WIDZISZ TO, CO ZNASZ
Spostrzeganie – nasze zmysły są nieustannie bombardowane milionami informacji pochodzącymi z różnych bodźców, które docierają do nas w każdej sekundzie nie jest możliwe, aby nasz mózg wszystkie je przetworzył.
Stan świadomości – od tego zależy, co spostrzegamy i w jaki sposób. Doświadczmy wielu różnych stanów świadomości, np. skoncentrowanie, fantazjowanie, sny. Te stany powodują w naszej percepcji świata, co wpływa na nasze zachowanie.
Stanowisko teoretyczne
Wrażenie i spostrzeganie to dwa duże i ważne obszary, którymi zajmuje się psychologia. Nieustannie filtrujemy wszystkie docierające do nas dane. Wykorzystujemy tylko ich niewielki procent. Gdyby one się zepsuły świat stałby się zagmatwany, przytłaczający i nie do zniesienia.
Procesy percepcyjne zachodzące w mózgu są zaangażowane w wykonanie 3 podstawowych działań: 1. Wybór wrażeń, na które należy zwrócić uwagę; 2. Organizowanie ich w rozpoznawalne wzorce i kształty; 3. Interpretowanie tych wzorców i kształtów celu wyjaśnienia i ocenienia otaczającego świata. Spostrzeganie umożliwia nadanie znaczenia bezładnej mieszaninie wrażeń. Mamy naturalną skłonność do dokonywania podziału wrażeń zgodnie ze zjawiskami wyodrębniania. Najczęściej wykorzystujemy strategię podziału na figurę i tło (np. szukania kogoś w tłumie).
Stałość spostrzeżeń – oznacza to naszą zdolność do uświadomienia sobie, że przedmioty mają pewne niezmienne cechy, nazwę, jeżeli radykalnie zmieniają się nasze wrażenia (np. krzesło, – jeżeli obejdziemy je dookoła to jego obraz w naszej oku się zmienia, jednak spostrzegany kształt jako niezmienny. Świat były bardzo niepewny i, gdyby wszystkie przedmioty były spostrzegane inaczej za każdym razem, gdy zmieniamy kat widzenia.
Stałość wielkości – pozwala spostrzegać znane przedmioty w ich stałych wymiarach niezależnie od tego jak daleko się znajdują. Za pomocą tych strategii można oszukać percepcję. Tak działają wzrokowe złudzenia. Zdolności percepcyjne są częściowo wrodzone – figura tło stałość percepcji zdobywa się z doświadczeniem.
Metoda: Turnbull nie jest psychologiem, lecz antropologiem. Przebywa w gęstym lesie badając życie i kulturę pigmejów. Ponieważ jest antropologiem jego podstawową metoda działania była naturalna obserwacja.
Obserwacje Turnbulla rozpoczęły się, kiedy z młodym mężczyzna dotarli do zbocza wzgórza skąd wycięto drzewa pod siedzibę misji. Z tego miejsca można było ponad lasem dostrzec wysokie góry. Taki widok był ogromna nowością.
Wyniki: młody mężczyzna dotąd nie widział otwartej przestrzenie. Wskazał na góry i zapytał czy to wzgórza czy to chmury. Turnbull zabrała mężczyznę, aby zobaczył góry z bliska. Kiedy jechali widoczność była ograniczona do ? Mężczyzna nie widział zbliżających się gór. Kiedy dojechali na miejsce stwierdził, że to zły kraj, bo nie ma w nim drzew. Kiedy patrzył w górę zaniemówił. Był zafascynowany odległymi ośnieżonymi wierzchołkami. Kiedy szykowali się do odjazdu ukazał się również widok na rozciągającą się przed nimi równinę. Kenge dostrzegł stado bawołów spytał, co to za owady. Turnbull odpowiedział mu, że to bawoły większe od bawołów leśnych. Kenge roześmiał się. Próbował porównać do różnych znanych mu żuków i mrówek. Turnbull zawiózł Kenge do pasącego się stada. Kiedy Kenge zauważył, że wielkość zwierząt się zwiększa powiedział, że to czary.
OMÓWIENBIE: całości spostrzeżeń uczymy się przez doświadczenie, ale i wpływ maja kultura i środowisko. Obserwacje prowadzone przez Turnbulla wyjaśniają, dlaczego zdolność dostrzegania stałości w wielkości]jest wyczulona a niewrodzona. Pewne umiejętności mogą być konieczne dla naszego przetrwania, nasze umiejętności rozwijają się z czasem w taki sposób, który jest najbardziej odpowiedni dla naszego środowiska fizycznego.
ZNACZENIE WYNIKÓW BADAŃ: badania Turnbulla dostarczyły argumentów behawiorystom, którzy zajmują się kwestią wpływu biologii i środ. (Uczeni a się) na nasze zachowania. Badania potwierdzają poglądy tych, którzy opowiadają się za wpływem wychowania i czynników środowiskowych na nasze zachowania.