były to wierzytelności o dłuższych okresach spłaty

Czynności o charakterze usługowym

Obecnie spółki factoringowe w umowach factoringu zobowiązują się, poza odkupieniem wierzytelności do szeregu usług dodatkowych takich jak:

• Czynności dod. w odniesieniu do przedsiębiorstwa sprzedawcy

  • Gromadzenie danych statystycznych

  • Prowadzenie ksiąg rachunkowych

  • Ubezpieczenie towarów

  • Świadczenie usług marketingowych i reklamowych

• Czynności dod. w odniesieniu do nabywców towarów i usług

  • Okresowe sprawdzanie stanu wypłacalności

  • Dochodzenie roszczeń na drodze sądowej

  • Kierowanie upomnień i wezwań do zapłaty

  • Ew. rozłożenie długu na dogodne raty

• Czynności dod. w odniesieniu do nabywców jak i sprzedawców

  • Czynności mediacyjne

Postacie factoringu

W praktyce wykształciły się dwie podstawowe odmiany factoringu oraz 7 pobocznych odmian.

Odmiany podstawowe:

• Factoring właściwy (pełny)

• Factoring niewłaściwy (niepełny)

Odmiany dodatkowe:

• Factoring otwarty

• Factoring półotwarty

• Factoring tajny

• Meta-factoring

• Factoring powierniczy

• Factoring eksportowy i międzynarodowy

• Factoring zmodyfikowany

Faktoring właściwy

Istota tego rodzaju factoringu polega na tym, że faktor na mocy zawartej umowy przejmuje wierzytelność od dostawcy, ponad to zostaje obarczony ryzykiem niewypłacalności dłużnika.

W ten sposób sprzedawca jest wolny od ryzyka niemożności ściągnięcia należności od dłużnika, aczkolwiek dostanie o kwotę pomniejszoną o koszt usługi firmy factoringowej.

Zazwyczaj umowa factoringu właściwego jest podpisywana dopiero po sprawdzeniu stanu majątkowego dłużnika i określeniu ryzyka jego niewypłacalności.

W tym przypadku można mówić o sprzedaży wierzytelności – faktorant już nigdy nie zostanie obarczony ryzykiem ściągnięcia wierzytelności będącej przedmiotem umowy

Faktoring niewłaściwy

Zasadnicza różnica odróżniająca factoring właściwy od niewłaściwego polega na tym, że ryzyko niewypłacalności dłużnika nie przechodzi na faktora, więc przelew wierzytelności od faktora dla faktoranta nie jest definitywny – w przypadku niewypłacalności dłużnika wierzytelność „wraca” do dostawcy.

Taką formę umowy factoringu można określić ją mianem pożyczki. Dzięki takiej formie faktorant może otrzymać kwotę zanim stanie się ona wymagalna, czyli zanim minie termin jej spłaty, ale w przypadku, gdy faktor stwierdzi niewypłacalność dłużnika potwierdzoną odpowiednimi dokumentami np. orzeczeniem komornika o niemożności wyegzekwowania należności, faktorant musi zwrócić „pożyczkę” do faktora i samemu dochodzić do ściągnięcia zaległości

Szczególne postacie factoringu

• Factoring otwarty – polega na niezwłocznym powiadomieniu dłużnika o podpisaniu umowy factoringu. W ten sposób faktor zmniejsza ryzyko – zwiększa szanse na to że dłużnik w krótkim terminie spłaci należna świadczenie do rąk faktora

• Factoring półotwarty – dłużnik nie jest powiadamiany o zawarciu umowy do czasu, gdy odbiorca wzywa faktora do zapłaty. Faktor podaje dłużnikowi niezbędne dane, aby ten w odpowiedni sposób i w terminie mógł spełnić obowiązek zapłaty.

• Factoring tajny – ma niewielkie zastosowanie, odbiorca towarów nie jest w ogóle powiadamiany o istnieniu takiej umowy.

• Meta-factoring – na bank sprzedawcy zostaje wykonany przelew wierzytelności przez sprzedawcę. Z kolei bank zawiera umowę z firmą factoringową i w ten sposób ryzyko niewypłacalności jest rozłożone na bank i faktora.

• Factoring powierniczy – bank do którego należy sprzedawca upoważnia spółkę factoringową do wykonania określonych usług, na rzecz swojego klienta oraz ściągnięcie wierzytelności od dłużnika.

