Mowazdźwięczna, dyzartria, schizofazja

Mowa bezdźwięczna

Wymowa bezdźwięczna, ubezdźwięcznianie, mowa bezdźwięczna – rodzaj dyslalii, polegający na braku realizacji spółgłosek dźwięcznych i zastępowaniu ich odpowiednikami bezdźwięcznymi lub realizowaniu głosek dźwięcznych jako głoski półdźwięczne. Dotyczy ona 13 polskich głosek, występujących w opozycji dźwięczna – bezdźwięczna:

1) b : p

2) b’ : p’

3) d : t

4) z : s

5) ż : sz

6) ź : ś

7) dz : c

8) dż : cz

9) dź :ć

10) v : f

11) v’ : f’

12) g : k

13) g’ : k’

Ubezdźwięcznianiu nie ulegają samogłoski i spółgłoski półotwarte (r, l, l’, m, m’, n, n’, ł).

Przyczynami ubezdźwięczniania są:

Rodzaje wymowy bezdźwięcznej:

Dyzartria

DYZARTRIA- zespół zaburzeń oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnych, spowodowanych uszkodzeniami ośrodków i dróg unerwiających aparat mowy (dr Mitrynowicz-Modrzejewska)

DYZARTRIA- zaburzenia mowy powstałe w wyniku uszkodzenia ośrodków i dróg unerwiających narządy mowne (I. Styczek)

DYZARTRIA- zaburzenie na poziomie wykonawczym ruchowego mechanizmu mowy, spowodowane uszkodzeniami centralnego, bądź obwodowego układu nerwowego, a przejawiające się dysfunkcjami w obrębie aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego, skutkującymi zniekształceniami substancji fonicznej w płaszczyźnie segmentalnej oraz suprasegmentalnej ( U. Mirecka)

Problemy z oddechem osoby z dyzartrią:

Schizofazja

Terminem tym określa się zaburzenia mowy i języka u chorych na schizofrenię.

Schizofazja definiowana jest jako rozszczepienie mowy, zaburzenie mowy, przejawiające się zaburzeniem toku mowy, polegające na znacznym rozkojarzeniu mowy, wypowiedzi wskazują brak logicznego związku, między dłuższymi wypowiedziami pojawia się „sałatka słowna”.

Objawy w mowie:


Wyszukiwarka