Geografia regionalna Polski

Geografia regionalna Polski wykład – 02 – 10.10.2012

Czas trwania najdłuższego i najkrótszego dnia w roku
Szerokość geograficzna

49°00’ (Opołonek)

54°50’ (Rozewie)
Różnica
Roczne amplitudy średnich temperatur miesięcznych
Miejscowość
Walencja
Berlin
Warszawa
Irkuck

Przewaga opadów wiosennych nad jesiennymi, odwilż śródzimowa – w zachodniej części Polski – wpływ klimatu morskiego

Klimat Polski określany jako klimat przejściowy.

Klimaty Europy wg Koppena i Geigera - Klimat na zachodzie Polski umiarkowany ciepły i dżdżysty, na wschodzie klimat borealny

Klimaty Europy wg Martonne’a 1909 – W Polsce klimat Polski (charakterystyczny)

Położenie hydrograficzne Polski

- położenie w zlewisku Morza Bałtyckiego 99%, dorzecza Wisły i Odry, oraz rzek przymorskich, dorzecza Pregoły i Niemna

- zlewisko Morza Czarnego – dorzecze Dniestru i Dunaju

- zlewisko Morze Północnego – dorzecze Łaby (rzeki Metuje i Orlica)

Parowanie 430mm/rok, opady 600mm, spływ powierzchniowy - 30% spływu wód

Reżim rzeczny – przewaga zasilania z deszczu, przeważający odpływ wiosenny

Zasilanie deszczowo, gruntowo, ziemne – w górach; deszczowe, gruntowe, śnieszne – w Beskidach

2 typy powodzi

Systemy rzeczne, rzek Europy zachodniej są symetryczne. Na obszarze Polski charakteryzują się asymetrią. Prawe dopływy są liczniejsze i dłuższe. W Polsce niewielka wysokość działów wodnych, występuje często zjawisko bifurkacji.

Położenie Polski nawiązujące do stref roślinnych

Według podziału geobotanicznego Polska położona jest w obszarze eurosyberyjskim, prowincja środkowoeuropejska, niewielki obszar w prowincji pontyjsko-panońska (stepowo-leśna). Charakteryzuje się przewagą lasów liściastych i mieszanych. Drzewa liściaste zostały często zamienione w tereny rolnicze.

Tereny górskie – prowincja Karpacka i Sudecko-hercyńska; charakterystyczna jest piętrowość roślinna.

Najbardziej znany jest podział Szafera i Pawłowskiego.

Działy geobotaniczne

1. Dział bałtycki – strefy lasów liściastych i mieszanych typu subatlantyckiego

2. Dział północny – część subborealnej strefy lasów iglastych i mieszanych

3. pontyjski, czarnomorski – stepy lesiste i stepy

4. Dział Karpacki

5. Dział Sudecki

Szata roślinna Polski – z zachodu na wschód zanika roślinność związana z klimatem oceanicznym, ze wschodu na wschód zanika roślinność związana z klimatem kontynentalnym (lasy iglaste)

Gleby Polski

Występują gleby strefowe, dominują – gleby brunatnoziemne (brunatne i płowe) oraz bielicoziemne (gleby bielicowe, bielice i rdzawe) 75% terytorium Polski.

lasy liściaste i mieszane strefy subatlantyckiej – gleby brunatno ziemne

subborealna stefa lasów liściastych i iglastych – gleby bielicoziemne

dział pontyjski czarnomorski - czarnoziemny i szare gleby leśne

Strefy morfogenetyczne – czynnikiem wiodącym jest klimat, wyróżnia się strefy morfo klimatyczne

Strefa – strefa przejściowa Europy Środkowej, z przewagą kontynentalizmu na wschodzie i płn-wsch. – procesy wietrzenia chemicznego, procesy rzeczne i denudacyjne, nasilają się w trakcie roztopów i letnich deszczów nawalnych.

Różnicują się 3-4 obszary

Jednostki geomorfologiczne

  1. Niż Środkowoeuropejski

  2. Masyw Czeski

  3. Wyżyny Polskie

  4. Karpaty Zachodnie

  5. Karpaty Wschodnie

  6. Niż Wschodnioeuropejski

Budowa geomorfologiczna na tle Europy – styk jednostek prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej i paleozoloiczne pasma fałdowe Europy Zachodniej i Środkowej. Na południu Alpejskie pasma fałdowe Europy południowej, występuje też zapadlisko Karpackie.

Polska położona w strefie Tossena – Torqwista – jest to transeuropejski „szew”.

Jednostki fizyczno-geograficzne Europy – Na obszarze Polskie zbiegają się 3 jednostki

2 strefy zlodowaceń w Polsce – obszary młodoglacjalne – wyraźna rzeźba, obszary staroglacjalne (na południu) – małowyraźna rzeźba

Jednostki geologiczne Polski – kształtuje je kompleks skał krystalicznych,

1. Platforma wschodnioeuropejska - wyniesienie Łeby, synekliza perybałtycka, synekliza podlska, wyniesienia Podlaskie, obniżenie nadbrurzańskie

(między 2 i 3). sfałdowane podczas orogenezy kaledońskiej i waryscyjskiej, osady mezozoiczne i kenozoiczne (występują lokalnie) Góry świętkorzyskiego, Sudety, blok przedsudecki, zagłębie Górnośląskie

2. Platforma waryscyjska - antyklinorium środkowopolskie, synklinorium brzeżne, synklinorium szczecińsko-łódzko-……….., epiwaryscyńska strefa monoklinalna,

3. Karpaty, tatry i Podchale, Pieniny, Karpaty fliszowe (Beskidy), Zapadlisko przedkarpackie

Geografia regionalna Polski wykład – 03 – 17.10.2012

Paleogeografia Polski – rys – eokambr, kambr, ordowik, sylur środkowy, sylur górny, dewon dolny, dewon środkowy i górny, karbon dolny, karbon górny, perm dolny, perm górny i tak dalej – szczegółowe omówienie.


Wyszukiwarka