• Factoring eksportowy i międzynarodowy – eksporter przekazuje wierzytelności przysługujące mu z umowy dostawy w stosunku do zagranicznych odbiorców na konto faktora z jego kraju, ten zaś zawiera umowę z faktorem z kraju importera.

• Factoring zmodyfikowany – faktor zastrzega sobie tylko i wyłącznie nadzór nad wykonywaniem czynności dodatkowych wykonywanych przez przedsiębiorstwo. Funkcja faktora koncentruje się na przejęciu wierzytelności oraz doglądaniu pod względem prawno-finansowym

Funkcje i zalety factoringu

• Sprawne finansowanie sprzedawcy

• Umożliwia sprawne i fachowe wykonywanie szeregu usług dodatkowych związanych z wykonywaniem działalności przez faktoranta – np. prowadzenie ksiąg rachunkowych, czy prowadzenie działań marketingowych

• Zwolnienie przedsiębiorstwa z ryzyka niewypłacalności dłużnika

• Faktor dysponuje większymi możliwościami egzekwowania należności

• Obecność faktora wpływa dyscyplinująca na terminowość rozliczeń między kontrahentami

Umowa factoringu oraz stosunek państwa polskiego

• W polskim ustawodawstwie nie ma jednorodnych przepisów dot. Umowy factoringu

• W żadnym kraju umowa ta nie doczekała się unormowań

• Stosuje się do przepisów dot. Innego typu umów, przede wszystkim dot. Przelewu wierzytelności (Kodeks Cywilny – art. 509-516)

• W przypadku umowy factoringu mamy do czynienia z trójstronnym stosunkiem prawnym (dłużnik – faktor – faktorant)

• Na skutek podpisania umowy dochodzi do zmiany wierzyciela

Leasing

Formy finansowania inwestycji w Polsce

Jest wiele form pozyskiwania kapitału. W Polsce wygląda to następująco:

Leasing jest to jeden ze sposobów finansowania inwestycji. W ramach leasingu jedna ze stron zakupuje składnik majątku a następnie w ramach umowy przekazuje drugiej stronie prawo do korzystania z określonej rzeczy na pewien uzgodniony w umowie leasingu okres, w zamian za ustalone ratalne opłaty. Często jest porównywany do umowy kredytu.

Czas obowiązywania leasingu jest ściśle określony w umowie, i wynosi kilka lat. Po tym czasie leasingobiorca zwykle może nabyć środek na własność za stosunkowo niewielką sumę.

W polskim systemie prawa umowa leasingu jest regulowana przez Kodeks Cywilny, ma także swoje zapisy w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości oraz Ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot leasingu

Przedmiotem leasingu mogą być wszelkie dobra inwestycyjne, w rachunkowości definiowane jako środki trwałe oraz nieruchomości. Przykładami mogą być:

- maszyny i urządzenia,

- sprzęt komputerowy i oprogramowanie,

- środki transportu,

- urządzenia biur, obiektów handlowych, hoteli.

Podmiot leasingu

	Leasingodawca	Leasingobiorca	Zbywający
Definicja	Inaczej: finansujący. Jest to właściciel przedmiotu leasingu.	Inaczej: korzystający. Jest to osoba korzystająca z przedmiotu leasingu.	Jest to osoba, od której finansujący nabywa własność rzeczy. Finansujący obowiązany jest wydać korzystającemu razem z rzeczą odpis umowy ze zbywającym lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczących tej umowy, w szczególności odpis dokumentu gwarancyjnego co do jakości rzeczy, otrzymanego od zbywającego lub producenta.
Przykłady	-firma zajmująca się świadczeniem tych usług, -wytwórca przedmiotów	-przedsiębiorca, -osoba fizyczna.

Podstawowy podział leasingu:

Leasing operacyjny- leasing operacyjny to taki, przy którym wszystkie płatności mogą być wpisane w koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Zaliczenie przedmiotu leasingu do majątku leasingodawcy klasyfikuje umowę jako leasing operacyjny

Leasing finansowy- leasing finansowy to taki, przy którym kosztami są jedynie koszty finansowania kredytu. Zaliczenie przedmiotu do składników majątku leasingobiorcy klasyfikuje umowę jako leasing finansowy.

