adości! Radości, jaka jesteś piękna, I ile uśmiechu potrafisz sobą zrodzić, Ile oczu rozgwieździć, A słone łzy osłodzić. I tylko jedna potrafisz, Do ramion przypiąć skrzydła, I na unieść do innego świata, Gdzie z tobą - słońce- jasność swoją splata. Potrafisz zdjąć wszystko, Co skałą leży na sercu, Z ciemności zrobić błękit, - A życiu – kazać iść po kwietnym kobiercu. I. Iwańska Warszawa 2015-09-03