	Leasing operacyjny	Leasing finansowy
cel umowy	korzystanie ze środka trwałego bądź jego użytkowanie i zakup	korzystanie i zakup środka trwałego bądź jego użytkowanie i zakup
czas trwania umowy	ze względów podatkowych zazwyczaj okres ten jest krótszy niż okres amortyzacji podatkowej (przy czym nie krótszy niż 40% tzw. normatywnego okresu amortyzacji środków trwałych bądź 10 lat - w przypadku nieruchomości)	brak ograniczeń prawnych w tym zakresie - okres ten może być w pełni dowolny, choć w praktyce zwykle jest on zbliżony do okresu amortyzacji
podatek dochodowy	odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy dokonuje finansujący; czynsz leasingowy, opłaty wstępne i inne wydatki związane z używaniem przedmiotu umowy są kosztem uzyskania korzystającego	odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy dokonuje korzystający; kosztem uzyskania przychodów korzystającego jest element odsetkowy każdej z rat leasingowych
	Leasing operacyjny	Leasing finansowy
rachunkowość	przedmiot umowy leasingu zaliczany jest do środków trwałych finansującego (kryteria podziału na leasing operacyjny i finansowy są w tym przypadku zupełnie inne od kryteriów stosowanych dla potrzeb podatkowych)	przedmiot umowy leasingu zaliczany jest do środków trwałych korzystającego (kryteria podziału na leasing operacyjny i finansowy są w tym przypadku zupełnie inne od kryteriów stosowanych dla potrzeb Podatkowych)
podatek VAT	leasing jest traktowany jako usługa; podatek VAT naliczany jest od każdej raty leasingowej i podlega odliczeniu przez korzystającego pod warunkiem używania przedmiotu dla potrzeb działalności opodatkowanej VAT (z pewnymi ograniczeniami)	zazwyczaj leasing traktowany jest jako dostawa towarów; podatek VAT naliczany jest „z góry" z chwilą wydania przedmiotu umowy; VAT podlega odliczeniu przez korzystającego pod warunkiem używania przedmiotu dla potrzeb działalności opodatkowanej VAT (z pewnymi ograniczeniami)

Leasing zwrotny

występuje, gdy firma posiada aktywa trwałe, jednak potrzebuje gotówki. Może wtedy oddać część majątku trwałego firmie leasingowej w zamian za gotówkę i wziąć te środki w leasing.

Jeżeli zależy nam na własnym samochodzie, a nie mamy gotówki, nie jesteśmy już skazani wyłącznie na kredyt bankowy. Jest to leasing konsumencki - przeznaczony dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Przebieg udzielenia leasingu konsumenckiego na samochód

W umowie leasingowej musi być zawarte:

-rodzaj umowy,

-wartość przedmiotu leasingu,

-rodzaj waluty,

-opłata inicjalna,

-harmonogram rat miesięcznych

-kwota wykupu.

Na koszty leasingu składają się:

-opłata wstępna (ustalana przez klienta w porozumieniu z firmą leasingową),

-opłata administracyjna (manipulacyjna),

-miesięczne raty leasingowe,

-wartość końcowa (tzw. wykup).

Leasing a kredyt

Firmy leasingowe najczęściej są to spółki powiązane z bankami, a sama umowa leasingu jest oczywiście oprocentowana i w swej konstrukcji bardzo przypomina kredyt bankowy. Główną zaletą umowy leasingu jest optymalizacja podatkowa dla korzystającego. Przy umowie kredytu przedsiębiorca w koszty uzyskania przychodu może wpisać tylko część odsetkową raty kredytowej. Umowa leasingu jest usługą i cała rata leasingowa, która jest płatna na podstawie faktur VAT, stanowi koszt uzyskania przychodu, oczywiście po odjęciu tej części podatku VAT, która według najnowszych przepisów stanowi dla nas koszt VAT.

Zalety leasingu:

• możliwość zwiększenia potencjału produkcyjnego, usługowego i handlowego, bez konieczności angażowania własnych środków,

• spłacanie kredytu leasingowego z przyszłych zysków,

• uzyskanie efektu podatkowego, ponieważ opłaty leasingowe stanowią koszt uzyskania przychodu,

• lepsza płynność finansowania firmy,

• równomierne, niezmienne raty spłaty,

• łagodniejsze wymagania w porównaniu z kredytem.

Inwestycje alternatywne

Inwestycje alternatywne to wszystkie aktywa, których wartość może wzrosnąć z czasem, a które nie są tradycyjnymi produktami finansowymi.

Inwestycje alternatywne to pojęcie umowne, zależy od tego co dla nas jest inwestycją standardową.

Kto może inwestować?

Alternatywne inwestowanie zyskuje na popularności. wynika to przede wszystkim z ogromnej różnorodności tego rynku, możliwości inwestowania nawet niewielkich kwot oraz uzyskiwania ogromnych zysków oczywiście w przypadku trafnych wyborów inwestycyjnych. Dlatego też inwestycje alternatywne zdobywają sobie coraz większe grono miłośników. ogromna segmentacja tematycznej tego rynku powoduje ze każdy znajdzie cos dla siebie

Przykłady inwestycji alternatywnych

• Metale szlachetne:

  • Złoto,

  • Srebro,

  • Platyna,

• Alkohole:

  • Wino,

  • Whisky,

• Przedmioty kolekcjonerskie,

• Ziemia,

• Porcelana,

• Sztuka,

I wiele innych.

Wino inwestycyjne

Nie istnieje oficjalna definicja wina kolekcjonerskiego. Jest to więc termin umowny odnoszący się do win, które najczęściej mają potencjał do dojrzewania, zdobyły międzynarodowe uznanie i których cena odbiega znacząco od cen najtańszych win.

Potencjał inwestycyjny butelki wina zależy nie tylko od samego wina, ale w dużej mierze i winnicy, z której pochodzi. Liczy się jej historia, tradycja i poważanie w branży.

Wino to lokata kapitału, którą poleca się osobom skłonnym zamrozić swoje środki na co najmniej kilka (zwykle do ośmiu-dziesięciu) lat. Wine banking polega na kupowaniu określonych win o najwyższej jakości. Trzeba pamiętać, iż mianem win inwestycyjnych określa się głównie produkcję z rejonu Bordeaux-Médoc i Saint-Émilion oraz borgundzkie. Pozostałe wina mają charakter konsumpcyjny, a nie inwestycyjny.

Złoto

Czemu złoto jest tak drogocenne? – złoto jest cenne, bo większość z nas za takie je uważa. Utożsamiane jest z bogactwem i prestiżem praktycznie wszędzie. Dodatkowo metal ten nalazł zastosowanie w wielu różnych dziedzinach: jubilerstwie, medycynie, elektronice. Ograniczone zasoby kruszcu i przewidywalny poziom wydobycia sprawiają, że złoto można uznać za najbardziej stabilną walutą świata. Dodatkowo wszystkie banki centralne posiadają rezerwy złota i ostatnimi czasy je powiększają.

Złoto zyskuje na wartości szczególnie w okresach niepewności, problemów systemu bankowego czy systemu monetarnego. Najsilniejsze wzrosty wartości przypadają zazwyczaj na ostatnią fazę niszczenia waluty. W takich okresach cena rośnie, ale najważniejszy jest nie tyle sam wzrost ceny, co siły nabywczej względem innych aktywów. Dodatkowo w przeciwieństwie do np. zakupu akcji samo techniczne dokonanie inwestycji wymaga jedynie zamówienia towaru, czyli zrobienia zwykłych zakupów w sklepie internetowym bez specjalistycznych pojęć ani rachunków.

Sposoby inwestowania w złoto

• Zakup fizycznego złota od kontrahenta,

• Złoto z mennicy,

• Sztabki i monety od prywatnych dealerów,

• Prywatny import kruszcu,

• Złoto papierowe.

Zaletą „papierowego złota” są niższe koszty transakcyjne oraz często większa płynność naszej inwestycji. Wadą jest mniejsze bezpieczeństwo. Kupując papierowe złoto, stajemy się tylko posiadaczami obietnicy posiadania metalu, a nie jego fizycznej dostawy.

Znaczki

Najcenniejsze znaczki nie muszą być piękne. Ważna jest ich unikatowość, błędy w druku, zmieniony kolor. Takich kolekcjonerzy szukają najbardziej. W ciągu ostatnich 40 lat średnia roczną stopa zwrotu wynosiła ok. 10 proc.

W Polsce nie ma znaczków wartych miliony tak jak np. w Wlk. Brytanii albo Szwecji. Największy rarytas stanowi znaczek z PRL-u z odwróconymi bokserami. Ktoś zapewne specjalnie zmienił parametry druku, wydrukował kilka błędnych arkuszy i z czasem puścił je w obieg.

Komiksy

Wbrew nazwie w inwestowaniu w komiksy rzadko chodzi o zakup całych zeszytów. Zwraca się uwagę na okładki i plansze komiksowe, bo to rozwijająca się gałąź inwestycji alternatywnych. Cenione są oryginalne prace znanych autorów, a im praca rzadsza – tym lepiej. W długim terminie może to być zyskowna inwestycja.

Rynek plansz komiksowych rozwija się od niedawna, ale jego dynamika jest imponująca. Od lat 90., gdy plansze po raz pierwszy trafiły do renomowanych domów aukcyjnych, obroty pojedynczych licytacji liczone są już w milionach dolarów, a kolekcje mają w swoich zbiorach nie tylko muzea, ale również tak poważne instytucje jak Biblioteka Kongresu w Waszyngtonie.

Niewtajemniczeni mogą mylić rynek kolekcjonerski komiksu i oryginalnych plansz komiksowych. Różnice są tymczasem spore. Komiks jest wydawnictwem — plansza komiksowa taką samą pracą artystyczną jak każda inna. Może to być rysunek tuszem, ołówkiem, akwarela, a nawet akryl czy olej. Artyści tworzą je ręcznie, czasem udział w powstawaniu dzieła ma kilka osób, każda praca jest jednak unikatem. W Belgii czy we Francji komiks ma wartość dobra narodowego, ale plansza ma też wartość inwestycyjną.

Winyle

Osoby zainteresowane muzyką w sposób bardziej zaawansowany niż słuchanie plików MP3 doceniają wyjątkowy dźwięk, jaki wydobywa się z czarnej płyty, a wraz z rosnącym zainteresowaniem ze strony melomanów, rośnie popularność inwestycyjna takich płyt.

Inwestycje emocjonalne mają to do siebie, że oprócz zysków dają jeszcze inwestorowi zwykłą ludzką radość. przykładem są płyty winylowe, które od kilku lat zyskują na popularności nie tylko jako aktywno inwestycyjne, ale także na rynku muzycznym. I choć kilkanaście lat temu płyty sprzedawano za bezcen bądź nawet wyrzucano, dziś mogą być o wiele bardziej wartościowe.

Numizmaty

Mowa tu nie o monetach bulionowych, które są po prostu „nośnikiem” metalu i produkuje się je w ogromnych nakładach. W tym wypadku chodzi o monety kolekcjonerskie.

Kupując numizmaty kolekcjonerskie wielu kolekcjonerów patrzy głównie na ich nakład. Każdy numizmatyk wie, że im mniejszy nakład monety, tym większe prawdopodobieństwo, iż cena monety w przyszłości będzie znacznie wyższa od ceny zakupu. Jednak nie tylko nakład jest istotny. Ważna jest także zawartość kruszcu w monecie – najbardziej opłacalna jest moneta, która wykonana jest z czystego srebra lub złota najwyżej próby. Pewna rolę może grać wizerunek wybity na monecie. Zdarza się bowiem, że rysunek na awersie może bardzo wpłynąć na wartość monety. Tak było, np. w przypadku monet z Janem Pawłem II, które po śmierci Papieża znacznie zyskały na wartości.

Monety bulionowe czy numizmaty?

Jeżeli zbieramy monety tylko jako inwestycje – stawiajmy na bulionowe. W sytuacji kryzysu lub wojny – ich wartość jeszcze znacznie wzrośnie.

Jeżeli zbieramy monety dla ich piękna, dla kolekcji, numizmaty oferują więcej emocji hobbysty i wrażeń estetycznych.

Bieliki

Pierwsza polska moneta bulionowa wybita przez Mennicę Polską na zamówienie Narodowego Banku Polskiego. Produkowana wyłącznie u nas już od 1995 roku. Jest to moneta inwestycyjna zwolniona z podatku VAT. Mennica Polska gwarantuje jej odkupienie.

RYZYKO

Przede wszystkim trzeba pamiętać o ogromnej segmentacji tematycznej tego rynku, nie ma sposobu, by jedna osoba była w stanie zajmować się wieloma dziedzinami takich inwestycji, ponieważ każda z nich wymaga od nas bardzo szczegółowej i bogatej wiedzy. Wyjściem z tej sytuacji jest pomoc ekspertów i ich nadzór nad podejmowanymi decyzjami.

Innym zagrożeniem związanym z inwestowaniem na rynkach alternatywnych jest konieczność ponoszenia nakładów zapewniających bezpieczeństwo i odpowiedni sposób przechowywania takich zasobów.